VPRO Boeken: Op de PAAZ afdeling

De dag nadat ze uit de psychiatrische kliniek ontslagen werd, begon Myrthe van der Meer te schrijven aan wat uiteindelijk ‘Paaz’ zou worden: een roman over de vijf maanden die ze doorbracht op de psychiatrische afdeling van het algemeen ziekenhuis.

Het boek begint op haar laatste werkdag. Emma heeft een baan als redacteur bij een uitgeverij. De laatste uren zijn ingegaan. Aan de reactie van haar collega’s is te merken dat zij op de hoogte zijn van haar aanstaande verlof. Een verplichte vakantie staat voor de deur. Vier weken helemaal niets doen. Maar het volgende moment betreedt Emma de gang van een ziekenhuis, met de psychiatrische afdeling als eindbestemming.

VPRO Boeken zond een interview met Myrthe uit:

Proud2Bme plaatste recent ook een interview met Myrthe van der Meer

 

Scarlet

Geschreven door Scarlet

Reacties

8 reacties op “VPRO Boeken: Op de PAAZ afdeling”

  1. “Ik moest huilen.” “Waarom, het zijn alleen letters?” Hahaha!

  2. Wouw.. dit is een beetje eng herkenbaar.

  3. Apart eigenlijk. In normale omschrijvingen van asperger kan ik me helemaal niet vinden, maar in wat zij zegt juist heel erg.

  4. Net als Charlotte, vind ik het ook wat eng dat ik zoveel herken..

  5. Uitstekend boek. Zou mijns inziens geen kwaad kunnen om door alle (leerling) B-verpleegkundigen (zoals ik) gelezen te worden. De kracht zit voor mij in kleine details die daadwerkelijk kloppen. Na dik 15 jaar crisis-interventie kan ik dat zeggen.
    Maar toch blijft er iets door mijn hoofd spoken. Hoe is het je gelukt na zo’n ernstige depressie waarbij je van voren echt niet weet dat je van achteren leeft (dat maak ik op uit je boek) zoveel feitelijkheden zo gedetailleerd kan beschrijven?

  6. ik heb hem gekocht en gelezen een goed boek

  7. Super geweldig boek inderdaad

  8. Ik heb geen asperger, maar ik herken dit zo erg. Wat ze verteld over die secondes. Ik heb altijd van oke, als ik dit zeg, dan krijg ik een reactie terug en dan moet ik zolang wachten anders praat ik door die gene heen en dat is onbeleefd. De onbegrip die ze verteld.. Wauw..

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *