Urineverlies en een eetstoornis

Misschien heb je er nog nooit van gehoord, misschien heb je er juist zelf last van. Urineverlies kan voorkomen bij mensen met een eetstoornis. Vooral vrouwen kunnen hier last van krijgen. Is het een symptoom? Officieel niet. Toch kan urineverlies een probleem zijn tijdens het hebben van een eetstoornis. Waarom, hoe dat werkt en dat ik daar helaas zelf kort last van had, vertel ik je hieronder. Persoonlijk, maar misschien herkenbaar voor andere vrouwen.

Urineverlies is bij mensen die onder hoge druk staan en veel stress ervaren, zoals tijdens het hebben van een eetstoornis, niet vreemd. Wanneer er sprake is van stress of het niet kunnen omgaan met spanning, kun je last krijgen van stress incontinentie; urineverlies in stressvolle situaties of juist vlak daarna. Je kunt urine verliezen tijdens inspanning of ineens opmerken dat je het niet zo lang meer kunt ophouden en moet rennen naar het toilet bij thuiskomst.

Bron

Incontitentie is niet enkel iets waar vrouwen van 50+ mee te maken krijgen, zeker niet wanneer we het hebben over stress-incontinentie. Dit is een vorm van incontinentie waar iedereen last van kan krijgen. Eenmalig, of een bepaalde periode heel vaak. Het heet ook wel inspanningsincontinentie, omdat veel mensen die hier last van hebben urine verliezen tijdens stressvolle situaties, lachen, paniekaanvallen of sporten.

Obstipatie kan ook een oorzaak zijn van je urineverlies. Veel mensen met eetstoornissen hebben last van hun darmen en die darmen hebben weer grote invloed op je blaas. Als deze vol zitten, drukt dit op de blaas en kunnen je bekkenbodemspieren de urine soms niet tegenhouden. Als je veel druk moet zetten tijdens het ‘poepen’, -ja laten we het maar gewoon even zo noemen-, kunnen de zenuwen die je blaas besturen beschadigen. Langdurige obstipatie kan dus urineverlies veroorzaken.

Ik zelf heb een aantal keren in een hele stressvolle periode urineverlies gehad. Ik kon het dan niet goed meer ophouden, zelfs ook al had ik niet eens zo’n hele volle blaas. Ik stond op de wachtlijst voor behandeling, had flink wat ondergewicht, voelde me enorm gestresst en zat totaal niet in mijn lichaam. Ik leefde zoveel mogelijk ver van mijn lichaam af, omdat ik het haatte toen der tijd. Ook mijn darmen werkte niet goed en ik had vaak buikpijn. Mogelijk trok mijn lichaam het gewoon niet om alle functies optimaal te blijven besturen, terwijl ik er zo slecht voor zorgde. 

Sommige periode’s dronk ik extreem veel water, andere weer veel te weinig. Ik kreeg ook af en toe blaasontsteking. Of dit allemaal met elkaar te maken heeft gehad, dat weet ik natuurlijk niet. Wel kan stress voor dit soort klachten zorgen en kan ik me goed voorstellen dat ik, de keren dat ik in mijn broek plaste bij thuiskomst na een drukke dag, stress-incontinentie had.

Inmiddels heb ik daar helemaal geen last meer van. Ik heb mijn gezonde lichaam gelukkig weer terug kunnen opbouwen. Mijn eetstoornis is ook alweer zo’n 6/7 jaar geleden ‘’afgerond”. Ik heb in therapie geleerd om op een gezonde manier met stress en spanning om te gaan. Ik heb weer contact leren maken met mijn lichaam door mindfulness en eet en drink regelmatig, waardoor mijn buik nu meestal gewoon goed werkt.

}
Bron 

Ik heb niet meer ”in mijn broek geplast” sinds mijn eetstoornis. In groepstherapie sprak ik meer jonge vrouwen die dit eens hebben meegemaakt. Het is dus niet zo raar wanneer je een eetstoornis hebt. Ook deze vrouwen verklaarden dit zelf door stress, slechte lichamelijke gesteldheid of darmproblemen. Meestal was het ook niet van lange duur. Mocht dit bij jou wel zo zijn, overleg dan gerust met de huisarts.

Er kan ook een andere oorzaak achter urineverlies zitten. Mocht je je zorgen maken, schroom dan niet om met je huisarts te overleggen. Mogelijk heb je last van een blaasontsteking of andere problemen. Verder is het ook belangrijk om niet overmatig veel of weinig te drinken. Uit voeding haal je vocht en verder is het goed om 1,5 tot 2 liter te drinken per dag. Dat is ruim voldoende. Te weinig drinken is ook niet goed voor je nieren en blaas, dus let er ook op dat je echt die 1,5 liter haalt. Drink jij niet genoeg, dan heb je misschien hier wel wat aan. Met deze tips kun je jezelf herinneren om voldoende te drinken.

Urineverlies is niet raar, maar het is ook een teken van je lichaam dat het niet helemaal gezond is. Het straat onder spanning of er zit iets niet zo fijn in je buik. Geef hier aandacht aan. Doe eventueel bekkenbodem-oefeningen, bespreek het met je huisarts, doe ontspanningsoefeningen en zorg goed voor jezelf. Meestal gaan deze klachten weer over als je dat doet. Lukt het je niet alleen, vraag dan hulp. Je bent niet de enige.

En, een keertje de slappe lach hebben van plezier en dan bijna in je broek plassen, gebeurt iedere vrouw wel eens in haar leven. Dat is gelukkig een leukere oorzaak dan stress of lichamelijke problemen. 

Herken jij dit?

Redactie

Geschreven door Redactie

Reacties

17 reacties op “Urineverlies en een eetstoornis”

  1. Ik heb hier niet zo veel last van gelukkig, maar als ik een keer de slappe lach heb gebeurt het mij ook wel eens bij mij hihi😆

  2. ik heb hier ook geen last van. Maar ik wil even zeggend at ik het goed vind dat jullie dit soort onderwerpen bespreekbaar maken, of tenminste dat jullie het bespreken.

  3. Ontzettend fijn dat jullie over alle onderwerpen open zijn. Ik ben 18 en heb ook last van urineverlies. Ik kan het niet zo lang ophouden zoals vroeger.Ik heb het er nog nooit met iemand over gehad omdat het als raar word beschouwd omdat ik zo jong ben. En ik had het eigenlijk nog nooit aan mijn eetstoornis gelinkt. Thanks !

  4. Wat een fijne blog dit, ik heb hier namelijk ook last van. Nooit gehad voor mijn eetstoornis, het is pas sinds ik ernstig ondergewicht gehad heb dat ik het niet meer op kan houden, vaak ook meerdere keren achter elkaar moet omdat het steeds kleine beetjes urine zijn, etc. Ik ga het volgende keer met mijn huisarts bespreken. Dat was ik al langer van plan maar ik hoopte dat het op gezond gewicht over zou gaan, maar dat is dus niet het geval… Thanks!

  5. Bedankt dat je dit onderwerp ter sprake brengt. Ik heb hier ook last van gehad (vooral als je voelt dat je moet opeens zo nodig moeten dat je de wc niet op tijd haalt…), maar wist niet dat het met de eetstoornis te maken had en vond het nogal genant, dus durfde ik het niet met iemand te bespreken. Het is nu gelukkig over, maar ik ben blij dat ik dit probleem(pje) nu alsnog kan plaatsen.

  6. In de periode dat ik anorexia had, heb ik nooit last gehad van incontinentie gelukkig. Wel herken ik het in situaties als sporten of de slappe lach hebben. Voelt echt heel akward :O.

  7. ik had het niet gelinkt aan mijn eetstoornis. Ik ben continu in de weer met inlegkruisjes en wissel wel 3 tot 4 keer mijn ondergoed op een dag. Echt heel stom en beschamend… motivatie om aan mijn es te werken en beter met stress leren omgaan.

  8. Volgens mij kan urine-incontinentie ook te maken hebben met verzwakte bekkenbodemspieren. Mijn huisarts vertelde dat als je lang ernstig ondergewicht hebt, al je spieren uiteindelijk minder sterk worden. Dan is het dus best logisch dat je dus ook minder goed je plas op kunt houden.

  9. Ik merk dat wanneer ik lichamelijk minder kracht heb door ondervoeding, ik ook moeilijker mijn plas op kan houden. En ik ervaar zeker stress-incontinentie. Fijn dat het beestje nu een naam heeft.

  10. Ik heb tijdens mijn menstruatie wel last van licht urineverlies. Gelukkig draag ik dan natuurlijk altijd al maandverband. 🙂 Zijn er meer mensen die dit tíjdens de menstruatie hebben? Dr. Google zegt enkel dat het veel voorkomt in de week voor de menstruatie.

  11. Wat bijzonder dat je dit deelt Nouska!

  12. Ik herken het ook helemaal heb een eetstoornis een ook urine verlies.. Maar nooit wetend dat dit door mijn eetstoornis komt.. Ik voelde mij al dom op mijn 20e al urine verlies.. Maar deze blog en alle andere dingen doen mij ook goed

  13. Ik herken dit ook super hard vooral nu tijdens mijn opname .. Thanks voor dit te delen!

  14. Goed dat je dit bespreekbaar maakt! Als geneeskunde student kan ik het alleen niet laten om wat aanvullingen/verbeteringen te geven op de informatie die je geeft. Met “stress” in het woord stress incontinentie wordt niet psychische stress bedoeld, maar stress in de vorm van drukverhoging in de buik, zoals bij hoesten, niezen, lachen en persen. Door deze plotselinge drukverhoging in de buik ontstaat als het ware “stress” op je bekkenbodemspieren, die als ze zwak zijn geworden door bijv. ouderdom, een bevalling of zenuwschade er niet meer voor kunnen zorgen dat je je urine ophoudt. Wel kan het zo zijn dat er, zoals Laura al schrijft, bij ondervoeding en ernstig ondergewicht verminderde controle over je continentie ontstaat om je te zwak of te suf bent. Ook kan ik mij voorstellen dat je, zoals je in de blog beschrijft, niet goed in contact staat met je lichaam en daarom niet op tijd naar het toilet gaat, waardoor weer overloop – incontinentie ontstaat. Verder klopt het dat je bij obstipatie ook urine incontinentie kunt krijgen, maar het mechanisme hierachter is meestal afsluiting van de plasbuis door de ontlasting die als het ware in de weg zit, waardoor ook overloop incontinentie ontstaat. Zenuwbeschadiging kan zeker incontinentie veroorzaken, maar dit ontstaat eerder bij neurologische aandoeningen als MS of door suikerziekte of bestralingen.
    Ik wil je absoluut niet aanvallen op het artikel! Ik denk alleen dat er zonder deze aanvulling een verkeerd beeld kan ontstaan over wat stress incontinentie precies inhoudt. Hoop dat dit een beetje duidelijk was.

  15. Bij ondergewidht vermindert vaak de productie van oestrogeen. Als dat normaal gesproken in de overgang gebeurt, kan dat leiden tot urineverlies. Kan het dan niet ook zo zijn dat de verminderde aanwezigheid van oestrogeen bij ondergewicht daartoe kan leiden?
    Overgewicht kan trouwens ook leiden tot urineincontinentie.

  16. Eerlijk gezegd is dit het eerste wat ik hierover lees en dit stelt mij ergens gerust. Ik ben al bij urinologen geweest voor blaasontstekingen, urineverlies enz. Ik heb heel zware darmproblemen, al jaren, en heb ook al 15 jaar ondergewicht. Dit is niet meer zo kritisch zoals vroeger, nu is het nog licht ondergewicht, maar ik wist dus niet dat dit allemaal kon samenhangen. Niemand kan mij helpen en ik heb hier vaak last van en voel mij heel vaak op mijn ongemak hierdoor. Ook in mijn relatie, heb het gevoel dat ik verschijnselen heb van een +50-jarige en schaam mij daar toch wel voor. Nog een reden te meer om voor eens en altijd van die stomme ziekte af te raken. Ik doe echt wel mijn best, maar met heel veel darmproblemen (en maagproblemen) zullen velen van jullie wel weten hoe hard de strijd is (die gewoon al zeer zwaar is, maar door die vervelende problemen gewoon nóg zwaarder wordt). Dankjewel hiervoor

  17. hallo

    ik ben een 47 jarige man, met autisme, LVB
    en heb ook heel vaak overdag en s nachts last van urineverlies
    groetjes van Deniz

    ik zou graag in contact komen met een lotgenote

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *