We ervaren allemaal weleens dat het minder goed met ons gaat. Ups en downs horen erbij in het leven. Vaak gaan de mindere periodes vanzelf weer over. Het is alleen niet altijd even makkelijk om te herkennen dat het eigenlijk niet zo goed met je gaat. Vaak hollen we als een razende door zonder echt stil te staan bij onszelf terwijl ons lichaam best wat signalen af kan geven.
Vroeger vond ik het heel moeilijk om te merken dat het niet zo goed met me ging. Ik zag de signalen van mijn lichaam niet of negeerde ze. Door ervaring heb ik uiteindelijk wel geleerd hoe ik aan mezelf merk dat het niet goed met me gaat en ik daar iets aan moet doen. Hieronder zal ik uitleggen hoe ik dat merk.
Paniekerig/opgejaagd gevoel
Ik merk aan mezelf dat het niet zo goed gaat als ik me de hele dag door heel opgejaagd voel. Ik heb het gevoel dat ik van alles moet doen en dat ik van alles ook weer vergeet. Ik ben dan constant druk in mijn hoofd en vind heel moeilijk rust. Als dit voor een langere tijd aanhoudt, dan weet ik dat ik wat rustiger aan moet doen.
Kortademigheid
Als het niet zo goed met me gaat, heb ik vaak last van een benauwd gevoel. Ik ben dan wat kortademiger en daar raak ik dan soms ook weer van in paniek. Ik had hier vooral last van tijdens stressvolle periodes op school. Het leek dan alsof er een constante druk op mijn borst was. Ik kon niet genoeg ontspannen om voldoende lucht te krijgen.
Slecht slapen
Ik denk dat dit voor veel mensen herkenbaar is: als het niet goed met je gaat, dan heeft dat invloed op je slaappatroon. Mijn probleem is dan vaak dat ik gewoon niet in slaap kan vallen. Mijn hersenen draaien dan overuren in bed en ik krijg mijn gedachtes gewoon niet ‘uit’. Heel frustrerend, want vervolgens ga ik me weer druk maken over het feit dat ik te kort en te weinig slaap waardoor het slapen al helemaal niet lukt.
Vermoeidheid
Dit hangt deels natuurlijk samen met het puntje hiervoor, maar ik ervaar over het algemeen ook een grote vermoeidheid. Het kan ook zijn dat ik wel goed geslapen heb, maar de grote vermoeidheid blijft. Ik voel me futloos en heb nergens de energie voor. Alles lijkt te veel moeite en het liefst kruip ik terug het bed in. Die vermoeidheid veroorzaakt dan ook weer klachten als hoofdpijn.
Extreem veel zorgen maken
Ik weet dat het niet zo goed met me gaat als ik me grote zorgen maak om de meest kleine dingen. Ik kan me dan gigantisch druk maken over iets wat ik misschien verkeerd gezegd heb. Ook maak ik me druk over grote dingen terwijl dat eigenlijk niet zou hoeven. Ik ben opeens bang dat ik bijvoorbeeld ga falen in de toekomst, alles kwijt zal raken en dat het ‘nooit goed gaat komen’ met mij. Ik weet dat het nergens op slaat en dat ik me daar echt geen zorgen over hoef te maken, maar als ik niet lekker in mijn vel zit, kan ik me daar dus opeens wel zorgen over maken.
Gevoel overal ‘sorry’ voor te moeten zeggen
Tijdens mijn eetstoornis had ik heel erg het gevoel ‘te veel’ te zijn. Ik had dan het idee dat mensen mij liever zagen gaan dan komen en dat ik een last was. Dat gevoel is gelukkig wel veel minder erg geworden, maar soms komt dat gevoel terug. Ik kan dan denken dat mensen heel negatief over mij denken. Ik ben dan geneigd om bij alles wat ik doe, zeg of vind mijn excuses aan te bieden, omdat ik bang ben dat de ander mij misschien irritant vindt. Zodra ik weer lekkerder in mijn vel zit, is dit veel minder. Ik heb dan meer zelfvertrouwen en weet weer beter wat ik voor anderen beteken.
Niet weten of je iets wel of niet hebt gedaan
Als het even niet zo lekker met me gaat, dan ben ik altijd bang dat ik dingen vergeet. Zodra ik de deur uitstap, weet ik opeens niet meer zeker of ik wel echt alle spullen bij me heb. Ik moet dan weer helemaal mijn tas overhoop halen om te checken of ik wel echt mijn telefoon mee heb. Of als ik auto heb gereden en ik loop mijn huis binnen, dan ga ik twijfelen of ik de auto wel echt op slot heb gedaan.
Geen keuzes kunnen maken
Normaal gesproken kan ik best goed keuzes maken over wat ik bijvoorbeeld wil gaan doen of wat ik wil gaan eten. Als het niet zo lekker gaat, dan heb ik daar veel meer moeite mee. Ik kan dan opeens geen keuzes maken, want ik weet niet wat ik het liefste wil. Heel irritant!
Geef een reactie