Afgelopen maand heb ik mijn therapie bij PsyQ afgerond en ik wilde mijn ervaring graag met jullie delen. Vorig jaar ben ik bij deze instantie terecht gekomen via mijn huisarts. Als je hier in behandeling wilt, heb je een verwijsbrief van je huisarts nodig en moet je jezelf aanmelden. Dit kan via de site van PsyQ of telefonisch. De reden hiervan is dat je zo laat zien dat je motivatie hebt om te werken aan je eetstoornis en je niet wordt gedwongen door je omgeving.
Nadat je je hebt aangemeld, maak je een afspraak voor een telefonische intake. Dit gesprek duurt ongeveer een half uurtje tot een uur. Tijdens dit gesprek vraagt de medewerker wat algemene dingetjes en gaat daarna wat meer in op de eetstoornis. De medewerker kan bijvoorbeeld vragen naar je gewicht en naar je compensatiegedrag.
De datum van het intakegesprek krijg je per brief thuis gestuurd. Het intakegesprek bestaat uit een gesprek met een gz-psycholoog, een diëtiste en eventueel een psychiater en internist. Tijdens het gesprek met de psycholoog wordt alles wat met de eetstoornis te maken heeft, grondig uitgediept. Ook wordt er gevraagd naar het gezin waar je vandaan komt, naar je school/studie/werk, naar automutilatie, naar sociale contacten, naar psychische problemen in de familie. Alles wat je maar kunt bedenken.
Een week na dit gesprek krijg je een adviesgesprek vaak met dezelfde psycholoog als de intake. In het adviesgesprek wordt verteld welke behandeling wordt aanbevolen. Dit kan ambulante therapie zijn, de adolescentengroep (tot ongeveer 20 jaar) of de therapie voor volwassen. Deze laatste therapie heb ik gevolgd en hier zal ik wat meer over vertellen.
De therapie is verdeeld in 3 fases.
In de 1e fase is het de bedoeling dat je begint met het opbouwen van je eetpatroon en stoppen met braken, laxeren en (overmatig) sporten. Je werkt toe naar een volwaardige eetlijst van 6 eetmomenten. Dit is een voorwaarde om door te kunnen naar de 2e fase.
In de 1e fase zijn 2 verschillende groepen. De basis groep, die 1x in de week samenkomt en de intensieve groep die 2x in de week samenkomt. Zelf heb ik 18 weken in de intensieve groep gezeten en zal daar het programma van uitleggen.
Op donderdagmiddag begin je met wegen. Daarna volgt de lunch met een therapeut. Na de lunch is er een blok met de diëtiste en een therapeut. In dit blok worden de eetdagboeken besproken en de eetlijsten verder opgebouwd naar een volwaardige eetlijst.
Op maandag begin je met lunchen en daarna een blok met een therapeut en een psycholoog. Hierin worden verschillende thema’s besproken. De eerste fase duurt 12 weken. Soms is er 6 weken verlenging nodig, bijvoorbeeld als er niet wordt voldaan aan de voorwaarden voor de 2e fase. In de groep is plaats voor maximaal 9 personen.
De 2e fase bestaat ook uit 2 groepen: de 3daagse en de 2daagse. Je gaat altijd eerst 3 tot 6 maanden naar de 3daagse en daarna 3 tot 6 maanden naar de 2e daagse. In totaal duurt de 2e fase maximaal 9 maanden.
De 3daagse ziet er als volgt uit: je hebt je eetlijst opgebouwd en braakt nog maximaal 1x in de week en laxeren is gestopt. Je mag niet sporten. Ook moet je tijdelijk stoppen met werken. Als je ondergewicht hebt, krijg je een aankomlijst en moet je in 12 weken tot BMI 19,5 aankomen. Na 12 weken wordt er geëvalueerd door de therapeuten en door je groepsgenoten en je evalueert ook zelf. Je krijgt per blok te horen hoe je ervoor staat en waar je nog aan moet werken. Ook krijg je te horen van de hoofdbehandelaar of je eventueel door mag naar de 2daagse of nog een tijdje in de 3daagse moet blijven. (Soms word je ook doorverwezen naar de andere afdeling, zoals psychotrauma of persoonlijkheid.)
Het programma
Op maandag begin je met wegen. Dit doe je met de hele groep tegelijk. Je staat dus met zijn allen in een kamertje en weegt om de beurt met kleding aan. Als je ondergewicht hebt moet je als eerst wegen achter een kamerscherm in ondergoed. Na het wegen is de lunch. Iedereen eet volgens zijn/haar eetlijst 3 (en soms 4) boterhammen elk met een half kuipje boter en beleg. Je kunt thee of koffie drinken en een glas melk of karnemelk. De lunch is onder begeleiding van een therapeut. Na de lunch is een blok therapie ‘eten & gewicht’. Op maandag wordt in dit blok het weekend nabesproken en het wegen besproken.
Daarna is er een korte pauze waarin een voorverpakt tussendoortje wordt gegeten. Het laatste blok van die dag is ‘emotieregulatie’. Dit gaat over het reguleren van je emoties. Daarmee wordt bedoeld hoe je met emoties en spanning om kunt gaan op een gezonde manier en dus niet via de eetstoornis. Dit blok begint en eindigt altijd met een mindfulness oefening. In dit blok kunnen verschillende thema’s worden besproken en ingebracht. Er worden ook vaak RET-schema’s of G-schema’s gemaakt.
Op woensdag begint de therapie met het blok ‘lichaamsbeeld’. In dit blok wordt ingegaan op alles wat met je lichaam te maken heeft en de manier waarop je naar je lijf kijkt. Vaak door middel van opdrachten, zoals spiegelen of een balspel. Na lichaamsbeeld wordt er weer een voorverpakt tussendoortje gegeten en is er even pauze. Na de pauze is het therapieblok ‘eten & gewicht’ weer. Op woensdag bespreken we meestal in dit blok de eetdagboeken van afgelopen week en hoe het eten tot nu toe is gegaan.
Om 17.00u eten we op woensdag warm. Het eten komt opgewarmd uit de magnetron in bakken, maar het zijn geen ziekenhuismaaltijden. Het eten wordt vers gemaakt, maar is niet zo smakelijk als thuis 😉 Er wordt van alles gegeten: van avg tot pasta’s en friet van Bram Ladage. Na is er altijd een toetje. Van te voren mag je niet weten wat er wordt gegeten. Pas als het eten op tafel staat, weet je wat er gegeten gaat worden. Tijdens de maaltijd mogen er geen negatieve dingen over het eten worden gezegd. Na de maaltijd is hier wel ruimte voor.
Op vrijdag begin je met het blok ‘zelfbeeld & perfectionisme’. In dit blok worden veel verschillende thema’s besproken en worden er vaak opdrachten gedaan die te maken hebben met eigenschappen. Ook worden er veel G-schema’s en RET-schema’s gemaakt. In elk blok is het de bedoeling dat je zelf jouw thema’s inbrengt en op die manier aan je doelen werkt. Na het blok is er weer een voorverpakt tussendoortje en eventjes pauze. Na de pauze is weer het blok ‘eten & gewicht’ en wordt het weekend voorbesproken en de week nabesproken.
Als laatste blok van de week is de lunch. Weer onder begeleiding van een therapeut eet je de eetlijst. In de 3daagse is het de gewoonte dat er elke week 1 groepsgenootje een spannend tussendoortje meeneemt. Dit kan van alles zijn: een Mars of een Snickers of een muffin. Degene die aan de beurt is mag zelf weten wat hij/zij meeneemt en wanneer hij dat doet. De rest van de groep mag dat nog niet weten tot het tussendoortjes tijd is.
Als je nieuw komt in de 3daagse wordt er een eetlijst met je gemaakt. De groep kijkt naar je eetpatroon en wat er nog aan moet veranderen. Als je bijvoorbeeld nog een opscheplepel aardappels te weinig eet, moet je dit binnen 2 weken veranderen. Er worden ook afspraken gemaakt over bewegen en compensatiegedrag. Ook als je moet aankomen wordt er een eetlijst gemaakt met de groep.
Als je vanaf ondergewicht moet aankomen en je een aankomlijst krijgt, wordt er in de 3daagse gewerkt met een waarschuwingssysteem. Je moet elke week 7 ons aankomen tot je streefgewicht. Als je het een week niet haalt, krijg je een waarschuwing. De week erna moet je 7 ons aankomen plus wat je de week ervoor te weinig bent aangekomen. Haal je dat niet, dan krijg je een time-in. Dit houdt in dat je niet bij de inhoudelijke therapieblokken aanwezig mag zijn, maar wel gewoon in het gebouw. Je krijgt een aparte opdracht en de hele week is alleen op het eten gefocust. Je moet zoveel mogelijk rust houden, om de week erna je gewichtslijn weer te halen. Als dit weer niet lukt, moet je stoppen met de behandeling en word je doorgestuurd naar een kliniek (meestal de Ursula of Emergis) voor een opname. Vaak kun je nog wel even blijven ter overbrugging.
Als je het eten helemaal op de rit hebt, mag je naar de 2daagse. In de 2daagse hoef je geen eetdagboek meer bij je houden en weeg je elke week zonder therapeut, maar wel samen met de groep. In de 2daagse moet je je eetstoornis echt gaan loslaten. Dit houdt in dat je nieuwe dingen moet gaan proberen op het gebied van eten en drinken. Uitdagingen aangaan en de controle loslaten, maar dit betekent niet dat het nooit meer fout mag gaan. Als je een keer toch weer braakt of rommelt met eten, kun je dit aangeven en probeert de groep en de therapeuten je zo goed mogelijk te helpen. In de 2daagse zijn er geen blokken meer ‘eten & gewicht’, maar meer inhoudelijke blokken, zoals ‘PMT’ en ‘psychotrauma’. In deze blokken worden verschillende thema’s besproken.
Na 3 tot 6 maanden de 2daagse is het einde van de 2e fase en begint de 3e fase. Dit is de terugvalpreventiefase en is nog maar 1 keer in de 2 weken een uurtje. Je maakt dan een terugvalpreventieplan waarin je risicosituaties beschrijft die een trigger voor je eetstoornis zijn. Ook beschrijf je de signalen waaraan je kunt merken dat je in een (beginnende) terugval zit. Bij dit terugvalpreventieplan is het heel belangrijk dat je je omgeving erbij betrekt. Dit kunnen je ouders zijn of je partner of een goede vriendin/vriend. Het liefst meerdere mensen.
Tijdens de hele behandeling, de 1e, 2e en 3e fase is systeemtherapie belangrijk. Ongeveer 1 keer in de maand ga je met iemand uit je systeem, bijvoorbeeld je ouders of partner, naar een systeemgesprek.
Hierin bespreek je allerlei thema’s die bij jou persoonlijk een rol spelen. Bij mij ging het vaak over de communicatie met mijn ouders en het ontwikkelen van mijn identiteit.
Het kan zijn dat je niet alle 3 de fases doorloopt, maar bijvoorbeeld na de 3daagse wordt doorverwezen naar een andere afdeling, omdat andere problematiek meer op de voorgrond komt, naarmate de eetstoornis meer naar de achtergrond verdwijnt. Het is wel belangrijk dat als je andere therapie gaat volgen, het eten helemaal op de rit is en je krijgt nog wel ambulant therapie voor het eten. Dit is 1 keer in de week en je mag dit half uurtje naar eigen wens invullen. Ook is er een mogelijkheid om een persoonlijkheidsonderzoek te laten uitvoeren of een psychologisch onderzoek. Dit kan bijvoorbeeld als de behandeling stagneert of als er bepaalde patronen telkens terugkomen.
Zelfs heb ik erg veel aan de behandeling gehad en ook als prettig ervaren. Zeker de 3daagse. De therapeuten zijn erg fijn en professioneel. De meeste zijn ook niet zo ‘afstandelijk’. (Hoewel er natuurlijk altijd een zekere professionele afstand is.) De therapeuten denken echt met je mee, nemen je serieus en geven je de ruimte. Wel moet je zelf echt willen. Je moet zelf aan de slag gaan met je doelen die je hebt gemaakt in je behandelplan en thema’s inbrengen. Als je dat doet, kun je zeker wat aan deze behandeling hebben.
Geef een reactie