Aankomende vrijdag, 9 augustus, is er weer een Proud2Meet. Deze keer zal de Proud2Meet in het teken staan van onzichtbare eetstoornissen. We vinden het vanuit Proud2Bme heel belangrijk dat dit thema regelmatig aan bod komt omdat de grootste groep mensen die lijdt aan een eetstoornis, een onzichtbare eetstoornis heeft: Deze mensen hebben een normaal, gezond gewicht en voelen zich veelal niet serieus genomen als het gaat om de ernst van hun eetstoornis.
Het beeld dat de meeste mensen hebben bij een eetstoornis is toch wel dat van jonge meisjes met veel ondergewicht. Dit beeld klopt maar voor een heel klein gedeelte, want het aantal mensen dat een eetstoornis heeft met een normaal (gezond) gewicht is vele malen groter. Het hebben van een onzichtbare eetstoornis kan vele gevoelens en gedragingen met zich meebrengen.
♥ Je ziet niets aan mij
Doordat aan de buitenkant bij jou niet te zien is dat je lijdt aan een eetstoornis, voel je je niet gezien. Je zou soms willen dat je ondergewicht had of er slecht uitzag, zodat mensen konden zien dat het niet goed met je gaat. Mischien zou je dan spontaan hulp aangeboden krijgen? Zelf hulp vragen durf je niet en dus wacht je al een eeuwigheid op mensen die je, zonder erom te hoeven vragen, komen helpen en steunen. Je zou willen dat aan de buitenkant zichtbaar is wat er aan de binnenkant speelt. Want wat er aan de binnenkant speelt is echt niet minder ernstig dan wat er speelt bij iemand met anorexia en ernstig ondergewicht.
♥ Niet ernstig
Als je niet lijdt aan anorexia en geen ondergewicht hebt, heb je het idee dat jouw eetstoornis niet ernstig is. Je hebt niet alleen zelf dit idee, maar dit wordt wellicht ook bevestigd door jouw omgeving. De huisarts erkent niet dat je een eetstoornis hebt en stuurt je naar huis met een eetlijstje. Vriendinnen vragen zich af waarom je een eetstoornis hebt ‘Maar je bent toch helemaal niet zo mager, dus het valt nog wel mee toch?’ En eigenlijk begrijp je dit ook wel, want zolang je geen fysieke klachten hebt, is er toch ook vrij weinig aan de hand?
♥ Ik verdien geen hulp
Meisjes die nauwelijks meer kunnen lopen en niet meer durven te eten, die verdienen hulp. Jij eet nog best wel wat en je kan nog best aardig functioneren. Om die reden vind je eigenlijk dat je helemaal geen hulp verdient. Alleen mensen die er echt heel slecht aan toe zijn verdienen in jouw ogen hulp. Terwijl er slecht aan toe zijn, niet per se verbonden is aan je gedrag en gewicht.
♥ Doorgaan tot je ondergewicht hebt
Je hebt het gevoel door te moeten gaan met afvallen en rommelen met eten totdat je ondergewicht hebt. Pas dan kan je jezelf serieus nemen en denk je dat anderen je serieus zullen nemen. Je hebt er bijna alles voor over om dit doel te bereiken.
♥ Nep-anorect
Je hebt het gevoel geen echte eetstoornis te hebben. Je bent bang dat je je aanstelt en de boel te faken. Het voelt een beetje aan als een nep-eetstoornis, een nep-anorect. Zelfs dit kan je niet. Dit zorgt ervoor dat je eigenwaarde nog meer naar beneden gaat en de drang om af te vallen nog groter wordt. Pas als je een echte eetstoornis hebt, mag je hulp vragen, ben je ernstig genoeg.
♥ Eetstoornissen in de media
Overal waar je iets leest of ziet over eetstoornissen gaat het over anorexia en dan het liefst de meest extreme gevallen: mensen die opgenomen zijn, sondevoeding hebben en vel over been zijn. Als ze in de spiegel kijken zien ze een dikke olifant en ze durven nog geen slokje drinken te nemen. Jij herkent je hier helemaal niet in en krijgt hierdoor nog meer het idee geen echte eetstoornis te hebben. Bovendien herkent jouw omgeving jou hier ook niet in, wat het nog moeilijker maakt om uit te leggen wat er met je aan de hand is.
Over al deze onderdelen en meer willen we graag vrijdagmiddag rond 15:30 uur met jullie in gesprek komen. Voorafgaand aan het themagesprek is er uitgebreid de tijd om gezellig met elkaar te praten. Daarnaast zullen we tussen 14:00 en 15:00 uur een documentaire vertonen.
Waarschijnlijk ken je de documentaire Mij Niet Gezien over onzichtbare eetstoornissen al wel. Daarom hebben we besloten om voor het themagesprek een andere documentaire te vertonen, namelijk Someday Melissa. Deze documentaire gaat over het leven van de overleden Melissa en is door haar moeder gemaakt. De documenaire is in het Engels en niet ondertiteld.
Het is een zeer indrukwekkende en aangrijpende documentaire. Na de docu zullen we daarom even tijd inlassen om met elkaar te ventileren over wat je gezien hebt. Hier vind je uitgebreide informatie over Someday Melissa.
Om de anonimiteit en veiligheid van de bezoekers zo groot mogelijk te houden is Proud2Meet alleen voor mensen met een eetprobleem of eetstoornis.
Spreek evt in dit forumtopic af om samen te gaan.
Tot vrijdag ♥
Geef een reactie