Veel vrouwen zijn onzeker over hun uiterlijk en elk jaar besteden de Amerikaanse vrouwen miljarden dollars aan veranderingen. Zo wordt veel geld besteed aan mooi haar, een zijdezachte huid, witte tanden en wimperextensions. Onze verwachtingen van de schoonheid van een vrouw worden voor een groot deel gevormd door de media. Hieruit blijkt veelal dat wij als vrouwen niet goed genoeg zijn. De geschiedenis is onderzocht en er komen zeven onzekerheden naar voren die wij hebben meegekregen vanuit adverteerders.
Je haarkleur is niet mooi genoeg
In een advertentie van Clairol werd het haren verven erg gepromoot, wat zorgde voor een enorme stijging in het aantal vrouwen dat haar haar verft. In 1950 was dit nog 7% en dit is in de jaren 70 toegenomen tot meer dan 40%. De reclame quote ook: “Als ik maar één leven heb, leef ik het als blondine.” De advertenties laten normale vrouwen zien die genieten van de voordelen van mooi gekleurd en glanzend haar. Deze luxe was eerst exclusief voor supermodellen. Ook was er aandacht voor vrouwen met grijs haar “Wil je het niet? was het weg!”. Vrouwen werden hierdoor niet aangemoedigd om hun leeftijd te accepteren en de uiterlijke kenmerken die hierbij horen te waarderen. Shirley Polykoff, de schrijver achter Clairol’s campagne beschreef haar plan op deze manier: “Voor een groot succes moeten we de markt uitbreiden door juist die vrouwen te bereiken die zich hadden neergelegd bij het grijs worden. Dit kan alleen door ze te herinneren aan de ontevredenheid die zij hadden toen ze de grijze haren voor het eerst zagen. “ Dit deden zij bijvoorbeeld met advertenties met uitspraken als: “Hoe lang is het geleden dat je man je mee uiteten vroeg?”
Nu zien we dit natuurlijk ook nog steeds. Er blijven nieuwe manieren komen om je haar te verven. Je kunt naar de kapper gaan om het een kleur te verven, om highlights te laten zetten, alleen de onderkant een kleurtje te geven, etc. Er zijn ook allerlei nieuwe merken op de markt die ook verschillende soorten haarverf verkopen en vanalles beloven. Tegenwoordig zijn er zo’n 90 miljoen vrouwen in de VS die hun haar verven. Ik denk dat dit aantal in Nederland ook behoorlijk hoog ligt.
Je natuurlijke nagels zijn lelijk
Advertenties brengen vrouwen in onzekerheid over hun natuurlijke nagels die geen manicure hebben gehad. Gelakte en mooi behandelde nagels, gemanicuurde vingers, werden gezien als een teken van rijkdom en elegantie. En de verkooppraatjes hebben gewerkt. In 1912 gebruikte een kwart van de vrouwen producten om hun handen en nagels te verzorgen en in 1939 was dit al drie kwart van de vrouwen.
Je wimpers zijn niet lang genoeg
Vroeger maakten vrouwen hun wimpers donkerder met allerlei producten zoals vlierblessen en hars. Mascara kwam pas later toen Maybelline uitgevonden werd. Aan vrouwen werd beloofd dat ze net zulke mooie wimpers zouden krijgen als hun favoriete actrices. Er zijn steeds meer mascara producten ontstaan en aan ieder merk of product wordt een belofte gehangen. Het maakt de wimpers langer, gekruld, het zorgt voor meer volume, etc. Grote cosmetica bedrijven zijn onder vuur komen te staan door de misleidende reclame, zoals het gebruiken van nepwimpers bij modellen wat het effect zou laten zien van de mascara. Mascara is erg populair geworden en voor veel vrouwen niet meer weg te denken. Een aantal jaar geleden had je gewoon de wimpers die je had en deze accentueerde je met mascara en eventueel wat oogpotlood. Inmiddels zijn er verschillende wimperextensions populair geworden en lijken de wimpers niet lang en vol genoeg te zijn.
Je lichaamshaar is vies
Tegenwoordig wordt lichaamshaar snel als vies gezien en wordt het door de media bespot als iemand dit laat zien. Dit is vroeger wel anders geweest. Van de 16e tot de 19e eeuw kozen de meeste Amerikaanse en Europese vrouwen voor puur natuur en lieten zij hun lichaamsbeharing dus gewoon zitten. Maar hoe is dit zo veranderd? Volgens onderzoeker Christine Hope ligt de oorzaak in de reclame en modewereld. Dit begon in 1915 toen er advertenties verschenen over dat vrouwen hun oksels moesten scheren. Hierna verschenen er advertenties over dat vrouwen hun benen moesten scheren om er aantrekkelijker uit te zien in kousen en badkleding. Aan het einde van de Tweede Wereldoorlog bestond er een verwachting rondom scheren voor de Amerikaanse vrouwen. Advertenties in de jaren ’60 en ’70 benadrukken het ‘onvrouwelijke’ karakter van lichaamsbeharing. Inmiddels halen heel veel Amerikaanse, maar ook Nederlandse vrouwen een gedeelte van hun lichaamsbeharing weg. Veel van hen willen hiermee voldoen aan de sociale normen. Ook nu wordt er veel aandacht besteed aan verschillende soorten waxmethodes, scheermesjes, epilady’s en ontharingscreme.
Je huid is te donker
Tijdens de jaren ’60 en ’70 was het lichter maken van de huid heel populair onder donkere vrouwen in Amerika. Het werd gezien als meer dan een beautybehandeling of ritueel. Het was namelijk een symbolische manier om vooruitgang te boeken in de bevooroordeelde samenleving. De beauty industrie maakte hier gebruik van door vrouwen te beloven dat ze met een lichtere huid meer kans hebben op hogere posities op sociaal en commercieel gebied, eerder trouwen etc. Een lichtere huid werd geassocieerd met een mooiere huid. Maar de feitelijke producten zijn erg gevaarlijk. De meeste hiervan bevatten chemische stoffen die nu ook bijvoorbeeld ook gebruikt worden bij het ontwikkelen van foto’s. Deze stoffen zijn ook verboden in de EU, Japan en Australië maar in de VS is het nog steeds legaal. Op gegeven moment is er meer populariteit gekomen rondom de beweging ‘Black is Beautiful’. Deze beweging moedigt donkere mensen aan om hun natuurlijke eigenschappen juist te omarmen in plaats van te willen voldoen aan de witte schoonheidsnormen. Hierdoor hebben cosmetica organisaties hun uitdrukkingen van ‘een lichtere huid’ vervangen door ‘een heldere huid’.
Je huid is te licht
Zonnebaden werd in het begin van de 20e eeuw wel eens voorgeschreven door een arts voor verschillende ziekten. De voordelen die het zou hebben voor de gezondheid in combinatie met heel veel reclame over een donkerdere huid heeft er voor gezorgd dat er een gedachte is ontstaan over dat je er niet bij hoort als je geen gebruinde huid hebt. Vanuit dit idee verschenen er al snel allerlei zonnebrandcremes en zelfbruiningsproducten. De opkomende zorgen over de risico’s op kanker door zonnebaden zorgde er echter niet voor dat deze ‘trend’ stopte. De beauty-industrie kreeg hierdoor de mogelijkheid om meer producten te ontwikkelen die bescherming beloven en een mooie ‘natuurlijke’ tint. De medische wereld blijft waarschuwen voor de gevaren van teveel blootstelling aan de zon of zonnebank. Veel mensen kiezen ook voor het nep kleurtje en de verwachtingen zijn dat dit nog wel zal doorzetten de komende 5 jaar.
Je Cellulitis moet verdwijnen
Grote en stevige vrouwen werden vroeger over het algemeen beschouwd als een ware schoonheid en werden door grote schilders gewaardeerd om hun rondingen, inclusief cellulitis. Het ideaal lijkt sinds 1950 steeds meer te verschuiven naar de slankere vrouw. In dezelfde tijd werd cellulitis neergezet als grote vijand voor het ideale vrouwelijke lichaam. Zo’n 80 tot 90% van de vrouwen heeft hier last van en nogsteeds is het een onoverwinnelijke vijand. Er wordt veel geld uitgegeven aan producten die vaak nog onvoldoende getest en effectief zijn op langere termijn.
Bron: Huffingtonpost
Wat vind jij hiervan?
Geef een reactie