Ik snap niks van het gevoel. De hele dag door denk ik aan mijn therapeut. Fantaseer hoe het zou zijn om bij haar te zijn, om haar aanwezigheid te voelen. Het voelt zo fijn om aan haar te denken maar ook zo gênant en verkeerd. Als ik haar heb gemaild check ik wel om de 10 minuten of ze al heeft teruggemaild. Wat voel ik me dan onbelangrijk als het even duurt. Ik snak naar haar aandacht. Volgens mij voel ik meer voor haar dan voor m’n vriend. Het zit zo diep. Ik zou willen dat ze me in huis neemt of een knuffel geeft. Stiekem heb ik gedachten om het slechter met me te laten gaan door mezelf pijn te doen of af te vallen, zodat ze meer aandacht aan me besteedt. Ik vind haar zo’n sterk persoon, volgens mij kan zij alles aan.
Herken je dit? Dan heb je mogelijk last van overdracht gevoelens. Heel normaal en niks om je voor te schamen. Overdracht komt heel veel voor in therapie. Jij ziet dingen in je therapeut die je bij anderen of bij jezelf mist. Als je jezelf heel zwak vindt kun je je therapeut als heel sterk zien.
Ik weet uit ervaring hoe onwerkelijk die gevoelens kunnen zijn. Het lijkt echt alsof je verliefd bent. Ik had het gevoel ‘gek’ te worden omdat ik alleen maar aan haar dacht en naar haar verlangde. Ik was de hele dag door met haar bezig. Wat ik heb geleerd is dat het niet raar is. Het is juist belangrijk om erover te praten en eerlijk te zijn. En dan het liefst tegen je therapeut zelf, hoewel dat op dat moment het engst en gênantst is.
In therapie kun je tot inzicht komen waarom jij die gevoelens hebt ontwikkeld. Je kunt er over praten en kijken hoe realistisch je gedachten en fantasie zijn. Samen kun je het contact dat jij en je therapeut met elkaar aangaan verhelderen.
Vanavond is er een themachat over dit onderwerp van 19:00-21:00uur
Geef een reactie