Oké, daar gaan we. Door de deur. Douches aan weerszijden. Zijn ze leeg? Nee, een naakt iemand. Daarbinnen. Moet ik naar de andere kant? Is het erg als ik erbij ga staan? Neee, pff, dat wil ik ook helemaal niet. Nee, de overzijde dan maar, daar staat niemand. Ik hang mijn badjas, die ineens als een soort schild voelt, met wat tegenzin aan een haakje en duik achter het muurtje. Zo, dan sta ik niet zo in het zicht.
Een dag wellness, sauna’s – lekker ontspannen, toch? Ja, uiteindelijk vond ik van wel, maar ik was ook even vergeten dat je daarvoor flink wat naakt moet zijn. Thuis vind ik dat niet erg, zo op zes hoog is er niemand die iets ziet. Maar zo in een ruimte vol andere naakte mensen vond ik toch wel even een ander verhaal. Zo vreemd eigenlijk, hoe iets dat zo natuurlijk is zo onnatuurlijk kan voelen. Want een naakt lichaam, dat hebben we allemaal.
Het zwembad
Beginnen met het zwembad? Mijn vriend knikt naar het water. Het zwembad ligt precies centraal. Ik knik nog een beetje terughoudend. Zo onder water valt het misschien niet zo op dat ik niets aan heb. Ik ben nog nooit zonder badkleding in het water geweest en ook al voelt het daardoor onbekend, het heeft ook wel iets bevrijdends. Terwijl we onder de verbleekte flappen naar buiten zwemmen, voel ik me al direct een stuk kalmer. Het is eigenlijk best lekker. Niemand van die mensen is bezig met hun lichaam, andere lichamen, mijn lichaam. Of nou ja, niet zichtbaar tenminste. Iedereen is gewoon bezig met genieten, met zijn.
De whirlpool
De whirlpool is vrij. Vet, denk ik. Daar wil ik wel in. De zon schijnt en het voelt als vakantie. En toch, als de bubbels op pauze gaan, zitten we ineens naakt in een bad met andere mensen.
De eerste sauna
Oké, ja dit is toch wel even anders dan het zwembad. Er zitten of liggen al blote mensen in de sauna en ik leg mijn handdoek op het bankje. Het ruikt heerlijk daarbinnen. Ik ben me nog steeds overbewust van het feit dat ik geen kleding aan heb en ben ervan overtuigd dat iedereen naar me kijkt – en dat terwijl de meeste mensen hun ogen dicht hebben.
De tweede sauna
Oké, ik ben een beetje warmgedraaid. We trekken onze badjassen weer aan en lopen naar buiten. De himalaya zoutgrot sauna. Klinkt fancy. We gaan naar binnen en hangen onze badjassen weer braaf aan de haakjes. Het voelt al minder onnatuurlijk. In de sauna heb ik zelfs mijn ogen even dicht en vergeet ik even hoe vervreemd ik me zojuist, in mijn eigen lichaam en alleen mijn eigen lichaam, heb gevoeld. Ik vergeet zelfs even dat ik naakt ben.
De zoutwatergrot
Zout water laat je drijven, leerde ik al eens uit de Donald Duck. Automatisch drijft mijn lichaam ook naar de oppervlakte van het water in de grot. Ik houd mijn oren onder water, waar muziek te horen is en je omhoog kan kijken naar de lucht. De wolken die voorbij drijven, de begroeing die zachtjes meedeinst op de wind. Het is prachtig. En ook al ben ik naakt, ik voel me allesbehalve kwetsbaar.
De derde sauna
Ik heb de smaak te pakken. Het zweten voelt niet meer oncomfortabel en ik laat het allemaal maar gewoon gebeuren. Kom maar door met die sauna. Het is een prachtige sauna, met panorama-view. Door het grote raam is deze sauna een stuk meer verlicht dan de vorige. Ik ga bij het raam zitten om naar buiten te kijken. Zit ik toch ineens maar mooi in the picture.
Na een kwartier loop ik, zonder badjas aan, naar het natuurwater. Terwijl ik het water induik, of nou ja duik, het is vrij koud, bedenk ik me nog dat ik nu wel in het panoramaframe ben. Ach. Het is maar zo.
Ongemak? Maak het jezelf gemakkelijk
Naakt is ook ‘maar’ naakt
Wat nou als ik me nu omdraai en er staat iemand die ik ken? Ging toch wel regelmatig door mijn hoofd wanneer ik mijn badjas weer aan een haakje hing. Hoe gênant zou dat zijn! Ken je dat gevoel dat je droomt dat je naakt bent en anderen dat niet zijn? Hoe kwetsbaar en in the spotlight je je op dat moment voelt? Dat gevoel, dat voelde ik. Ja, misschien stond daar wel een bekende, maar niet zoals in mijn droom. Hier is de ander ook naakt. Ik ben niet de enige zonder kleren.
Ja, het voelde onwennig om naakt of in een klein handdoekje rond te lopen. Ja, het voelde vreemd en gigantisch underdressed om in een restaurant wijn te bestellen terwijl ik in een badjas zit waarin ik me tegenover de postbezorger al bezwaard voel. Maar het went ook snel. Het ongemak went snel. Of nou ja, het ongemak werd snel best wel gemakkelijk om een plekje te geven, juist omdat je zo snel opgaat in de ‘massa’ van zo’n dag. Wanneer je kleding zou dragen, zou je juist uit de toon vallen.
Zelf vond ik het ergens ook heel gerustellend om zoveel naakte lichaam te zien. Om het voor mezelf te normaliseren en om te zien dat een lichaam er voor iedereen zo anders uit kan zien.
Seks en naakt is niet hetzelfde
Ik denk dat een deel van mijn spanning voortkomt uit het gevoel dat naakt zijn en seks iets met elkaar te maken hebben. Ook al weet ik dat mensen die naar een sauna gaan geen seksuele bijbedoelingen hebben en daar dan ook helemaal niet mee bezig zijn, het voelt alsof ik me erg in the picture zet door zo naakt rond te lopen. Maar, dat recht, dat heb je. Heb ik. Ik mag (moet daar zelfs) naakt zijn. En ik denk dat juist door op deze manier naakt als iets functioneels te zien, ik uiteindelijk ook leer die koppeling minder snel maken.
Naakte waarheid
En waar ik misschien toch nog wel tegenaan liep: ook al probeer ik mild naar mezelf te kijken, soms gaat dat ook niet vanzelf. Zo lang bloot zijn, ben ik niet gewend. Mijn naakte reflectie zien in saunadeuren en glazen ramen, ben ik niet gewend. Maar, in tegenstelling tot de periodes dat ik een eetstoornis had en niet goed in mijn vel zat, probeer ik deze kant nu toe te laten en te leren kennen. Ja, dit ben ik ook. Waarom zou ik dat verstoppen? Nee, ik voel me niet per se mooi als ik naakt ben, maar ik ben er ook niet meer bang voor. Ik mag tussendoor eten, zonder dat ik me daarmee dikker en meer gespannen voel. Ik hoef niet meer dunner, dikker, meer gevormder, gebruinder, anders. En daar begint het denk ik.
Geef een reactie