Trakteren op je verjaardag

Een kennis van mij is leraar op een basisschool. Laatst plaatste hij een foto online van een berg mini-komkommers, tomaatjes en druiven. Hij was jarig en trakteerde zijn klas op iets lekkers. Het is niet de eerste keer dat ik hoor of lees dat snoep, koek of chips niet meer kunnen of mogen als traktaties op de basisschool. Hoe was dat vroeger voor de redactie eigenlijk? En hoe pakken wij dat aan als we onze verjaardag vieren op kantoor of ergens anders uitdelen?

Zelf vind ik het een beetje overdreven dat kinderen elkaar op scholen niet meer zouden mogen trakteren op iets lekkers. Dat hoort er toch een beetje bij? Aan de andere kant snap ik wel dat scholen hun leerlingen op meer dingen willen onderwijzen dan slechts taal en rekenen. Het lijkt me helemaal prima dat de schoolkantine niet enkel kaassouflés en kroketten serveert en dat er ook een gezonde optie mogelijk moet zijn, maar traktaties helemaal verbieden?

Wanneer ik het er met mijn vader over heb vertelt hij dat hij vroeger enkel een glas cola op zijn verjaardag kreeg en op de andere dagen van het jaar niet. Hoogstens wat limo tussen de middag. Vandaag de dag is dat beeld wel heel anders. Ik zal niet beweren dat iedere ouder z’n kind een glas cola bij het ontbijt geeft, tuurlijk niet, maar het is wel veel minder een luxe product geworden dan vroeger.

bron

Zelf ben ik niet opgevoed met veel snoep, koek of chips. Een dropje tussen de middag en een bakje Pringles als we op vrijdagavond naar Idols keken. Dat was het wel zo’n beetje. Oh ja, en natuurlijk je verjaardag. Wat een feest was dat. Zelf gebakjes versieren en van die groene limonade drinken. Daarna weer lekker buiten spelen en we waren de gelukkigste en gezondste kinderen die er waren. Volgens mij moet dat allemaal prima kunnen als het allemaal in balans is.

Ik begrijp uit de maatregelen die scholen tegenwoordig nemen dat dit niet bij elk kind meer zo vanzelfsprekend is. Ik moet eerlijk zeggen dat ik er niet onwijs veel zicht op heb, maar waarom zouden ze het anders doen? Goed dat er op wordt gelet, maar het moet natuurlijk wel leuk blijven… Ik kan me in ieder geval niet herinneren dat dit ooit een probleem was toen ik jong was en ook nu vind ik het leuk als iemand met een traktatie komt. In deze blog daarom meer over hoe dat voor ons was en hoe we dat nu aanpakken.

Wat trakteer jij, Daphne?

Ik weet niet of ik het nog weet door de foto’s, verhalen of dat het echt nog in mijn herinnering zit, maar ik weet zelfs nog een bananenbootjes die ik op de kleuterschool uitdeelde op mijn verjaardag. Het was altijd een feestje om thuis de mooiste traktaties in elkaar te zetten en daar trots mee op school aan te komen. Juist omdat het maar eens per jaar is, vind ik het juist leuk als dat iets speciaals is en dat mag best lekker ongezond zijn naar mijn mening. 


bron

Tegenwoordig ben ik voor alles wel in. Hele simpele koekjes kan ik heel lekker vinden om mee te nemen, maar ik kan ook wel met iets bijzonders aankomen. Ik rij met alle liefde kilometers om, om bij dat ene bakkertje de lekkerste taartjes te halen. Ik trakteer vooral iets waar ik zelf op dat moment erg fan van ben en het liefst combineer ik dat met een lekker wijntje of een cocktail. Echt een feestje!

 

Wat trakteer jij, Scarlet?

Om eerlijk te zijn weet ik helemaal niet meer wat ik vroeger op de basisschool trakteerde. Ik weet wel dat zakjes chips op een gegeven moment helemaal hot waren. Ook werden er vaak kleine zakjes snoep getrakteerd. Nu ik erover nadenk moet ik plotseling aan van die witte schuimmuizen denken. Die zal ik dus wel eens met nog wat erbij getrakteerd hebben.

Tegenwoordig probeer ik altijd iets te trakteren waar ikzelf ook echt van houd. Ik ben niet zo van de taart trakteren, omdat ik hier zelf ook niet altijd zin in heb als iemand jarig is. Ik wil niet dat iemand tegen zijn/haar zin in een stuk taart moet eten, ook omdat weigeren vaak ongemakkelijk voelt. Daarom kies ik sneller voor de wat kleinere of eenvoudige traktaties zoals carrot cake of koekjes.

trakteren op je verjaardag

Toen ik kort geleden jarig was had ik gewoon een soort American cookies en Bastognes gehaald bij de Appie. Misschien een beetje vreemd om mee te nemen (mijn vriendin lachte me er wel wat om uit…), maar zelf vond ik het best prima.

Wat trakteer jij, Irene?

Op de basisschool bedachten mijn ouders eigenlijk altijd de traktaties. M’n vader vond dit altijd mega leuk om te doen en was er ook heel creatief in. Iets wat ik nog heel goed weet was de kartonnen NS-trein die hij maakte voor mijn broertjes verjaardag. Elke wagon was een doosje waar zakjes tumtums inzaten en zo kon m’n broertje met machinistenpet op de trein langs al zijn klasgenootjes rijden. Echt te gek.

Toen ik wat ouder was, maar nog steeds op de basisschool, nam ik altijd kletskoppen mee, omdat dit simpelweg mijn lievelingskoekjes waren dus ik wilde dat gewoon heel graag. Iedereen kreeg een kletskop… Misschien niet zo bijzonder als de zakjes chips die anderen uitdeelden, maar ik was er zelf erg tevreden over. Tegenwoordig trakteer ik m’n vrienden het liefst op een biertje in de kroeg of een wijntje bij mij thuis. Het hoeft allemaal niet zo gek. 

Wat trakteer jij op je verjaardag?

Irene

Geschreven door Irene

Reacties

20 reacties op “Trakteren op je verjaardag”

  1. Ik trakteerde op school altijd met snoep of chips, iedereen deed het dus het was "normaal.."
    Nu word er op mijn oude basisschool alleen maar fruit en groente toegestaan als er iemand jarig is en wilt trakteren.

  2. Ik weet nog dat ik een keertje een cake in de vorm van een beertje mee had die mijn moeder had gemaakt en verder trakteerde ik stokjes met allerlei fruitjes eraan. Ik hield niet van snoep en wou zelf fruit trakteren. Iedereen vond het wel altijd leuk en lekker volgens mij.

    Ook nu geen ik ook de voorkeur nog aan fruit. Ik ben geen zoetekauw en geen fan van chocolade enzo.

  3. Ik heb 3 schoolgaande kinderen en weet je wat mensen vaak vergeten die zeggen: ‘wat overdreven dat je geen snoep meer mag trakteren, het hoort er bij’? In een klas zitten 30 kinderen, juffen en meester verjaardagen etc. Er wordt dan dus zoveel gesnoept, alleen al op school. En vaak trakteren kinderen iets dat ook meteen op moet, zoals ijsjes. En dat om 9.00 in de ochtend. Geen keuze om het mee naar huis te nemen. Dus ik snap besluit van een school heel goed.

    1. Plus 1! Klas van 28 kinderen en dan ook nog eens 3 in een week..

      1. Eens, terwijl we wel zien dat steeds meer jonge kinderen eetproblemen ontwikkelen.
        Misschien was het voor hen wel veel makkelijker vroeger, toen er nog niet zo ingewikkeld werd gedaan!
        Als je een beetje normaal wordt opgevoed, kom je wel aan je groente en fruit hoor! Wat maken die 30 koekjes op een schooljaar dan uit.

        1. Ik ben het niet helemaal met je eens dat kinderen die een ‘normale opvoeding’ hebben gehad wel aan hun groente en fruit komen. 20% van de kinderen komt maar aan de aanbevolen hoeveelheden, dat is schrikbarend en een van de grootste oorzaken van de wereldwijde overgewichtepidimie waar we momenteel in zitten. Dat het op school normaler wordt om ook groente en fruit te eten (in de toekomst hopelijk in de vorm van een warme schoollunch) is heel hard nodig. Kinderen snoepen al meer dan genoeg, niet alleen op school maar ook nog bij andere gelegenheden. Heb je als kind wat goed gedaan, snoep. Ben je even stil als kind, snoep. Stop je met huilen, snoep. Snoep als vanzelfsprekendheid bij iets leuks als een verjaardag moet er echt uit, dat is puur conditionering van ons brein. Dat wil niet zeggen dat snoep niet meer mag (dat zou ook niet gezond zijn!!!), maar ik denk wel dat je als ouder dit zelf in de hand moet hebben en je kind niet continu iets ongezonds aangeboden moet krijgen op plekken waar je er zelf totaal geen zicht op hebt. En nee, geen snoep op school is niet de oorzaak van een eetprobleem, dat ligt veel en veel dieper. Ik weet daarom ook niet of ik dit vergelijk op dit forum nou zo handig vind (niet negatief bedoeld, wel kritisch). Allereerst zijn kinderen geen volwassenen die zelf keuzes kunnen maken en gewoon afslaan als ze al voldoende hebben gensnoept die dag. Daarbij zijn mensen met een eetstoornis to-taal geen normale afspiegeling van de bevolking, wij gaan al veel te bewust om met onze voeding. ‘Gezonde’ mensen en kinderen letten doorgaans totaal niet op wat ze eten, die kunnen wel wat richtlijnen en strakkere regels op bijvoorbeeld een school gebruiken. Tegen mensen met een eetstoornis zou ik dus willen zeggen; doe vooral mee met tractaties als je daar zin in hebt, daar staat het terechte beleid op een basisschool compleet los van 🙂

        2. Ja klopt, maar mijn ‘normale’ opvoeding wordt teniet gedaan doordat er op school, bij de overblijf, op de BSO, bij spelen bij andere kindjes, bij het buitenspelen constant wordt beloond met snoep. Dus die 30 koekjes in een jaar, zijn in de realiteit 5 koekjes per dag en liters limonade. Daar stoor ik me aan, omdat je dat als ouder dus niet zelf in de hand hebt. Mijn kinderen worden ongevraagd volgestopt door anderen. Ik vind gezond omgaan met eten en snoepen de verantwoordelijkheid van de eigen ouders. Maar als je ze in de buitenwereld loslaat, zie ik dus wat er gebeurt. En normale traktaties zijn tegenwoordig op school: een zakje met èn een zakje chips èn een lolly èn een zakje minisnoepjes èn een doosje smarties en vooruit…..een potlood. Geen grapje, dit is dagelijkse praktijk. Dat echt wel anders dan ‘vroeger’.

          Dan komen wij dus wèl aan met versierde mandarijnen, appels en bananen 😉. Wat ze dus net zo leuk vinden.

          1. Ik vind het fijn herkenning te lezen hierin. Mijn dochter heeft 1 vast vriendje en die moeder weet hoe ik de opvoeding doe en hoe ik het vooral liever niet heb. Haar kinderen lusten geen water, maar als mijn dochter daarom vraagt, krijgt ze het ook ipv ‘ weetje het zeker’. Zo ook met snaaierij. Ze weet dat ik het liever niet teveel heb, dus houdt ze daar rekening mee als ze daar speelt.

  4. Heel vaak werd er op toen nog heerlijke mandarijntjes getrakteerd. Snoep waren twee kersjes op stokje echt een grote traktatie. Opmiddelbaar op een minibounty was ook een grote traktatie of een chocozoen of zelfs een ijsje. Ik had toen anorexia en zei dat ik geen ijs mocht, vooraf hoorde ik dat een klasgenoot op ijs ging trakteren, toen heeft hij speciaal voor mij een handje snoepjes gegeven aan mij. Ik schaamde me dood, maar dat kon ik dus bewaren, zodat ik het thuis kon wegmoffelen. Ik weet niet waar ik op trakteerde. Ik vind het goed dat er klein of gezond getrakteerd moet worden, want idd. 30 kinderen en dan thuis ook nog en op verjaardagen. Vroeger kreeg je maar zelden iets en kon het allemaal, tegenwoordig is er altijd en overal wel ergens een feestje of bijzonderheid of .. zomaar.. dan wordt het iid. teveel.

    1. Precies mijn gedachte!

  5. Ik was altijd in de zomervakantie jarig dus ik trakteerde altijd een van de laatste dagen van het schooljaar en dingen die ik me kan herinneren waren mini worstenbroodjes, cakejes met glazuur en een plaatje van een prinses, prikker met aardbei en eierkoek. Als ik nu trakteer is het bij de oudjes en dan ga ik eigenlijk altijd voor cake, vinden ze lekker en krijgen ze makkelijk weg. Vrienden heb ik niet dus daar kan ik geen verjaardag voor vieren.. en familie, die komt toch niet

  6. Voor mij is geen snoep trakteren niet nieuw. Ik ben nu 25 en toen ik jong was verzocht mijn school al om geen snoep te trakteren. Vaak hielden mensen zich er niet aan, maar ik heb altijd mandarijntjes getrakteerd met een knutsel erom. Voor zover ik me kan herinneren waren mijn klasgenootjes hier net zo blij mee als met een zakje chips…

  7. ik trakteer nu taart op me werk.

  8. Ik herinner me van 20 jaar geleden dat het bij mij in de klas sowieso geen fruit was. Altijd wel iets van snoep/koek/chips. En ik zat in een klas van 38 kinderen heel mijn basisschool periode.
    Er was ook 1 leraar die dropjes uitdeelde bij goed gedrag. Iedereen vond hem tof (naast zijn dropjes hihi).

  9. Bij mijn kids mag het ook niet. Maar ja; dan doe je dus je best door extra vroeg op te staan om alles vers te bereiden en op een stokje te prikken… om vervolgens te zien dat de helft van de kindjes je groente/fruit spiesje in de prullenbak laten zakken, omdat "ze het niet lusten". Het doosje smarties dasrentegen, eten ze allemaal op.
    Jaar erop gekozen voor bananen met een speelgoed autootje erop. "Is dat dan niet duur?"
    -ja dat wel, maar wat moet je dan?
    Het moet;
    -gezond
    -glutenvrij
    -halal
    -vegetarisch
    -en niet te groot zijn.

    Laatst trakteerde er een kindje bellenblaas. Iedereen blij. Ik snap het wel; eten is niet meer te doen.

    1. Frustrerend soms he. Ik heb toen ze net in groep 1 kwam en jarig was doosjes rozijntjes gedaan met een Disney figuur erop en op de psz soepstengels met een vingerpoppetje..

      1. Ja, leuk toch? Wij hebben ooit eens een rozijnendoosje met wielen gemaakt. Had je een auto. Of partjes appel met 4 wielen (gemaakt van halve druifjes). Ook een auto dus.

  10. Een wildversierde mand vol met danoontjeijsjes!

  11. @Astrid; ja best wel. En natuurlijk snap ik de beredenering wel, en op normale dagen mogen ze ook alleen fruit en water mee als tussendoortje; dat vind ik volkomen prima. Maar met traktaties vind ik het echt lastig worden. Rozijntjes zijn wel een goeie. Dat blijft wat langer goed ook.

  12. Toen ik in Nederland kwam wonen ,vond ik dat trakteren overal best wel raar ! Voor mij hoeft het niet ,maar ik vind ook niet dat je er een probleem van moet maken.
    Het is ook niet bijzonder meer,snoep.Het leuke van een tractatie is toch dat je eens iets krijgt wat je anders niet hebt.Als je je in allerlei bochten moet wringen om iets te bedenken omdat iedereen eigenlijk al te veel van zoiets heeft ,waarom blijft het dan bestaan ?

    Dit is nou het jammere van het veel hebben,als elke dag een feestje is ,dan is er niets meer bijzonder en kan je nooit ergens naar uitkijken.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *