Resultaten

  • Victoria Farkas: Dik in mijn hoofd

    Met vlagen is anorexia veel in het nieuws. Modellen die te dun zijn, pro-ana-sites die ineens als paddenstoelen de lucht inschieten en tieners die graatmager de deur uitgaan omdat de mode ze dat ‘voorschrijft’. De een na de andere discussie over anorexia volgt, totdat het weer een tijdje stil is rond het thema anorexia. Precies…

  • Hoe eten mijn leven overnam

    Eten, het blijft altijd mijn grootste vijand. Mijn leven draaide 24/7 alleen om
 eten. Het begon klein maar werd steeds groter. Zo groot dat ik op een gegeven 
moment geen idee en geen besef van mijn leven meer had. 


Ik had nooit gedacht dat ik dit ooit zou gaan schrijven maar ik doe dit om…

  • Fysiek en emotioneel geweld is niet normaal

    De laatste tijd gaat het in therapie steeds vaker over mijn ouders, over mijn jeugdige thuissituatie. Een vrij heftige thuissituatie. Fysiek en emotioneel geweld was bij ons normaal en ik dacht dat dat eigenlijk –in meer of mindere mate- in elk gezin de norm was, wist ik veel. Ik dacht dat alle kinderen die stout…

  • Ik mis het hongergevoel

    Elke avond als ik naar bed ging, rommelde mijn maag. Dit was het teken voor mij dat het goed was, ik was goed bezig. Ik werd nooit onrustig van die honger. Sterker nog, ik voelde mij krachtiger dan ooit. Ik voelde mij sterk en gedisciplineerd. De hele dag stond in het teken van mijn strakke…

  • Waarom deze Fitgirl klaar is met fitgirls

    Hoe hard mensen mij vast ook hebben uitgelachen, wat mijn vrienden of familie er ook van vonden, ook ik viel ten prooi aan de hype van de #fitgirls. En hoe cliché: ook ik hoorde in de lange lijst van fitgirls met een “probleem, een probleem dat hopelijk opgelost kon worden door me te storten op…

  • Je wilt mij dik hebben he?

    Shit, de hele ochtend is iedereen al aan het treuzelen. Nu kom ik een half uur later bij de sportschool en ik heb geen tijd om langer door te gaan. Shit, shit, shit! Wat maakt het uit vraag je!? Het maakt gewoon uit! Nu kan ik niet mijn vaste routine doen, verbrand ik minder en…

  • Weer thuis na een opname

    Ik moest even slikken. Mijn laatste dagen in de kliniek waren namelijk aangebroken. Over een week zou ik weer thuis zijn. Aan de ene kant keek ik daar enorm naar uit. Weer fijn thuis in mijn eigen omgeving, slapen in mijn eigen bed, douchen in mijn eigen douche en mijn familieleden weer om me heen.…

  • Wat ik heb geleerd van mijn herstel

    Een eetstoornis is geen pretje. Ik heb er een hoop dingen voor moeten missen, een hoop verdriet en angst gekend en mezelf er schade mee gedaan. Toch heb ik ook een hoop geleerd van mijn eetstoornis. Tenminste, van het herstellen van mijn eetstoornis. In deze blog wil ik een aantal van die dingen bespreken die…

  • Chatten met Marli

    In onze ‘Chatten met…’ blogs maak je kennis met onze ervaringsdeskundige redactieleden. Hierdoor weet je met welke onderwerpen zij ervaring hebben, mocht je met ze willen praten in een ervaringsdeskundigen-chat. De focus op eten en mijn lichaam heb ik mezelf al heel jong ‘aangeleerd’. Ik was acht jaar en vanwege mijn medicatie voor mijn chronische ziekte was ik…

  • Ik kan niet herstellen van mijn eetstoornis

    Het is best goed om je bewust te zijn van wat binnen jouw mogelijkheden ligt. De meesten krijgen als kind al bijgebracht wat haalbaar is en wat niet. Het kan heel prettig en realistisch zijn om daar een goed beeld van te hebben en te weten wat jouw sterke en minder sterke kanten zijn. Ik…

  • Diagnose: Boulimia Nervosa

    Ik weet niet meer precies wanneer mijn eetstoornis in m’n leven kwam. Ik weet nog wel dat ik in groep acht al bezig was met mijn gewicht, want ik vond mezelf toen wel zwaar in vergelijking met mijn vriendinnetjes maar ik deed er niks mee. Ook toen ik een schoolkeuze moest maken, koos ik voor…

  • Kiezen voor de eetstoornis of herstel

    Mijn naam is Romy en ik ben 21 jaar. Sinds 8,5 jaar kamp ik met een eetstoornis. Het label dat er vanuit instellingen is aangehangen vind ik zelf niet zo fijn om te gebruiken. Het klinkt voor mij als een negatief iets om te zeggen dat ik ‘anorexia’ heb. Na heel wat behandelingen en allerlei therapieën ben…

  • Met Volle Angst Vooruit

    Bijna een jaar geleden kwam ik in een situatie terecht die ervoor zorgde dat ik vrij veel last kreeg van angst en spanning. Heel langzaam, zonder dat ik het door had, groeide die angst naar ongezonde proporties. Er zelf middenin zittend zie je dat niet zo goed, maar als ik het vroeg aan een buitenstaander…

  • Boulimialand: ik ken de pijn en schaamte

    De wereld van de psychiatrie is een wereld waar veel taboes op rusten. Het is het een wereld waar zelfs stigma over bestaat. Stigma is letterlijk een brandmerk, een schandvlek, een litteken. Psychiatrisch patiënten worden volgens onderzoek vaak gezien als minder intelligent, gevaarlijk, onverzorgd en ongeneeslijk. Maar een psychiatrische aandoening treft ongeveer de helft van…

  • Mijn eetstoornis, een schreeuw om hulp

    Bijna drie jaar geleden, ik weet het nog goed. Ik zat nog op de middelbare school, tijdens de biologieles werd er een heftige documentaire over anorexia vertoond. Op dat moment zat ik al jaren met mezelf in de knoop, het ging thuis helemaal niet goed en ik had een steeds hardgrondigere hekel aan mezelf en…

  • Mijn moeder is op dieet

    Mijn moeder is op dieet en dat vind ik eigenlijk heel vervelend. Het is niet dat ik het haar niet gun om wat kilo’s af te vallen, maar ik kan er gewoon niet goed tegen dat iemand die zo dichtbij me staat hele dagen bezig is met eten en minder eten. Ik begrijp het ergens…

  • Identiteitscrisis als brandstof voor mijn eetstoornis

    Al jaren was ik een persoon die zich graag terugtrok. Elke stap op sociaal gebied leek te veel en ik vertoonde vluchtgedrag als ik iets moest ondernemen wat ‘te groot’ leek. Mijn vrienden en familie bestempelden mij graag als ‘introvert’, maar diep van binnen wist ik dat er meer gaande was. In mijn middelbareschooltijd leek…

  • Ik sta op voor iedereen die het moeilijk heeft

    In mijn tienerjaren ontwikkelde ik een eetstoornis. Ik wilde onzichtbaar zijn, vooral niet te veel ruimte innemen en mezelf niet laten zien of horen. Mijn eetstoornis hielp mij hierbij; mijn emoties werden onzichtbaar voor mezelf en anderen. De focus op eten/niet eten zorgde ervoor dat al het andere naar de achtergrond verdween. Ik trok mezelf…