Seksualiteit is iets kwetsbaars. Dat vond ik vroeger en dat vind ik nog steeds. Het is iets moois en puurs, maar misschien juist daardoor soms zo moeilijk. Zeker wanneer seks voor jou onveilig voelt, is deze uitdaging nog groter. Dit vraagt vaak om nog meer vertrouwen en zekerheid. Ik hoop dat – als je een partner hebt – je dat vertrouwen bij diegene echt voelt. Dat die persoon voor jou een veilige haven is, waar jij de ruimte voelt om jezelf – en dit stukje van jezelf – te mogen ontwikkelen. Maar ook dit is niet altijd simpel. Je kan die grens voelen; maar deze vervolgens aangeven, komt niet altijd zonder horten of stoten.
In onze chatagenda zie je elke maand verschillende themachats voorbij komen. Thema’s als ‘eenzaamheid’, ‘trauma’ en ‘onzichtbare eetstoornissen’ zijn hier voorbeelden van. Een themachat die ik zelf vaak (met veel liefde) begeleid, is de chat over seksualiteit en intimiteit. Ik heb hier ook al het een en ander over geschreven en zelf vind ik het noodzakelijk dat hier meer over wordt gesproken. Hoe meer ik er zelf over nadenk en mee bezig ben, hoe meer linkjes ik namelijk leg naar mezelf als persoon, evenals naar de functie van mijn eetstoornis. Seksualiteit is iets kwetsbaars; de manier hoe je hiermee omgaat, kan veel zeggen over hoe jij naar jezelf kijkt. Voor mij was het onderzoeken hiervan daarom van grote waarde voor mijn eigen ontwikkeling. Alleen al het idee dat ik mezelf iets mocht toestaan, dat het (ook) om mij mocht gaan, was – zeker in het begin – een enorme uitdaging, evenals het voelen en ontkrachten van de schaamte die dit met zich meebracht. Vandaag wil ik je meegeven wat ik tot dusver heb geleerd in dit proces, om jou zo iets meer handvatten te geven.
Ontwikkel je eigen taal
Bij onveilige seks denk je misschien aan het vergeten van een condoom of niet meer weten wanneer je de laatste pil hebt geslikt. Maar onveilige seks kan nog veel meer betreffen. Seks zelf kan eng zijn en voelen als groot, onoverkomelijk en verplicht. Dit hoeft het allemaal niet te zijn, maar je gevoel zet je niet zomaar uit. Wanneer je eerder hebt ervaren dat er een bedreiging in schuil kan gaan, inderdaad een verplichting, dat je grenzen eerder zijn geschonden, kan het zijn dat je een afkeer of een trauma ontwikkelt. Hierdoor kan iets dat voor anderen om je heen zo vanzelfsprekend lijkt te zijn, ineens groot en overheersend worden. Hoe dit eruitziet, kan voor iedereen anders zijn. Je wilt het vermijden of zoekt het juist op. Je drukt het weg en probeert het te vergeten óf het neemt je leven volledig over. Het kan allemaal en allemaal is het begrijpelijk.
Zelf heb ik – in een vorige relatie – een aantal trucjes ontwikkeld die mij hielpen om mijn grenzen aan te geven. Ook al voelde ik ze vaak wel aan, omdat ik verstijfde of blokkeerde, het uitspreken van die grens vond ik niet makkelijk. Juist omdat ik blokkeerde, kreeg ik geen woorden aan het gevoel gekoppeld. Samen met mijn toenmalige vriend bedacht ik een codewoord; een woord dat we in het dagelijks leven niet tot nauwelijks gebruikten en dat voor mij makkelijk te onthouden was. Een woord dat geen lading had voor mij, waardoor ik het ook kon zeggen, zonder dat ik die blokkade hier direct bij voelde. Dit teken kan dus iets zijn dat je daadwerkelijk uitspreekt, maar het kan ook een handeling of gebaar zijn. Een bepaalde klop, een handeling die je bij de ander doet en die hij/zij/hun herkent en waardoor die grens duidelijk is. Neem hier de tijd voor om dit samen te ontwikkelen, te proberen wat (voor nu) werkt en wat minder goed past bij jullie. Dit is ook iets dat veranderlijk kan zijn; wat nu werkt, kan er over een tijdje weer anders uitzien naarmate je in dit proces groeit en andersom.
Het is een dialoog
Ik heb lang het gevoel gehad dat seks iets is dat vooral de ander moest dienen. Ik vond mezelf, in zijn algemeenheid, ondergeschikt aan anderen. Wat ik vind en voel, doet er niet of minder toe. Ik moet vooral de ander tevreden houden. Dát was het hoofddoel. Ik ben hier inmiddels op teruggekomen en ik ben van mening dat seks iets is wat je écht samen doet. Vóór elkaar, maar vooral ook mét elkaar. Seks is een dialoog; iets wat je samen doet. Waar je allebei evenveel zeggenschap in hebt. Dat staat misschien haaks op het gevoel dat je er misschien bij hebt, maar jouw behoeftes zijn nét zo belangrijk als die van je partner. Misschien dat je zelf nog niet helemaal weet wat je fijn vindt of niet, maar dit is ook iets wat je mag ontdekken. Het is een proces waarin je mag leren, mag voelen en waarin je ergens op terug mag komen. Zelf, maar ook samen.
Intimiteit vs seks
Misschien heb je al heel helder wat jouw voorkeuren zijn; of dit nu zo blijft of veranderlijk is, dat zal de tijd leren. Zelf heb ik bijvoorbeeld jarenlang de voorkeur gegeven aan ‘gewoon’ zoenen en knuffelen. Dat voelde voor mij het meest veilig en eigenlijk ook het meest intiem. Seks hoeft niet altijd ‘seks’ te zijn; het plaatje dat wij hebben van penetratie bijvoorbeeld. Ook hierin mag je onderzoeken, voelen wat bij jou (jullie) past en ook hier is geen ‘voorschrift’ voor; het gaat om jullie en alleen om jullie.
Het is prettig als je zelf weet wat jou helpt wanneer je je onveilig voelt, wanneer het voelt alsof jouw grens wordt overschreden of wanneer je iets gewoonweg niet fijn vindt. Wat iemand anders wel en niet kan doen om jou gerust te stellen. Weet ook dat je hier nu niet direct een antwoord op hoeft te hebben. Dit is iets wat jullie samen kunnen én mogen onderzoeken. Op jouw tempo, jullie tempo; samen. Met oog en hart voor beiden.
Vanavond, 22 februari 2024, begeleid ik een themachat ‘Intimiteit en seksualiteit’. Voel je welkom.
Kom bij Proud2Bme gratis en anoniem in contact met lotgenoten, ervaringsdeskundigen, psychologen en dietisten. Op ons forum kun je jouw verhaal delen en/of vragen stellen. Ook kan je dagelijks met ons chatten (de agenda vind je hier). Wij staan voor je klaar.
Geef een reactie