Uit eten en een eetstoornis

Uit onderzoek van ING blijkt dat meer dan de helft van de mensen bijna nooit uit eten gaat. Tien procent eet zelfs helemaal nooit buiten de deur. Dit onderzoek werd gehouden onder tienduizenden mensen. De meeste mensen zien uit eten gaan als een extraatje of een luxe en doen dit daarom niet vaak. Ongeveer 25 procent gaat minimaal één keer per maand uit eten en slechts vier procent doet dit iedere week.

De meeste mensen associeren uit eten gaan met iets postiefs. We gaan bijvoorbeeld uit eten om iets te vieren, omdat het gezellig en lekker is of gewoon spontaan omdat het net even wat specialer is dan simpel thuis koken. Als je een eetstoornis hebt, is uit eten gaan echter een stuk minder leuk. Thuis koken kan dan juist prettig zijn omdat je precies weet wat je gaat eten, hoe je het klaar gaat maken en hoeveel je gaat eten.

Bron

In een restaurant is dit nu eenmaal anders. Hier ben je met anderen, je hebt een menukaart met allerlei dingen waar je uit kunt kiezen, je weet niet precies hoe hetgeen dat je bestelt er daadwerkelijk uit zal zien, hoeveel het zal zijn, hoe het gaat smaken en je weet ook niet hoe het bereid is. Ten slotte zit je met allemaal mensen met wie je ook nog eens gezellig moet praten. Ook kan het zijn dat er meerdere gangen zijn terwijl je thuis misschien alleen aardappels, vlees en groente eet. Al met al een hoop dingen om over te piekeren en deze zaken kunnen er voor zorgen dat uit eten gaan alles behalve leuk is.

Van mezelf kan ik me herinneren dat ik uit eten gaan helemaal niet leuk vond tijdens mijn eetstoornis. Enerzijds keek ik best wel uit naar lekker eten maar aan de andere kant voelde ik me al direct schuldig als ik daaraan dacht, want ik stond mezelf niet toe dat ik dingen lekker mocht vinden of ergens van mocht genieten. Ik deed meestal altijd wel gewoon normaal mee waardoor niemand waarschijnlijk merkte dat er iets aan de hand was, maar in mijn hoofd was uit eten gaan altijd ontzettend lastig.

Voor het uit eten gaan checkte ik thuis altijd al de menukaart om te kijken wat er allemaal was en of er iets bij zat waarvan ik dacht dat ik het wel zou kunnen eten. Overdag was ik vervolgens de hele dag aan het piekeren: enerzijds wilde ik niet eten om alvast het uit eten gaan te compenseren, anderzijds dacht ik: ‘ach, vanavond ga ik toch al uit eten, dan is het toch al verpest, dan kan ik het net zo goed maar verpesten,’ en dan waren er ergens ook nog gezonde gedachten die zeiden dat ik gewoon normaal moest eten. Hier een middenweg in vinden was ontzettend lastig.

Tijdens een etentje lukte het me veelal wel om gewoon normaal te doen maar tijdens het eten en ook daarna voelde ik meestal ontzettend schuldig. Ik maakte me zorgen over hoe vet het eten was en twijfelde of de cola die ik kreeg wel echt light was. Het is vaak voorgekomen dat ik naderhand eetbuien kreeg omdat ik me rot voelde over wat ik had gegeten en het gevoel van ‘alles is verpest’ ging overheersen. Dit werkte dan nog dagen door wat maakte dag uit eten gaan echt geen pretje was.

Inmiddels vind ik het gezellig om uit eten te gaan en kan ik het ook weer zien als iets positiefs. Binnenkort ga ik bijvoorbeeld met een aantal vriendinnen ergens wat eten ik kan er dan naar uit kijken om hen weer te zien, te vragen hoe het met ze gaat en leuke gesprekken te voeren. We zullen van tevoren nog even bespreken naar welk restaurant we gaan en daarbij kijken we altijd wel even of er op de menukaart ook wat vegetarische gerechten staan zodat er voor mij ook wat keuze is, ik eet namelijk als enige vegetarisch. Verder maak ik me er niet zo druk meer om en kijk ik ter plekke wel waar ik zin in heb.

Bron

Als je een eetstoornis hebt en het lastig vindt om het uit eten te gaan, dan kunnen de volgende tips je daar wellicht bij helpen:

♥ Begin klein
Als je het spannend vindt om uit eten te gaan, maar het wel graag wil proberen, begin dan bij iets wat jij durft. Je hoeft niet gelijk naar een restaurant te gaan waar je tien gangen geserveerd zult krijgen als je dat nog een beetje te ver gaat. Je kunt ook eerst naar een eenvoudig restaurant gaan waar ze een paar simpele gerechten hebben of zelfs beginnen met een lunch. 

♥ Ga met mensen waarbij je je prettig voelt
Als je een eetstoornis hebt, is het vaak lastig om te eten waar anderen bij zijn. Als je dan ook nog eens uit eten gaat met mensen die je niet zo goed kent of bij wie je je niet zo heel erg op je gemak voelt, dan is het extra spannend. Ga dus eerst eens met iemand uit eten bij wie je je op je gemak voelt. Dit kan bijvoorbeeld een vriendin zijn of je vader of je moeder.

♥ Bespreek het met iemand
Als je door omstandigheden uit eten ‘’moet” met een grote groep, dan kan het helpen om het van tevoren te bespreken met één iemand van die groep. Stel dat je met een aantal vriendinnen gaat en je vindt dit lastig, heb het er dan over met één van die vriendinnen. Zorg bijvoorbeeld dat je naast elkaar zit zodat zij je af en toe even bemoedigend aan kan tikken als jullie je eten geserveerd krijgen of dat je tegen haar kunt zeggen dat je niet weet wat je moet kiezen als de menukaart je overspoelt.

♥ Menukaart
Zoals ik al zei keek ik voorheen op de menukaart om te kijken wat er allemaal was en wat ik dan wilde eten. Tot op zekere hoogte kan dit je zeker helpen als je een eetstoornis hebt en je ziet er tegenop om uit eten te gaan. Als je immers in het restaurant pas gaat kijken wat er allemaal te eten is en je ontdekt dan dat alles wat er is te moeilijk voor je is of je weet niet wat je moet kiezen, dan is de kans groot dat je in paniek raakt. Als je thuis al rustig hebt gekeken wat er allemaal is en welke gerechten haalbaar zijn, dan is de stress in het restaurant waarschijnlijk een stuk minder. Om te zorgen dat dit niet te dwangmatig is, kun je ervoor kiezen om bijvoorbeeld drie gerechten uit te zoeken die je eventueel zou kunnen nemen. Als je dan eenmaal in het restaurant bent kun je dan je definitieve keuze maken. Op die manier kom je ook niet voor verrassingen te staan, mocht blijken dat een gerecht ineens niet meer op de kaart staat of iets dergelijks.

Bron

Het is makkelijk om elke keer nee te zeggen als je wordt uitgenodigd voor een etentje. Het gevolg is dan dat jij in je eentje thuis zit terwijl andere mensen gezellig uit eten staan. Je denkt dan misschien dat jou een hoop stress bespaard is gebleven, maar tegelijkertijd loop je ook heel veel mis. Uit eten gaan is immers meer dan eten. Het is ook samenzijn met anderen, gezellig met elkaar praten, genieten van elkaar, ontspannen en de tijd nemen om iets leuks te doen.

Ga jij weleens uit eten?

Bron: nu.nl

Sandra

Geschreven door Sandra

Reacties

22 reacties op “Uit eten en een eetstoornis”

  1. Vroeger nooit. Mijn ouders hebben daar het geld niet voor.
    Nu met mijn vriend zo’n 3 a 4x per jaar. Op speciale dagen zoals kerst.
    Het is (vaak) gewoon duur

  2. Ik vind het een fijn blog !
    Dankjewel
    Ook vind ik heel moedig dat je over je eigen eetstoornis praat
    Fijn datnje zo open bend

    Liefs cynthia

  3. Ik ga best wel vaak uiteten! Tijdens mijn eetstoornis ging ik het altijd uit de weg, maar nu kan ik er écht van genieten en kijk ik er zelfs naar uit hihi. (:

  4. Als ik uit eten ga neem ik iets waarvan ik de calorieën makkelijk kan inschatten. Nooit friet. Geen jus. Meestal eet ik het ook niet helemaal op. Gelukkig doen we dat 1x per jaar maar ofzo lol

  5. niet echt een motiverende reactie. waarom geen friet en geen saus? zoals je al zegt, je doet het maar 1 keer per jaar, probeer er dan ook echt van te genieten.

  6. Ja, gemiddeld eens in de maand, denk ik (soms maanden niet, in vakanties vaker dan normaal).
    Ik kijk nog steeds thuis alvast op de menukaart, maar dat is meer omdat ik dan in het restaurant er niet meer over hoef na te denken, niet omdat ik nog ergens moeite mee heb.

  7. Ik vind uit eten gaan juist wel leuk, heb ik overigens altijd met plezier gedaan. Zelfs in mijn dieptepunt. En dan alles erop en eraan, van voorgerecht tot Dame Blanche met slagroom. Lekker mayonaise en sausje erbij, hmmmmm! Ik kan me niet voorstellen hoe je daar niet van kunt genieten en ben wat dat betreft ook wel een uitzondering denk ik…

  8. Goede blog! Ik denk idd dat een es hebben het hele uit eten gebeuren behoorlijk kan verpesten maar wat ook zeker een rol speelt is de Nederlandse bekrompen cultuur. Daarmee bedoel ik, uit eten gaan vinden wij niet normaal. Het is (zeker tov ander landen) ontzettend duur (ratio: supermarktprijzen: restaurant, is bijna nergens zo laag) en dan is het hier verboden om alleen uit eten te gaan (nou ja het kan wel maar je wordt raar aangekeken).

  9. Dit blijft moeilijk maar probeer er van te genieten, gaat steeds makkelijker 😉

  10. @Snoezel: heel herkenbaar wat je zegt. Ook ik vond in mijn dieptepunt uit eten gaan heel erg leuk en kon daar dan ook echt van genieten. Alleen compenseerde ik toen heel erg. Nu vind ik het nog steeds heel erg leuk, soms nog wel spannend, als ik niet compenseer, maar ik weet dat dit veel beter en normaler is..

  11. Goede blog! Al vind ik uit eten gaan erg leuk en ergens makkelijker dan zelf koken. Dan hoef ik niet na te denken over welke boodschappen ik ga doen, wat ik moet gaan koken enz. Want dat vind ik bijna nog moeilijker dan het eten zelf… Het is soms zo ingewikkeld!

  12. Vroeger vond ik uiteten gaan ook super eng en soms huilde ik zelf aan de tafel. Nu geniet ik er met volle teugen van. Ik ga meestal uiteten als ik met vriendinnen afspreek ik denk zo’n 1x per maand minimum.

  13. ik houd niet van uit eten gaan.. t is zo duur en daarbijj vaak zo lawaaiierig.. eet liever gezellig en goedkoper bij mij of bij iemand anders thuis. vind dat knusser. nou ben ik ook student dus ook geld speelt zeker een rol..
    daarbij heb ik in de horeca gewerkt en tja.. sommige dingen die ik daar zag maakten wel dat ik echt liever niet uit eten ga.. xD ze voegen vaak meer vet en suiker toe dan je zelf zou doen, gewoon omdat het dan sneller lekker is enzo. en het is natuurlijk helemaal niet erg om dat af en toe binnen te krijgen, maar voor mij met mijn es toch iets wat ik liever vermijd. vind t wel knap wie er wel van geniet.. hopelijk ik ook ooit

  14. Uit eten gaan was in tijden van mijn eetstoornis echt lastig. Ik compenseerde ervoor en erna en zat continu in gevecht: kiezen wat relatief gezond is of kiezen wat ik lekker vind (en die twee gingen over het algemeen niet samen).
    Nu kan ik gelukkig echt weer genieten van uit eten gaan. Ik ging gemiddeld 1x/maand uit eten. Omdat ik moet sparen momenteel maar even niet, want het is wel prijzig. Maar ik vind het zo gezellig … 🙂

  15. Ik ga eigenlijk minstens een keer per week uit eten… Heerlijk voor mij dus dat die eetstoornis van de baan is! 🙂

  16. Gister nog! Geeft wel veel spanning, zoek van te voren wel een restaurant op van wat ik aandurf. Maar tijdens probeer ik het gewoon los te laten en kan ik er wel van genieten! Maar kan niet wachten op het moment dat mijn hoofd/eetstoornis niks meer te zeggen heeft 🙂

  17. Ik ga eigenlijk haast nooit uit eten .Op zich vind ik het wel gezellig ,al ben ik van te voren dan erg gespannen .Maar vooral vind ik het zó duur ;als ik bedenk dat ik bijna 2 weken van dat geld zou kunnen leven heb ik er gewoon geen zin meer in !

  18. Ik vind het eigenlijk heel leuk, zelfs met een eetstoornis. Misschien is dat een beetje gek? hier zie ik mezelf heel erg in: of de cola die ik kreeg wel echt light was. Leuke blog!

  19. Ik ga vrijwel nooit uiteten, maar het lijkt me best gezellig. Vroeger, voor de eetstoornis, vond ik het altijd erg fijn.

  20. Ik ga nooit uit eten. Ik heb het nooit fijn gevonden, zelfs niet voordat ik in het moeras van de eetstoornis belandde.

    Ik kan de overweldigende spanning niet aan, het is veel te duur en ik kan er gewoon geen gezelligheid in vinden. Het is mij te geforceerd. Jezelf vol proppen en dan net doen of je het fijn vind. Ik vind dat niet .. Het zal wel raar klinken maar ik kies er inderdaad voor om liever alleen thuis te zitten dan een loodzwaar masker te moeten dragen.

    Een paar maanden geleden kon ik er niet onderuit. Ik moest wel mee uit eten met een paar collega’s en het viel me toen op dat iedereen maar een paar hapjas nam, meer dan de helft tot driekwart van het gerecht liet staan en er zogenaamd gezellig overheen babbelde. Maar ik zag ze moeilijk kijken ..

    En dan ben ik degene met een stoornis .. Sindsdien ben ik nooit meer uit eten gegaan. Ik kan niet tegen die huichelarij. Komt het van mijzelf of van mijn omgeving. Ik weet het niet .. ik kan er alleen niet tegen.


    “My life will be forever autumn ..
    ..’cause you’re not here!”
    –=George, Jeff Wayne’s – The War of the Worlds”
    —-

  21. Heerlijk! Gemiddeld eens per twee weken. Vind het het geld meer dan waard

  22. Ik ga 2de paasdag uit eten bij het ABC restaurant met mijn hele familie
    , je kunt daar echt alles eten. Ik probeer me er een beetje over heen te zetten en het te proberen, maar nu gaan we 1e paasdag een dagje weg en willen mijn ouders daar ook uiteten bij la cubanita. Ik weet niet zo goed wat ik nu moet doen want 2x uiteten achter elkaar 😱

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *