Als het al een tijdje goed met je gaat en je hard vecht tegen je eetstoornis, kan het erg lastig zijn als het dan ineens toch even minder gaat. Je hebt een soort van kleine terugval, maar ziet dit misschien zelf wel als terug bij af zijn. Het voelt als falen en er ontstaan gevoelens van uitzichtloosheid en hopeloosheid. Je bent boos op jezelf en vraagt jezelf af of je er überhaupt ooit wel helemaal van af komt.
Een terugval hebben is naar en roept veel emoties op. Misschien twijfel je wel of je wel beter wilt worden. Hoe ga je hiermee om en wat kan je het beste wel en niet doen als je last hebt van een terugval?
Ik heb 7 tips voor jullie die je in deze periode kunnen steunen.
1. Erken dat een terugval hebben niet vreemd is
Natuurlijk zou je het liefst hebben dat je helemaal perfect van je eetstoornis herstelt. Maar dat kan nu eenmaal niet. Er is bovendien geen perfecte manier van herstellen. Soms hoort een kleine terugval erbij, soms niet. Er zijn zoveel mensen die tijdens hun herstel last hebben van een terugval, dat is helemaal niet vreemd. Natuurlijk moet je dat gegeven niet ‘gebruiken’ om dan maar een terugval te hebben, maar je kan het wel in je achterhoofd houden als herinnering dat je niet raar bent of een mislukking bent. Het is logisch dat iets wat je jaren hebt gebruikt als copingmechanisme zo nu en dan nog even de kop opsteekt. Accepteer dat dit kan gebeuren en wees aardig voor jezelf.
2. Maak contact
Misschien schaam je je heel erg voor je terugval of wil je andere mensen niet teleurstellen en vertel je het daarom niet. Je hebt hierdoor misschien de neiging je terug te trekken en contacten uit de weg te gaan. Doe dit niet, het werkt averechts. Mensen die om jou geven horen liever hoe het werkelijk met jou gaat, dan dat je de schijn ophoudt. Dat zou jijzelf toch ook liever hebben als een vriendin van jou een terugvalt heeft? Maak dus contact met mensen en wees eerlijk over jezelf. Dat voelt misschien minder veilig, maar je hebt er uiteindelijk veel meer aan.
3. Zie het als een wijze les
Je hebt deze terugval niet zonder reden. Zoek uit wat de reden is en leer ervan. In plaats van boos op jezelf te zijn of jezelf heel zielig te vinden kan je ook onderzoeken wat er mis is gegaan en van je ‘fouten’ leren om zo weer stappen vooruit te kunnen zetten. Door hiervoor open te staan kom je verder en ontwikkel je jezelf. Je komt er zo achter wat deze terugval heeft getriggerd en wat je een volgende keer anders kunt doen.
Vraag jezelf de volgende dingen bijvoorbeeld af: Welke gevoelens speelden er voordat je een terugval kreeg? Waar had je behoefte aan? Was je verdrietig? Was je eenzaam? Voelde je je afgewezen? Boos? Depressief? Waar had je eigenlijk beohoefte aan toen je koos voor het gedrag dat uitliep in de terugval? Een manier om je gevoelens te uiten? controle? liefde? troost? Hoe had je dat kunnen krijgen in plaats van in verkeerd gedrag te vluchten? Hoe kan je dit in de toekomst anders doen?
4. Behandel jezelf net zoals je een vriendin zou behandelen
Wat zou je doen als een goede vriendin van jou een terugval heeft? Zou je heel boos op haar worden en haar zien als mislukking? Zou je vinden dat ze faalt in haar leven en denken dat het nooit meer goed met haar komt? Of zou je aardig tegen haar zijn en haar steunen? Ik denk dat laatste. Waarom jezelf niet ook op die manier behandelen dan? Wees een goede vriendin voor jezelf en steun en wees aardig voor jezelf. Jij bent net zoveel waard als die goede vriendin van je. Juist door aardig tegen jezelf te zijn, kom je verder.
5. Vraag (op tijd!) extra steun
Als je het moeilijk hebt, mag je best om hulp vragen, ook als je in het verleden al veel hulp hebt gehad. Misschien vind je dat je het nu, na al veel hulp te hebben gehad, maar alleen moet oplossen. Maar waarom zou dat nu moeten? En maak je dan niet dezelfde fout als jaren terug, toen je vond dat je geen hulp verdiende of nodig had? Door jezelf extra hulp te onthouden, maak je het alleen maar moeilijker en is de weg terug alleen maar lastiger. Wat is het nut daarvan? Het is niet zwak om nu nog een keer hulp te vragen. Het is juist krachtig dat je ook nu je kwetsbaar op durft te stellen. Het hoort bij herstellen, het hoort bij verantwoordelijkheid nemen voor je eigen leven en toekomst. Een terugvalpreventieplan kan je hierbij ook helpen.
6. Richt je op vooruitgang in plaats van op perfectie
Het is heel makkelijk om je bij een terugval te richten op alles wat verder niet goed is aan jezelf en je herstel. Hierbij vergeet je dan alles wat wel goed is gegaan of goed gaat. Je richt je hierdoor op je imperfecties in plaats van op de groei en ontwikkeling die je hebt doorgemaakt de afgelopen jaren. Je bent niet terug bij af en je hebt niets niks bereikt. Je hebt gedurende je herstel en gevecht tegen je eetstoornis heel veel bereikt. Je hebt meer over jezelf geleerd en je hebt dingen verandert en je hebt een groeiproces doorgemaakt. Niet alles werpt nu al zijn vruchten af en van niet alles is nu al resultaat waarneembaar, maar het is er wel degelijk. Richt je op wat je allemaal al wel hebt bereikt in plaats van op wat nu even niet goed gaat. Je doet het goed, heb een beetje geduld met jezelf.
7. Verwar een paar slechte dagen niet met een terugval
Ieder mens heeft mindere dagen in het leven. Iedereen voelt zich wel eens ongelukkig en energieloos. Iedereen heeft wel eens een dagje minder trek of een huilbui. Denk dus niet dat als je een aantal slechte dagen hebt, dat je direct een terugval hebt. Vallen en opstaan hoort bij het leven en hoort bij herstel. Niemand herstelt van een eetstoornis zonder slechte dagen mee te maken. Het is echter aan jou om van een paar slechte dagen geen terugval te maken. ‘All journies have hurdles. We can either choose to give up or get over them . Recovery is a long winded painful process but it’s also empowering & worth it! Recovery offers us choice when your disorder/addiction doesn’t!’
Geef een reactie