Om te herstellen van mijn eetstoornis heb ik de nodige therapie gehad. Achteraf kan ik zeggen dat dit heel helpend is geweest, maar toen ik er middenin zat heeft het lang niet altijd zo gevoeld. Soms leek ik weken lang geen stap vooruit te komen. Ik begon me af te vragen of die therapie eigenlijk wel werkte. Herkenbaar? In deze blog bespreek ik een aantal tekenen waar aan je kan merken dat de therapie werkt.
♥ Je wilt geen eetstoornis meer
In de eerste instantie vond ik m’n eetstoornis wel prima. Ik maakte me totaal niet druk om de gevolgen ervan en voelde dan ook niet de behoefte om er vanaf te komen. Toch begon ik op gegeven moment te merken dat het wel erg veel invloed had op m’n dagelijks leven en dat het me niet gelukkig maakte, maar juist ongelukkig. Ik was contant in gevecht met mezelf en nooit een keer tevreden. Wilde ik mezelf echt voor de rest van m’n leven haten? Nee. Ik ging in therapie. Toch was het gevoel dat ik er echt vanaf wilde niet elke dag even aanwezig. Die eetstoornis voelde eigenlijk ook wel veilig, maar hoe langer ik in therapie was, hoe meer het gevoel dat ik er vanaf wilde begon te groeien. Natuurlijk wisselde het ook een beetje per dag of week, maar ik wist op gegeven moment heel zeker dat die eetstoornis mijn leven verwoestte. Het moest klaar zijn en dat besef (met ups en downs) was stap 1.
♥ Je stelt doelen
Misschien wil het nog niet helemaal lukken om je doelen te behalen, toch ben je ze aan het maken en dus bezig met een toekomst zonder eetstoornis. Herstellen gaat stap voor stap en dat gaat vaak met vallen en opstaan. Het feit dat jij elke keer weer opnieuw doelen stelt en daar aan werkt betekent dat je vooruitgang aan het boeken bent. Zelfs al lukt een doel niet, dan leer je daar weer van. De weg naar herstel is geen T-splitsing tussen falen en herstellen, nee, op je route kom je langs allerlei dorpjes waar je niet moet zijn, dat betekent niet dat je faalt, maar dat je nog onderweg bent! Blijf doelen stellen. Of je ze nou al haalt of nog niet, je bent op de goede weg. Je bent bezig met de toekomst. Een toekomst zonder eetstoornis.
♥ Je begrijpt waar het mis ging
Helaas lukt het je niet altijd om je doelen te behalen en moet het nog vaak mis gaan voordat je je draai zonder eetstoornis weet te vinden. Het is ook niet makkelijk, anders zouden we allemaal de volgende dag nog hersteld zijn. Nee, herstellen is een proces en het gaat voor je gevoel eigenlijk altijd te langzaam, maar het is echt de moeite waard. Telkens als het mis gaat lijkt het alsof je geen stap vooruit bent gekomen, maar dat is niet zo. Juist door te onderzoeken waar het mis ging leer je jezelf en je eetstoornis beter begrijpen waardoor je er een volgende keer anders naar zou kunnen handelen. Dit vergt oefening en kost tijd, maar wanneer je begrijpt waar en waarom het mis ging ben je al een eind op weg.
♥ Bewuste self-care
In de tijd voor mijn eetstoornis was ik helemaal niet zo bewust bezig met self-care. Ja, ik kamde m’n haren, sliep oké, deed m’n make-up op in de ochtend en ging elke avond douchen. De normaalste zaak van de wereld, toch? Niet wanneer je een eetstoornis hebt. Misschien vind je het jezelf niet waard of staat je hoofd er gewoon niet meer naar. In therapie leer je bewuster voor jezelf te zorgen. Ik heb heus wel eens als doel gesteld om in ieder geval elke dag te douchen, me aan te kleden en even naar buiten te gaan. Dit was een manier om voor mezelf te zorgen en me lekkerder in mijn vel te voelen. Bewuster voor mezelf zorgen deed me sterker voelen.
♥ De relatie met je therapeut wordt beter
Toen ik mijn therapeut voor de eerste keer zag hadden we niet meteen een goede klik. “Wat moest ik hier doen? Ik ken dat hele mens niet eens! Ze stelt alleen maar stomme vragen. Dit weet ik toch al lang? Hoe gaat mij dit helpen? Ze kent mij niet eens!” Nee, in het begin kennen jij en je therapeut elkaar nog niet. Jullie weten elkaars naam en misschien de diagnose waarmee jullie aan het werk gaan, maar jouw verhaal is nog niet bekent. Je zal merken dat dit nog wel gaat groeien. Dit betekent dat je je open stelt en dat betekent dat je vooruitgang aan het boeken bent. Op gegeven moment begon ik zelfs uit te kijken naar therapie, omdat het als een veilige plek voor me voelde. Ik had echt het idee dat ik daar wat aan het leren was en het voelde als een houvast die ik goed kon gebruiken. Heb je dit gevoel niet? Misschien is het dan verstandig om te kijken of een andere therapeut beter bij je past?
♥ Het wordt moeilijker
Het klinkt misschien gek, maar toch is het zo! Wanneer je nog niet aan je eetstoornis aan het werk bent en de boel lekker de boel laat voel je je niet fijn, maar het is wel ‘lekker makkelijk’. Wanneer je aan je eetstoornis en de achterliggende problemen daarvan gaat werken merk je dat je tegen allerlei dingen aan gaat lopen en dat er van alles naar boven komt drijven. Dit kan best overweldigend zijn en daardoor lijkt het soms alsof het juist alleen maar slechter gaat dan eerst. Toch betekent het eigenlijk dat je juist heel goed aan het werk bent. Dat je de angsten waar je tegenaan loopt aangaat. Juist wanneer die gevoelens naar boven komen kan je er aan gaan werken. Stop ze niet weer weg. Je kan dat aan. Niet alleen, maar samen en met hulp van je therapie. Je hebt die eetstoornis niet nodig.
Maak je niet druk als jij nog niet al deze punten opmerkt. Misschien moet dat nog komen of misschien komt het wel helemaal niet. Therapie en herstellen van een eetstoornis is voor iedereen anders en zal voor iedereen anders voelen. Heb vertrouwen in het pad dat je zelf bewandeld en geef het aan wanneer je ergens over twijfelt. Er bestaan geen stomme vragen. Wat jij voelt is echt en daar mag naar geluisterd worden. Het gaat immers om jouw herstel.
♥
fotografie: pexels
Geef een reactie