Proud2Hobby: boekenwormen

Als je van lezen houdt, is het heerlijk om even te kunnen verdwalen in een goed verhaal. In het kader van eetstoornissen, zou het een fijne afleiding kunnen zijn op moeilijke dagen of om even te ontprikkelen. Een ander leest liever boeken om er wat van op te steken, om kennis op te doen, te filosoferen of weer wat grip op het leven te krijgen met een zelfhulpboek. Ook op de redactie lezen we (al dan niet met fases) graag boeken. Nu het herfst is onder een dekentje op de bank of juist in de zomer op vakantie. Al is het soms ook lastig wanneer je je niet goed kan concentreren en goh, dan kan het best frusterend zijn, maar toch lees je graag. Over dit alles en meer delen wij wat in dit tweede deel van Proud2Hobby! 

Wat voor soort boeken lees je graag?

Irene: “Het liefst lees ik (historische) fantasy romans om in te verdwalen of bij te zwijmelen en spannende thrillers waarbij ik voor m’n gevoel niet snel genoeg kan lezen om erachter te komen wat er gaat gebeuren. Maar ik heb ook wel boeken buiten dit genre gelezen die ik heel goed vond en ik heb ook wel wat boeken over psychologie gelezen.”  

Lonneke: “Oei, ik heb denk ik niet per se een specifiek genre wat ik het allergraagst lees. Ik lees vooral veel crime en thrillers, maar ook een goede novelle sla ik niet af. Een beetje absurdistisch vind ik op zijn tijd ook leuk, zolang ik er maar lekker in kan verdwijnen.”

Daniël: “Boeken die me een inkijkje geven in het hoofd van heel gewone mensen, die in een andere tijd leven of onder andere omstandigheden dan ikzelf.”

Heb je altijd al graag gelezen?

Irene: “Ik vond lezen wel leuk, maar ik zat niet kenmerkend met mijn neus in de boeken. Het ging altijd met episodes. Zelfs Harry Potter heb ik uiteindelijk pas rond mijn 20ste gelezen! Nu ik eraan denk heb ik wel altijd de Kippenvel-boeken gelezen, weet je nog, met die glimmende letters? Sjakie en de Chocoladefabriek kan ik me ook nog herinneren. De Twilight Saga heb ik wel onwijs bij gezwijmeld, geweldig vond ik dat! Die heb ik wel twee keer gelezen.” 

Lonneke: “Ja, ik las heel veel vroeger. We hadden een abonnement bij de bieb en daar mocht ik 14 boeken per keer meenemen. Vaak had ik de eerste al uit als we thuiskwamen. Toch is het plezier in het lezen een beetje verdwenen naarmate ik ouder werd. Ik denk ook omdat ik toen veel moest lezen voor mijn school en studie wat ik zelf minder leuk of interessant vond, waardoor ik langzaam vergat hoe leuk en verrijkend het ook kan zijn. Echt jammer eigenlijk! Dat plezier probeer ik nu, eigenlijk sinds dit jaar, weer een beetje terug te vinden.”

Daniël: “Als kind las ik alles wat los en vast zat, van boeken en tijdschriften tot en met de tekstjes op pakken hagelslag: alles met lettertjes was goed.”

Wat is je lievelingsboek en waarom?

Irene: “Een paar jaar terug kreeg ik het boek ‘Het huis in het woud’ van Marion Bradley voor mijn verjaardag. ‘Dit is mijn lievelingsboek, dus ik deel het graag met jou’, waren de woorden erbij. En zo ben ik eigenlijk weer verliefd geworden op lezen, want wauw, ik ging helemaal op in dit boek. Het boek speelt zich af in dezelfde streken als de wereldwijde bestseller ‘De Nevelen van Avalon’, wat mogelijk mijn lievelingsboek wordt als ik het uit heb. ‘De Nevelen van Avalon’ is een historische roman/fantasy die de verhalen van koning Arthur vertelt vanuit het gezichtspunt van de vrouwelijke personages. ‘Het huis in het woud’ is een verhaal over de dochter van een hoge Keltische druïde die verliefd wordt op een Romeinse soldaat, maar hun culturen staan recht tegenover elkaar en voeren oorloog. Een soort West Side Story, maar dan in een ver, ver verleden en vol magie.” 

Lonneke: “Pff… Er komen wel een aantal titels omhoog. Meest recent heb ik ‘They both die at the end’ van Adam Silvera gelezen, dat vond ik een heel intrigerend verhaal. Of nou ja, het universum heeft een interessant gegeven: iedereen die die dag doodgaat, wordt gebeld door ‘Deadcast’ met de mededeling dat je binnen 24 uur overlijdt. Iedereen die gebeld wordt, wordt een ‘Decker’ genoemd en deckers krijgen de kans om zich aan te melden via een app, om zo een ‘last friend’ te vinden. De twee hoofdpersonen leren elkaar via die app kennen, en besluiten om elkaar in het echt te ontmoeten en samen hun laatste dag door te brengen. Ik las gisteren dat er een prequel verschijnt, daar ben ik ook heel benieuwd naar. Verder vind ik de boeken van Haruki Murakami heel fijn, daaraan zit vaak een absurdistisch randje (katten die praten bijvoorbeeld), zonder dat het te ongeloofwaardig wordt.”

Daniël: “Kinflicks, van Lisa Alther. Het is al lang geleden dat ik het voor het laatst gelezen heb maar ik vond het heel grappig, ontroerend en herkenbaar. De hoofdpersoon gooit haar leven een paar keer radicaal over een andere boeg en kijkt zelden achterom. Tot ze terugkeert naar haar ouderlijk huis om haar ernstig zieke moeder te verzorgen. Ik kan wel stellen dat deze paar zinnetjes klinken of ik mijn eigen leven beschrijf. Ooit nam ik me voor om het elke tien jaar te herlezen, maar het is er al een tijd niet meer van gekomen.”

Welk boek ben je op dit moment aan het lezen?

Irene: “Op dit moment ben ik dus ‘De Nevelen van Avalon’ aan het lezen! Dat wilde ik al een hele tijd, maar er kwamen toch andere boeken tussendoor. Het is een behoorlijk dikke pil, dus ik ben er wel even zoet mee, want zo snel lees ik niet (daarover later meer). Ik heb tussendoor ook het boek ‘Eetgestoord’ van Charlotte Simons gelezen en lees nu ook het boek ‘Het leven is niet veel soeps’, van Letty van der Geest tussendoor. Beide voor werk, dus daarom toch even mijn dikke pil op pauze gezet, maar met erg veel plezier en interesse!”

Lonneke: “Op het moment luister ik (ja, ik speel een beetje vals) naar ‘Before the coffee gets cold’ van Toshikazu Kawaguchi. Het verhaal gaat dat je in een cafeetje terug de tijd in kan, maar daar zitten wel wat regels aan verbonden; zo moet je ‘terug’ zijn voor je koffie koud is, anders verander je in een geest. Daarneest lees ik ‘De honderdjarige man die uit het raam viel en verdween’ van Jonas Jonassen. Daar was ik ooit al in begonnen, maar nooit aan toe gekomen om hem daadwerkelijk uit te lezen.”

Daniël: “Geen, ik heb er op het moment de rust niet voor en lees nu vooral artikelen in kranten en tijdschriften.”

Welke boeken liggen nog op jouw leesstapel?

Irene: “Onlangs heb ik drie boeken van Stephen King voor een heel zacht prijsje op de kop weten te tikken. Vorig jaar las ik voor het eerst een boek van hem, ‘Het Instituut’, en dat vond ik zo waanzinnig goed en spannend. Hij is dan ook een legendarische horror/thriller/sciencefiction-schrijver. Oh ja, en ik heb het boek ‘The Subtle Art Of Not Giving A F*ck’ nog op de plank liggen. Ik kocht deze toen ik dacht dat ik hem goed kon gebruiken, maar inmiddels voelt die tijd alweer als voorbij en toch ligt hij me aan te staren, haha. Ik zal hem vast een keer een kans geven en wie weet komt er nog wel weer een periode dat ik hem goed kan gebruiken, dan ligt ‘ie gelukkig op me te wachten.”

Lonneke: “Even kijken. Ja die prequel dus, ‘The first to die at the end’ heet die geloof ik, en nog wat eerder werk van Adam Silvera. Verder heb ik, net als Irene ‘The Subtle Art Of Not Giving A F*ck’ nog klaarliggen, een aantal titels van Murakami, Colleen Hover (Ik vond ‘It ends with us’ ook indrukwekkend van haar), ‘Mythos’ van Stephen Fry, ‘Confettiregen’ van Splinter Chabot. Op aanraden van Irene staat ook Eetgestoord nog op mijn lijstje en ik ben nog heel benieuwd naar ‘I’m glad my mom died’ van Jeanette McCurdy en ‘Where the crawdads sing’.

Daniël: “Haha, ik heb stomtoevallig ook ‘The Subtle Art Of Not Giving A F*ck’ ongelezen thuis liggen. Impulsief meegenomen uit een weggeef-boekenkastje omdat ik de titel grappig vond, maar of ik het ooit zal gaan lezen? Ik probeer zo min mogelijk in die weggeefkastjes te kijken want ik neem altijd wel iets mee, terwijl ik alleen op vakantie nog weleens een boek lees.”

Heb je nog een boekentip over eetstoornissen, zelfhulp of psychologie?

Irene: “Vorige maand heb ik het boek ‘Eetgestoord’ van Charlotte Simmons dus gelezen. Een onwijs goed boek voor wie een eetstoornis beter wil leren begrijpen. Een aanrader voor je omgeving dus! Ik ga haar binnenkort ook interviewen, dus daarover later meer op deze site. Een ander boek dat ik kan aanraden (en waar je me misschien weleens over hebt gehoord) is ‘The Happiness Trap’ van Russ Harris – of de Nederlandse vertaling ‘De Valstrik van het Geluk’. Over ACT, Acceptance and Commitment Therapy, een vorm van gedragstherapie. Heel kort gezegd houdt deze vorm van therapie in dat je leert om het zinloze gevecht met je emoties, gedachten en fysieke sentaties zo veel mogelijk te stoppen. Dat je leert accepteren waar je geen invloed op hebt, zonder dat je iets mooier hoeft te maken dan het is, en om meer stil te staan bij waar je wel invloed op hebt en wat belangrijk voor je is. In het boek krijg je ook allemaal opdrachten waar je mee aan de slag kan.” 

Lonneke: “Ja, ik blijf fan van ‘De perfecte vrouw die ik nooit was’, van Sofie Rozendaal. Ik heb dat boek gelezen in aanloop naar een interview dat ik met haar had (klik daarvoor vooral hier). Het boek draait om een gebeurtenis waarin ze reflecteert op haar eetstoornis, onzekerheid, angst voor verval en de drang om perfect te willen zijn. Zeker een aanrader!”

Daniël: “Menno Oosterhoffs ‘Vals Alarm’ heb ik in één adem uitgelezen. Doorwrocht overzicht van vrijwel elke dwangstoornis die er is. Ze komen tot leven dankzij vele praktijkvoorbeelden waarbij gelukkig ook gelachen mag worden, hoe rot het leven met dwang ook kan zijn.”

Boeken kopen, lenen of luisteren?

Irene: “Kopen. Een boek kan bij mij best een tijdje op de plank blijven liggen, dus ik vind het fijn om er geen druk bij te voelen het te lezen. En omdat ik niet zo veel en snel lees, kost het me ook geen klauwen met geld. Ook vind ik het geweldig als ik een boek waar ik zelf echt van heb genoten of veel aan heb gehad, kan uitlenen aan een vriend. En soms denk ik: misschien support ik hiermee ook wel de schrijvers en boekhandels, want met de komst van het internet verdwijnen toch ook wel veel offline papieren boeken en kleine bedrijven. Snap ik ook wel, maar de geur van een vers boek is toch wel iets heel magisch.” 

Lonneke: “Allemaal wel eigenlijk. Ik haal veel boeken uit zogeheten ‘boekenkastjes’ hier in de buurt. Dan ‘leen’ je eigenlijk een boek die je later weer terugzet of er een ander boek voor inlevert. Hier heb ik al best wat titels gevonden waar ik anders niet op was gekomen. Verder koop ik af en toe wel een boek, maar ik merk ook dat mijn huis daardoor snel dichtslibt. Ik heb sinds kort wel de app ‘Nextory’. Ik was daar in het begin een beetje terughoudend in, want: een boek is een boek, dat lees je toch? Maar ik merk ook dat ik zo heel makkelijk lekker kan luisteren in de trein en het ook goed kan visualiseren, en dat werkt voor sommige verhalen ook wel echt goed.”

Daniël: “Kopen en lenen. Luisteren nooit, daar val ik van in slaap.”

Je concentratie bij een boek houden kan voor sommigen best een uitdaging zijn, zelfs al houd je van lezen. Herkenbaar? Heb je nog tips hierbij?

Irene: “Ugh ja, concentratie. Ik heb natuurlijk adhd, dus ik ben supersnel afgeleid en overprikkeld. Ik vind het heerlijk om in de trein te lezen, maar als iemand in dezelfde coupé dan een (telefoon)gesprek gaat voeren, zit ik wel tien keer dezelfde zin te lezen. Ook thuis, als mijn vriend in de weer is met van alles en nog wat en ik ook nog eens afgeleid wordt door mijn telefoon (schaam, schaam) lukt het me niet altijd om me te concentreren. Het lukt vaak wel een paar bladzijdes voor het slapengaan, maar dan moet ik echt mijn telefoon bewust wegleggen. Op vakantie kan ik ook vaak wel goed lezen! Of als het mooi weer is op een bankje buiten in de stad. Op de een of andere manier kan ik dan wel weer redelijk oké tegen geroezemoes. Als ik een gesprek maar niet letterlijk kan verstaan, want dan gaan de woorden die ik hoor en lees door elkaar dansen. En… ik kan een stuk beter lezen in de bibliotheek! Ja, ook met mijn zelfgekochte boek, haha. En verder accepteer ik maar van mezelf dat ik snel afgeleid ben en niet supersnel lees. Dat werkt toch beter dan met jezelf in gevecht gaan en je helemaal zitten opvreten als iemand naast je aan het telefoneren is. Lukt het niet, dan ga ik iets anders doen. En ik zeg ook tegen mezelf: een bladzijde is al een bladzijde. Als de druk eraf is, is het ook een stuk leuker. Mooi, want ik vind lezen ook heel fijn!” 

Lonneke: “Oei ja, heel herkenbaar. Bij mij gaat dat echt met vlagen. Als ik onrustig ben, ben ik ook snel afgeleid. Mijn tip is vooral; kijk wat jou prikkelt, als in: zoek een boek of schrijfstijl uit die jou boeit. Soms heb ik een boek waar ik gewoon niet doorheen kom en uiteindelijk besluit ik dan dat het misschien nu niet werkt. Misschien op een later moment, dat is ook oké. En soms maak ik er ook wel echt een momentje van. Wat lekkers te drinken, snackje erbij, fijne plek om te zitten. Kijk vooral wat jij daarin fijn vindt!”

Proud2hobby! Want ook je hobby’s vormen je tot wie je bent en dat kan – wanneer je de lat erg hoog legt of juist even de zin verloren bent – best een uitdaging zijn.

Over welke Proud2Hobby zou jij nog wel eens wat willen lezen?