Ploggen: De week van Phoi Cai 29

Na drie weken vakantie begon ik mijn werkweek met een plogweek. Na een vakantie moet ik altijd wennen aan een nieuw ritme. Normaal gesproken heb ik even een dipje na een vakantie, maar door stil te staan bij de vragen voor deze plog kon ik er ook een positieve draai aan geven. Zo slecht was mijn week toch niet! Ik hoop dat jullie het weer leuk vinden om mijn plog te lezen.

plaatje

Wat vond ik moeilijk?

Zoals ik hierboven al schreef, heb ik vaak een dip na een vakantie. Het was dit keer niet anders en ik vond het lastig om er weer alleen voor te staan. De meiden waren ook nog eens verkouden en ze hadden mij ook aangestoken. Ik wist even niet goed hoe ik dit moest aanpakken en ik had het gevoel dat het alleen maar huilen, brullen en protesteren zou worden. De maandag was uiteindelijk ook geen makkelijke dag en het stond vooral in het teken van overleven. De lat laag leggen en ritme loslaten was niet makkelijk voor me, maar het was wel nodig om de dag door te komen. Vooral omdat ik me ook niet goed voelde.

moeilijk

Uiteindelijk heb ik die dagen ook overleefd, maar het dipje was nog niet helemaal weg. Ik stortte me op dat moment helemaal op het vinden van iets positiefs. Vooral wanneer onze agenda vol staat met werkdagen wil ik er graag iets leuks tussen hebben. Een leuk uitje om naar uit te kijken, misschien nog een weekendje weg binnenkort.. Gewoon iets! Natuurlijk was niks goed genoeg voor mijn gevoel en zag ik vooral veel nadelen van een dergelijke plan. Het inpakken, het vrij nemen, het regelen en ga zo maar door. Ik kon er niks positiefs in vinden en dan is het een kwestie van loslaten. Makkelijker gezegd dan gedaan!

moeilijk

Wat heb ik geleerd?

Het begin van mijn week was behoorlijk pittig, maar ik heb wel geleerd dat het makkelijker is als ik alles meer loslaat. Loslaten is absoluut niet mijn sterkste kant, maar het is vaak wel nodig om mee te kunnen veren met factoren waar ik eenmaal geen invloed op heb. Ik kan hoog of laag springen, maar als dingen eenmaal niet gaan… Tja, dan zit er echt niks anders op dan het los te laten! Geheel loslaten lukt mij nog niet, maar door het losser te laten, kon ik mezelf net wat meer ademruimte geven. Daar had niet alleen ik profijt van. Mijn dochters waren hierdoor ook relaxter. Waarschijnlijk voelen ze me beter aan dan ik door heb. Na mijn pittige start van de week heb ik best wat fijne dagen gehad. Samen, alleen wij drietjes. Mijn dipje na mijn vakantie was even pittig, maar gelukkig bleef het dit keer niet lang hangen. Wat loslaten wel niet kan opleveren.

leermoment 

Wat vond ik leuk?

Uiteindelijk heb ik erg genoten van de quality-time met mijn meiden. Het weer, zowel buiten als in mijn hoofd, klaarde op en het gaf ruimte voor zoveel positiviteit. We hebben heerlijk gewandeld, leuk gespeeld en ‘thee gedronken’. Genot zit soms echt in de kleinste dingen!

positief

Daarnaast heb ik een heel fijn weekend gehad. Zaterdag was ik met mijn zussen op stap en hebben we wat leuks gedaan als voorbereiding op een verrassing. Voor het geval dat ga ik er niet teveel over vertellen… 😉 Tijdens de voorbereidingen hebben we heerlijk geluncht in de Foodhall en we sloten de dag af met een ijsje. Zondag zijn we ook naar de stad geweest en pikten we nog wat activiteiten mee van de Airborne Arnhem. Het was een druk, maar ontzettend fijn weekend.

positiefs

Hoe heb ik voor mezelf gezorgd?

Vaak zorg ik voor mezelf door rust te pakken. Afgelopen week heb ik juist voor mezelf gezorgd door mezelf dagelijks een schop onder mijn kont te geven. Ondanks dat het zonnetje overdag regelmatig scheen, waren de ochtenden vaak donker. Het drukte meteen een stempel op mijn stemming en die was niet zo positief. Ik gun mezelf echt wel de tijd om even bij te komen, maar ik weet dat ik mezelf nog meer help door mezelf te motiveren er wat van te maken. Ik probeerde mijn dagen te starten met een frisse wandeling waardoor ik ook wat zonlicht op kon pikken. Ik merkte dat ik hier ontzettend van opknapte en dat ik hierdoor mijn dagen ook beter doorkwam. 

 proud

Proud of…

Ik keek ontzettend op tegen de afgelopen week. Onze vakantie was voorbij, de meiden waren in het begin van de week verkouden, ik voelde me niet lekker en het liefst wilde ik gewoon even niks. Hoe negatief ik mijn week startte, zo positief kon ik mijn week eindigen. Terwijl ik dit type, vind ik het best lastig voor de geest te halen wat ik moeilijk vond aan deze week. Ik voelde me aan het einde van mijn week namelijk echt een stuk beter. Of dit te maken had met het zonnetje de afgelopen dagen of dat ik beter kon loslaten aan het begin van mijn week… Dat weet ik niet. Maar stiekem ben ik best trots op hoe ik mijn eerste week weer heb ‘overleefd’. Overleven is leven ♥

 proud

Wat heb jij afgelopen week geleerd?

Phoicai

Geschreven door Phoicai

Reacties

5 reacties op “Ploggen: De week van Phoi Cai 29”

  1. Je houd van de zon.
    Dus je bent zonnen mens.

    Hopelijk zijn jou dochters snel van verkoudheid af.

  2. wat vervelend dat je een dipje had na je vakantie!

  3. Die dip na de vakantie had ik ook. Echt waardeloos! Inmiddels voel ik me al weer wat meer ok bij alles. Hoop dat jij ook weer snel uit de overleefmodus komt!

  4. Je blogs zijn zo herkenbaar… ik vind het positief dat er ook een jonge mama in het team van Proud zit. Je teksten zijn echt waardevol en eerlijk.

  5. Soms helpt het ook om niet los te hoeven laten van jezelf, maar ook gewoon eens flink boos te worden en je daar vooral niet over te schamen. In het nieuwe boek ‘fonkelend van woede’ van Soraya Chemaly legt ze uit dat vooral bij vrouwen (die meestal het grootste gedeelte van de huishoudelijke en verzorgende taken op hun bordje krijgen (ook bij hele gelijkwaardige relaties) je heel gemakkelijk zelf denkt dat woede of boosheid een slechte emotie is die je zou moeten loslaten. Maar boosheid heeft ook een functie, het helpt je ook te her-evalueren en je af te vragen waarom ben ik niet tevreden met deze situatie en wat kan ik eraan doen.
    Toen ik midden in mijn eetstoornis zat was al mijn woede opgekropt en keerde het zich tegen mij, ik moest mezelf straffen en kropte alleen nog maar meer op. Ik dacht ook dat yoga en mindfulness me zouden helpen loslaten. Natuurlijk kunnen yoga, mindfulness en wandelen fantastisch zijn, maar soms mag je ook best beseffen dat bepaalde dingen waar je denkt geen controle over te hebben soms wel verandert kunnen worden. Daarom dat schrijven of expressiviteit soms beter kan helpen dan loslaten…
    In het boek regretting motherhood van Orna Donath staat hoe je een hekel kunt hebben aan het moederschap, maar dat dit niet betekent dat je niet van je kinderen houdt. Door het moederschap (een sociaal construct vol verwachtingen dat je wordt opgelegd) los te zien van het liefhebben van je kinderen kan dit je ook helpen om beter te begrijpen waar je moeite mee hebt in die rol.
    Alhoewel ik natuurlijk alle respect hebt voor hoe jij jouw leven zelf in wilt vullen phoi cai!

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *