Het leven zit niet altijd mee. Zeker wanneer een eetstoornis hard aan je trekt, je niet goed in je vel zit en je wordt meegevoerd door negatieve gedachten, vergt het ontzettend veel doorzettingsvermogen om hier tegenin te gaan en jezelf op de been te houden. Misschien zie je het soms wel even helemaal niet meer zitten. Je voelt je zo ontzettend machteloos en hebt het gevoel helemaal geen invloed te hebben op je eigen leven. Waar haal je nog de kracht vandaag om door te vechten en niet op te geven?
Ken je dat gevoel? Dat je zo wordt meegezogen door je eetstoornis, waardoor jijzelf niet langer de baas lijkt? Om tegen je eetstoornis gedachten in te gaan, moet je behoorlijk stevig in je schoenen staan. Niet door zomaar mee te bewegen in wat je eetstoornis wil, maar juist door hier tegenin te gaan, en jezelf uit te dagen om wel te eten, of wel naar dat feestje te gaan in plaats van jezelf terug te trekken en te vluchten in de schijnveiligheid van je eetstoornis. Daar is een enorme hoeveelheid kracht voor nodig. Kracht de we allemaal in ons hebben, maar die door de nodige trubbels nogal eens overschaduwd kan worden. Toch brand er ook op deze momenten in vuurtje in jou, wachtend tot het wordt aangewakkerd. Een Kracht die er voor zorgt dat je doorgaat met vechten en ondanks dat het soms moeilijk is niet opgeeft.
In mijn eetstoornisperiode heb ik vaak het gevoel gehad dat ik mijn kracht verloren was. Dat ik niet langer opgewassen was tegen de wereld en alle eisen en verwachtingen die daar soms bij kwamen kijken. Ik voelde me vaak zwak niet goed genoeg om echt wat te mogen en kunnen betekenen in deze wereld. Voor mezelf of voor een ander. Wat had ik nu te bieden? Mijn eetstoornis deed me hier hoe langer hoe meer in geloven en ik ging me steeds meer afzonderen. Ik ging me daarbij steeds meer richten op de enige kracht dit ik wel nog dacht te hebben namelijk afvallen en bepalen wat ik wel en niet at. Totdat ik totaal ongelukkig en eenzaam was en mijn lichaam helemaal uitgeput. Ondanks dat ik zo diep in mijn eetstoornis zat gaf ik niet op.
Ik zocht hulp en begon stappen te zetten. Er heeft al die tijd een enorme oerkracht in mij gezeten. Iets dat mij op de been hield en hoop gaf in moeilijke dagen. Mijn positieve eigenschap is dan ook mijn doorzettingsvermogen, want om door te zetten heb je wel kracht nodig. Zonder kracht kom je nergens. Ik haalde mijn kracht uit vriendschappen. Vriendinnen die om mij bleven geven hoe slecht het ook met mij ging. Daarnaast haalde ik veel kracht uit mijn geloof. Dat gaf mij het gevoel er niet alleen in te staan. Mijn kracht was vooral mijn doorzettingsvermogen het niet willen opgeven. Later wist ik mijn kracht van zo veel mogelijk afvallen, om te buigen naar zo goed mogelijk een eetlijst volgen. Ik wist dat ik het in mij had om door te zetten en de kracht had om het vol te houden. Dit heeft mij in ieder geval geholpen om erboven op te komen.
-Kimberley
Voor mij kent kracht een hele dubbele lading. Lange tijd was mijn eigen kracht mijn grootste vijand. Mijn perfectionisme droeg er aan bij dat ik mezelf weinig ruimte gaf en een enorme druk op legde. Ik was zo hard voor mezelf, dat ik mezelf ermee ten gronde richtte. Ik deed mezelf pijn, en later ontwikkelde ik een eetstoornis waar ik voor mijn gevoel de kracht uit haalde om te overleven. Achteraf gezien realiseer ik mij dat dit me juist al mijn kracht heeft ontnomen. Een opname zorgde ervoor dat ik helemaal niets meer te bepalen had over mijn eigen leven. In het begin klampte ik mezelf hierdoor alleen maar nog steviger aan mijn zelfdestructieve gedrag.
Niemand die mij mijn kracht zal ontnemen! Dit ging van kwaad tot erger. Pas toen ik alles kwijt was, mijn eigen verantwoordelijkheid mij volledig uit handen genomen was, en ik al bijna twee jaar zat opgesloten kwam ik tot het besef dat ik mezelf er diep had ingeluisd. Mijn ‘zogenaamde’ kracht was zodoende een flinke valkuil voor mij. Mijn kracht zat hem er niet in hoever ik kon gaan door mijn eigen grenzen op te zoeken in wat ik kon verdragen, maar juist door de grenzen op te zoeken in mijn mogelijkheden door mezelf kansen te geven. Ik word niet krachtig door mezelf voortdurend beperkingen op te leggen. Kracht betekent voor mij vrijheid en onafhankelijkheid. Het enige krachtige aan deze periode van mijn leven is dat ik dit nu een positieve draai kan geven, en van mijn kwetsbaarheid nu een kracht kan maken door er anderen mee te steunen. Dat brengt toch wat verlichting, na deze moeilijke tijd.
– Nicole
Veel meiden en jongens met een eetstoornis beseffen vaak niet hoe krachtig ze zijn. Simpelweg het op de been blijven, met minimale energie kost al enorm veel kracht, omdat je letterlijk je lichaam uitput. Daarnaast ook de kracht om dag in dag uit tegen je eetstoornis in te gaan, niet op te geven en weer te werken aan je herstel. In de Proud2meet van aankomende vrijdag willen wij graag een lichtje schijnen op deze krachten. Waar jouw krachten liggen, en hoe je deze kunt versterken.
♥ Op vrijdag 30 mei van 14:00 tot 17:00, gaan we hierover met elkaar in gesprek.
Locatie: de Grijze Generaal, Winston Churchillaan 75 te Eindhoven.
We starten met een inloop en gaan rond 15:45 met elkaar in gesprek over het thema.
Hopelijk tot dan
Geef een reactie