Door een eetstoornis kunnen een hoop dingen flink lastig worden. Leuke dingen, waarbij je je misschien juist hoort te ontspannen, zijn ineens super eng, spannend en wekken veel stress op. Je kunt niet meer ontspannen met je vriendinnen uit eten, naar de bioscoop of winkelen, want alles wat je met vriendinnen doet, wordt verpest door je eetstoornis.
Hoe laat gaan we eten, waar en vooral wat!? Misschien krijg je het wel benauwd bij het idee dat je vandaag geen eetbui kunt hebben omdat je de hele dag onder je vriendinnen zult zijn. Of je bent bang dat jullie iets gaan eten dat je eng vindt of dat je na het eten niet zal kunnen braken of bewegen. Voor je het weet heb je tranen in je ogen, krijg je het snikheet en vraag je je af of je wel moet gaan.
‘’Misschien is afzeggen beter. Ik kan gewoon niet bij de McDonald eten, ik durf het niet. Ik kan natuurlijk wel een salade gaan eten, maar dan gaan m’n vriendinnen vast vragen waarom ik dat doe of halen ze me over toch iets anders te nemen. En dan daarna de bioscoop, terwijl ik dan intussen waarschijnlijk alweer zoveel honger heb dat ik vast niet van de zakjes snoep en chips af kan blijven die doorgegeven worden. Ik kan beter afbellen, want dit levert me zoveel spanning op.”
Genieten van een gezellige avond is dan ontzettend moeilijk en er blijft weinig tijd en ruimte in je koppie over om het leuk te hebben met je vrienden. Je bent er helemaal niet bij met je hoofd en je vriendinnen vinden je misschien zelfs chagrijnig. Aan de andere kant wil je er ook niet over praten. Je wilt dat het gezellig is, ook al is dat het voor jou al lang niet meer.
‘’Ik ging altijd keurig mee, deed gezellig en reageerde hetzelfde als mijn vriendinnen. Ik droeg een masker dat ik pas ‘savonds in mijn bed af kon zetten waardoor ik in tranen uitbarstte en niet meer wist wat ik nu wel en niet voelde. Ik loog tegen mezelf, tegen mijn vriendinnen, maar ik was er tenminste wel bij. Toch brak het me tegelijkertijd ook helemaal op…”
Je isoleren is wat anders dan soms nee zeggen tegen een afspraak. Het kan soms inderdaad even teveel zijn en afzeggen is dan helemaal niet gek. Het is juist goed om op je grenzen te letten. Echter is het lastig de grens tussen isoleren en je grenzen aangeven te bewaken. Vraag jezelf dus af of je je terugtrekt, waarom je dat doet en of het je helpt. Thuis in je eigen slaapkamer met je gevoelens voel je je misschien heel veilig, maar als je daar te lang blijft zitten, kan het er ook voor zorgen dat je bang wordt er uit te stappen.
Soms is het juist goed om even uit je eetstoornis-luchtbel te komen en lekker gek te doen met vriendinnen. Stel je vriendinnen op de hoogte zodat je samen af kunt spreken waar je dan eet of hoe laat je afspreekt. Afzeggen mag, maar doe het niet te vaak. Sociale activiteiten kunnen soms voor de nodige ontspanning zorgen.
Samengevat kan ik je uit eigen ervaring de volgende tips mee geven:
♥ Blijf er niet in je uppie mee rondlopen. Je vriendinnen willen vast graag weten hoe jij je voelt of waarom jij je terug trekt. Wanneer je het allemaal voor jezelf houdt, ontstaan er vaak misverstanden. Als je het vertelt valt er een hoop spanning van je schouders af en kun je er steun bij vragen en meer begrip voor krijgen.
♥ Kom je de deur nog maar weinig uit, dan kan het fijn zijn om wekelijks een afspraak te maken met iemand. Een tante, een vriendin, een van je ouders of een broer of zus. Spreek af dat je iets gaat doen buiten de deur. Zeg eerlijk dat je geneigd bent af te zeggen, zodat de persoon waarmee je afspreekt een stok achter je deur is.
♥ Probeer er niet teveel tegenop te zien. Ik deed dit ook vaak. Ik bedacht de meest verschikkelijke scenario’s, die achteraf helemaal niet bleken te kloppen. Als ik dan na een gezellige avond weer thuis was, was ik blij dat ik gegaan was.
♥ Je moet niets. Je hoeft niet vrolijk te zijn, je hoeft niet het hardste te lachen en je hoeft ook niet constant gezellig te praten. Iedereen heeft wel eens een rot dag. Dat betekent niet dat je niet mee mag met je vriendinnen om iets leuks te gaan doen. Stel niet te hoge eisen aan jezelf.
♥ Houd het haalbaar voor jezelf. Ben je nog niet toe aan uit eten gaan of ben je erg vermoeid, spreek dan af dat je na het etentje gezellig komt, of stel iets anders voor om te gaan doen. Vertel eerlijk waarom je er nog niet aan toe bent of dat je weinig energie hebt en daarom eerder weg gaat. Ben je een stapje verder, dan kan het misschien prettig zijn om van te voren te weten waar je gaat eten en op internet de menukaart te bekijken. Dit kan je wat rust geven, maar het moet niet obsessief worden. En hoe vaker je het doet, hoe minder eng het wordt. Het is ten slotte ”maar” eten, al denk je daar nu misschien nog anders over.
♥ Een gezellig uitje draait niet om eten. Er wordt misschien wel bij gegeten, maar dat is niet het hoofddoel. Probeer dus vooral contact te maken met je vriendinnen en je te richten op hen of de film, het bowlen of de dingen die ze vertellen.
♥ Je kunt ook van te voren even één van je vriendinnen bellen of tegen je moeder of vader zeggen hoe spannend je het vindt. Zeg waar je bang voor bent en probeer samen een beetje te relativeren. Soms lucht het alleen al op om uit te spreken ”Ik zie er tegenop”, en kun je daardoor een veel fijnere middag of avond hebben.
♥ Afzeggen mag. Het is niet gek dat je door je eetstoornis of de behandeling misschien wat sneller moe bent of een beetje somber bent. Probeer wel contact te houden met je vriendinnen. Dat is tegenwoordig heel gemakkelijk via Watsapp, Facebook of mail. Spreek ook regelmatig iets af. Dat je dat nu wat minder doet is niet erg, maar let er wel op dat je niet te vaak af zegt of niets van je laat horen. Soms vragen je vriendinnen je dan op een gegeven moment automatisch niet meer mee omdat ze denken dat je dat niet wilt, en dat is natuurlijk ook niet fijn.
Het is lastig om te bepalen wanneer je wel en niet iets sociaals gaat doen. Probeer daar over te praten met vriendinnen, je ouders of hulpverlener. Je hoeft al die gevoelens niet voor jezelf te houden. Soms betekent samen lachen, dat je soms ook even samen mag huilen.
Plaatjes: Weheartit
Geef een reactie