The Ocean: Anorexia

Quietly rippling, little cute waves are passing by.
I’m slowely sliding through the water. It feels as if i fly.

Further and further, i’m getting into the sea.
Slowely and fluently I swim away, from the land I’m supposed to be.

The quiet little waves get bigger, harder to pass.
I’m no longer keeping my head dry, my body exhausted at last.

A big wave catches me and drags me into the dark blue depths.
No longer I try to escape, I breath out my last breaths.

Little bubbles lift off to the surface, sparkling more and more,
as they climb higher and higher, while I reach the floor.

The bottom of the ocean, no air, no people, no sounds.
Everywhere I was looking, but no happiness was found.

I saw the gleams of the sun, far above me.
I tried to reach them, but couldn’t get where I wanted to be.

A hand catched my ankle, when I tried to get up again.
Slowely pulling me backwards, while I was trying as hard as I can.

I screamed and shouted, I kicked and floundered.
The hand didn’t let go, it couldn’t be bothered.

I was pulled away, even further from the lights.
Shivers running over my back, as I gave up the fights.

The hand pulled me down and down and I let it be.
The days passed by, I would never again be free.

Then I hit rockbottom, dark, sad and cold it seemed.
Scared of the darkness I decided to start swimming again, I would get up, I dreamed.

The grip on my ankle slackened with every move I made.
The weaker it got, the more confident I felt, it gave me faith.

Slowely but surely, I swam back to get air.
With every move it got easier, if I didn’t gave up, I was aware.

A long road I wandered, past darkness, past fears.
When I reached the surface, for the first time, in years.

I had beaten the ocean, the ocean filled with secrets and pain.
I conquered the hopeless feelings and detached myself from the chain.

The hand was my anorexia, the ocean my insecurity.
I am the swimmer, fearless, strong, I’m breaking free.

Scarlet

Geschreven door Scarlet

Reacties

25 reacties op “The Ocean: Anorexia”

  1. Meid ik ben zo enorm trots op jou!

  2. Wauw! Enorm mooi omschreven, prachtig gedicht!

  3. Wow, mooi zeg! Groot talent!

  4. Zo zo zo mooi geschreven!! Je bent echt geweldig en zo’n sterk vechtertje!!

  5. Wauw lieverd dit is zo mooi geschreven.. Ben er stil van, echt ongelooflijk. Love you so much!

  6. Wauw! heel mooi geschreven Gabi, ik ben echt heel trots op jou en weet dat je veel mensen om je heen hebt die je helpen en van je houden!

  7. Het is prachtig gaabs
    Je bent een held

  8. Wow gabs dit gedicht raakt me diep, zo ontzettend mooi geschreven. Ik ben trots op je topper.

  9. Ik ben er stil van. Ik houd normaal niet zo van gedichten , omdat ik ze te snel over de top vind, maar deze vind ik prachtig!

  10. Zo mooi lieverd!! Xx

  11. Aah gab, zo trots op jou

  12. Wauw echt heel erg mooi geschreven! xx

  13. Wauw. Ik moest toch wel even slikken nadat ik het gelezen had. Het raakt me. En wat kan jij mooi schrijven zeg!

  14. Echt heel mooi gab!!

  15. Wauw, Gabs. Wat ontzettend mooi, wat kan jij ontzettend mooi schrijven! X

  16. wauw gabi
    supermooi geschreven ik ben dr stil van
    supertrots xx

  17. Erg mooi geschreven!

  18. trots op je Gabi!

  19. heel erg mooi! vooral de rijm die je gebruikt!

  20. Wauw lieve Gabi, wat ontzettend knap gedaan! Ik ben er stil van… Je mag trots zijn op jezelf!

  21. Ik ben enorm trots op je Gabi,
    & wat een enorm mooi gedicht

  22. wauw echt super mooi geschreven!!

  23. Echt mooi gabii ik ben er gewoon stil van ❤❤

  24. Wauw zo ontzettend mooi!

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *