Oude verwachtingen loslaten

Ik wil weer terug naar de tijd van voor mijn eetstoornis, onbezorgd mijn tienerjaren overdoen en de dromen vervullen die ik toen voor ogen had. Ongemerkt kom ik steeds weer uit op oude verwachtingen van mezelf. Dat zorgt ervoor dat ik regelmatig mijn neus stoot en tegen een teleurstelling aan loop. Ik had zo’n mooie dromen, ik kon lol maken met mijn vriendinnen en alles was (leek) zo gewoon. Naar die tijd wil ik terug! Maar is dit wel zo realistisch?

Een van de moeilijkste dingen die je tijdens alle worstelingen tegenkomt is misschien wel het feit dat je onder ogen moet zien dat je een psychisch probleem hebt. Een kwetsbaarheid die je vaak niet zomaar loslaat met enorme gevolgen voor je leven en hoe je daar je invulling aan geeft. Persoonlijk wordt ik hier nog steeds vrijwel dagelijks mee geconfronteerd. Dan verlang ik terug naar vroeger de tijd waarin ik vol van verwachting mijn levensweg al rooskleurig had uitgestippeld. Wat zou ik naar dat moment dan nog graag even teruggrijpen.

Maar zijn mijn herinneringen van toen nog wel zo betrouwbaar? Het is immers toch ook ergens mis gegaan? Ik had de lat voor mezelf erg hoog liggen, mijn leven moest perfect zijn en dat was dan ook mijn streven. Dat mijn hoge eisen en vooruitstrevendheid misschien wel de oorzaak van mijn problemen zijn geweest wil nog niet echt tot me doordringen. Niet voor niets betrap ik mezelf op het feit dat ik nog steeds geneigd ben om telkens in dezelfde valkuil te stappen. Ik wil het liefst meters maken. Op mijn zevenmijlslaarzen wil ik eigenlijk vaak veel te snel.

Ik ken de principes van ‘herstel’, je eigen tempo bepalen, weten wat je beperkingen zijn en daarvoor waken zodat het geen belemmering meer is in je leven. Maar ik kan mijn dromen van vroeger (nog) niet vervangen door mijn dromen van vandaag. Het klinkt zo eenvoudig, maar het blijft ohw zo lastig om te accepteren dat je je verwachtingspatronen moet bijstellen om te voorkomen dat je terugvalt.

Leven als kwetsbaar mens, vraagt om het accepteren van een onvolmaakt leven. Dat betekent niet dat dromen nooit werkelijkheid zullen worden. Het leven is wat jij er nu van maakt! Ontdek wie je bent, wat je belangrijk vind in het leven en ga daarvoor!

 

 

Zondagavond tussen 20:00 – 21:00 Themachat: Oude verwachtingen loslaten

Vind jij het ook lastig om je oude verwachtingen los te laten?

admin

Geschreven door De Redactie

Reacties

4 reacties op “Oude verwachtingen loslaten”

  1. Weten wat je beperkingen zijn en dan accepteren. Blijft lastig. Om de zoveel tijd lukt het me niet meer te accepteren en begint het gevecht opnieuw. Heb geen oude verwachtingen, zolang ik me herinner heb ik last van ‘iets’ psychisch. Blijf wel dingen van mezelf verwachten die ik moet accepteren dat ze niet haalbaar zijn……

  2. Ik vind het erg mooi uitgeschreven. Ik herken heel veel. Ook ik zie steeds, ik wil terug naar voor mijn eetstoornis. Tot iemand me een spiegel voorhield en zei, ohja? Het is daar toch dat je een eetstoornis hebt ontwikkeld? …

  3. Ja doei, ik ga er gewoon voor. Niks erkennen van een stoornis, gewoon gaan voor het leven zonder! Je leeft maar een keer.

  4. Ik komt er wel uit, als je eenvoudig los kunt laten dat de eetstoornis er is! Dan krijg je rust in je kop. Dat je probleem is ontstaan door wat je mee hebt gemaakt en dat het jouw manier is geweest om te overleven. En dat het nu niet meer hoeft, om beter te worden. Dat is een besef. Je kunt wel verwachten dat je door psychische hulp of opname, beter kan worden. Dat is verschuilen achter een instantie. Het is maar net hoe sterk je bent, en hoeveel je in het verleden van jezelf hebt verwacht en misschien nog wel. Als je dit alles kunt loslaten ben je al een hele stap verder. Vervang je dromen van vroeger door de dromen van vandaag. mooie spreuk, kan er wel wat mee. Sterkte!!

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *