Ik smeekte mijn vriendin me te helpen. “Wil je er alsjeblieft voor zorgen dat dit stopt en dat ik mijn baan niet verlies?” Ik was de controle verloren en was doodsbang voor mijn toekomst. Ik wilde niet dat wat ik de afgelopen acht jaar had opgebouwd verliezen door een terugval. Het voelde als volkomen ongeloofwaardig als ik, overwinnaar van een eetstoornis en oprichter van Proud2Bme, ineens weer anorexia zou hebben. Dat leek een nachtmerrie en het einde van alles. Tijd heelt veel, nuanceert en relativeert. Ja, het was vreselijk en volkomen onvoorstelbaar, maar het was niet onoverwinnelijk en zeker niet het einde. Ik moest alleen het lef hebben om deze narigheid om te zetten in iets positiefs. Ik moest het lef hebben om mijn kwetsbaarheden krachtig te maken.
In tegenstelling tot mijn vrees dat ik alles zou verliezen als eenmaal bekend werd dat ik was teruggevallen, verliep alles heel anders. Op mijn #KRACHTVOER video’s en blogs kreeg ik honderden positieve reacties. (over twee weekjes komt er weer een nieuwe Krachtvoer video online). Heel veel reacties van vrouwen die zich gesterkt voelen door de blogs en vlogs en gemotiveerd om te vechten tegen de eigen eetstoornis. Ik had nooit verwacht dat ik deze terugval zo waardevol had kunnen inzetten voor Proud. Het feit dat ik nu ook nog eens ben genomineerd voor de VIVA400 in de categorie wereldverbeteraars, benadrukt dat kwetsbaarheid heel veel kracht kan geven.
Een eetstoornis is vandaag de dag helaas nog steeds een taboe onderwerp. Een eetstoornis wordt nog lang niet zo gezien als ‘iedere andere ziekte’. Een eetstoornis wordt te vaak gezien als eigen keuze, als manier om aandacht te vragen of als uit de hand gelopen dieet voor uiterlijke schoonheid. Dit terwijl een eetstoornis veel meer is dan dat en zeker geen eigen keuze is. Een eetstoornis is een ernstige psychische ziekte waar hele andere problemen aan ten grondslag liggen, iets waar je niet voor kiest en iets waar je niet even snel van herstelt, ook al wil je dit zelf graag. Eigenlijk heeft een eetstoornis in de kern nauwelijks te maken met eten, uiterlijk en gewicht. De vooroordelen en misvattingen rondom eetstoornissen zorgen voor extra schaamte en het niet durven vragen om hulp.
“Proud2Bme steunt maandelijks zo’n 200.000 mensen die de website bezoeken en doorbreekt eenzaamheid, schaamte en taboe’s rondom psychische stoornissen.”
Ik vind het enorm waardevol dat ik juist door deze terugval extra kan bijdragen aan het doorbreken van taboe’s rondom eetstoornissen.
Daarnaast is het een droom om na Mij Niet Gezien, nog eens een documentaire van waarde te maken. Ik hoop dat jij het werk van Proud2Bme nét zo waardevol vindt als ik. Je bent dan van harte welkom om jouw stem uit te brengen bij de VIVA400 – Stemmen kan tot 1 november.
Geef een reactie