Als ik ‘s morgens wakker word dan check ik meestal even mijn telefoon en ga dan alle social media af. Instagram vind ik altijd leuk om te bekijken, die foto’s geven toch een soort persoonlijk kijkje in iemands leven. Als ik op zondagmorgen uitslaap en dan de foto’s bekijk, zag ik voorheen vaak lekkere broodjes, croissantjes en dat soort dingen. Tegenwoordig zie ik vooral schaaltjes #biologische yoghurt met #lijnzaad, #gojibessen, #tarwegras en #oatmeal of #smoothies van #rodebieten, #spinazie, #acaipoeder en #granaatappel.
Dit lijkt een soort nieuwe trend te zijn: Waar we voorheen allemaal zo dun mogelijk moesten zijn, is het vanaf nu vooral belangrijk om zo gezond mogelijk te zijn. Het voedingspatroon wordt daarom ook aangepast naar het zogenaamde clean eten: eten waar niets aan toegevoegd is, puur natuur als het ware. Dit wordt ook wel superfood genoemd, eten waar alleen maar natuurlijke stoffen in zitten en dat verder ook nog eens allerlei goede stoffen bevat.
Op je gezondheid letten en bewust eten is prima, maar gaat het niet wat ver als je #breakfast alleen maar #clean, #healthy, #raw en #vegan mag zijn? En als je buiten dit ook nog zoveel mogelijk moeten sporten: #gym, #gymlife, #strongnotskinny?
Hardlopen en een paar keer per week een uur in de sportschool staan, dat zou dé manier zijn om een sterk en gespierd lichaam te krijgen waar je tevreden over kunt zijn. Het is een manier van leven die je zelfbeeld enorm verbetert omdat je zo gezond bezig bent. Je kledingmaat of gewicht doet er niet toe, als je maar sterk bent.
Met sporten op zich is natuurlijk niets mis. Je wordt er fit van en het verbetert je humeur. Maar hoe gezond is het nog als je hier elke dag mee bezig bent en zelfs met een hittegolf nog van jezelf moet hardlopen omdat het zo goed voor je is? Ik denk dat het normaler is om op die momenten lekker thuis te zitten met een fris ijsje in plaats van zo gezond te willen zijn dat je er bijna een zonnesteek van krijgt.
Het sporten moet volgens deze zogenaamde leefstijl in combinatie met goede voeding. Het is vooral belangrijk niet te weinig te eten, wat op zich natuurlijk positief is, omdat je lichaam de energie nu eenmaal nodig heeft. Wat je dan eet, is wel heel belangrijk. Voor het sporten een paar boterhammen eten is bijvoorbeeld niet de bedoeling. Alles moet zoveel mogelijk clean zijn en bij voorkeur veel eiwitten en voldoende vetten bevatten voor de spieren. Zo zie ik regelmatig op internet voorbij komen dat mensen als lunch vlees eten met bijvoorbeeld avocado en nog wat groenten. Dit zou enorm gezond zijn en ook hier ga je je fitter bij voelen. Lichamelijk is dit misschien zo, dat weet ik niet, maar of je er mentaal ook nou zo vrolijk van wordt, vraag ik me af.
Niemand kan mij vertellen dat het echt lekker is om alleen wat fruit als ontbijt te eten en tijdens de lunch een stuk vlees te nemen terwijl je ook een lekker broodje of iets anders zou kunnen nemen. Of dat je vrienden in de bioscoop met een bak popcorn zitten en jij ernaast zit en liever wat dadels eet. Serieus? En wat is er toch met dat superfood? Als je dan gewoon een schaaltje fruit eet, begrijp ik niet waarom er dan vreemde zaadjes bij moeten die nergens naar smaken en waar bovendien veelal niet eens van is aangetoond dat het daadwerkelijk gezonder is. Daarnaast is het naar mijn idee vooral gezond en normaal om af en toe een patatje te eten, wat bij deze levenswijze absoluut not done is. Of als je ongesteld bent, eet je dan écht liever ‘raw’ en ‘vegan’ chocolade wat ook nog eens onwijs duur is of koop je dan gewoon een lekkere Milka reep van de AH?
De vraag is of dit in combinatie met een eetstoornis of eetstoornisverleden een goede ontwikkeling is. Waar je eerst bezig was met afvallen, calorieen tellen en zo min mogelijk wegen, verplaats je nu eigenlijk het probleem. Je bent nog steeds obsessief met voeding en je lichaam bezig maar dan op een andere manier die ogenschijnlijk onschuldig is. Het is immers gezond, toch? Het is echter niet per se een stap vooruit omdat je eigenlijk niet op een normale manier probeert om sterker of gezonder te worden of je zelfbeeld op te krikken. Nee, je ruilt het ene onrealistische en ongezonde externe doel in voor een ander. Beide doelen leiden uiteindelijk tot hetzelfde: Jezelf bekritiseren omdat het altijd beter of gezonder kan.
Gezond zijn is jezelf kunnen accepteren zoals je bent, zonder af te willen vallen en zonder extreem te sporten om een lijf te creëeren dat niet van nature bij jou past. Gezond zijn is de balans vinden tussen eten wat goed is voor je lijf en wat lekker eten is. Gezond zijn is kunnen leven zonder dat je de hele dag bezig bent met wat je gaat eten, wanneer en of je wel genoeg kunt bewegen. Gezond zijn is af en toe sporten omdat het goed voor je is en je het lekker vindt, niet om een six-pack te krijgen.
Op het moment dat je continu bezig bent met gezond zijn, is gezond ineens niet meer zo gezond. Als je in een restaurant een keuze gaat maken op basis van calorieen, vet of juist op basis van mogelijke toegevoegde ingredienten, koolhydraten of eiwitten, dan ben je niet goed bezig. Op je voeding letten, aan het milieu denken en gezond willen zijn is prima, maar zo zwart-wit als nu een hype lijkt te zijn gaat al deze doelen voorbij. Net als dat je met afvallen geen goed zelfbeeld creëert, krijg je geen écht zelfvertrouwen van superfood en extreme, onnatuurlijke buikspieren.
Wat vind jij van deze hype?
Geef een reactie