Wapenen tegen de anti-suiker maatschappij

Tegenwoordig wordt er veel nadruk gelegd op ‘gezonde voeding’ en met name suiker is vaak onderwerp van de dag. Al jaren staat op veel producten op de verpakking hoeveel calorieën erin zitten. Dat kan al heel moeilijk zijn als je een eetstoornis hebt. Hoe kun je bijvoorbeeld het tellen dan ooit loslaten? Tegenwoordig komt suiker daar ook nog bij. Het gaat nu niet meer alleen om de calorieën die in een product zitten, maar ook om de hoeveelheid suiker. Dan kan het allemaal wel heel lastig worden. Hoe ga je daar mee om als je een eetstoornis hebt? Hoe kun je dan toch blijven vechten tegen de eetstoornis?

Toen ik jaren geleden anorexia had, vond ik het ook heel moeilijk dat op alle verpakkingen voor mijn gevoel met koeienletters stond hoeveel calorieën er in het product zaten. Durfde ik na oneindig veel twijfelen in de supermarkt eindelijk voor een reep chocolade te kiezen, zag ik weer wat erin zat. Dat maakte mij dan weer angstig en ik ging weer twijfelen: “Zal ik dit wel nemen? Ik kan beter iets kiezen waar minder in zit. Hier ga ik echt van aankomen. Dit is echt niet goed.” Dit was duidelijk mijn eetstoornis die hard aan het schreeuwen was. Gelukkig had ik ook een gezonde kant en die probeerde mij juist aan te moedigen om wel voor de chocoladereep te kiezen. Maar oh, wat was het moeilijk om daar naar te luisteren. Die stem was namelijk minder sterk dan de stem van de eetstoornis en daar heb ik te vaak naar geluisterd.

 bianca

Als mijn vriend meeging naar de supermarkt was het voor mij iets makkelijker om wel te kiezen voor iets wat ik echt lekker vond. Hij motiveerde mij dan op een positieve manier om het wel te doen. De angst was er dan zeker nog wel, maar deze was iets minder sterk. Ik hoefde er niet meer alleen over te beslissen en kon het even uit handen geven. Dat voelde eigenlijk ook heel fijn.

Tegenwoordig wordt de hoeveelheid calorieën nog steeds weergegeven op verpakkingen, maar in een aantal supermarkten is daar nog iets bijgekomen: Suiker. Er hangen bijvoorbeeld kaartjes aan de schappen waarop staat hoeveel suiker er in het product zit. Overal om ons heen wordt veelal negatief gesproken over suiker. Je kan er bijna niet meer omheen. Natuurlijk is het voor sommige mensen goed dat ze zich bewuster worden van wat er onze voeding zit en wat voor effect dit kan hebben op je lichaam. Onze huidige maatschappij is daar erg op gericht.

Als je een eetstoornis hebt, kan dit het allemaal nog moeilijker maken. Je kan erg gaan twijfelen over je eigen eetpatroon en een angst ontwikkelen voor suiker. Misschien durfde je eindelijk de stap te zetten om een keer gewone frisdrank te drinken i.p.v. de light variant. Dan kom je in de supermarkt en kun je toch weer aan het twijfelen gebracht worden. Allerlei gedachten kunnen dan weer door je hoofd gaan spoken, omdat je weer geconfronteerd wordt met de hoeveelheid suiker. Dat kan er toe leiden dat je toch weer kiest voor de light variant, terwijl je dat eigenlijk niet wilt!

suiker pannenkoek
bron foto

Hoe kun je je dan wapenen tegen de ‘anti-suiker maatschappij’ als de angsten en gedachten zo sterk zijn? Helaas is dit niet eenvoudig op te lossen. Het zal heel veel moeite kosten om toch bij jezelf te blijven als het zo ‘verkeerd’ voelt en je om je heen ook hoort en leest dat suiker niet goed is. Wat wel kan helpen is om echt te kijken naar wat jij wilt. Wat wil je bereiken? Wil jij de rest van je leven bezig blijven met jezelf alles ontzeggen, obsessief bezig zijn met eten of wil jij echt gaan leven? Wil je loskomen van alle angsten en negatieve gedachten rondom eten? Wil jij zelf weer gaan bepalen wat je eet en drinkt of wil je de eetstoornis dit steeds maar laten bepalen?

Deze vragen heb ik ook steeds aan mezelf gesteld tijdens mijn eetstoornis en dat hielp. Wat mij ook geholpen heeft is om het eten te relativeren. Te veel suiker is niet goed, maar te veel eieren eten ook niet. Het gaat om variatie en het vinden van een balans in je eetpatroon. Alleen maar heel gezond willen eten is sowieso mentaal niet gezond. Het kan leiden tot obessief eetgedrag of een eetstoornis. Als je een eetstoornis hebt of hebt gehad, is het heel belangrijk om een balans te vinden en te houden in je eetpatroon.

In mijn werk als diëtist en ervaringsdeskundige in mijn praktijk Peace N’ Food vind ik het ook heel belangrijk om hier veel aandacht aan te besteden tijdens de behandeling. Cliënten in kleine stappen weer vertrouwen laten krijgen in een goed en volwaardig eetpatroon.

Wat helpt jou?

Scarlet

Geschreven door Scarlet

Reacties

13 reacties op “Wapenen tegen de anti-suiker maatschappij”

  1. Maar hoe vaak/veel suiker is dan normaal? Want op mijn eetlijst stonden echt wel een heleboel tussendoortjes (en variaties) waar behoorlijk wat suiker in zit. Wat is normaal, en wat is ‘te veel’?

    Ik snap dat in herstel dit nodig is om weer normaal met eten om te gaan, maar daarna?

    1. Ik begrijp dat dit moeilijk is Vliegjeveerle. Wat normaal is wat te veel is, is niet makkelijk te beantwoorden. Suiker is niet per definitie slecht. Suiker heeft het lichaam ook nodig, want het levert energie. Uiteindelijk worden alle koolhydraten in de spijsvertering omgezet in suiker. Suiker zit ook van nature in fruit, groenten en melk- en melkproducten. Ja, het wordt ook toegevoegd aan producten. Als je een eetstoornis hebt, dan is het zoals jij zelf al zegt het belangrijk om weer normaal te leren eten en ook producten te leren eten die je eng vindt. Als je hersteld bent, dan is het nog steeds normaal om producten te eten die misschien niet direct heel gezond zijn, maar gewoon lekker zijn. Als je een goede balans hebt in je eetpatroon, op een gezonde manier beweegt en gezond bent. dan kan dat echt geen kwaad. Dan ga je ook meer op gevoel eten en zul je de ene keer kiezen voor bijv. chocolade als tussendoortje en de andere keer voor een bakje yoghurt met fruit. Het is juist niet gezond om obsessief bezig te blijven met eten en jezelf producten met (meer) suiker altijd maar te ontzeggen. Dat is ook echt niet nodig! Hoop dat ik hiermee jouw vraag beantwoord heb.

  2. Wat mij helpt: dat producten zonder suiker vaak vol zitten met brol. Chemische rommel die vast even ongezond is als suiker, of nog veeeeel ongezonder. In vele lightproducten is daarbij het vetgehalte verlaagd maar het suikergehalte hoger dan de gewone variant.
    Ik ben opgegroeid zonder lightproducten en ‘eten op boerenverstand’. We kregen bv enkel cola op familiefeesten maar dat was dan wel gewone cola en geen light. Net zoals we altijd volle kaas/yoghurt/ … hadden. Niemand van m’n familie heeft trouwens overgewicht. Integendeel. Om maar te zeggen: als je een normaal gezond eetpatroon aanhoudt met voldoende variatie en een evenwichtige voeding, dan hoef je echt niet te grijpen naar magere producten, 0% of light.

  3. Oh ja brr, de anti-suiker hype bezorgt me rillingen. En nog meer dan dat, de anti-koolhydraat hype. Ik was laatst op een verjaardag, durfde voor het eerst in lange tijd een stukje taart te eten en toen ging het gesprek ineens over dat (tafel)suiker slecht was, en aardappels, rijst, etc. (Maar ondertussen eten ze het wel gewoon hè!) Pff, ik ben heel gevoelig voor dat soort onderwerpen, dus heb besloten me er maar buiten te houden, maar ik wed dat de meeste van hen maar wat riepen en geen idee hadden waar ze het eigenlijk over hadden. Inderdaad een goed gevarieerd eetpatroon is belangrijk, je moet je niet focussen op heel veel van een soort ‘macronutriënt’ binnen krijgen of er juist één ontwijken.

  4. Ik denk dat de mensen die op gevoel eten. En dus ook naar behoefte voldoende vitamines binnen krijgen het goed doen. Die leven en geniete gewoon maar eten wel waar zowel hun lichaam in gezonde voeding als geest soms lekkere voeding nodig heeft. Al kan gezonde voeding ook heel lekker zijn maar je snapt wat ik bedoel.

    Overal waar te voor staat is niet goed:
    Teveel eten en te weinig verbruiken
    Teveel vet teveel suiker
    Teveel gezond omdat je bang bent en daardoor heel eenzijdig eet

    Noem maar op.

  5. Ik ben sinds 3 weken eindelijk weer normale en makkelijke tussendoortjes aan het eten, zoals sultana’s, liga – en eierkoeken. Vreselijk al die sites, blogs en social media accounts die deze tussendoortjes in een negatief daglicht zetten!

    Ze moedigen je aan elke dag je eigen koeken te maken, omdat hier dan niet “toegevoegde suikers” in zitten. Terwijl deze koeken helemaaaal niet slecht zijn! Scheelt me echt een hoop tijd en geld.

  6. Ik denk eerlijk gezegd dat er veel meer mensen zijn die te veel suiker eten dan dat er mensen zijn die ‘tegen’ suiker zijn. Maar de norm van de WHO is er niet voor niets… Het is ook maar net wat je leest/opzoekt natuurlijk. Dus me ertegen wapenen? Ik doe wat ik denk dat goed is en zolang mijn gewicht goed is en ik genoeg energie heb vind ik het wel best. Da’s met een eetstoornis natuurlijk lastiger, maar dan zou je je beter bezig kunnen houden met de vraag hoe je van die es af kunt komen dan met de hoeveelheid suiker die je eet.

  7. Fijne blog!

  8. Voor een grote groep mensen is het ook goed dat duidelijker aangegeven staat in welke producten wel/geen suiker zitten. Mensen met diabetes type 2 doen er goed aan om suikers te minderen (en dat zijn er 1 miljoen in Nederland).

    Ook voor mij, als mens met diabetes type 1, vind ik het heerlijk als duidelijk op de verpakking staat aangegeven hoeveel gram koolhydraten er in één portie zit.

    Daarentegen snap ik ook dat het bij eetstoornissen heel triggerend kan werken. Maargoed, ik denk dat het belangrijk is om de zaak van meerdere kanten te bekijken. Voor hoeveel mensen is het goed dat suikers op de verpakkingen staan aangegeven en voor hoeveel mensen is het juist niet goed?

  9. Ik denk dat Akke wel een punt heeft. Het kan inderdaad een extra trigger zijn voor een eetstoornis patiënt, maar mensen met eetstoornissen zijn ook kampioen in informatie interpreteren zoals het hun eetstoornis uitkomt. Daarbij is deze informatie voor mensen met suikerziekte wel heel erg prettig. Wat mij helpt, is niet zozeer suikers mijden, in tegendeel. Maar wel moet ik erg uitkijken met geraffineerde suikers. Niet omdat ik er van aankom ofzo, maar omdat dat voor mij heel verslavend werkt en eetbuien uitlokt. Klinkt misschien raar, maar als ik een simpel koekje eet, begint er al snel iets te zeuren dat het er meer moeten worden als er bewerkte suikers in zitten. Dit heb ik trouwens net zo goed bij chemische zoetstoffen. Het best helpt mij om gewoon koolhydraten te eten, dus pasta, aardappels etc en suikers uit fruit en natuurlijke, zo min mogelijk bewerkte suikers. Sinds ik mezelf dat toesta en de bewerkte suikers zo veel mogelijk mijd, gaat het stukken beter qua eetbuien. Misschien dat ik mezelf ooit ga leren beter met bewerkte suikers om te gaan, maar voor nu voelt dat nog zoals het is om een alcoholist een borrel voor te houden en zeggen dat hij het er bij eentje moet laten, terwijl de fles er naast blijft staan. En eerlijk; ik voel me er eigenlijk wel prima bij zo.

  10. Ik vind suiker een moeilijk iets.
    Fabrikanten doen overal suiker in om o.a .de houdbaarheid van producten te verlengen.Het is duidelijk niet gezond om veel suiker te eten,voor niemand.
    maar een klein beetje is weer niet schadelijk voor je.
    Als je gewoon je basis eetpatroon houdt met onbewerkte voedingsmiddelen,kan je af en toe iets zoets nemen.Dat is voor iedereen denk ik het beste(als je verder gezond bent).Mensen met een eetstoornis zijn geen uitzondering
    Wij denken liever in zwart /wit dat is makkelijker : maar gezond zit in het grijze gebied.Hetkan ook best saai/eng zijn als er geen verboden dingen zijn,en dat je het niet goed of slecht kan doen wat betreft eten.Waar moet je je dan aan vasthouden ??Waar haal je dan je zelfwaarde vandaan ??

  11. Bedankt voor jullie reacties. Mooi om jullie meningen te lezen. Je kan het ook zeker van verschillende kanten bekijken. Het is niet per se goed of slecht en voor veel mensen is het ook goed dat ze zich bewuster worden van wat ze eten en drinken. Ook begrijp ik goed dat bij sommige mensen bepaalde producten eetbuien kunnen uitlokken. Een voedingspatroon is heel persoonlijk en het gaat erom dat je doet waar jij je goed bij voelt. Maar als je een eetstoornis hebt, dan kan dit gewoon heel moeilijk zijn. Je bent vaak erg streng voor jezelf en dan kun je erg gaan twijfelen over je eetpatroon. Dit kan bij alle soorten eetstoornissen voorkomen. Als je bijv. last van eetbuien hebt, dan kunnen ‘verboden’ lijstjes juist soms ook eetbuien uitlokken. Dan kan het juist heel goed zijn om stapje voor stapje die producten weer te leren eten. Dan zie je vaak dat de eetbuien afnemen. Maar nogmaals, het is heel persoonlijk wat voor iemand werkt.

  12. Wat mijn helpt is beter naar mijn eigen lichaam luisteren. Ik raak snel ontregeld als ik dingen eet die mijn lichaam niet aankan en dat zijn vooral de zoete dingen en biogene aminen. In het verleden hebben dat soort factoren mijn eetstoornis, naast het emotionele stuk uitgelokt. Ik heb ook niet het idee dat ik mezelf wat ontzeg en dingen met witte suiker vind ik niet eens lekker meer.
    Vooral witte suiker doet niet bepaald veel goed in je lichaam; is slecht voor je darmflora en zorgt voor tekorten aan vitaminen en mineralen, terwijl mensen met een eetstoornis toch al tekorten hebben aan onder andere zink. Ook kan het zorgen voor ontregelingen van je bloedsuikerspiegel en daardoor je neurotransmitters, waardoor ook je eetlust ontregeld kan raken. Teveel snelle suikers in natuurlijke vorm is ook niet goed.
    Angstvallig calorieën of koolhydraten tellen vind ik net zo’n verkeerde gedachte als hele strikte eetlijstjes of zogenaamd normaal eten, wat dan gaat over de in Nederland geldende norm.
    Mijns inziens hebben mensen met een eetstoornis in wezen een hele zuivere smaak, in de zin dat ze allerlei gefabriceerde maagvulling vaak vies vinden en zich vies voelen als ze het eten. Beter zou volgens mijn zijn om iemand met een eetstoornis te begeleiden in een goed eetpatroon dat bij diegene past, zonder er krampachtig mee om te gaan. Een kopje thee lijkt me ook beter dan welke frisdrank dan ook.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *