Schuldgevoelens en uit eten gaan

Misschien herken jij dit wel. Je gaat een avond uit eten met je vrienden. Je hebt een fijn plekje kunnen reserveren in het leukste restaurantje in de stad en iedereen is op tijd en mooi aangekleed. Als jullie de kaart krijgen wordt de eerste opmerking gemaakt; ‘’Zo, we gaan vanavond rollend naar huis, als ik de kaart zo bekijk!” waarop een ander zegt; ‘’En ik was eigenlijk aan de lijn, daar komt niets van terecht vanavond.”

Bron

Als de ober de bestellingen komt opnemen bestellen twee vriendinnen cola light en een ander water. ‘’Ik krijg al genoeg calorie binnen vanavond, haha.” wordt er gegrapt. Het is blijkbaar de normaalste zaak van de wereld om je uiterst beheerst voor te doen tijdens een avondje lekker uitgebreid eten. Vervolgens bestelt een van je vrienden vis waarbij hij de vraag stelt of dit ook in olie in plaats van boter gebakken kan worden en of hij in plaats van frietjes wat extra salade kan krijgen. Een vriendin volgt en voegt er aan toe dat ze de salade graag zonder dressing zou willen.

De avond vordert, er worden frietjes gepikt van je bord door degene die dit niet hadden besteld en uiteindelijk worden er ook wijntjes en biertjes besteld. Gelukkig, denk je bij jezelf, nu ben je niet meer de enige met een glas witte wijn, drinken dat bestempeld wordt als ‘’niet gezond”. Na het eten vraagt de ober of jullie nog koffie, thee of een dessert willen. De meeste vrouwen slaan af, waar de mannen nog wel voor een toetje gaan. Je begint te twijfelen, maar had eigenlijk wel trek in een stukje chocoladetaart met ijs. Is het fout om van eten te genieten, vraag je jezelf af. Het lijkt wel alsof het niet netjes is om af en toe eens lekker uitgebreid jezelf te trakteren op wat lekkers, zonder je daar schuldig of onbeheerst door te voelen. Het lijkt wel alsof schuldgevoelens horen bij eten dat niet in de lijst ‘Super gezond’ of ‘Superfood’ staat.

Ik heb het nu niet eens over een groepje vrienden met een eetstoornis. Ook mensen zonder eetstoornis maken hier opmerkingen over. Vrouwen doen regelmatig aan de lijn of doen alsof. Nieuwe supergezonde eetpatronen vliegen je om te oren op social media en blogs. Toch kun je in de meeste restaurants gewoon normaal eten krijgen en is dat helemaal niet ongezond. Toch is het bijna de norm dat je oplet wat je eet en je schuldig voelt als je ‘’jezelf te buiten” bent gegaan aan lekkers.

Toch is dat zo normaal niet. Gelukkig zien ook heel veel mensen dat in. Het is namelijk helemaal niet nodig om jezelf met een grap te verontschuldigen omdat je niet eet als een superfoodblogger. Je mag best af en toe genieten van alles wat niet perse het aller gezondste is. Dat is helemaal niet ongezond om te doen. Je hoeft jezelf er ook niet voor te schamen, zoals ik een Instagrammer laatst bij haar foto van chocolade ijs zag plaatsen ‘’I know, fout, maar zo lekker!” Alsof je jezelf er al meteen voor moet indekken en moet toegeven dat je niet altijd ‘in control’ bent, omdat dat nu eenmaal niet menselijk is.


Bron

Dit is hoe we hebben leren denken, maar het is niet de fijnste manier om te genieten van eten. Zeker niet als je bij deze gedachtes ook nog eens te maken hebt met een eetstoornis en alle schuldgevoelens die daarbij komen kijken. Daarom vind je hieronder vijf redenen waarom je je niet schuldig hoeft te voelen na een dag lekker uitgebreid eten, of een paar.

♦ Deze avond zou je een goed gevoel moeten geven
Je bent uit eten, om een fijne tijd te hebben, niet om af te vallen of na te denken over je dieet. Het gaat hier om gezelligheid. Vergelijk jezelf niet met anderen. Wat jij eet is prima, als dat goed voelt. Kun je naar behoefte eten, dan kun je daarop vertrouwen. Let niet op de borden van anderen of hoeveel gangen zij wel en niet nemen en of ze hun bord wel of niet leeg eten. Het gaat hier om een gezellige avond en daarbij is het belangrijk dat jij eet, waar jij trek in hebt en waar jij je goed bij voelt. Niet wat een ander van je denkt of waar een ander trek in heeft. Dat heeft niets met jou te maken.

♦ Er zijn geen goede en foute keuzes
Laat jezelf niet helemaal beheersen door ‘goede’ en ‘foute’ keuzes. Er zijn geen goede en foute keuzes. Een frietje, grote pizza, stuk vlees of een salade is allemaal even goed. Als jij elke dag, de hele dag friet eet niet. En als jij elke dag pizza eet ook niet. Maar als je gewoon lekker een pizza eet af en toe, mag je daar zonder stress gewoon van genieten. Het maakt je niet meteen een ongezond persoon of dik. Zolang je varieert, genoeg eet en ook gezonde dingen eet, kun je die balans vinden en is het prima om een uitgebreid te tafelen en lekker vol te zitten.

♦ Een volle buik is niet verkeerd
Vol zitten is niet erg. Als je jezelf iedere dag helemaal vol stopt met eten is dat niet goed voor je. Maar als je een keertje lekker veel eet, omdat het gewoon heel lekker en gezellig is, is dat helemaal niet erg. Dan heb je gewoon genoten van de smaken en sfeer. Een volle, gevulde buik geeft je misschien een negatief idee, maar dat is helemaal niet nodig. Zoals ik al zei, als je iedere dag extra veel eet, zoals bij een kerstdiner of verjaardag nu eenmaal soms gebeurd is dat misschien niet zo gezond. Maar doe je dat wel bij die gelegenheden, dan hoef je je nergens druk om te maken. Vol zitten is een gevoel dat je een voldaan in plaats van schuldig gevoel zou moeten geven als het om zulke situaties gaat.

Bron

♦ Je komt niet meteen aan
Als je een avond wat meer dan gewoon hebt gegeten, dan kom je daar niet meteen van aan. Je kunt niet binnen een dag aankomen, omdat dit eigenlijk vooral darminhoud is. Als je 5-6 dagen per week gewoon ongeveer een basislijst eet en een avond lekker uitgebreid, extra eet, maar daarna weer gewoon eet zoals de andere dagen, is dat niet erg. Lees dit eens om te weten te komen hoe snel je aan kunt komen en waarom je je dus helemaal niet schuldig hoeft te voelen na een avond luxe dineren en wat meer eten dan je de rest van de week doet.

♦ Schuldgevoelens zijn zonde van je tijd
Na een gezellige avond met schuldgevoelens zitten is zo zonde van je tijd. Of je nu een eetstoornis hebt of niet. Je kunt beter terugdenken aan de dingen die juist leuk waren of die je gesmaakt hebben die avond. Laat het schuldgevoel los. Je hebt het nu toch al gegeten en er gebeurt niets. Je bent niet fout, hebt geen controle verloren en word niet dik. Je hoeft dus geen afslankplannen te gaan maken. Merk je op dat je dat doet, probeer dan goed in je oren te knopen wat ik hier boven al beschreef. Zoek afleiding, praat erover of loop rustig een blokje om. (niet overmatig sporten.

Ik hoop dat je met deze tips wat minder schuldgevoelens zult hebben na het eten van een wat uitgebreider dinner. Ik hoop dat je mag genieten van een heerlijke avond uit met vrienden, zonder je druk te maken over je cola, dressing, toetje of volle buik. Enjoy!

Heb jij last van schuldgevoelens bij speciale eetgelegenheden?

Redactie

Geschreven door Redactie

Reacties

11 reacties op “Schuldgevoelens en uit eten gaan”

  1. Mooie blog

  2. Super bedankt Nouska,

    Ik ga zo graag gaan eten met familie en vrienden vanwege de gezelligheid, maar ik betrap me er wel op dat ik inderdaad al zit na te denken of ik dit moet geen compenseren of niet morgen. Eum nee?!

  3. Gelukkig herken ik mijn vriendinnen hier niet in. Als we uit eten gaan dan is het motto, gewoon genieten (waarom zou je uit eten gaan en vervolgens op je lijn letten?). Ze nemen na het hoofdgerecht altijd een toetje, liefst met daarbij nog een warme chocomel met slagroom. Zover ben ik nog niet. Een paar broodjes kruidenboter en een hoofdgerecht is voor nu haalbaar zonder gepieker. Maar het is wel helpend om te zien dat het heel normaal is om lekker en (zo nu en dan) veel te eten. In de toekomst ga ik dat ook weer kunnen!!! (mits ik daar trek in heb, want soms is een hoofdgerecht ook gewoon goed 😉

  4. ik vond het eerst ook heel moeilijk om uit eten te gaan, ik ging idd compenseren en had schuldgevoelens (ook omdat ik me soms te veel inhield). Gelukkig kan ik hier nu goed mee omgaan en eet ik wat ik lekker vind en durf ik ook weer echt vol te zitten.

  5. Soms. Meestal gaat het helemaal goed en totaal zonder gedachten (oké… vrijwel), maar laatst zat ik in een restaurant en ineens was daar een enorm schuldgevoel. Kwam echt vanuit mijzelf; m’n tafelgenoten doen absoluut niet aan de lijn o.i.d. Best jammer, want ik heb er niet echt van genoten toen.

    Gelukkig gaat het andere keren probleemloos, ik vind uit eten gaan juist hartstikke leuk meestal. Maar dooreten tot ik echt vol zit doe ik eigenlijk nooit. Dat wil nog wel eetstoornisgedachten oproepen. Ach, ik eet gewoon genoeg, ik kies wat ik wil zonder op kcal te letten, neem soms meerdere gangen en dat gaat allemaal goed, dus ach.

  6. Deze week twee keer uit eten, ééntje stond al gepland en de ander was spontaan. Heb getwijfeld om die spontane uitnodiging af te slaan maar ben toch gegaan en dat deed me goed. Wel gezonde keuzes gemaakt maar toch een beetje ‘gezondigd’.
    Best een uitdaging maar ook erg genoten en blij dat ik gegaan ben, later deze week nog een keer uit eten en ook daar ga ik mijn best doen om lekker te genieten :)!
    Zo af en toe mag het best en het is ook een mooie oefening!

  7. Perfect moment, dit was ik even nodig! Bedankt!:)

  8. Ik heb er vooral tijdens het kerstdiner veel last van. Eerst probeer ik me in te houden, dan kies ik er toch uiteindelijk voor om ook wat lekkers te eten en vervolgens voel ik me zo vies en dik dat ik het eruit wil gooien. En ook de angst die ik dan heb als ik met vriendinnen of klasgenootjes ergens ga eten die niets van m’n eetproblemen weten… dan ben ik altijd bang dat ze iets vermoeden of me vol willen proppen als ik bijna niets neem of zo.

  9. Dit artikel is goed getimed zeg. Ik ga vrijdag uit eten. Sushi. Ik vind het zo lastig. Ten eerste vind ik het al zonde van het geld (je betaalt een vaste prijs en dan is het all you can eat). Ik eet waarschijnlijk toch niet zo veel én kan er niet van genieten. Daarnaast ben ik bezig met de anderen aan tafel. Hoeveel eten zij? Wat zullen ze denken over mij/mijn eten? En dan heb ik het nog niet eens over alle gedachten over hoeveel ik ga eten, welke dingen ik uit kies, of ik mag nemen waar ik zin in heb of niet etc etc etc. Het gevoel na die tijd is eigenlijk nooit goed. Of ik heb weinig gegeten en de gezonde ik voelt zich schuldig, of ik heb te veel gegeten/genoten van het eten en de eetgestoorde ik is boos op zichzelf.

  10. Heel herkenbaar.
    Ik probeer ook altijd nog dit soort sociale eventen bij te wonen want het is gewoon zo gezellig en achteraf heb ik spijt als ik mijn es in de weg heb laten staan.
    En ik ergerde me altijd aan vriendinnen of vrienden die daarover begonnen te praten, maar nu vind ik het vrij normaal en doe ik maar mee. Mijn vriendinnen lachen ook gewoon als we iets ongezonds bestellen. Yolo roepen ze dan.
    De een is irritanter dan de ander. Maar de meeste van mijn gezonde vriendinnen zijn juist heel fijn om mee uit eten te gaan.

    xxxx

  11. Ik kan enorm genieten van een etentje. Inderdaad, soms heerst er achteraf nog wel een schuldgevoel of geeft het rust als ik van te voren oo internet al een menukaart kan inzien. Waar ik mij behoorlijk aan irriteer is als er tafelgenoten zijn die iets vinden, of zeggen van hetgeen dat jij besteld hebt. “Nou, dat ziet er ook machtig uit”… bedankt, kom maar op schuldgevoel. Of: “zo, jij hebt ook goed gegeten zeg”…ben ik echt zo’n vreetzak dan? Nare gedachten roepen die opmerkingen bij mij dan op. Ik merk dat ik het dan moeilijk vind, dergelijke opmerkingen naast me neer te keggen of in de verdediging te schieten. Soms lijkt iets veel, mar bevat het veel minder calorieën dan hetgeen een ander oo z’n bord heeft, maar dat weten de tafelgenoten veelal, gelukkig maar, niet. Je moet gewoon genieten van een etentje. Het gaat om de gezelligheid, de (nieuwe) verassende smaken, de kunstwerkjes die de koks op je bord weten te presenteren. Nare opmerkingen waar ander wellicht niet eens zoveel mee bedoelen en geen idee hebben van wat hun oomerking bij je teweeg brengt, vooral het ene oor in en het andere oor net zo snel weer uit laten gaan. En kunnen zeggen: “Nou en, lekker toch!”

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *