Waar je geen controle over hebt

Controle. Een sleutelwoord binnen mijn eetstoornis en het herstel daarvan. Controle vinden en behouden. Controle over mijn leven, mijn lichaam, mijn gevoelens en zelfs de gevoelens van anderen. Als ik nou maar wist waar ik aan toe was zou er niks verkeerd kunnen gaan, dacht ik. Toch zijn er een hoop dingen waar je nou eenmaal geen controle over hebt en hoe erg is dat eigenlijk?

Het weer

Om maar even luchtig te beginnen is het weer nou echt één van die dingen waar je totaal geen invloed op hebt. Zon, wind, regen, sneeuw, je moet het er maar mee doen. Wel kan je je goed voorbereiden op het weer door je er goed op te kleden of bijvoorbeeld een paraplu te pakken. Op sommige dagen is het genieten geblazen en op sommige dagen kom je met een zeiknatte spijkerbroek op school of werk aan, omdat je buienradar voor 1 keer niet had gecheckt. Arrrgh. Het ene seizoen lig je gaar te bakken op ‘t strand en het volgende seizoen krijg je een sneeuwbal van de buurjongen tegen je hoofd. Niets is zo veranderlijk als het weer en we hebben er niks over te zeggen.

Je gevoelens

In eerdere blogs maakte al ik de vergelijking tussen het weer en je gevoelens. Je kan het niet stoppen of veranderen, maar je kan het wel leren herkennen en jezelf geven wat je nodig hebt. Zo kan je als het regent een paraplu pakken en als je je rot voelt ook kijken naar hoe je dat draaglijker voor jezelf kan maken. Misschien kan het rotte gevoel niet direct weg net als de regen, maar je hoeft er ook niet onder gebukt te gaan. Bovendien zijn gevoelens ook veranderlijk, net als het weer. Ze komen en gaan. Pieken en dalen. Soms moet je gewoon even wachten tot de zon weer gaat schijnen in plaats van met alle kracht tegen de regen en storm in te gaan.

Het verkeer

Zelf heb ik geen auto, wel een rijbewijs, maar een auto heb ik op dit punt in mijn leven niet nodig. Ik red met prima met de trein, fiets en benenwagen. Wat dat betreft zou je in mijn geval kunnen zeggen dat je de spits in de trein niet kan controleren. Als het druk is is het druk en zo is het ook op de weg. Wat kunnen sommige mensen zich ontzettend druk maken in het verkeer. Toeteren, vloeken, bumperkleven.

Vervelend voor je omgeving, maar vooral voor jezelf! Jij bent immers degene die zich zo druk loopt te maken. Ik snap het wel hoor. Ik kan soms echt mega chagrijnig worden als in een drukke winkelstraat mensen heel langzaam lopen terwijl ik juist een beetje op wil schieten. Tja, daar heb ik toch echt zelf het meeste last van. “Kalmte kan u redden.” Zegt mijn oma altijd. In veel gevallen zeker waar en dat kan je op een hele hoop dingen betrekken. Niet enkel het verkeer. 

Wat anderen doen

Ik wil niet zeggen dat ik nu nooit onzeker ben, in tegendeel. Dat lijkt me niet realistisch, maar vroeger was mijn onzekerheid misschien wel 10 keer erger. Ik was zo bang wat mensen van me vonden, wat ze dachten of wat ze ten nadele van mijzelf zouden doen, dat ik me continu in allerlei ingewikkelde bochten wrong. Als ze me maar aardig vonden, als ze maar niks slechts over me dachten, als ik maar goed genoeg was.

Hoe graag je het soms zou willen. Je kan niet controleren wat andere mensen doen, zeggen of denken. Soms heel lastig, want zo komen ook bepaalde triggers op je pad wanneer je met een eetstoornis worstelt. Waar je dan weer wel invloed op hebt is hoe je daar mee omgaat.

Een gesprek of iets even navragen kan vaak al enorm opluchten en duidelijkheid scheppen, maar ook is het belangrijk om te accepteren dat we het simpelweg niet altijd met elkaar eens zullen zijn en dat is ook oké. Bijvoorbeeld in het geval van een discussie. Dat je andere standpunten hebt betekent niet dat de één dan minder is dan de ander of dat jullie dan niet meer door één deur zouden kunnen gaan.

Het geluk van een ander

Er is veel pijn en verdriet in de wereld. Ik weet goed dat ik me op school eens moest verdiepen in milieuvervuiling en dat ik me toen ontzettend slecht en neerslachtig ging voelen. Ik kon de wereld niet redden terwijl dat hard nodig leek te zijn. Zo is dat op veel meer gebieden natuurlijk. In het groot en in het klein. Verweg en dichtbij. Zo ging het bijvoorbeeld een keer heel slecht met een vriendin van mij. Ik kon haar steunen, maar niet haar verdriet wegnemen. Het geluk van een ander is niet iets dat jij kan garanderen. Je hoeft je er dus ook niet verantwoordelijk voor te voelen. Natuurlijk is het mooi en fijn als we er voor elkaar zijn, maar vergeet daarbij niet jezelf.

Verandering

Niks is zeker in het leven, behalve dat alles altijd verandert. Dingen komen en gaan. We beleven pieken en dalen. Hoe je het ook went of keert, de tijd gaat toch verder. Je bent vandaag niet meer wie je vorig jaar was en volgend jaar zal je ook niet zijn wie je nu bent. Misschien klinkt dit wat heftig, maar ik vond het altijd wel een fijne gedachte. Wat vandaag niet lukt is misschien morgen weer anders en geniet van het moment, want niks is vanzelfsprekend. De gedachte geeft me vertrouwen dat alles altijd weer goed kan komen en dat je moet genieten van wat er fijn is.

Het verleden

Alles komt en gaat en wat geweest is is geweest. Soms kan ik heel erg heimwee krijgen naar vroeger. Niet omdat ik het nu niet fijn heb, maar omdat het toen ook fijn was! Laatst zat ik door oude vakantiefoto’s te bladeren. Iets waar ik toen zo naar uitkeek en nu is het ineens al voorbij. De tijd vliegt, maar er is niks aan te doen en dat is ook oké. Ik heb nu al een hoop mooie herinneringen en nog heel wat jaar te gaan!

Aan de andere kant heb ik natuurlijk ook minder leuke herinneringen. Dat doet soms pijn. Had ik maar zus of zo. Ook mijn slechte herinneringen hebben mij gemaakt tot wie ik nu ben, maar ik ben niet mijn herinneringen. Of zoals Pumba van de Leeuwenkoning zo mooi zegt: “Ge moet uw achterste in het verleden laten.” Haha, maar even zonder dollen. Je verleden hoef je niet te ontkennen, maar je hoeft er ook niet aan vast te blijven houden. De toekomst is van jou.

De toekomst

Oh, ja. Even over die toekomst. Die kan je ook niet controleren! Je kan natuurlijk wel plannen maken van wat je graag zou willen. Je kan ergens naartoe werken, maar hoe het precies gaat zijn weet je niet. Er zal nog van alles op je pad komen. Mooie dingen en minder mooie dingen. Kansen die je niet had verwacht en toch ineens pakt. Misschien ontmoet je op vakantie wel de liefde van je leven en verhuis je naar de andere kant van de wereld. Misschien krijg je ineens een baan aangeboden die totaal niet overeen komt met je studie. Misschien vind je per ongeluk een hobby waar je ontzettend gepassioneerd door raakt en de rest van je leven aan wilt spenderen. Misschien is het iets groots en misschien is het iets kleins.

Alles is mogelijk, dat wil niet zeggen dat alles ook gaat zoals gepland, maar wel dat je de moed niet op moet geven. Eigenlijk is wat dat betreft niets in het leven zeker. Tuurlijk, je kan het één en ander voorspellen, maar weten… Eerst was dit voor mij een dood enge gedachte, maar nu kan ik het juist zien als iets heel bevrijdends. Waarom zou je dat wat je niet weet negatief invullen als er nog 100 andere, positieve mogelijkheden zijn? Niet te veel over nadenken, denk ik soms. De toekomst komt wel goed en zo niet, dan toch. Ik weet wat ik ongeveer wil, maar sta open voor verandering. Het heeft hoe dan ook geen zin om me daar nu al te druk om te maken.

Hoe is dit voor jou?