Al eerder schreef ik een blog over mijn struggles met het (obsessief) tellen van calorieën. Ik deed dit al jaren af en aan, probeerde vaak te stoppen maar hield dit niet lang vol, maar nu durf ik het hardop uit te spreken: ik ben gestopt met calorieën tellen.
Maar hoe dan? Denk je misschien.
Het was vrijdagavond, ik zat alleen met mijn kat op de bank, tv te kijken. De hele dag dacht ik er al over na en toen besloot ik het te doen: de app verwijderen. Eerst twijfelde ik: moet ik dit wel doen? Maar uiteindelijk deed ik het toch. Ik voelde me sterk, krachtig maar ook opgelucht – alsof er een last van mijn schouders viel.
Abel is sinds 2022 gastblogger bij Proud2Bme. Hij blogt onder andere over de LHBTQ+ community, zijn transitie, mantelzorger zijn en zijn eetstoornis. Wil je meer lezen van Abel? Dat kan via de tag ‘Abel blogt‘. Wil je zijn voorstelblog (nogmaals) lezen? Die vind je hier.
Inmiddels zijn we een aantal dagen verder en alhoewel het lastig is, ben ik nog steeds blij dat ik het heb gedaan. Het voelde niet meer passend bij mijn doelen en ik wist rationeel gezien heel goed dat ik het niet nodig had, dat het mij niet verder ging helpen bij herstel. Ik heb nog vaak de drang gehad om de app weer opnieuw te downloaden, maar zodra ik die drang had, sprak ik erover of ging ik even naar buiten. Uit de situatie stappen was voor mij op die momenten erg fijn.
Er is meer in dit leven dan nummertjes en ik weiger nog langer mijn eigenwaarde van die nummertjes af te laten hangen.
Wat ik wel heb gedaan, is een oude eetlijst, van toen ik nog in behandeling was, erbij pakken. Vooral nu vind ik het wel belangrijk om voldoende te blijven eten. De lijst zorgt nu voor houvast op momenten dat ik het moeilijk heb, maar ook voor duidelijkheid en rust. Want jeetje, wat voel ik me nu over het algemeen stukken rustiger.
Ja, het is onwennig en voelde eerst onprettig. Maar elke dag lijkt de rust die ik ervaar groter te worden: niet meer de hele dag die app openen, niet meer mijn calorieën en macro’s hoeven checken, geen verpakkingen meer hoeven scannen. Ik vind het zo ontzettend bevrijdend en vind het ook jammer dat ik dit niet eerder heb doorgezet.
Online zijn er veel verschillende meningen over ‘de beste manier om te stoppen met calorieën tellen’, maar naar mijn mening is er geen manier die de beste is. Ik heb gelijk de app helemaal verwijderd, maar misschien werkt voor een ander afbouwen wel perfect. Wie ben ik om daarover te oordelen? Ieders herstel is anders, ook wat dit betreft. Of misschien tel je wel helemaal geen calorieën en heb/had je hier nooit problemen mee: ook oké! Elke eetstoornis is zo anders en ook ieders struggles zijn daardoor anders.
Ook wat herstel betreft, er is geen ‘one size fits all’ voor herstel; zo werkt het (helaas) niet.
Soms krijg ik opmerkingen of berichten over mijn pad naar (uiteindelijk hopelijk volledig) herstel en die zijn soms best hard. Dat geeft me soms het gevoel dat ik ‘het niet goed doe’, maar als ik nu teruglees wat ik net heb geschreven, geldt dat hier ook voor: mijn herstel is het jouwe niet, ik doe mijn best en dat is goed genoeg.
Alles wat ik doe is met de intentie om uiteindelijk volledig herstel te bereiken, en ik hoop dat voor jou hetzelfde geldt.
Mocht je soms het gevoel hebben te ‘falen’ in herstel: weet dat je niet alleen bent, maar weet ook dat je niet meer kunt doen dan je best. Zolang de intentie goed is, is het goed genoeg. Bij de een duurt het langer dan bij de ander, maar jij bent die ander niet.
Geef een reactie