Ongezond hard sporten

Sporten voelt over het algemeen goed. Tijdens het sporten maken we namelijk endorfine aan. Door endorfine ontstaat er bij ons een gevoel van geluk en daarom voel je je tijdens het sporten zo goed. Veel mensen zijn dan ook verslaafd aan dit gevoel. Ook voor mij is dit wel herkenbaar. Het is een lekker gevoel en elke keer als ik weer in de sportschool ben, ben ik opzoek naar dat gevoel. Als ik mensen in de sportschool spreek, weet ik dat ik niet de enige hierin ben. Maar is dit wel zo gezond?

Endorfine wordt door de hersenen voornamelijk geproduceerd onder omstandigheden van pijn of stress. Flink fysieke inspanning is een vorm van pijn voor het lichaam. Daardoor maakt jouw lichaam tijdens een zware training ook endorfine aan. Sporten zorgt er daarom dus voor dat je je goed voelt en dat gevoel is daarom ook voor veel sporters verslavend.

Ik sport zelf in een heel kleine sportschool. Je wordt daarom al gauw herkend als je daar een paar keer in de week bent. Mensen maken dan ook regelmatig een praatje met elkaar en zijn geïnteresseerd in elkaars training. ‘Hoe ging je training?’ vraagt de een aan de ander. ‘Ja goed, ik ben echt kapotgegaan. Morgen kan ik waarschijnlijk niet meer lopen’ is dan de reactie van de ander. Ook hoor ik weleens van mensen dat ze kotsmisselijk de sportschool verlaten omdat ze zo hard hun best hebben gedaan.

Wat deze mensen gemeen hebben is dat zij stuk voor stuk ontzettend hard getraind hebben, omdat ze denken dat dit goed voor hen is. Ik vind het hartstikke goed als mensen hun best doen in de sportschool. Ik doe dat zelf ook. Maar zijn ‘kapotgaan’ en ‘bijna over moeten geven’ eigenlijk niet signalen dat je over je eigen grens heen bent gegaan? Is het nog wel leuk om te sporten als je van jezelf elke keer die grens over moet? Als je een eetstoornis hebt, dan herken je jezelf hier misschien nog wel meer in.

Toen ik namelijk nog een eetstoornis had en aan het sporten was, had ik ontzettend veel last van de eetstoornis. Constant ging het door me heen dat ik beter mijn best moest doen en dat het niet goed genoeg was wat ik deed. Ik vond het super moeilijk om hier weerstand tegen te bieden dus gaf ik daaraan toe. Dit had als gevolg dat ik mezelf overvroeg.

Kan je dus ook te hard je best doen in de sportschool? Ik denk het wel. De vraag is alleen hoe je dat weet. Ga eens na of je je herkent in onderstaande punten:
– Heb je vaak langer dan 72 uur spierpijn? Tot 72 uur (dus drie dagen) spierpijn hebben is normaal, maar als je langer spierpijn hebt kan het zijn dat je jezelf hebt overbelast.
– Je ziet geen resultaten meer. Dit kan te maken hebben met het feit dat je onvoldoende rust. Als je namelijk sport, is rust ontzettend belangrijk. Als je niet voldoende rust kan jouw lichaam niet goed herstellen.
– Je voelt je al moe na de warming-up
– Je hebt minder motivatie om te sporten. Als je eerst vol motivatie ging sporten en dat gevoel nu compleet weg lijkt te zijn, dan kan dit een signaal zijn van je lichaam dat je te veel traint.
– Je voelt je slecht op de dagen dat je niet sport
– Mensen maken zich zorgen over jouw sportgewoontes
– Je bent compleet uitgeput na een training. Het euforische gevoel door de endorfine ervaar je niet meer. Je voelt je onrustig en geïrriteerd na een training.

sporten

Herken jij je in deze punten? Dan is het wellicht verstandig om eens een stapje terug te doen met het sporten. Jezelf telkens opgebroken en moe voelen zal het sporten niet leuker voor je maken. Bovendien is te hard sporten dus ook niet goed voor je. Het is namelijk bewezen dat sporten je immuunsysteem een boost geeft en kan helpen om bijvoorbeeld een griepje buiten de deur te houden, maar als je jezelf helemaal ‘leeg’ traint zal het juist een omgekeerd effect hebben. Je immuunsysteem kan de harde klap na zo’n heftige training niet verwerken als de hersteltijd te kort is. Je bent daardoor eerder vatbaar voor ziektes.

Luister daarom goed naar je lichaam en geef het de kans om wat beter te herstellen voordat je er weer opnieuw het uiterste van wil vragen. Op die manier zorg je beter voor je lichaam en houd je het sporten voor jezelf leuker. Als je merkt dat je dit moeilijk vindt, dan is het verstandig om hierover te praten met mensen in jouw omgeving. Misschien dat je met hen afspraken kan maken over het sporten en kan je samen de grens van jouw lichaam en het sporten bewaken.

Hoe houd jij het sporten leuk voor jezelf?

Danique

Geschreven door Danique

Reacties

10 reacties op “Ongezond hard sporten”

  1. Vanmiddag 2 uur gesport voelt zo goed hardloophigh en gezond lekker eten daarna

  2. Die hele ‘runner’s high’ of endorfineaanmaak heb ik zelf eigenlijk haast nooit zo ervaren. Ik sport regelmatig omdat dat goed voor me is, maar ik ben elke keer weer blij als het achter de rug is. Ik heb sinds kort een wielrenfiets en dat vind ik wel leuk om te doen, maar dat is vooral omdat ik dan lekker buiten ben en even nergens aan hoef te denken. Verslaafd zijn aan sport is voor mij iets van een andere wereld.

    Herkent iemand dit? Ik vind het persoonlijk best jammer dat ik me er niet fijner bij voel. Zijn er manieren om het wat beter te maken voor mezelf?

  3. @fire, dat klinkt totaal niet onbekend hoor. Ik denk achteraf ook altijd hèhè dat zit er weer op. Ik vind het echt niet leuk en krijg er absoluut geen high van. Snap ook niet dat mensen zo sportverslaafd kunnen worden. Ik zou er zo graag energie van krijgen.

    Ik vind het moeilijk om tips te verzinnen dus ik ben ook benieuwd naar ervaringen van anderen die ditzelfde ervaren.

    Liefs

  4. ik herken mezelf hier zeker in
    ik sport 2x per dag 7 dagen per week raak in paniek als ik niet me doel me haal per dag
    daarnaast houd me monstertje het continu in stand ik moet doorgaan ookal ben ik dood moe uitgeput en krachtloos opgeven is geen optie de stem overheerst dan npg meer ik weet zelf niet meer hoe ik eruit moet komen en bij mijn therapie ook niet mijn omgeving maakt zich zorgen maar voel me niet gesteunt bij hun.
    ik denk continu aan bewegen en eten en zodra ik stil zit word ik moe onrustig geirriteerd en krijg hartkloppingen en tintelingen en heb vaak het gevoel in een roes te leven werken lukt niet meer en afleiding zoeken heel even maar ook weet ik niet wat me nog gelukkig maakt of waar ik voldoening uithaal… ik hoop ooit passende therapie te krijgen..

  5. @m Wat enorm naar m, ik maak me zorgen om je! Heb je wel therapie? Je verdient zoveel meer dan zoveel stress en strengheid naar jezelf toe. Het zou echt fijn zijn als je het gevoel dat sporten moet kan loslaten. Je bent nu al oke. Maar makkelijker gezegd dan gedaan natuurlijk, maar ik schrik van je reactie, ben lief voor jezelf en zorg goed voor jezelf en vraag hulp hierbij, ook al is het lastig om de juiste hulp te vinden, je hoeft het niet alleen te doen ♥ Liefs!

    @de andere meiden: ik ben ook geen sporter en doe het eerlijk gezegd ook niet veel 🙂 Ik fiets wel veel, maar combi het dan vaak met iets nuttigs (iets wegbrengen, boodschappen doen, vriendin opzoeken, etc). Een ‘doel’ hebben maakt bewegen voor mij iig al een stuk leuker 🙂

  6. @alle mensen die geen plezier hebben bij sporten
    Misschien is het leuk om het samen te doen? Zo wordt sporten oo gelijk een socialize uurtje met een (nieuwe) vriendin. En verder kan ik alleen maar zeggen probeer zoveel mogelijk verschillende sporten uit, er zijn er echt heel veel en er zit dan vast wel iets leuks bij? 😀

  7. ik ga alleen als ik me goed voel en er zin in heb, als ik me te moe voel dan ga ik niet

  8. Ik ga nu maximaal 2 keer in de week, half uurtje per keer!
    En dan helemaal niet intensief, gewoon om fit te blijven 🙂

  9. Door iets te doen wat ik leuk vind om te doen en mezelf niet dwingen tot trainingen waar ik echt een hekel aan heb.Uitdaging is wel ok,maar het moet wel iets zijn wat ik ook aan kan.
    Ook zien dat je grenzen respecteren iets is wat je ook buiten de sportschool om nut van hebt.Leren nee te zeggen en soms iets verder gaan dan je dacht te kunnen en het zien als oefenen en bouwen aan de relatie die je met jezelf ,je lichaam en ook met anderen .
    Denken dat spirten ook maar een klein stukje van mij is en dat ik ook energie nodig heb om de dingen te kunnen doen WAARVOOR ik fit wilt zijn !😊

  10. Tijdens mijn eetstoornis voelde ik me vreselijk voor, tijdens en na het sporten. Voor omdat ik me heel onrustig voelde tot het moment dat ik kon sporten, tijdens omdat ik te moe was om nog te sporten maar toch van mezelf moest, en erna omdat ik niet hard genoeg van mezelf had gesport. Nu ik (bijna helemaal) hersteld ben kan ik echt weer genieten van sporten. Hardlopen ga ik niet meer doen omdat dat mijn ergste trigger is. Ik ga nu ongeveer 4 keer per week naar de sportschool maar omdat ik iets heb gevonden wat ik heel erg leuk vind. Ik eet daarnaast genoeg en blijf bij dit sporten ook prima op gewicht. Ik had een jaar geleden niet verwacht dat ik ooit weer zou kunnen sporten zonder dat het was ter beinvloeding van mijn gewicht, maar nu is het dan toch zo :)!

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *