Palier lanceert de eerste online behandeling in Nederland voor mensen die zichzelf beschadigen, zelfbeschadigingondercontrole. Het hulp zoeken voor zelfbeschadiging is niet vanzelfsprekend, vaak spelen schaamte en onbekendheid hierin een rol. Daarom is er nu een laagdrempelig online alternatief. Een plek waar patiënten 24 uur per dag, onder deskundige begeleiding, aan de slag kunnen.
Een nieuwe vorm van behandeling aanbieden voor zelfbeschadiging, dat is wat Palier wil bereiken met dit e-Health programma. Op praten over zelfbeschadiging rust nog vaak een taboe. Zelfs in de spreekkamer van de arts of psychiater komt het niet altijd naar voren.
Het snijden, krassen of branden gebeurt namelijk vaak op onopvallende plaatsen van het lichaam en wordt liever niet besproken. Toch kent bijna iedereen wel iemand die zichzelf beschadigt. Online hulp is toegankelijker en moet meer mensen aanzetten om hulp te zoeken. De behandeling wordt vergoed door zorgverzekeraars. De Landelijke Stichting Zelfbeschadiging is betrokken bij de ontwikkeling van de behandeling.
Deskundige begeleiding
De online hulp begint met het registreren en analyseren van het zelfbeschadigend gedrag. Wat zijn bijvoorbeeld zogenaamde ‘triggers’, ofwel gedachten of gebeurtenissen die voor iemand aanleiding zijn zichzelf te beschadigen? En wat levert de zelfbeschadiging op aan voor- en nadelen? Nadat iemand inzicht heeft gekregen in wat hem of haar tot zelfbeschadiging aanzet kan er begonnen worden met het doorbreken van het patroon. Bijvoorbeeld door te oefenen met alternatieve gedachten of acties. Gedurende de hele behandeling is er online contact met een deskundige begeleider.
Veel voorkomend
Zelfbeschadiging omvat het verwonden van de eigen huid of het lichaam met letsel tot gevolg, zonder dat deze persoon hierbij dood wil. Als uitlaatklep voor vervelende gevoelens bijvoorbeeld, maar zelfbeschadiging heeft nog veel andere functies. Hoeveel mensen met dit probleem kampen is niet exact bekend.
Diverse onderzoeken geven aan dat tussen 0,1 en 4% van de volwassenen zichzelf wel eens bewust beschadigt. Bij adolescenten is dat zelfs 7 tot 18% en bij mensen die bekend zijn binnen de psychiatrie ligt dit percentage op 5 tot 33%. Kortom een veel voorkomend probleem waarvoor mensen lang niet altijd hulp zoeken of vinden.
Wat vind jij van dit initiatief én wat vind jij van de site? Ikzelf vind de foto’s op de site niet zo plesant & de filmpjes vind ik ook weinig aantrekkelijk, professioneel. Het initiatief is goed, al kan je je afvragen of je hiermee niet niet enkel een symptoom bestrijd i.p.v. dat je de problematiek erachter zou moeten behandelen….?
Geef een reactie