Ongelukkig rondom de feestdagen

Terwijl ik dit schrijf, worden de dagen alweer korter. Het is laat licht en weer vroeg donker. De stad is versierd met gezellige kerstverlichting en er staat een oliebollenkraam midden op het plein. Op de radio komt de hele dag All I want for Christmas van Maria Carey voorbij en op de tv gaan de reclames vooral over de feestdagen. Ik geniet nu heel erg van dit sfeertje, omdat ik het zo’n gezellige, knusse tijd vind. Een paar jaar geleden was dat wel anders. Ik voelde me toen juist extra ongelukkig in deze periode.

Een aantal jaar terug had ik nog een eetstoornis. In die tijd voelde ik mij erg verdrietig, eenzaam en ongelukkig. Zodra de maand december begon, leek mijn somberheid alleen maar erger te worden. De kortere dagen hadden een enorme invloed op mijn humeur. In de zomer leek ik alles wat beter aan te kunnen, maar in de winter was ik echt niks waard. Ik voelde me klein, nietig, eenzaam en nog ongelukkiger dan dat ik al was.

feestdagen

De eetstoornis piekte bij mij altijd bij mij in de decembermaand. December is toch een gekke maand met feestdagen als Sinterklaas, Kerst en oud en nieuw. Als je naar school gaat of studeert heb je ook nog eens twee weken kerstvakantie en bij mij kwam ook nog eens mijn verjaardag tussendoor. Heerlijk en superleuk, maar als je een eetstoornis hebt niet. Voor mij stond december in het teken van eten en me ontzettend ongelukkig voelen. Ik verbood mezelf om te eten waardoor de drang naar eten alleen maar groter werd. Het was een vicieuze cirkel waar ik jarenlang in heb gezeten.  

De feestdagen zijn altijd dagen die in het teken staan van bezinning, vergeving en het stellen van nieuwe doelen. Het zijn dagen waarop we terugblikken op het afgelopen jaar en stilstaan bij alle hoogte- en dieptepunten. Ik vond dit onwijs moeilijk om te doen. Mijn hele jaar voelde als een dieptepunt en het leek wel alsof dat elk jaar erger werd. Ik kwam niet vooruit. Ik zat muurvast in de eetstoornis en voor mijn gevoel werd ik daar tijdens de feestdagen alleen maar extra mee geconfronteerd.

Natuurlijk maakte ik me tijdens de feestdagen extra druk over al het eten. Kerst en oud en nieuw worden toch vaak geassocieerd met eten en als je een eetstoornis hebt, levert dat veel stress op. Zeker aan het begin van mijn eetstoornis vond ik het irritant dat de kerst vooral uit eten bestond. Naarmate ik langer een eetstoornis had, zag ik echter niet meer op ‘tegen al dat eten’, maar vond ik het extra verdrietig dat ik (nog steeds) niet op een normale manier met eten om kon gaan. Hoe hard ik ook probeerde om gewoon normaal mee te doen; de eetstoornis leek dan alleen maar harder tegen me te schreeuwen. Ik kon gewoon niet genieten.

De gezelligheid die ik nu ervaar in de feestmaand voelde ik zeker niet toen ik nog een eetstoornis had. Toen vond ik het maar stom dat ik zogenaamd vrolijk moest doen terwijl ik vanbinnen huilde. Ik verlangde er zo naar om de warmte die iedereen in deze periode lijkt te voelen óók te voelen. Met kerst lijkt iedereen altijd zo gelukkig en happy. ‘Gezellig’ samen met de familie terwijl dat lang niet altijd zo gezellig is. Het voelde als het opvoeren van een zielig showtje waarin niemand echt zichzelf durfde te zijn.

Ik ben ontzettend blij en dankbaar dat ik nu zo kan genieten van de decembermaand. Hoewel ik kerst echt niet altijd even leuk vind en soms wel saai vind, vind ik het toch ook wel weer gezellig om lekker thuis te zijn met familie. Ik geniet van het eten en het even ‘vrij zijn’ van alle dagelijkse verplichtingen. Het is mooi om dat samen te kunnen doen met de mensen van wie je houdt.

Ik weet dat jij waarschijnlijk ook enorm tegen de feestdagen opziet. Ik snap het. Ik gun jou ook rustige, gezellige feestdagen waarin de eetstoornis je met rust laat. Het kan helpen om van tevoren met mensen in jouw omgeving afspraken te maken op het gebied van eten tijdens deze feestdagen, zodat jij wat meer rust ervaart en die mensen weten wat er allemaal in jouw koppie omgaat. Een eetstoornis is al moeilijk en al helemaal in december. Dat kan al heel steunend werken.

Probeer verder misschien ook voor jezelf te bedenken wat je wel fijn vindt aan deze periode en probeer je daar ook op te richten. De feestdagen horen een gezellige tijd te zijn waarin je ook MAG genieten. De gezelligheid is ook voor jou weggelegd. Tot slot kan het helpen om er heel nuchter tegenaan te kijken. Het zijn ‘maar’ een paar dagen. Die dagen duren net zolang als dat normale dagen duren. Maak het daarom niet groter dan dat het is. Jij overleeft dit. Het komt goed. Ik hoop dat je er een heel klein beetje van kan genieten.

Fotografie: Johnny Lai & Diet Munhoz

Danique

Geschreven door Danique

Reacties

5 reacties op “Ongelukkig rondom de feestdagen”

  1. Ik voel me ook altijd een beetje eenzaam en verdrietig. Waarom weet ik ook niet precies. Ik vind het gewoon een moeilijke tijd. Ook door het eten, het binnen zitten, minder bezigheden dus ik ben meer ‘samen met mijn gevoel’ denk ik. Ik kan er minder voor wegvluchten en ik denk dat ik dat moeilijk vind. Normaal ga ik altijd maar door met dingen ‘doen’. En dan sta ik er minder bij stil. Nu voel ik me ook eenzamer omdat ik de enige ben in de familie die geen partner heeft en als het er op aan komt heeft iedereen elkaar.

  2. bedankt voor deze blog! ik vind het vele eten altijd lastig en de extra dingen.

  3. Ben sowieso alleen dus het hele gebeuren gaat aan me voorbij. Ga meestal een eindje fietsen of wandelen, ergens in de stad een bakkie thee en dat was het dan. Vind samen met anderen eten lastig omdat men dan vaak je eten gaat controleren dus alleen is alleen maar makkelijker.

  4. Ik heb te vaak nare feestdafen meegemaakt ik voel er niets meer bij.
    Het heeft niets met het eten te maken .

  5. Bij mij thuis zijn de maanden eind-november, december en begin januari extra druk. 2 verjaardagen van mijn gezin dan Sinterklaas, dan Kerst (bij gescheiden ouders) dan oud en nieuw en 2 januari nog mijn verjaardag. En ook al kan ik het nu al beter hendeken, vind ik die 2 weken thuis zijn toch wel heel moeilijk. Vooral omdat ik uit naturen toch een enzelganger ben en nu opeens met mijn gezin moet omgaan

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *