Eindelijk ben je dan zover. Je bent bij de huisarts geweest en hebt je door laten verwijzen. Je kiest voor hulp. De weken voor je intake ben je bloednerveus. En dan volgt je adviesgesprek. Nadat je te horen hebt gekregen welke behandeling jou aangeraden wordt, schrik je je rot van de wachttijd… Vier maanden voor je aan de slag kunt en de angst slaat toe…
Ik heb dit ook meerdere keren meegemaakt. Eindelijk had ik dan die knoop doorgehakt. Geen gemakkelijke keuze om (opnieuw) in behandeling te gaan, maar wel een goede keuze. En daar stond ik dan, de moed zakte me in de schoenen toen ik in december hoorde dat ik half mei pas ergens mijn hart mocht komen luchten. Hoe ging ik die tijd overbruggen? Was ik dan niet al lang ingestort en zou ik me niet gaan bedenken intussen?
Voordat ik hulp zocht, was ik eigenlijk al veel te lang door gegaan. Ik had het enorm uitgesteld en toen het dan echt niet meer ging, trok ik aan de bel. Misschien herken jij dat ook wel, terwijl je eigenlijk al maanden, misschien wel jaren weet dat je problemen hebt met eten of een negatief zelfbeeld hebt. Toen ik eenmaal eindelijk de drempel over stapte, voelde het als een duwtje achteruit op het moment dat ik de wachttijd te horen kreeg.
Natuurlijk hebben instellingen het druk, wordt er bezuinigd of is het ‘normaal’, maar wachtlijsten zijn echt niet fijn! Een wachtlijst voor een nieuwe telefoon gaat nog wel, maar stort je bijna in, ben je jezelf aan het slopen of gewoon dood ongelukkig, dan is een wachtlijst echt iets enorm lastigs! Daarom heb ik speciaal voor jou een aantal tips voor als je op de wachtlijst staat.
♥ Stel niet uit
Natuurlijk weet ik hoe lastig het is jezelf serieus te nemen. Maar stel je hulpvraag niet uit. Ik kan je vertellen dat hulp zoeken niet iets is waar je te lang mee moet wachten. Verzin dus geen smoesjes, stomme excuses en laat er niets tussen komen. Jij hebt een probleem en hoe groot of klein dat ook is, je mag er hulp voor vragen. Beter op tijd, dan veel te laat.
♥ Deel je probleem
Als je eenmaal op een wachtlijst staat, betekent dat zeker niet dat jouw problemen onzin zijn. Praat er dus over met je omgeving. Het is prettig voor hen en vooral voor jou dat er mensen om jou heen op de hoogte zijn van jouw stress en je problemen. Zo krijgen ze de kans jou te steunen, heb jij een aanspreekpunt en voel je je veel minder eenzaam.
♥ Wachtlijstgroep
Veel instellingen hebben gedurende de wachtlijst een ondersteunend programma. Soms is dit via een website, mailcontact of in een groep. Het kan ook een gesprek zijn met een ervaringsdeskundige of maatschappelijk werkster. Vraag zelf of de instelling waarbij jij op de wachtlijst staat iets heeft waar je wat aan kunt hebben tijdens het wachten.
♥ Maak een plan
Om stabiel te blijven of niet verder achteruit te gaan, is het fijn om een plan te maken. Stel voor jezelf een grens waar je niet onder mag komen qua gewicht, aantal eetbuien of maak een ‘’haalbare eetlijst”. Dit is dan misschien geen volwaardige eetlijst, maar het kan wel iets zijn wat enige houvast geeft en verdere achteruitgang kan voorkomen. Zo’n lijst kun je ook samen met je docent, moeder, vader, huisarts of tijdelijke hulpverlener opstellen.
Achteruitgang kan hem overal in zitten. Zo is het ook goed om te kijken hoe je ervoor kunt zorgen dat je niet meer eetbuien gaat krijgen dan je nu hebt. Soms helpt het om met jezelf af te spreken dat je er om de dag eentje mag hebben, maar niet meer dan dat. Minder mag altijd, maar eis niet meteen te grote stappen van jezelf. Mocht het wel zo zijn dat je al goede stappen maakt, dan is dat zeker mooi meegenomen.
♥ Je moet nog leren
Omdat je dus nog geen behandeling volgt is het ook goed om niet steeds boos op jezelf te worden als iets nog niet lukt. Zeg tegen jezelf: ‘’Oke, dit moet ik dus nog gaan leren” als dingen opnieuw niet lukken of je er grote moeite mee hebt. Schrijf de dingen waar je tegenaan loopt ook op, zodat je hier aan kunt werken als de behandeling eenmaal van start gaat.
♥ Doe wat je kunt
Te lang in behandeling zijn is voor niemand echt helpend. Je kunt last krijgen van het gevoel altijd hulp nodig te hebben (hospitalisatie) of grote achterstand oplopen op school of werk missen. Als jij al tijdens het wachten op behandeling aan een aantal problemen werkt, zal je behandeling minder lang duren en begin je meteen al goed.
Het is echt niet gek als je bij intake al naar de eetlijst vraagt en daar af en toe al mee aan de slag gaat. En zo is het ook niet gek als het eventjes wat beter gaat of je al wat kilo’s aankomt. Dit voelt misschien nog rot, omdat je nog weinig aan je eetstoornis en andere problemen hebt gewerkt, maar het is wel goed om toe te laten. Hou vooruitgang nooit tegen. Ze nemen je echt nog wel serieus, ook als je al stappen hebt gezet.
♥ Nu kan het nog
De gedachte dat je nu nog los kunt gaan in je eetstoornis is schadelijker dan je denkt, maar helaas voor veel meiden en jongens met een eetstoornis herkenbaar. Nog even die grote eetbuien hebben, nog even extreem compenseren en nog even flink afvallen. Want straks ben je de dikste… Misschien denk jij er ook wel zo over. Lees dan dit artikel, ik denk dat je daar wel wat aan hebt.
♥ Doe leuke dingen
Wat mij vooral hielp was het doen van hele leuke dingen. Misschien voelt het gek om jezelf te verwennen, maar dat mag best. Het is goed om afleiding te hebben. En je mag jezelf best belonen met iets leuks, nu je voor hulp hebt gekozen. Soms voelt het misschien dubbel, maar geloof me, afleiding en leuke dingen doen is heel belangrijk deze periode!
Wat is jouw ervaring met wachtlijsten?
Plaatjes: Weheartit
Geef een reactie