Een baan zoeken kan op zichzelf al behoorlijk stressvol zijn. Er zijn niet altijd vacatures te vinden die even goed bij je passen. Wanneer je last hebt (gehad) van psychische problemen kan dit extra lastig zijn. Wat nou als ze me niet willen? Moet ik eerlijk zijn over mijn strijd en/of verleden? Kan ik deze baan uberhaupt aan? Ben ik er klaar voor om weer mee te doen in de maatschappij?
Het zoekproces naar een geschikte baan kan een lang traject zijn. Niet alles past namelijk bij jou of bij hetgeen waarvoor je hebt gestudeerd. Daarnaast kan het zijn dat je door psychische problemen niet hebt kunnen studeren, maar wel op zoek wil naar een baan en ga zo maar door. Er zijn verschillende redenen waarom het vinden van een geschikte baan erg lastig kan zijn. Zit er namelijk wel iets bij voor jou? Kan je wel werken? Dit kan allerlei gevoelens en gedachtes oproepen. Het maakt je onzeker en angstig als het niet meteen lukt. Zou je ooit iets vinden waar je je goed bij zou voelen?
Vaak zoek je een baan in een bepaalde richting. Misschien is het in de richting waarvoor je hebt gestudeerd, maar het kan ook zijn vanuit interesse. Het kan ook zijn dat je eerst moet kijken naar welke werkzaamheden jij aan kan op dat moment. Het is soms behoorlijk confronterend om hierbij stil te staan. Je bepaalt als het ware de richting van jouw toekomst. Ben je er wel klaar voor om die stap te zetten? Het zoeken naar een baan begint dan vaak al voordat je daadwerkelijk gaat zoeken naar een vacature. Vele afwegingen kunnen er voor zorgen dat jouw zoektocht niet zo soepel verloopt. Het is een drempel om overheen te stappen en dat is niet altijd even makkelijk.
Wanneer je een keuze hebt kunnen maken volgt de zoektocht naar een geschikte vacature. Onzekerheden en angsten kunnen hier een grote rol bij spelen. Vooral als je nog geen eerdere werkervaring hebt gehad, kan je hierdoor erg twijfelen aan jezelf. Ben je wel geschikt voor een baan? Niet geschoten is altijd mis, zegt men. Maar dat is vaak makkelijker gezegd dan gedaan. Niemand wil afgewezen worden, om welke reden dan ook. De angst voor afwijzing zorgt er dan ook vaak voor dat je de stap naar het solliciteren blijft uitstellen.
Dan komt het moment waarop je eindelijk op gesprek mag komen! Blijdschap en angsten gaan als een wirwar door je hoofd heen… Je mag eindelijk op gesprek! Maar tegelijkertijd spoken er allerlei angsten. Hoe moet ik een dergelijke gesprek aan? Moet ik iets vertellen over mijn situatie of verleden? Wat verwachten ze van mij? Wat mag ik verwachten van een baan?
De afweging om wel of niet iets te vertellen over jouw problemen kunnen alle kanten op gaan. Het ene moment wil je eerlijk zijn terwijl je op een ander moment bang bent dat het tegen je zal werken. Er zijn enkele vragen die je jezelf kan stellen bij de afweging om het wel of niet te delen.
Wil je het delen?
Je hoeft niet altijd alles meteen in detail te vertellen. Het kan soms verhelderend zijn als een werkgever weet waar je mee worstelt, maar bedenk vooral jouw behoeftes daarin. Hoe denk jij dat het jouw werkzaamheden kan beïnvloeden of juist niet! Kan je misschien juist jouw ervaring inzetten voor een ander?
Speelt het nu nog?
Als je nog veel last hebt van de psychische problemen kan het ook invloed hebben op jouw werkzaamheden. Kan het soms voorkomen dat je je moet terugtrekken of kan het voorkomen dat het langer duurt om ingewerkt te worden? Denk je dat jouw situatie invloed kan hebben op jouw werkzaamheden? Dan is het verstandig dat jouw werkgever er vanaf weet.
Kan het handig zijn?
De noodzaak om iets te delen kan ook meespelen in jouw afweging om het wel of niet te vertellen. Volg je nog therapie en betekent dit dat jouw werkgever rekening zou moeten houden met werktijden? Dan kan het inderdaad handig zijn om dit kenbaar te maken bij een gesprek. Is het iets uit jouw verleden en speelt het daarom niet meer mee? Dan kan je afwegen of je dit op een later moment pas vertelt als het ter sprake komt of als er behoefte aan is.
Wat levert het je op?
Naast dat het fijn kan zijn als je werkgever er rekening mee kan houden als dat nodig is, kan het praten over de psychische problemen ook tegen je werken. Het hebben van psychische problemen kan nu eenmaal risico’s met zich meebrengen voor de werkgever. Hoe hard het ook is, het kan ook betekenen dat ze voor iemand anders zullen kiezen zonder rugzak. Dat betekent niet dat je het niet mag of kan delen, maar het is wel iets om in gedachten te houden, dat het ook tegen je kan werken…
Probeer daarnaast vooral te onthouden dat ze je aannemen op een baan. Ze beoordelen in eerste instantie op jouw kwaliteiten en daarom mag jij ook al op gesprek komen. Je wordt niet voor niets uitgenodigd. Een gesprek betekent een kans. Ga ervoor om jouw kansen te benutten.
Zou jij vertellen over jouw psychische problemen?
Geef een reactie