Wantrouwen en vertrouwen

Ze zegt wel dat ze me aardig en geweldig vindt, maar ik weet wel beter. Volgens mij zegt ze dat enkel omdat ze iets van me nodig heeft. Ik pas wel op voor haar! Ze moet niet denken dat ze me met een paar mooie woorden kan inpakken, dat heb ik al voldoende meegemaakt. Oh mijn god, ik moet nog steeds die samenvatting van dat functioneringsgesprek ondertekenen voor mijn werkgever…straks pakt ie me er later op als ik iets niet goed doe… Die jongen vindt mij vast niet serieus leuk, die heeft me vast alleen gezoend om mij later voor gek te zetten en uit te lachen met zijn vrienden. Ik geloof er niets van dat mijn vader nu ineens zo aardig tegen me doet, er speelt vast iets…. Wedden dat ik ook hier wordt weggestuurd, niemand wil mij, hoe goed ik mijn best ook doe, uiteindelijk zijn ze me toch zat.

Zonder vertrouwen ben je alleen

De basis voor vertrouwen wordt gelegd in jouw eerste levensjaar, door de ervaring dat behoeften van eten en drinken worden vervuld. En dat niet alleen, jouw ouders gaven als het goed is ook aandacht, zorg en warmte.

Bron

Bij de basis van vertrouwen hoort het begrip “hechting”. Dit is het vertrouwen in de aanwezigheid, aandacht en zorg van jouw moeder/ verzorger. Helaas loopt het niet bij iedereen zo gesmeerd in de jonge jaren. Krijg je bijvoorbeeld te weinig eten, aandacht of warmte, dan kan je op jonge leeftijd al het gevoel krijgen dat mensen jou niet geven wat jij nodig hebt. (Wantrouwen is dan dus eigenlijk het gevoel dat iemand niet gaat doen wat jij verwacht.) Dit kan leiden tot negatieve/ depressieve of wantrouwende gevoelens en in extreme situaties zelfs tot een paranoïde persoonlijkheidsstoornis.

Natuurlijk is het niet per sé zo dat wanneer jij NU heel wantrouwend bent, dit betekent dat je in jouw vroege jaartjes dús tekort bent gekomen! Nee, het kan ook zo zijn dat je wel degelijk een gezond gevoel van vertrouwen hebt meegekregen, maar dat je door nare ervaringen in de jaren erna teleurgesteld raakt in de mensen om je heen en hierdoor jouw (basis) vertrouwen verliest. Bij nare ervaringen kan je bijvoorbeeld denken aan: seksueel misbruik, pesten, mishandeling, bedrog.

Natuurlijk bestaat er zoiets als gezond wantrouwen, want het is wel zo slim om je fiets op slot te zetten als je een winkel in gaat. En je Iphone leen je ook geen weekje uit aan een zwerver 😛

Wantrouwen is daarnaast een erg beperkende emotie. Wantrouwen zorgt ervoor dat je geen vertrouwen kan hebben in mensen en situaties. Hierdoor zie je de wereld negatiever dan hij veelal is en geef je mensen minder de kans om het goed te doen bij jou. Vriendschappen opbouwen is lastig, want je blijft voortdurend achterdochtig…. Dit kan ook de ander gaan opbreken omdat die het zat wordt dat je haar nooit vertrouwd, ondanks dat ze heel veel voor jou over heeft.

Uiteindelijk kan dit ook leiden tot een soort van self fulfilling prophecy: waar je bang voor bent, komt uit. Dit komt doordat je je gaat gedragen naar dat waar jij bang voor bent. Als jij bij een vriendin voortdurend denkt “ze mag me niet, ze vindt me stom en gebruikt me alleen maar omdat ze zich verveelt” dan ga je je hier ook naar gedragen naar die vriendin, hoe erg je hier ook je best voor doet om dit niet te laten blijken. Je zal haar gaan uittesten of haar steeds om bevestiging vragen. Dit gaat haar langzaamaan dan zo benauwen dat ze er uiteindelijk bijna noodgedwongen voor zal kiezen, de vriendschap te beeindigen.

Ook kan het nog eens zo zijn, dat wanneer jij zeer hoge eisen stelt aan jezelf EN aan jouw omgeving, mensen veelal niet aan jouw (te) hoge verwachtingen kunnen voldoen. Dit zorgt bij jou weer voor teleurstelling en na meerdere teleurstellingen, voor wantrouwen.

Je ziet dus dat wantrouwen op veel manieren kan ontstaan.

Het is niet eenvoudig om van “ongezond wantrouwen” af te komen aangezien je er zelf heilig van overtuigd bent dat het gezond wantrouwen is. Je baseert jouw wantrouwen immers op de dingen die jij in het verleden hebt meegemaakt. Heel begrijpelijk, maar voor jezelf uiteindelijk beperkend, want uiteindelijk heb je veelal jezelf ermee. Jij houdt afstand van mensen…. en hoe meer je dit doet, hoe eenzamer je zal worden.  Hoe minder je open staat voor situaties, voor mensen, voor de wereld.

En hoe denk je dat te doen in een relatie? want als het in een relatie ergens om draait, dan is het toch wel om vertrouwen! Je kan jaren blijven hangen in een gevoel van NOBODY CAN BE TRUSTED en daarmee jezelf heel veel ontzeggen en andere mensen die om jou geven geen eerlijke kans geven OF je kan toch het risico aangaan en open staan voor mensen, hen een kans geven….

Natuurlijk is wantrouwen een vorm van zelfbescherming, je wilt jezelf immers beschermen voor bedrog, misbruik, leugens, teleurstelling…. dus het loslaten van jouw zelfbescherming zal niet eenvoudig zijn. Toch is het de moeite waard om dit op bepaalde momenten te doen. Niet altijd, niet alles of niets… nee, soms…

“If you trust, you are not alone”

admin

Geschreven door De Redactie

Reacties

41 reacties op “Wantrouwen en vertrouwen”

  1. Heel herkenbaar.. Vooral dit…

    ze mag me niet, ze vindt me stom en gebruikt me alleen maar omdat ze zich verveelt” dan ga je je hier ook naar gedragen naar die vriendin, hoe erg je hier ook je best voor doet om dit niet te laten blijken. Je zal haar gaan uittesten of haar steeds om bevestiging vragen. Dit gaat haar langzaamaan dan zo benauwen dat ze er uiteindelijk bijna noodgedwongen voor zal kiezen, de vriendschap te beeindigen.

    Ook kan het nog eens zo zijn, dat wanneer jij zeer hoge eisen stelt aan jezelf EN aan jouw omgeving, mensen veelal niet aan jouw (te) hoge verwachtingen kunnen voldoen. Dit zorgt bij jou weer voor teleurstelling en na meerdere teleurstellingen, voor wantrouwen.

  2. ik herken dit ook heel erg.

    alle vrienden die ik heb gehad hebben me laten zitten
    met verschillende redenen
    soms maakten ze me zwart achter m’n rug om
    soms konden ze er niet tegen dat ik ook met anderen om ging
    en ook konden ze er soms niet tegen dat ik heel af en toe eens voor mezelf koos.
    ik vertrouw echt helemaal niemand meer.
    want ik heb vaak geprobeerd weer mensen te vertrouwen
    maar telkens werd ik weer teleurgesteld.
    en ik kan ook best gelukkig worden zonder mensen om me heen.
    denk ik..

  3. behoorlijk kenbaar ,

    heelveel mensen hebben het vertrouwen van mij misbruikt.
    en ik ben heelvaak kapot gemaakt door mensen.
    en nu ben ik echt zeer achterdochtig.
    ik denk dat iedereen je vroeg of laat toch in de steek laat.

  4. Ik zeg alleen, echt superherkenbaar.
    “ze mag me niet, ze vindt me stom en gebruikt me alleen maar omdat ze zich verveelt”
    zulke dingen herken ik echt.

  5. hmm, ik ben juist veel te naeef. en trouw als een hond, zelfs als iemand me vreselijk laat vallen. Denk ook altijd dat iedereen een reden heeft voor de slechte dingen die diegene doet. Kan me echt vreselijk afvragen hoe iemand dingen als verkrachtingen, mishandelingen en pesten over zijn hart kan verkrijgen.

    toch kan ook onzekerheid voor wantrouwen zorgen. Ik heb 1 relatie gehad, en ik kon gewoon niet geloven dat zij mij leuk zou kunnen vinden. Mij????? het nerdje, log en dik, door mijn trouw wel een vriendin, maar mij leuk vinden? daardoor werd ik vreselijk jaloers. terwijl ik haar op zich echt wel vertrouwde. ik denk dat ik meer het idee relatie niet vertrouwde. dat zou ik toch nooit krijgen? en toen ze 3 dagen nadat het uit was, een ander had, voelde ik me al helemaal vervangbaar. ze bleek hem ook al heel lang leuk te vinden! ik had al nooit vertrouwen in een relatie. zij was de enige die ik daarvoor ‘genoeg’ vertrouwde, we kenden elkaar al heel goed. en nu, stel dat ik nog een relatie krijg, zal ik het dan ooit kunnen geloven?

    xxxloser

  6. Ik had altijd motto: ik vertrouw iedereen totdat het tegendeel blijkt. Een vriend zei altijd : ik vertrouw niemand totdat het tegendeel blijkt….
    Ik kwam door nare ervaringen in ” ik vertrouw niemand meer” terecht.. Maar dat voelt niet prettig. Ik blijf in het ” gekwets zijn zitten” en bekijk iedereen met ” besmette blik”!

    Vanaf vandaag ga ik weer om naar een meer “open mind! ” Ik ga voor het weer open staan naar derden. Ik wil mijn leven verzachten, de goede niet onder de kwade laten lijden…Maar ik stel me niet meer zo kwetsbaar op. Ik blijf een gesloten boek!!!

  7. Ik vertrouw mijn vriend echt, alleen ik ben altijd bang dat hij me zal kwetsen, bijvoorbeeld door vreemd te gaan.
    Ik weet niet waarom, ik denk omdat ik hem gewoon niet kwijt wil! En dat je het heel vaak hoort. ik weet dat hij het nooit zal doen, toch zit er een stemmetje in mijn achterhoofd die zegt: je weet het maar nooit!

  8. Zeer herkenbaar allemaal, en dank dat jullie openlijk de ervaringen en de belevenissen. Door de jaren heen heb ik behoorlijk wat wantrouwen jegens de mens opgebouwd. Het vertouwen en het zelfvertrouwen is vooral gebroken in mijn vorige relaties. Ik heb erg aan mi zelf en de mensheid getwijfeld en daarin het vertrouwen volledig heb verloren, waardoor de uitdrukking ‘de mens is een wolf voor een ander’ mij levensmotto werd.

  9. Ik herken men eigen ook in die soort dingen! Ik heb nu een nieuwe vriendin die me een heel goed gevoel geeft en ik ga er alles voor doen om mijn vertouwen terug te winnen door mezelf in behandeling te laten nemen en erover te praten met een psycholoog. Hopelijk helpt me dit verder om een mooie toekomst op te bouwen samen met die geweldige meid waarvan ik zoveel hou!!
    !

  10. Ik ben in mijn vorige relatie flink beschadigt ( Vreemdgaan, geweld enz)

    Anderen vinden me een mooie meid en ik heb aan aandacht geen gebrek.
    Maar ik ben “dik” een half jaar niet ingegaan op uitnodigingen van mannen, omdat
    ik eerst rust wilde en door mijn vorige ervaring al op tijd wist uit voor-gesprekken dat die mannen soms niet oprecht waren!
    Hoe héérlijk vond ik het 2 maandengeleden dat ik een waanzinnig lieve man tegenkwam, die ik al meteen zo vertrouwd overkwam….dat ik hem een kans durfde te geven.
    De 1e maand was super! Veel passie maar weinig echt praten.
    Hij was super verliefd en bij mij kwamen ook de kriebels opzetten, en ik had hem
    verteld dat ik miss. wel iets meer wantrouwen had, maar dat was volgens hem op te lossen door zijn liefde voor mij en wilde me nooit meer kwijt.

    Hij stond echter dag en nacht op Facebook, en toen ik hem daar op aansprak werd
    hij boos en zei dat ik loog!
    Ruzie daarover gemaakt….hij had die rommel er vanaf gehaald zei hij…en snachts zag ik hem daar weer online…..ik belde hem en hij maakte me uit voor leugenaar!

    En PATS…maakte het uit met me…er viel niet te praten!!
    Jij MOET me vertrouwen…en ik kan dat dus niet…zoiets moet met begrip van de ander onder andere mogen groeien.
    Ik begon al om hem te geven….en hij zei dat ie zielsveel van me hield ( zei hij al na 3 weken, en daarna 3 x per dag)
    Ik vertrouwde hem daarin en ik merkte wel dat ie om me gaf….en dan dit???

    Ik begrijp er niks van….

    Ooit hoop ik toch een keer een man te vinden die bij me past…ppffff
    Voorlopig ben ik weer ” relatiemoe” want helaas leer je iemand pas na maanden kennen…
    Op de volgende date ga ik meteen ruzie uitlokken…dan kun je meteen zien hoe iemand reageert, want in het begin is alles zoetsappig en heftig mooi…

    Blééééé

    1. Geweldig jouw reactie, meteen ruzie maken op een volgende date!

  11. Wel herkenbaar.

    Alleen ben ik het er niet helemaal mee eens. Ik wantrouw mensen ook en dat komt door een traumatish verleden. Dus heel begrijpelijk. Als ik het zo hier lees lijkt het een hele negatieve eigenschap en zul er veel mee verliezen. Dus moeten ik en de andere die mensen niet meer kunnen vertrouwen er gelijk wat aan doen.

    Leuk dat iemand dit dan ook even neerzet. Maar Schrijf dan op wat je ermee kan winnen door wat meer te leren vertrouwen en niet wat je ermee kan verliezen door te blijven wantrouwen.

    Ik zal het ook handiger vinden als ik mensen wat sneller vertrouw. Alleen zou ik er liever aan willen denken hoe posetief de dingen uitpakken als ik weer stap verder ben. In plaats van dat ik alleen zal staan als ik dit niet doe.

    Dus zou een tekst naar mijn mening meer oplossingsgericht moeten zijn =D

  12. Ik ga kapot doordat ik niemand meer vertrouw. Ik wil dat niet meer.

  13. Hoi anoniem!!
    Ik weet precies wat je bedoelt….

    Ik ben nu ook erg depri…omdat mijn dochtertje ineens ook de dupe is van volwassen mensen….en ik kan nergens terecht…
    Ben naar de huisarts geweest..en die geeft me medicijnen…
    Is het dan opgelost?

    Wordt mijn dochtertje dan niet meer geplaagt en van school afgewezen omdat de groep volgens jaar ineens te groot wordt?
    Is mijn nare verleden daarmee opgelost? En dan maar ff te zwijgen van de rest.
    Normaliter heb ik een positieve inslag en wil graag genieten, maar op 1 of andere manier willen anderen dat gaarne ten gronde richten…er is verdorie ook geen mens
    te vertrouwen!!!
    Zelfs een afspraak met iemand leidt al van tevoren tot achterbaksheid en leugens!!!

    Het hoeft natuurlijk niet altijd te liggen aan jezelf…

  14. Wantrouwen kan ook een goede eigenschap zijn. Want er zijn mensen die betrouwbaar zijn, maar er zijn ook mensen die onbetrouwbaar zijn. Je kan dat zelf ook inschatten uit situaties van je eigen mensenkennis en op je intuitie afgaan. Soms kan ik niet altijd zien of iemand vooraf betrouwbaar is of niet. Soms kan ik dat wel zien of aanvoelen. Mensen die wel betrouwbaar zijn verdienen wel een kans om in vertrouwen genomen te worden. Maar als je weer te veel mensen vertrouwd die er slechte bedoelingen mee hebben kan het ook een valkuil zijn.

  15. Mijn motto ; enige wie je vertrouwd is op god rest ben je aardig mee..
    Wantrouwen is een zelfbescherming lijd vaak naar de waarheid .luister altijd na je gevoel
    Die zit er nooit naast . Je kan je sociaal binden zonder je zelf te schaden
    Je kan genieten en tog mensen niet vertrouwen . Ik weet aan wie ik wat heb en aan wie niet
    En flik je me wat vergeef ik je het wel , iedereen verdient een kans als god je alles kan vergeven wie zijn wij dan ?

  16. kwam hier terecht perongeluk,

    ik heb ook veel wantrouwen door een flink aantal negatieve jaren,

    ik wil er vanaf , het vreet van binnen aan me , maar als mensen me weer laten zitten is het alsof er een vulkaan ontploft

  17. Hallo ik loop nu al een tijdje rond
    dat er iets niet klopt met me gedrag n
    ik merk namelijk dat ik geen behoefte heb in andere mensen een praat maken is al een ramp voor me als het dan gebeurt liefst zo kort mogelijk ben heel erg wantrouwend over hoe ze over me denken ga het liefst zo veel mogelijk contact met mensen uit de weg en als ik een x peg heb en iemand spreekt me aan dan weet ik niet hoe snel ik weg moet zijn net als bellen dat doe ik niet heel graag als het even kan bel ik niet of later maar dat is alleen maar het uitstellen liefst hellemaal niet bellen als het maar even kan en om te zegen maak graag contacten totaal geen behoefde vind dat niet normaal heb namelijk een donker bruin vermoeden Hoe dat komt waarom ik zo ben gaan denken en doen hmmm

  18. Ik had een intense relatie maar door mij wantrouw door me verleden .
    Is mij relatie driedagen geleden uit gegaan .ik heb eigenlijk driekeren geprobeert maar
    De druk ligt lijk wel veel hoger dan toen in het verleden terwijl het veel extreemer was
    Had laats russie over het feit dat het om bellen ging omdat normaal sprak me gewoonwaar de kind bij is en opeens door dat haar kind kwam gelijk op gehangen ik vertrouwde dat niet dus ik zette alles op alles om ! Naar der toe te gaan maar ben niet meer verder gegaan wegens omstandig heden maar voor nu is het zo dat zij niet meer wilt en dat zij ook teveel de verleden naar voren haalt waardoor zij nog angsten heeft ..maar ik doe zwaar me best maar dat lijk niet meer gezien te worden .alleen maar negatieve wordt lijk wel ggeaccepteerd waarom is het voor vele moeilijk om voor uit te kijken als je elkaar toch nog kansen geeft ..

  19. Heel herkenbaar, ik ben nu bijna een jaar samen met mijn vriend. In het begin was ik heel losjes en hij juist wantrouwend en claimerig, hij heb nu alle vertrouwem in mij maar omdat ik zo gewend was aan zijn gedrag ben ik nu zelf zo geworden. Mijn vriend krijgt best vaak berichtjes van andere meiden en soms gaan die berichtjes heel ver terwijl hij niks uitlokt ofzo, maar dit maakt mij heel achterdochtig. Door mijn werk zie ik mijn vriend niet veel omdat ik vaak avonddienst draait maar hij gaat dan s avonds naar vrienden en daar zijn vaak van die meisjes die veel aandacht vragen en dan voel ik me heel erg achtergesteld terwijl hij niks raars doet. Het is nu zelfs zo erg dat ik niet met vriendinnen op stap wil omdat ik liever bij hem ben om hem in de gaten te houden, is natuurlijk harstikke stom want ik vertrouw hem 200%! Kan iemand me alsjeblieft helpen met hoe ik minder claimerig en achterdochtig word want ik raak mn eigen vrijheid kwijt en neem dat van hem ook af

  20. Alles wat hier staat is heel herkenbaar
    Het vertrouwen wat ik had ben ik kwijt geraakt aan bepaalde mensen die mij steeds wat beloofden maar nooit na kwamen, ook het vertrouwen in een vriend bent ik kwijtgeraakt, Hij zei bepaalden dingen die niet waar bleken te zijn, waardoor ik het gevoel kreeg hij liegt. Verder ben ik ook best onzeker over mijzelf, vaak voel ik me ook eenzaam maar ben bang om mensen in vertrouwen te nemen, bang om telkens gekwetst te worden. Zelfs in de liefde ben ik al een paar keer gekwetst en ben bang om dat opnieuw mee te maken. Er was een jongen op wie ik verliefd was maar niet zeker wist of hij mij leuk vond, er werd door een vriend van mij gezegd dat die jongen die ik leuk vond mij leuk zou vinden en hij met me af wilden spreken enzovoort maar telkens verwachtte ik ook dat het zou gebeuren dat hij me zou vragen (zelf ben ik namelijk best erg verlegen) maar nooit gebeurden dat.

    Graag wil ik het vertrouwen terug krijgen maar weet niet hoe, ik ben zo vaak teleurgesteld en gekwetst dat ik echt haast niemand durft te vertrouwen bang om weer opnieuw teleurgesteld en gekwetst te worden.

  21. zo herkenbaar ,ik heb het ook, probeer weer vertrouwen te krijgen
    na z veel ellende uit ervaring weet wie jij vertrouwd

  22. als iemand niemand vertrouwd is diegene zelf ook niet te vertrouwen is mijn ervaring helaas erg genoeg voor de persoon in kwestie

  23. Herkenbaar, want wat ik heb is dat als ik het gevoel krijg dat mensen mij niet mogen dan voel ik me erg raar van binnen. En ook ben ik meestal op veel werkplekken gestopt omdat ik van mijn gevoel niet bij sommige mensen wilde zijn, omdat ik ervan uitging dat zij mij niet mochten. Soms word ik zo moe van mezelf, ik wil veranderen.

  24. Maar…wat doe je eraan?
    Hoe kan ik mezelf helpen?

  25. Ik vertrouwde vroeger ,veel mensen, ook degenen die mij niet goed behandelde. Ik kon elke keer wel een reden bedenken voor hun gedrag. Ben verraden geworden door mijn ex-man(geweld, bedrog), mijn schoonfamilie.Hebben alles er aan gedaan om mijn huwelijk stuk te maken.Na jaren een langdurige relatie aan kunnen gaan,, was verloofd, .Blijk dit een beroepsooplichter te zijn.Daar heb ik 3 jaar van mijn leven in gestoken.Ik ging vroeger ervan uit dat er veel goeds zit in mensen. Wie goed doet, goed ontmoet. Jammer genoeg , moet ik nu, door deze ellende concluderen dat je voorzichtig moet zijn, en heel jammer het motto: eerst zien,dan geloven. Zelf ben ik niet perfect en ik weet dat mensen om mij heen dat ook niet zijn, maar ik ik kan gewoon niemand meer dichtbij toelaten..Ben behoorlijk beschadigd door dit alles,en het maakt me eenzaam. Ik ga proberen de pijn te verwerken in therapie en weet dat het niet realistisch en haalbaar is om ineens mensen weer te kunnen vertrouwen. Het is een proces, stapje, vor stapje. Het kost tijd, geduld en liefde.Een hond die mishandeld is, daar win je ook niet direct het vertrouwen van, dat kost heel veel geduld. Ik vergelijk mezelf wel eens met zo’n beestje(ik ben een enorme dierenliefhebber).Als ik een dier geduld en liefde kan geven, waarom dan ook niet geduldig zijn met mezelf. Het dier heeft er niet voor gekozen om zo te worden, en ik ook niet. Ik wil me niet berusten in de wantrouwende persoon zoals ik nu ben, ik wil weer ooit kunnen genieten van diepgaande relaties.Want kennissen heb ik genoeg, maar dat zijn geen vrienden.

  26. Mijn man is erg wantrouwend. Niet naar mij, maar zakelijke relaties. Hij heeft gewoon weinig vertrouwen in de mensheid. Dan scheldt hij weer op de politiek dat ze ons weer een oor hebven aangenaaid dan weer zijn werkgever…. enz. Hij heeft twee broers waar hij een pand mee heeft om te verhuren aan bedrijven. Ook daar wringt het vaak. Zijn broers zeggen ook vaak dat hij te wantrouwend is. Ik zit er gevoelsmatig vaak tussen. Ik snap zijn broers maar snap mijn man ook. Hij heeft het ook soms weleens bij het rechte eind, maar ook vaak niet. Thuis doet hij dan niets anders dan piekeren. Hoort niet wat eraan tafel wordt verteld door mij of onze kinderen. In een enkel geval komt er uit het niets soms een woedeaanval. Ik kan er echt slecht mee omgaan. Wil alles sussen binnen de familie. Ik voel me dan ook vaak alleen en kan op die momenten echt niet met mijn man omgaan. Als ik er wat van zeg in de trant van “nu ben je wel wat wantrouwend” dan zegt hij jaaaa toe maar ik doe toch alles verkeerd, gellof de anderen maar. Jij vindt me ook wantrouwend. Toe maar weer. We zullen t wel weer zien. Pffff…. dodelijk vermoeiend vind ik dit. Op die momenten wou ik dat ik met iemand anders was getrouwd… Het duurt soms weken voordat hij weer uit het dal van wantrouwen is… tot aan die tijd loop ik op mijn tenen… gelukkig heb ik een eigen baan en kinderen zodat ik daar de nodige afleiding heb, maar anders….. ik word er zelf vaak depressief van. Wie heeft een tip?

  27. Voor de omgeving is het moeilijk om met wantrouwende mensen om te gaan… Realiseren jullie je dat ook?

  28. Dit is de huidige situatie, mensen kun je niet vertrouwen… het verleden heeft me te erg kapot gemaakt. Mijn beestjes die kan ik de volle honderd percent vertrouwen.

  29. Ik vertrouw niemand meer.

  30. Ben bij herhaling teleurgesteld door revalidatie instanties. Na hersenbloeding. Zouden alles regelen voordat ik naar huis ging, vooral omdat ik alleen ben.
    Niet dus. Keer op keer beloften niet nakomen. Nu zit ik met wantrouwen bij alle andere problemen. Hoe kom ik hier vanaf?

  31. Als ik bij bekenden hoor dat hun kleinkinderen bij hun logeren,en ik nog niet eens mijn parkieten bij mijn ouders bracht als mijn man en ik eens een weekendje weg gingen ,maar ze bij vrienden bracht,dan geloof ik dat er toch iets goeds fout zit in de relatie tussen mijn ouders en mij! Ben ook heel voorzichtig met mij “bloot” te geven bij andere mensen.Voel me daar door ook alleen,niet eenzaam, maar alleen!

  32. Dit is best heel herkenbaar voor mij , ik heb ook dat ik mensen niet vertrouw en mensen die belangerijk voor mij zijn ik ben ook achterdochtig , is dat een probleem ? Ik zou heel graag aan mijzelf willen werken omdat ik merk dat ik hier mensen mee kwijt gaat raken en verkeerde gedachtens heb over vrienden die er eigenlijk niet zijn , Door dit voel ik me best wel Eenzaam

  33. Ik vertrouw ook bijna niemand. En vooral als ze zeggen mij te menen dan geloof ik daar helemaal niks van. Heb zoveel deksels op mijn neus gehad.

  34. Geweldig jouw berich! bij de volgende date ga ik meteen ruzie maken

  35. ik heb in m,n jonge kindertijd en in m,n jeugd veel meegemaakt van negatieve dingen, en dat heeft heel veel spanningen veroorzaakt en zodat ik niemand meer vertrouw en dat heeft mijn leven zo beschadigd dat ik daar een minderwaardigheidscomplex en angst en
    Paniekstoornis en dwangstoornis en zware depressies heb overgehouden en loop al heel lang met antidepressiva te slikken. waar je je
    ook niet lekker bij voelt en en je al je emotie, s niet kwijt kunt en dat stapeld zich allemaal op in mij. en daar door het steeds benauwd heb en wat niet weg gaat. alles zit vast van
    binnen in mij. hoe kom ik daar vanaf zodat ik weer mensen kan vertrouwen en mezelf weer kan zijn. ik kan ook niet huilen. alkes zit vast

  36. ik herken dit ook heel erg.
    ik merk het vooral als er iets gebeurt en mij wat triggert. ik ben bijv. vrienden kwijt geraakt door mensen die mij niet mochten en mij hebben zwart gemaakt. maar ook dat vrienden via mij mijn andere vrienden hebben leren kennen en achter me rug om afspreken en geniepig erover doen. zoals ik vraag haar wat wil je die dag doen zegt ze ik kan dan niet heb afgesproken met een vriendin. vraag ik die andere vriendin wil je met me afspreken en zij antwoord dan wel heel eerlijk. maar dan komen er vraag tekens bij mij omdat ik al zoveel nare ervaringen hier over heb gehad. ook op het werk. als ik me zo voel betekend altijd er wat is, een voorgevoel en ga ik het uitzoeken en blijk het ook zo te zijn. soms een zegen, soms een last. maar ik merk dat het mij heel erg in de weg zit.

    met mannen en relatie’s idem dito. 2 relaties gehad hun waren beide vreemd gegaan. (dit was in een periode dat ik niet argwanend was) alles bij elkaar opgeteld is dit lichtelijk ingeslopen jammer genoeg.

  37. Ik herken dezelfde problemen maar kon nog altijd mensen vertrouwen totdat mijn laatste partner veel onterecht wantrouwen toonde weliswaar op een verborgen manier. Om een paar kleinigheden stapte hij uit de relatie en door veel mensenkennis begon ik te beseffen dat ik te maken had met iemand die codependent is en zich heeft onderworpen aan oude patronen en let wel, hij is niet zo jong meer. Hij is 57 en heeft geen gezonde emotionele ontwikkeling gekend en ik ben zelf emotioneel verwaarloosd, in een gezin waarin sprake was van autisme en ADHD. Mijn emotionele verwaarlozing scheen aan de buitenkant overeenkomsten te vertonen met ADHD en heb een periode dus met deze diagnose rondgelopen.
    Maar ik leerde M kennen in 2027. We kwamen uit dezelfde woonplaats en kenden elkaar van naam ongeveer 30 jaar geleden. Maar ik had niet in de gaten dat ik deze man niet echt leerde kennen. Hij was een verstokte vrijgezel van 55. Als zeer vriendelijk en was eigenlijk niets verkeerds van te zeggen. Zo kende ik hem ook. Maar ik kwam pas achteraf erachter wat er nou was gebeurd.
    Want hij is zonder ooit te klagen plotseling uit de relatie gestapt zonder een reden. In de relatie was hij al 2x eerder op een eenzijdige plotselinge manier vertrokken. Hij zei toen dat hij dat gedaan bed omdat hij een aanname deed over mij die dus niet plaatsvond. Dat ik hem toch wel zou dumpen en hem niet echt leuk vond. Echt ik heb moeten praten als Brugman om hem weer te overtuigen van mijn liefde. En uiteindelijk deed hij het weer. Dat is nu 14 maanden geleden, hij is veranderd in een onuitstaanbaar mens voor mij. Er valt niet te praten met hem, hij is boos en nog net niet lichamelijk agressief want ik probeer al heel lang met hem in gesprek te komen en ook om hem mee te krijgen naar de huisarts of een andere hulpverlener. Hij heeft mij waarschijnlijk ook niet echt vertrouwd maar het viel me op dat hij alleen maar probeert iedereen te vriend te houden. Pleasegedrag dus. Ik vermoed dat dezelfde achtergrond de oorzaak hiervan is maar we zouden gaan trouwen en samen oud worden. Ik dacht dat ik geleden had onder het opgroeien in een disfunctioneel gezin maar als je niemand meer kunt of durft te vertrouwen is het triest als je iemand daar niet mee kunt helpen. Indirect voor jullie misschien niet relevant maar ik wil alleen maar zeggen hoe belangrijk vertrouwen is.

  38. een vulkaan ontploft Natuurlijk is wantrouwen een vorm van zelfbescherming, je wilt jezelf immers beschermen voor bedrog, misbruik, leugens, teleurstelling…. dus het loslaten van jouw zelfbescherming zal niet eenvoudig zijn. Toch is het de moeite waard om dit op bepaalde momenten te doen. Niet altijd, niet alles of niets… nee, soms.."If you trust, you are not alone"En hoe denk je dat te doen in een relatie? want als het in een relatie ergens om draait, dan is het toch wel om vertrouwen! Je kan jaren blijven hangen in een gevoel van NOBODY CAN BE TRUSTED en daarmee jezelf heel veel ontzeggen en andere mensen die om jou geven geen eerlijke kans geven OF je kan toch het risico aangaan en open staan voor mensen, hen een kans geven…

  39. Dit kan leiden tot negatieve/ depressieve of wantrouwende gevoelens en in extreme situaties zelfs tot een paranoïde persoonlijkheidsstoornis.

    Natuurlijk is het niet per sé zo dat wanneer jij NU heel wantrouwend bent, dit betekent dat je in jouw vroege jaartjes dús tekort bent gekomen! Nee, het kan ook zo zijn dat je wel degelijk een gezond gevoel van vertrouwen hebt meegekregen, maar dat je door nare ervaringen in de jaren erna teleurgesteld raakt in de mensen om je heen en hierdoor jouw (basis) vertrouwen verliest. Bij nare ervaringen kan je bijvoorbeeld denken aan: seksueel misbruik, pesten, mishandeling, bedrogDit kan ook de ander gaan opbreken omdat die het zat wordt dat je haar nooit vertrouwd, ondanks dat ze heel veel voor jou over heeft.

  40. Je kan zelf deze website niet vertrouwen, is ook door mensen geschreven die anderen willen manipuleren

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *