Na mijn laatste blog over autisme begon het wachten voor diagnostiek. Onduidelijkheid en onzekerheid. Naast het wachten op een intake en diagnostiek, ook het eind van dit schooljaar dat in zicht komt. Onzekerheid of ik mijn stage en tentamens ga halen. Onduidelijkheid over waar ik volgend jaar stage ga lopen en wanneer ik dit te horen krijg. Onzekerheid of ik mijn studie sowieso wel ga halen, of ik dat wel kan. Allemaal dingen die onzekerheid en onduidelijkheid met zich meebrengen. Dingen waar ik voor mijn gevoel geen controle en invloed op heb. Geen houvast en duidelijkheid. Dan weet ik het niet meer. Chaos en drukte in mijn hoofd. Enkel nog rust willen…
En dan komen de regels. Regels die ik vaak onbewust voor mezelf maak, waar ik soms niet eens van weet dat het regels zijn. Regels die opgevolgd moeten worden, want anders? Tja, wat dan? Geen idee. Het klopt dan niet en het moet kloppen anders raak ik in paniek.
Door de onduidelijkheid en onzekerheid deze periode, merk ik dat ik weer meer regels krijg. Dat regels weer belangrijker worden. Dat het in mijn hoofd moet kloppen. Regels over niet alleen eten en bewegen. Nee over zoveel meer… Over welke bril ik draag, hoe mijn haren moeten zitten, wat ik allemaal nog voor mijn studie extra moet doen, hoe vaak ik ga schrijven en noem maar op. Zomaar een rijtje voorbeelden van regels die ik mezelf kan opleggen als het een periode druk is in mijn hoofd. Soms dezelfde regels die terugkomen, soms nieuwe regels. Welke dat nu zijn, maakt niet uit, maar regels zijn er. En de eetstoornis? Ja die wordt actiever als het druk is in mijn hoofd.
Maar waarom toch al die regels? Regels die soms geen enkele nut lijken te hebben. Waar ik ook geen ander antwoord op kan geven dan dat die regels er zijn omdat het moet kloppen. Dit onderwerp is de afgelopen weken ook aan bod gekomen tijdens een van mijn gesprekken met mijn therapeut. Na een zwaar gesprek, was er wel meer duidelijkheid wat die regels doen. Terugdenkend aan de tijd dat mijn eetstoornis begon, herkende ik veel van de behoefte aan regels en rust. Een periode waarin ik helemaal niet bezig was met uiterlijk, gewicht en eten.
Eerlijk gezegd wist ik tot ik werd opgenomen, niet eens wat ik woog. Ik stond misschien eens per maand op de weegschaal, als ik dat al deed. En steeds minder eten deed ik enkel omdat dat moest, dat was de regel. Regels over gewicht kwamen pas later, pas toen anderen hier regels over gingen maken. Regels die voor mij bepaalt werden, niet met mij. En misschien nog wel belangrijker, waarbij niet werd gekeken wat de functie van de regels die ik al wel had was. Verder doorvragend kwamen we tot het punt dat ik minder ging eten en bepaalde regels voor mezelf had, omdat ik onzeker was, omdat het zo enorm druk was in mijn hoofd, omdat ik rust wilde. En te weinig eten zorgt ervoor dat je geen energie hebt voor gevoelens en emoties, dat je deze minder ervaart en vlak wordt. Meer rust dus.
Dat was een bijkomend voordeel van de regel dat ik minder moest eten, voor mij. De regels waren er vooral, omdat de regels zelf voor rust zorgden. Snap je het nog? Nou voor mij werken regels dus waarschijnlijk zo dat deze mij houvast en duidelijkheid geven. Wat dan weer voor rust zorgt. Dat is in elk geval waar mijn therapeut en ik op uit kwamen. Dat ik heel mijn leven waarschijnlijk al regels heb gehad om voor rust te zorgen. Net als dat ik me altijd al ander heb gevoeld dan anderen.
En dan natuurlijk de vraag, wat heeft dit met het diagnoseproces voor autisme te maken, waar ik mee ga beginnen? Zou het niet zo kunnen zijn dat de eetstoornis in stand blijft, misschien wel deels is ontstaan, doordat ik wellicht ook autisme heb? Dat het autisme om duidelijkheid vraag en voor de drukte, chaos en onzekerheid zorgt. En dat de eetstoornis hierin voor houvast en regels zorgt? Ik weet het niet en hoop hier de komende maanden duidelijkheid over te krijgen. Maar dat ik de regels soms nodig heb, ja dat zeker. Soms vind ik ze ook erg fijn, omdat ze rust geven. Soms kan ik ze niet uit staan, omdat ze me in de weg zitten. Zou het autisme mijn eetstoornis in stand houden en de eetstoornis het autisme versterken?
Mochten er vanuit jullie onderwerpen zijn, waar jullie graag in de volgende blog aandacht voor willen. Laat het vooral weten!
Fotografie: Pexels
Geef een reactie