Ik ben een meisje van 14. Sinds ik naar het voortgezet onderwijs ga is er veel veranderd. Ik kwam in een klas waar iedereen onwijs dun was..daar werd ik al onzeker over. Zelf had ik een normaal postuur, maar ik was niet echt slank zoals de rest.
Vroeger moest ik moeite doen om er kilo’s bij te laten komen..m’n ribben waren zelfs te zien. Maar sinds ik ongesteld ben geworden kan ik echt niks meer eten want dan word ik al dik.
Daardoor wilde ik gaan afvallen. Ik was op zoek naar manieren en toen kwam ik op een pro-ana site terecht. Ik was behoorlijk geschrokken toen ik alle tips enzo aan het lezen was. De brieven maakten me bang. Ana leek wel een persoon! Maar omdat ik zo graag weer als vroeger wilde worden ben ik diezelfde dag nog pro-ana geworden.
Snel gingen er al een paar kilo’s af en dat gaf me zo’n goed gevoel! Ik begon mezelf eindelijk weer mooi te vinden. Eens in de paar maanden ga ik naar de dokter omdat ik lijdt aan de ziekte van Pfeiffer. Daar word ik dus steeds gewogen. Ik was een paar kilo afgevallen en m’n moeder begon gelijk al te roepen: ‘Straks krijg je nog anorexia..’ Jeetje, alsof je zo snel anorexia kan krijgen! Ik kan mijn moeder dan echt niet uitstaan, vooral als ze weer zit te zeuren dat ik zo weinig eet. ###
Voordat ik op zomervakantie ging was ik al bang..bang dat ik weer aan zou komen! Dat is ook gebeurd. Dagen achter elkaar heb ik me vol gepropt met alles wat ik maar kon vinden. Dit maakte me zo verdrietig. Als ik in de spiegel keek zag ik een grote dikke buik. Dankzij mijn kleine lengte van 1.57m leek ik nog dikker. Ik had me voorgenomen om thuis weer te gaan afvallen. Maar daarvoor gebeurde eerst nog iets raars. Ik keek in de spiegel en ik zal een mooi slank meisje terwijl ik een paar weken mezelf had vet gemest! Dat was heel raar. Ik had echt zo iets van: Hoe kan dit??
Een paar weken lang had ik normaal gegeten. Maar ik miste het gevoel van controle waar door ik toch weer ben gaan afvallen. Een week heb ik het volgehouden maar ik ben weer gestopt door mijn moeders gezeur… Nu probeer ik al een tijdje mezelf te dwingen om te blijven eten. Kotsen heb ik nog nooit gedaan, wel geprobeerd maar het lukte niet. Ik heb het gevoel alsof ik elk moment weer ga afvallen…
Ik kan er niet meer tegen want ik weet dat het afvallen niet goed is maar toch doe ik het steeds weer! Niemand weet dit van me.. Niemand weet dat ik mezelf te dik vind, niemand weet van al dit gedoe.
‘s Avonds in bed denk ik altijd weer na over mijn gewicht. En dat allemaal dankzij een pro-ana site! Ik wil gewoon weer blij zijn…Nu weet ik gewoon alweer dat ik morgen weer begin met afvallen, maar dat ik weer stop omdat het niet goed voelt.
Ik hoop dat hierdoor een beetje duidelijk is geworden dat pro-ana sites je leven kunnen verpesten! Ik kan er niet eens meer normaal door leven…Soms bezoek ik die sites nog wel eens en veel andere pro-ana meiden heb ik ook op msn. Maar ik wil mijn ‘probleem’ graag overwinnen maar ik weet dat het zo niet zal lukken. Maar ik wil ook absoluut niet dat iemand hier achter komt!
Of ik nou een eetstoornis heb of een beginnende eetstoornis weet ik niet. Maar ik weet wel dat dit me altijd zal achtervolgen. Ik ben kwaad op mezelf. Kwaad, omdat ik die pro-ana site heb bezocht.
Anoniem
Geef een reactie