Wanneer je met een eetstoornis worstelt kan het moeilijk zijn om te bepalen welke hoeveelheden van bepaalde voedingsmiddelen ‘normaal’ zijn. We hebben het in blogs en video’s al vaker gehad over de vraag hoeveel pepernoten of paaseitjes als normaal worden bestempeld. Maar niet alleen met feestdagen-lekkers kan dit lastig zijn, ook snoepjes – en snacks in het algemeen – kunnen je met een eetstoornis obsessief bezighouden. Hoe denkt de redactie over wat hierin ‘normaal’ is? Hoe gingen zij daar tijdens hun eetstoornis(herstel) mee om? En hoe is dat nu?
Zoetekauw of hartige snack?
Irene: “Een paar jaar terug had ik steevast ‘hartig’ gezegd, maar ik kies nu ook vaker voor zoete snacks. Als we met de band spelen hebben we backstage vaak zakjes chips, fruit en candybars. Ik neem altijd van alles wel iets.”
Lonneke: “Zoetekauw! Ik heb lang geprobeerd om het af te weren, het voelt soms een beetje kinderlijk om van snoep en zoete dingen te houden. Maar ik heb inmiddels geaccepteerd dat dat gewoon is wie ik ben en nu ik dat heb omarmd, kan ik er nog meer van genieten!”
Phoi Cai: “Ik zie mezelf vaak als een ontzettende zoetekauw, maar als ik er langer bij stil sta schommel ik echt wel met periodes tussen zoet en hartig. Een beetje het omgekeerde van wat Irene eigenlijk zegt, maar zoals zij het ook benoemt, wisselt het vaak en geniet ik net zo van snoep als van iets hartigs zoals chips.”
Lida: “Ik denk dat ik meer neig naar hartige snacks als ik thuis ben en wat meer tijd heb om mijn snack echt op een bordje te leggen. Ik houd heel erg van uitgebreide hartige snacks: kaasblokjes, Tuc met brie en chips met een zelfgemaakte dip. Oh en ik heb vroeger ook vaak tussendoor die vega frikandelbroodjes gekocht bij de Albert Heijn, die zijn ook echt heerlijk. Qua zoetigheid vind ik vooral witte chocolade, die paarse Tony’s reep en Maltesers ook echt heerlijk!”
Peggy: “Ik ben een zoetekauw in hart en nieren, maar ik merk dat ik wat betreft snacks ook vaak naar de hartige opties grijp. Vooral als Lida het heeft over de vega(n) frikandelbroodjes van AH to go, dan ben ik toch al snel verkocht. Waar het vroeger dus heel eentonig zoet zou zijn, is het nu wat meer een combinatie van de twee.”
Marli: ”Dat is voor mij geen moeilijke vraag! Ik ben sowieso een zoetekauw! Van snoepgoed ben ik trouwens geen liefhebber, maar chocolade mag in m’n leven niet ontbreken.”
Rihan: “Beiden! Het verschilt per keer waar ik zin in heb. Vroeger wilde ik alleen maar
zoete snacks en vond ik hartige snacks ‘zonde’. Inmiddels geniet ik van allebei, maar zoet
heeft nog steeds de overhand!”
Femke: “Zoetekauw! Vooral chocolade vind ik lekker. Ook al kan ik tijdens Flikken op de vrijdagavond ook intens genieten van mijn favoriete chips.”
Heb je lievelingssnoep/lekkers?
Irene: “Dat wisselt van tijd tot tijd. Ik kan echt food fixaties hebben, dat ik een hele tijd heel veel zin heb in iets specifieks en dan volgt er weer een periode met iets anders. Ik eet op dit moment graag van die luxe mueslirepen, Melkunie Breaker en Reeses-cups. Best zoet eigenlijk, nu ik erbij stil sta!”
Lonneke: “Net als Irene kan ik ook echt periodes hebben dat ik alleen maar dat product eet. Op het moment is het al meer dan een jaar de fruittoffees van Melle (jaren geleden was het een jaar de dropvariant, haha). Daarvoor was het muisjes op brood met roomboter en die kleine zure matjes van Katja. En ik ben ook gek op de Milka Lu repen.”
Phoi Cai: “Ik heb wel mijn voorkeuren waar je me vaak blij mee kan maken, zoals toffifee of de bolognese-chips van Croky. Maar ik hoef het niet altijd te hebben en juist de afwisseling maakt het wel zo lekker. Vroeger had ik mijn lievelingssnoepjes, zoals banaantjes of kauwgom in de vorm van een citroentje met iets zuurs erin. Maar misschien is dat meer kind-eigen.”
Lida: “Dat verschilt bij mij ook heel erg eigenlijk. Ik houd wel heel erg van zure snoepjes en dan specifiek die zure Skittles. En ik houd ook echt van een borrelplank met verschillende kaassoorten, honing en van die Tucjes. Oh en Pringles vind ik ook heerlijk. Vooral hete Pringles of Pringles BBQ!”
Peggy: “Ik sluit me aan bij Irene en Lonneke! Daarnaast kan het ook afhankelijk zijn van het weer/seizoen en hoe ik me voel. In principe doen zure matten en (Golden) Oreo’s het bij mij altijd goed en houd ik minder van chocolade (sorry Marli :-P), daar kan ik heel misselijk van worden.”
Marli: ”Ik heb het al een beetje door laten schemeren, maar mijn guilty pleasure is chocolade. Vooral de Milka Biscuit vind ik fantastisch! Ook heb ik een tijd de Milka Oreo als favoriet bestempeld, maar die komt nu weer even op een tweede of derde plaats, haha.”
Rihan: “Ik heb periodes dat ik een bepaalde snack dagelijks eet en dan vervolgens ben
ik er maandenlang klaar mee. Mijn liefde voor Verkade kaneelkoekjes en Napoleon
fruitmix gaat daarentegen nooit over!”
Femke: “Ik heb een enorm zwak voor Kinder Chocolade.”
Hoe snoepte jij tijdens je eetstoornis? Is dat veranderd?
Irene: “Hetzelfde! Tijdens mijn eetstoornis mondde het echter vaak uit tot eetbuien.”
Lonneke: “Wisselend wel. Ik heb een paar periodes gekend waarin ik echt geen snoep of lekkers mocht van mezelf en ik het als ‘onveilig’ bestempelde, maar het merendeel van mijn eetstoornis heb ik wel gewoon gesnoept. Daarover schreef ik al eens deze en deze blog. Ik had niet echt last van eetbuien, wel subjectieve eetbuien, maar ik plande het zo dat ik eigenlijk vooral overdag snoep at en verder heel weinig. Het was voor mij een soort beloning misschien wel? En ook een houvast denk ik, want ik at eigenlijk altijd hetzelfde snoep. Ook vond ik het op een gegeven moment juist veiliger, omdat ik het makkelijk kon afmeten.”
Phoi Cai: “In die tijd mocht ik veel niet hebben, wat er uiteindelijk vaak juist voor zorgde dat ik erin doorsloeg als ik het wel eens nam. Ik kan achteraf moeilijk spreken van een eetbui of niet, maar op dat moment voelde het natuurlijk allesbehalve goed. Om diverse redenen. Nu sta ik mezelf in zekere zin alles toe. Op het moment dat ik er ook zin in heb. Zonder gevolgen en zonder compensatie achteraf.”
Lida: “Tijdens mijn eetstoornis begon ik heel veel van die gezonde muesli-repen, whole foods en gedroogde fruitrepen te eten. Heel veel dingen die ik nu eigenlijk niet meer lekker vind. Ik snackte nog wel, maar ik viel heel erg voor verpakkingen waarop producten als ‘gezond’ en ‘biologisch’ bestempeld werden. Nu eet ik liever ‘gewone’ chips in plaats van groentechips bijvoorbeeld.”
Peggy: “Als we kijken naar de (minimaal) zes eetmomenten die je tijdens eetstoornisherstel vaak aanhoudt, waren – naast het avondeten – de tussendoortjes toch wel mijn grootste uitdaging. Ook ik greep dan in eerste instantie naar de ‘gezonde(re)’ opties, totdat ik ging ervaren dat de zogenaamde ongezonde snacks ook niks geks met mijn lichaam en gewicht deden. Van daaruit heb ik dat steeds verder kunnen uitbouwen en kon ik er op een gegeven moment zelfs van genieten als ik bijvoorbeeld een ijsje of schaaltje chips had ingepland als snack. De veiligheid van het inplannen had ik destijds wel nog nodig.”
Marli: “Ik ging op verschillende manieren met snoepen om. In het begin van mijn eetstoornis verbood ik alle snoepjes en snacks die er maar bestonden. Alle ‘slechte’ producten werden uit mijn eetpatroon verbannen en daardoor kreeg ik een hunkering naar deze producten. Om deze producten te ‘verdienen’ moest ik maaltijden overslaan en/of veel bewegen. Daarna stond ik pas mezelf deze producten toe. Op dit moment durf ik gelukkig weer deze lekkere producten te eten zonder mezelf hiervoor te straffen, maar toch zijn sommige producten voor mij soms nog moeilijk om te nemen. Dit komt denk ik doordat ik deze snacks associeer met mijn eetstoornis en ik nooit meer terug wil naar deze verschrikkelijke periode.”
Rihan: “Ik was constant op zoek naar snacks die zo groot
mogelijk waren, met zo min mogelijk calorieën. Ik bestelde bijvoorbeeld speciale
puddingzakjes gemaakt met zoetstof of siroop, wat meer weg had van water. Als ik voor
een ‘normale’ snack ging, dan eindigde het vaak in een eetbui.”
Femke: “Tijdens mijn eetstoornis at ik ook veel chocolade. Ik had zoiets van: ‘als ik toch eet, moet ik er wel intens van genieten’. Er is niet iets veranderd in of ik wel of niet snoep. Wel is er verandering gekomen in mijn gevoel en gedachten erbij.”
Is er snoep dat je tijdens je eetstoornis veel at, misschien tijdens eetbuien, dat je nu minder of niet meer eet?
Irene: “Nee, alles wat ik tijdens mijn eetbuien at, eet ik nu ook. Het grote verschil is dat ik nu een gezonde relatie met eten en mijn lichaam heb.”
Lonneke: “Ja, een beetje. Ik kreeg, net als Marli, last van extreme hunger en ik heb toen veel spritsen, brosse koeken en van die advocaatspritsen in het bijzonder gegeten. Als ik die in de winkel zie liggen, word ik toch een beetje misselijk.”
Phoi Cai: “Ik deel dezelfde ervaring als Irene. Ik heb niets wat ik om wat voor reden dan ook laat liggen en alles is vooral oké nu!”
Lida: “Het is geen eten, maar ik heb nog steeds moeite met de smaak van verschillende drinkyoghurts en zuivelrijke drankjes. Eigenlijk drink ik bijna geen Fristi, koude chocolademelk of vergelijkbare drankjes meer. Die smaak doet mij nog steeds heel erg aan Nutri denken en dat heb ik in tijden van mijn eetstoornis heel veel gedronken. Ik heb er een vervelende associatie mee, maar ik ben ook gewoon geen groot fan van zuivelproducten.”
Peggy: “Ik houd heel erg van ijs, en dan met name de pints van Ben & Jerry’s. Ik was tijdens mijn eetstoornisherstel stiekem heel blij dat ik dat op een gegeven moment weer kon eten, maar daarna is dat een beetje verwaterd. Niet omdat ik het niet meer lekker vond of er te veel van had gehad, maar omdat ik er simpelweg niet meer aan dacht. Ik kan me ook niet herinneren wanneer ik dat voor het laatst heb gegeten. Misschien is dit wel mijn reminder om het weer eens in huis te halen, haha. Verder sluit ik me aan bij Lonneke en Marli; dat er een aantal producten zijn die ik tijdens perioden van extreme honger wat meer heb gegeten en er daardoor nu niet zo’n trek meer in heb.”
Marli: ”Ook dit is een beetje een vervolg op mijn vorige antwoord. Bepaalde producten vind ik na meer dan tien jaar nog moeilijk om te eten en er echt van te kunnen genieten. Zo heb ik tijdens mijn anorexia een periode last gehad van extreme hunger en leek mijn maag nooit meer vol te kunnen zitten. De gefrituurde snacks gingen er toen in de avond er makkelijk doorheen, maar in mijn herinnering kon ik daar niet van genieten. Ik heb er een negatieve associatie mee en daardoor pak ik toch niet snel een kroketje, frikandel of bitterbal.”
Rihan: “Ik eet nu alles wat ik tijdens eetbuien ook at, maar dat heeft wel tijd gekost. Ik
had een tijdlang een enorme afkeer tegen bepaalde snacks, omdat ik er tijdens de
eetbuien misselijk van was geworden.”
Femke: “Nee, ik at tijdens eetbuiten dingen die ik lekker vond en die vind ik nu nog steeds lekker, dus dat eet ik gewoon.”
Alles in één keer opeten of wat bewaren?
Irene: “Haha, dat verschilt. Ik heb niet meer die door-eet-drang zoals ik had toen ik boulimia had. En kan nu een portie uit een verpakking halen en de rest bewaren. Maar je hebt natuurlijk ook die bekende uitspraak: ‘ach, ik eet ook wel eens een pak koekjes of een bak ijs’, en dat dat niet te vergelijken is met echte eetbuien. Nou, misschien eet ik niet zo snel een bak ijs, want dat is niet zo mijn ding, maar een hele verpakking van iets anders kan er echt wel eens doorheen gaan. Een zak chips of van die zeevruchten chocolade, ohhh. Het gebeurt niet dagelijks of wekelijks, misschien niet eens maandelijks, maar wel eens. Ik dacht dat herstellen van een eetstoornis betekende dat je altijd perfect binnen de lijntjes zou eten, maar het gaat wat dat betreft veel meer over durven eten zonder oordeel, vertrouwen hebben in je lichaam en in jezelf. Want over die hele verpakking gaan oordelen, triggert (onder andere) juist een kettingreactie aan eetbuien.”
Lonneke: “Hmm… Ik heb het lang heel lastig gevonden om eten te bewaren, meestal moest alles wel op als het eenmaal aangebroken was. De afgelopen jaren is dit wel iets anders gegroeid en kan ik eten makkelijker wegleggen als ik genoeg heb gehad.”
Phoi Cai: “Oei, dat is een lastige… Ik denk dat het nog wel eens verschilt en het hangt er ook wel van af of we iets samen opmaken, de gelegenheid, of wat dan ook. Koeken blijven meestal nog wel een paar dagen liggen, maar gaan in de dagen erna toch ook wel een keer op. Ik kan me soms nog wel wat lastig inhouden met snoep scheppen bij bijvoorbeeld Jamin. Dan wil ik van alles en dan eet ik het ook vaak iets te snel op, waarna ik een kleine suikerkick krijg. Dat voelt toch iets minder fijn, dus met snoep probeer ik me wel ietwat in te houden.”
Lida: “Dat verschilt bij mij eigenlijk ook wel heel erg. Ik woon ook alleen, dus ik krijg vaak niet alles op in één keer. Dus meestal bewaar ik wat. Ik moet wel zeggen dat ik altijd best wel veel snacks in huis heb, dus inmiddels heb ik een kastje vol met halve pakken koekjes, chocolade en snoepjes. Dus altijd keuze bij mij thuis, haha. Dat vind ik overigens wel heel fijn, want mijn cravings kunnen best wel verschillen.”
Peggy: “Ik vind het leuk om snackbordjes met van alles en nog wat samen te stellen, dus dan blijft er toch altijd wel wat over. Maar ook ik pas in het cliché hokje van ‘iedereen eet wel eens een zak chips of bak ijs in één keer leeg’, vooral als het that time of the month is. Het verschil met Irene is dat bij mij de kans groot is dat het wél een bak ijs is.”
Marli: ”Ik woon in mijn eentje (althans, Ronja en Stormy mogen geen chocolade, haha) en hierdoor blijft er vaak iets over uit een verpakking. Dit kan bijvoorbeeld een halve reep Milka zijn of ik doe een hele week met een zak krentenbollen en leg deze tussendoor in de vriezer.”
Rihan: “Ik eet tot ik verzadigd ben, ook als dat betekent dat er nog maar twee snoepjes in
het zakje zitten. Ik moet zeggen dat mijn vriend er altijd wel voor zorgt dat iets op komt.”
Femke: “Bewaren is handig, maar als iets in één keer op gaat, dan is dat zo!”
Mindless eten of bewust een moment inplannen?
Irene: “Mindless eten zou ik niet zeggen, soms is het ook wel een momentje om van te genieten, maar ik plan het ook helemaal niet in. Die beslissingen maak ik in het moment. Al kan ik soms wel in de ochtend denken: ik haal lekker dit voor vanavond. Maar dat voelt niet als dwangmatig inplannen binnen de rest van mijn eetpatroon, zoals het met een eetstoornis wel kan voelen.”
Lonneke: “Ik sluit me aan bij Irene. Ik kan dingen bewaren omdat ik er dan naar uit kan kijken, maar ik kan ook halverwege de dag beslissen: ik heb nu zin in chocola, en dan pak ik dat.”
Phoi Cai: “Ik ga ook voor een soort tussenweg zoals Irene het omschrijft. Ik herken me vooral in het halen van iets voor een later moment om samen van te genieten. Daar kan ik echt naar uitkijken en ik vind het ook leuk om anderen ermee te kunnen verrassen als een soort traktatie.”
Lida: “Ik sluit mij ook aan bij Irene. Als ik ergens zin in heb pak ik het meestal wel, maar soms maak ik er liever echt een leuk momentje van door ook thee te zetten, het op een mooi bordje te leggen en mijn serie te kijken. Ik vind dat dat mijn snacks nog tien keer lekkerder maakt!”
Peggy: “Hier nog een volger van Irene!”
Marli: ”Ik ben nu eenmaal een planner en dat heb ik ook grotendeels van mezelf geaccepteerd. Ik eet meestal ook wel rond dezelfde tijdstippen, maar een half uur eerder of later maakt me niet uit. Dit was tijdens mijn anorexia echt wel anders. Ik was heel streng over wanneer ik mocht eten en vijf minuten eerder of later was in mijn hoofd al een ramp. Ik verdiende het eten nog niet of ik zou het te laat weer kunnen verbranden. Die vorm van plannen ging echt te ver en daar leden zowel mijn ouders als ikzelf onder. Alle afspraken en uitjes moesten om mijn eetmomenten heen worden gepland. Wat een strijd…”
Rihan: “Ik sluit me ook aan bij Irene! Wel moet ik zeggen dat ik bijna nooit iets ‘moois’
maak van mijn eten. Mijn vriend noemt het altijd mijn ‘prutjes’ en soms gebruik ik niet
eens een bord.”
Femke: “Snoepen doe ik vaak mindless, alleen wanneer ik bijvoorbeeld een serie kijk en ik pak er echt bewust iets bij is het niet mindless.”
Snoep je elke dag? En hoeveel snoep is volgens jou ‘normaal’?
Irene: “Dat verschilt. Soms eet ik in periodes wat meer, soms wat minder. Ik merk ook dat als ik een tijd wat meer gesnoept heb, ik uiteindelijk ook echt weer zin krijg in meer ‘gezond’ eten en andersom ook. Het wisselt elkaar een beetje af.”
Lonneke: “Ik moet hier wel ‘ja’ op zeggen. Ja, ik snoep elke dag. Ik merk, net als Irene, dat ik ook wel fases heb en dat ik soms meer snoep en dat ik soms een periode heb dat ik behoefte heb aan rauwe groente of crackers tussendoor, maar over het algemeen eet ik elke dag wel iets van chocola of iets dergelijks.”
Phoi Cai: “Blijkbaar snoep ik minder dan ik had gedacht, want ik snoep niet per se elke dag. Dit hangt ook wel af van de periode. Met Pasen zit ik sneller aan de paaseitjes, maar ook in december gaat er vaker iets zoiets in. Maar tussendoor wisselt het erg. Dus wat is normaal? Ik denk juist dat. Het mag, maar het hoeft niet. En vooral het feit dat er niets tegenover hoeft te staan als ik wel iets zou nemen. Je moet er vooral van kunnen genieten.”
Lida: “Ik snoep wel elke dag. Wat ik snoep verschilt wel heel erg, maar ik eet sowieso elke dag wel een stuk chocolade, snoep of wat chips. Ik heb ook altijd snacks in mijn tas zitten, dus ik eet vaak als ik onderweg ben of als ik in colleges zit.”
Peggy: “Ik denk dat de hoeveelheid snoep ‘normaal’ is op het moment dat je je eigen gevoel daarin kan volgen en er geen regels aan vasthangen. Eigenlijk waar we het bij de vorige vraag over hadden: als je er trek in hebt dan zou je het gewoon moeten kunnen pakken, zonder dat daar een eetstoornis iets over te zeggen heeft. Mentale honger is ook honger, dus het gaat er denk ik vooral om dat je kan aanvoelen wanneer het voor jou op dat moment genoeg is, ook al is de hoeveelheid die je eet dan misschien meer of minder dan ‘de norm’. Jouw lichaam weet wat het doet, dus daar mag je op vertrouwen.”
Marli: ”Aan het einde van de dag een stuk chocolade is eigenlijk wel vaste prik. Even ontspannen met Videoland of YouTube en mijn stukje Milka of andere chocolade (ik heb nu ook Lotus ontdekt!) vind ik prima in mijn eetpatroon passen.”
Rihan: “Het hangt ervan af wat je als ‘snoepen’ ziet. Ik heb denk ik elke dag wel zin in
een snoepje of koekje, maar soms heb ik niets in huis of heb ik aan één genoeg.”
Femke: “Ja, elke dag. Ik denk dat ‘normaal’ voor iedereen anders is en dat het er vooral om gaat dat je kan snoepen zonder jezelf in te houden of juist de controle te verliezen.”
Wat snoep jij graag?
Geef een reactie