Vergeetachtig door de eetstoornis

Wanneer je herstelt van een eetstoornis zal je merken dat je leven daar op meerdere vlakken op vooruit gaat. Echter is het soms ook wel fijn om wat praktische tips te hebben over zaken die nu, nog voordat je hersteld bent, lastig zijn. In de tijd dat ik een eetstoornis had zat mijn hoofd vaak ontzettend vol of had ik gewoon geen energie om m’n hoofd ergens bij te houden. Ik was behoorlijk vergeetachtig. Daarom wat praktische tips voor als je het lastig vindt om dingen te onthouden of het gevoel hebt dat alles door je vingers glipt.

Een eetstoornis kan een ontzettend grote impact hebben op je leven. Voor mij was het vaak alsof ik de hele tijd maar achter alles aan aan het redden was. Mijn hoofd zat of veel te vol of het was veel te leeg. In de tijd dat ik anorexia had leefde ik in een soort bubbel. Ik had niet genoeg energie om mijn hersenen goed te laten functioneren. Dit kan komen door ondergewicht, maar ook door ondervoeding alleen al. Ook op een gezond gewicht kan je de gevolgen van ondervoeding ervaren.

In de tijd dat ik boulimia had had ik een stuk meer energie, maar wat zat mijn hoofd ongelooflijk vol met gedachten over eten. Wel eten, niet eten, dit eten, dat eten? Iets dat ik ook uit mijn tijd van anorexia herken, maar omdat ik ook veel meer voelde leek het op de één of andere manier een stuk chaotischer. Dit is mijn ervaring, dat hoeft niet voor iedereen zo te zijn. Elke eetstoornis is natuurlijk weer anders.

Uren kon ik voor de spiegel staan of twijfelen over wat ik aan zou trekken. Dagen kon ik verliezen aan het hebben van eetbuien. M’n geld raakte op aan voedingsmiddelen en afslankpillen. M’n vrienden verloor ik uit het oog, omdat ik sociale situatie ingewikkeld vond met zo’n groot geheim en zo’n slecht humeur. Het leven leek soms aan me voorbij te glippen, omdat alles draaide om die eetstoornis. Geen dagje vrij.

Je kan je voorstellen dat er dan ook daadwerkelijk dingen aan je voorbij glippen wanneer je een eetstoornis hebt. Dit kan super frustrerend zijn, want voor je gevoel doe je al zo veel fout en misschien heb je wel al last van perfectionisme en/of drang naar controle. Gelukkig win je een stuk meer overzicht terug wanneer je herstelt van je eetstoornis, maar voor alsnog kan het tot die tijd fijn zijn om wat handige tools te hebben die je in kan zetten.

♥ Geen propvolle agenda’s
Nu heb ik ADD, dus ik ben intussen echt een ster in maniertjes en trucjes verzinnen om dingen te onthouden. Al zeg ik het zelf, haha. Natuurlijk op de eerste plaats de welbekende agenda en het to-do lijstje. Dat vind ik zelf echt heel fijn. Het brengt een hoop overzicht. Zelf heb ik een papieren agenda, maar je kan natuurlijk ook een agenda op je telefoon bijhouden. Het is maar net wat jij fijn vind.

Ik heb op dit moment de agenda van Psychologie Magazine. Daar staat elke week een leuk, lief of interessant berichtje in. In januari al stond iets waar ik heel erg veel aan heb en wat ik ook graag hier mee zou willen geven: “Altijd het gevoel dat je tijd tekort hebt? Stap dit jaar dan niet in de valkuil van de ‘agenda-illusie’: het idee dat je over een maand wél genoeg tijd hebt. Plan minder: de dagen lopen blijkbaar toch wel vol.”

Dit geldt voor mij heel erg. Al snel overschat ik de tijd die ik heb en plan ik in mijn enthousiasme (en ietwat impulsieve aard) veel te veel in in waardoor ik te veel hooi op m’n vork neem en mezelf voorbij loop. Niet heel handig dus, maar ook als je niet zo veel te doen hebt en het in je hoofd heel chaotisch is of de lat extreem hoog ligt kunnen dingen al snel als te veel voelen.

Lijstjes en agenda’s bieden overzicht, maar plan het niet veel te vol. Wanneer je een lang to-do lijstje hebt. Breek hem dan op in stukjes, zodat het niet alsnog heel veel en onoverzichtelijk aanvoelt. Welke dingen moeten echt nu en wat kan eigenlijk ook wel tot morgen of zelfs volgende week wachten? Een ander voordeel aan het opschrijven van dingen: Soms lijkt alles ook gewoon heel erg veel en valt het als je het allemaal opschrijft ook eigenlijk wel weer mee. Het wordt echt tastbaarder.

♥ Stoppen met uitstellen
Om hele lange lijstjes en veel klusjes in je agenda te voorkomen kan het ook schelen om dingen meteen te doen en niet te veel uit te stellen. Zeker van die kleine taakjes kan ik gemakkelijk de hele tijd voor me uit schuiven, omdat ze ‘toch niet zo groot zijn’, maar als je de hele tijd het gevoel hebt dat je nog iets moet doen wordt het uiteindelijk wel iets groots. Kleine dingen, die je in een paar minuten gedaan hebt, kun je dus maar beter meteen doen. Dan scheelt onrust en je kan het dan ook niet meer vergeten.

♥ Alarmpjes en herinneringen
Hoewel ik altijd van papieren agenda’s en lijstjes ben geweest gebruik ik tegenwoordig ook steeds de ‘herinneringen’ functie van m’n telefoon. Ik maak dan een herinnering op een bepaalde dag en een bepaalde tijd in de toekomst. M’n telefoon piept en/of trilt en in het scherm verschijnt hetgene waar ik aan herinnerd wil worden. Als ik heb uitgevoerd waar ik aan herinnerd wil worden kan ik hem afvinken. Super handig!

Ook schrijf ik nog vaak dingen op m’n hand. Een oude gouden methode. Hoewel ik soms nog wel eens aan het eind van de dag naar m’n hand kijk en denk ‘ah ja shit’. Je hand gaat natuurlijk niet op een bepaalde tijd piepen of trillen. Wat dat betreft is die mobiele telefoon wel heel handig. Hoef jij je er in ieder geval niet druk om te maken dat je iets zal vergeten.

♥ Gezichten niet herkennen
Dit heb ik dus heel erg en ik schaam me daar best een beetje voor. Soms moet iemand zich wel 3 keer aan me voorstellen en dat is dan echt niet omdat ik diegene geen leuk persoon vind, maar omdat ik terwijl diegene zich voorstelt met mijn hoofd bij 100 andere dingen zit. Ik voel me dan altijd wel een beetje schuldig en stom als ik weer eens vergeten ben wie iemand was.

Om dit te voorkomen kan het helpen om wanneer iemand zich aan jou voorstelt de naam te herhalen. Dus als Roos zegt: “Hoi ik ben Roos.” Zeg jij: “Hey, Roos!” Ook kan het helpen om het te visualiseren. Denk je bijvoorbeeld in dat er een Roos op Roos d’r hoofd valt. Beetje gek misschien, maar dat beeld vergeet je veel minder snel dan het woord. Echt even stilstaan bij de situatie dus en je neemt het makkelijker in je op.

Toch vind ik dit zelf ook wel lastig hoor. Ik zeg het dan vaak gewoon eerlijk: “Sorry, dit ligt echt aan mij, maar ik ben gewoon zo ontzettend slecht in namen onthouden.” Vaak zeggen mensen dan: “Ah dat heb ik ook hoor!” En valt het allemaal wel weer mee. Desalniettemin heb ik mezelf best wel eens in wat gênante situaties gebracht, maar goed, dat heb ik ook allemaal wel overleefd.

♥ Klusjesdag
Heb je ontzettend veel aan je hoofd en kom je nergens meer aan toe? Soms ben je al zo gestrest dat zelfs de simpelste dingen die erbij komen eigenlijk te veel zijn. Voor mij helpt het dan om echt even een dag, middag of avond vrij te plannen en al die taakjes te doen die ik wilde doen. Het is dan wel belangrijk om tot die dag het even los te laten. Je kan er even niks mee, dat is oké. Het kan misschien best even wachten.

♥ Een vaste plek voor dingen
Iets dat ik ook wel wat meer in mijn leven mag integeren. Creëer een vaste plek voor dingen in je huis. Dan ben je niet steeds je sleutels, oorbellen, haarborstel, agenda of wat dan ook kwijt. Ik heb zelfs dat ik mijn tandenborstel meeneem door het hele huis en die de volgende dag dan niet meer kan vinden. Haha. Een vaste plek scheelt een hoop gedoe.

♥ Fouten maken en om hulp vragen mag
Last but not least: Fouten maken mag. Het gebeurt. Soms vergeet je iets. Dat is vervelend, maar het is niet het einde van de wereld. Ik kan je vertellen dat ik in mijn hele leven heel veel dingen ben vergeten, maar dat dat allemaal dingen zijn die nu geen effect meer hebben op mijn leven. Wees daarin dus ook niet te hard naar jezelf. We zijn immers allemaal mensen en er is vast wel een manier om het weer op te lossen. Helemaal oké om je fouten toe te geven en om hulp te vragen als iets niet lukt. Het overkomt ons allemaal.

Wat helpt jou om niks te vergeten?

Irene

Geschreven door Irene

Reacties

4 reacties op “Vergeetachtig door de eetstoornis”

  1. Wow ik dacht dat dit aan mij lag en dat de eetstoornis mijn brein deed aftakelen…..

  2. Ik had dit in de periode dat ik diep in mijn eetstoornis (anorexia) zat juist veel minder dan nu ik (bijna) hersteld ben. Ik voel me op het moment echt een gigantische chaoot doordat ik m’n volle hoofd niet meer kan onderdrukken door te weinig voeding.

  3. Wat een handige praktische tips, ookal heb ik hier geen “last” van. Toch handig!

  4. hahah dat van die namen niet kunnen onthouden is wel heel herkenbaar… zie je mensen voorbij komen die vriendelijk zwaaien terwijl je werkelijk geen idee hebt wie ze zijn…. of erger, in het winkelcentrum lopen terwijl er een (voor jou) volslagen vreemde ineens een verhaal begint af te steken en jij geen idee hebt wie er nu weer tegen je staat te praten (laat staan dat je begrijpt waar het over gaat #oeps… 🙂

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *