Proudpraat: Om hulp vragen

Proudpraat… Praten over onderwerpen waar we zelf mee te maken hebben gehad tijdens onze eetstoornis. Met dit keer het thema: Om hulp vragen. Het klinkt zo vanzelfsprekend om te doen als je ergens mee worstelt, maar toch is dit lang niet altijd even makkelijk. Val je een ander niet lastig? Stel je je niet aan? Wil je wel dat iemand van je geheim afweet?

We maken vaak de vergelijking tussen een eetstoornis en een gebroken been. Het grote verschil is dat een gebroken been zichtbaar is en een eetstoornis niet altijd. Je zegt toch ook niet tegen iemand met een gebroken been: Ach stel je niet zo aan en probeer gewoon te lopen? Zo simpel is dat met een eetstoornis ook niet. Daarom is het goed om om hulp te vragen bij je herstel. Welke eetstoornis dan ook en hoe ernstig het ook is. Het is erg genoeg. Het maakt je niet gelukkig.

Irene

Geschreven door Irene

Reacties

6 reacties op “Proudpraat: Om hulp vragen”

  1. Haha ik had me ingesteld op een stroopwafel-proef video _O-

    1. Haha ja snap ik, maar daar moet je nog een weekje op wachten. 🙂

  2. Ik heb geleerd om te praten en om hulp te vragen, alleen helaas krijg ik de hulp niet. Heel frustrerend

  3. Dit geeft me zeker een steuntje in de rug om te blijven praten over mijn problemen met eten, ook al schaam ik mij voor mijn gedrag en gedachten. Bedankt voor dit thema!

  4. Ik vraag nooit om hulp, bang om een zeur te zijn. Thuis werd er nooit naar me geluisterd en was ik een lastig kind in hun ogen. Later kreeg ik de diagnose Autisme. Na het vele pesten, thuis niet veilig en overlijden van mijn pa ontwikkelde ik de eetstoornis die ik nu al 8 jaar heb. Nu lig ik helaas weer aan een kalium infuus in het ziekenhuis. Ik trek pas te laat aan de bel. Ook zit ik nu in het gips ivm stressfracturen in mijn voet.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *