Wat eet iemand met een eetstoornis?

Wat eet iemand met een eetstoornis eigenlijk? Ik bedoel, het heet niet voor niks een eetstoornis. Er gaat iets mis met eten, maar wat dan? Kan ik aan wat ik eet zien of ik een eetstoornis heb? Of zou ik aan iemands dieet kunnen aflezen dat iemand anders een eetstoornis heeft?

Voordat ik deze vraag ga beantwoorden lijkt het me in de eerste instantie belangrijk om te weten wat een eetstoornis nou precies is. Wanneer je helemaal niks van eetstoornissen weet is de kans groot dat direct het stereotype beeld van een extreem mager meisje dat niks tot bijna niks eet in je hoofd op popt. Een meisje met een ernstige vorm van Anorexia Nervosa.

Dat is niet gek, want het is het beeld dat het meest in de media wordt geschetst, omdat het er nou eenmaal heftig uitziet aan de buitenkant, maar wanneer we het hebben over eetstoornissen gaat het misschien wel meer over wat er zich allemaal in je hoofd afspeelt. Angst, wanhoop, verdriet, zelfhaat, onzekerheid. Hoe een eetstoornis zich ook uit, van binnen voelen we allemaal dezelfde pijn.

Eetstoornissen komen in alle vormen en maten voor. Naast Anorexia Nervosa heb je ook Boulimia Nervosa, Binge Eating Disorder en eetstoornis NAO (Niet Anders Omschreven). Heel simpel gezegd is een eetstoornis een copingmechanisme om om te gaan met dingen als trauma, gevoelens, onzekerheden enzovoort. Door op een bepaalde manier met eten en gewicht om te gaan krijg je het gevoel deze herinneringen te kunnen wegstoppen, gevoelens te kunnen uitdoven en controle te kunnen behouden op jouw leven.

Maar tegen welke prijs? Jezelf uithongeren, eetbuien, braken, laxeren, vasten, overmatig sporten, piekeren, huilen, je nooit goed genoeg voelen, geheimen hebben, een dubbelleven leiden, geen energie meer voor het echte leven, geen sociale gelegenheden, want die zijn te eng, zeker als er eten in het spel is, geen leven.

Erfelijkheid, biologische factoren, lichamelijke aanleg, het schoonheidsideaal, opvoeding en psychologische kenmerken spelen een rol in het ontwikkelen van een eetstoornis. Het hangt dus af van meerdere factoren. Meer over de verschillende soorten eetstoornissen vind je hier op onze website. Het is nu in ieder geval duidelijk dat de eetstoornis een bepaalde functie heeft, maar hoe ziet dat er dan uit wat het eten betreft?

Wat eet iemand met anorexia?

Mijn eetstoornis is ooit begonnen als Anorexia Nervosa. Ik zou je dus prima kunnen vertellen wat ik toen op een gemiddelde dag at, maar dat zou niet het antwoord op deze vraag zijn. Wat iemand met Anorexia zoal eet kan verschillen van persoon tot persoon. Volgens het DSM-criteria is het zo dat iemand met anorexia een beperkte energie-inname heeft ten opzichte van de energiebehoefte. Hierdoor val je af. Dit betekent dus niet dat je de hele dag niet eet. Je eet gewoon te weinig.

Vaak zie je dat mensen met een eetstoornis een lijst van verboden producten hebben. Producten die (onterecht) als ongezonde dikmakers worden bestempeld en uit angst niet worden gegeten. Toch is het niet zo zwart wit, want ooit ontmoette ik iemand met anorexia die bijna elke dag patat at. Echter was dit dan ook het enige dat ze at. Daar kan je niet van leven en daar was ze zich heel bewust van.

Iemand anders at juist weer de hele dag door. Echter at ze alleen maar producten waar ontzettend weinig calorieën in zaten. Ze wist precies hoeveel ze binnen kreeg en dat voelde veilig, maar het was veel te weinig en heel ongezond. Of je nou helemaal niks eet, de hele dag alleen maar sla, enkel een patatje per dag, 3 kleine maaltijden die niet voldoende energie geven of op een andere manier te weinig eet… Het past allemaal binnen dat criterium.

Heb je dan geen Anorexia meer als je niet meer te weinig eet? Nee, zo zit het niet, het kan inderdaad zo zijn dat iemand met anorexia voldoende eet en zelfs aankomt. Deze persoon is dan nog in herstel. Of dit dan helemaal goed voelt voor die persoon is weer een heel ander verhaal. Zoals gezegd gaat een eetstoornis niet enkel over eten. Het gaat erom wat er in je hoofd gebeurd. Welke gedachten heb je rondom eten? Hoe zwaar is dat gevecht in je hoofd? Welke achterliggende problemen komen er naar voren als je niet meer vlucht in die schijnveiligheid van de eetstoornis?

Wat eet iemand met boulimia?

Wat begon als Anorexia eindigde bij mij in Boulimia. Nouja, het eindigde bij herstel natuurlijk, maar Boulimia heb ik als langste en laatste mee geworsteld. Zo zie je maar weer dat hoewel eetstoornissen van elkaar verschillen ze toch eenzelfde functie kunnen vervullen. Hoe het ook zij, een eetstoornis is een eetstoornis, welke vorm deze ook aanneemt. De ene is niet beter of erger dan de andere.

Laten we om te beginnen eens kijken naar de DSM-criteria voor Boulimia Nervosa. Dit zijn er een paar, maar we zijn voor deze vraag vooral geïnteresseerd in die vraag die letterlijk over het eten gaat. Het criterium stelt dat iemand met Boulimia regelmatig eetbuien heeft, wat betekent dat je in een relatief korte tijd een heel grote hoeveelheid voedsel naar binnen werkt. Tijdens zo’n eetbui heeft die persoon het gevoel geen controle meer te hebben over wat hij of zij eet. Na de eetbui compenseert hij of zij het eten door zelfopgewekt te braken, laxeermiddelen te gebruiken, te vasten of overmatig te bewegen.

Iemand met boulimia heeft meestal gewoon een gezond gewicht of een beetje overgewicht. De wens om af te vallen komt niet bij iedereen voor, maar de angst om aan te komen wel, vandaar het compenseren. Toch zijn de eetbuien voor je gevoel niet te stoppen. Het is een drang, een soort extreme onrust die gesust moet worden. De eetbui voelt als een soort opluchting, maar er komt ook onwijs veel schuldgevoel bij kijken.

Eigenlijk kan je misschien wel zeggen dat iemand met Boulimia in de meeste gevallen gewoon eet zoals jij en ik. Tja, wat zegt dat eigenlijk? Iedereen eet zo verschillend. Ik kan voor mezelf spreken dat ik op het moment dat ik Boulimia had niet meer de wens had om extreem veel af te vallen, maar ik wilde wel graag dun zijn. Soms at ik normaal en gezond, maar er waren ook periodes dat ik toch probeerde om wat minder te eten en zo wat kilo’s kwijt te raken. Dit hield ik echter nooit lang vol, want het weinige eten lokte alleen maar meer eetbuien uit. Ik kwam in een vicieuze cirkel terecht.

Tijdens zo’n eetbui at ik alles wat ik mezelf normaal gesproken niet toe zou staan, omdat ik bang was dat ik er dik van zou worden. Snoep, koek, chips, chocolade, kaasbroodjes, ijs en ga zo maar door. Zo veel dat het niet eens meer lekker was en dat er niks meer bij kon, maar dan toch nog een beetje erbij. Pijn deed het. Op die momenten voelde het echt als een bevrijding, maar aan de andere kant deed het me ook zo veel zeer. Het is een vreemde gewaarwording.

Al helemaal omdat mijn eetbuien lang niet altijd uit dat soort voedsel bestond. Soms had ik namelijk eetbuien die bestonden uit soep, pasta of rijst met groenten of zelfs bevroren brood en pakjes boter als ik niks anders kon vinden. Ik móest iets eten, het maakte niet meer uit wat het was en of het lekker was. Ik proefde het niet eens meer. Het ging niet enkel om lekker eten of er mooi uit willen zien. Het ging om een bepaalde angst, bepaalde gevoelens, een bepaalde onrust die ik op deze manier probeerde te verdoven.

Wat eet iemand met Binge Eating Disorder?

Binge Eating Disorder, ofwel eetbuistoornis. Ik kreeg voor het eerst met eetbuien te maken toen ik last kreeg van extreme hunger bij Anorexia herstel. Dit heb ik destijds niet goed aangepakt door het voor mezelf te houden, maar ik schaamde me er ook dood voor. Die eetbuien voelde echt als controleverlies, alsof ik zwak was.

Net als iemand met Boulimia heet iemand met BED last van eetbuien, maar het grote verschil zit hem in dat diegene deze niet compenseert. Wat zegt dit over wat diegene eet? Het zegt niet dat diegene de hele dag alleen maar heel veel en ongezond eet. Het zegt ook niet dat die gene een gezond eetpatroon eet. Het zegt niet of diegene wel of niet van eten houdt. Het zegt niet of iemand veel snoept. Het zegt eigenlijk helemaal niet zoveel, behalve dat dit eetbuien er zijn.

Het kan best zo zijn dat iemand met BED prima weet wat gezond eten is, daar ook naar streeft en dat ook prima doet, maar dat de achterliggende oorzaken er toch voor zorgen dat iemand eetbuien heeft. Vaak in het geheim, want het voelt, zoals ik omschreef, alsof je de controle verliest. Het voelt zwak en er hangt en onwijs taboe op, waardoor er ook veel schaamte bij komt kijken.

Wat eet iemand met eetstoornis NAO?

Als je een Niet Anders Omschreven eetstoornis hebt betekent dat je niet voldoet aan alle criteria van één specifieke eetstoornis volgens het DSM. Denk bijvoorbeeld aan atypisch anorexia, waarbij iemand aan alle criterea van anorexia voldoet, behalve ondergewicht. Of dat iemand wel eetbuien heeft en deze compenseert net als bij boulimia, maar dat niet met een bepaalde regelmaat doet. Maakt dat het dan minder erg? Nee.

Wat eet iemand met eetstoornis niet?

Iemand met een eetstoornis eet niet normaal. Iemand met een eetstoornis eet niet met gezonde gedachten. Iemand met een eetstoornis eet niet vrij van oordelen over zichzelf. Welke eetstoornis je ook hebt. Een eetstoornis is een eetstoornis en een eetstoornis gaat niet over wat je eet. Het gaat niet over of je wel of niet van eten houdt. Het gaat niet over hoe veel of weinig je weegt.

Het gaat over wat je weg eet, over waar je naar hongert.

Irene

Geschreven door Irene

Reacties

17 reacties op “Wat eet iemand met een eetstoornis?”

  1. Goede blog!

  2. Dankje voor dese informatie ik snap nu een heel op meer over eetstoornis

  3. fijne blog

  4. Goede blog!

  5. Fijne blog! 🙂

  6. Heel goed uitgelegd en ook een fijn hulpmiddel om te laten lezen aan iemand die er nog niet zo veel vanaf weet!

  7. Goede blog!

  8. Ik had juist vreetbuien maar was heel dun omdat ik verder niet zoveel at. Bij één hap sloeg ik door en door het braken en laxeren had ik na de vreetbuien ook geen trek meer, dan moest m’n lijf weer bijkomen. Zeker na het laxeren voelde ik me beroerd.
    Het ondergewicht is wel ontstaan in een (alternatieve) therapeutische setting, waar trouwens niemand wist van mijn eetstoornis. Overdag at ik dan minder en ‘s avonds en in het weekend had ik vreetbuien. Overigens zit ik nog op een wat laag gewicht. Prinses Diana scheen ook boulimia te hebben gehad en ook af te vallen. Ik vind die hokjes ook lastig en het gaat toch vooral om het onderliggend probleem. Iemand kan zowel anorectische als boulimische trekjes hebben, lijkt me. Het kan ook erg variëren. Bijvoorbeeld aan tafel wel redelijk eten maar de rest van de dag nauwelijks.

    1. ik herken me in jouw verhaal. ik heb ook ondergewicht gekregen door eetbuien en braken. En hetzelfde met dat je de rest van de dag weinig tot niks eet. Gelukkig heb ik die cirkel bijna 3 maanden geleden kunnen breken.

  9. Goede blog en een mooie afsluiter.

    Wat IK lastig vind, is dat mensen inderdaad een beeld/idee hebben van hoe/wat iemand met anorexia (zoals ik) eet en vooral NIET eet. Ik wil heel graag genezen, maar merk dat ik bots op de angst voor/stress rond wat mensen verwachten, mensen verwachten dat ik me eetgestoord gedraag en ik durf dan ook maar amper producten, hoeveelheden, … te eten waarvan (ik denk dat) mensen denken dat iemand met anorexia dat niet eet. … angst om niet te beantwoorden aan wat iemand verwacht “want je hebt toch een eetstoornis? en toch eet je dit of dat, zus of zo (veel)”.

    Zijn er mensen die dit herkennen?

    1. Ik snap precies wat je bedoelt. Ik ben pas kort geleden begonnen met herstel en zou best al wat producten willen gaan eten die ik normaal nooit at of bijvoorbeeld een tweede keer opscheppen. Maar ik denk dan inderdaad ook van: ‘Wat zullen mensen van mij gaan denken, ik heb toch anorexia? Heb ik wel een eetstoornis als ik dit eet?’ of ‘Andere anorexiapatiënten kunnen dit pas na een paar maanden, straks denken mensen dat ik niks heb.’ Dat houdt me tegen in mijn herstel, maar ik probeer steeds meer te denken: ‘ Wat wil ik zelf? Wil ik mijn hele leven een eetstoornis hebben? Gaat mij dit geluk brengen? Wil ik voor altijd het meisje met anorexia zijn? Ik ben nu bijvoorbeeld uit eten gegaan en heb gewoon een toetje genomen en er is niks ergs gebeurd. Ik hoop dat dit je helpt om te herstellen, want ik geloof er in dat het kan 🙂

      1. Lieve Cindy,

        Bedankt om te reageren op mijn berichtje. Ik ben ‘blij’ (hoewel ik het jou niet toewens natuurlijk!) dat er iemand zich hierin herkent.

        Misschien moet ik inderdaad proberen niet het beeld “iemand met anorexia PUNT” , maar wél het beeld “iemand met anorexia MAAR die beter wilt worden en ertegen aan het vechten is” te introduceren. Zal wel heel veel oefening vragen vooraleer ik sterk genoeg ben om dat voor mezelf te kunnen, want ik ben zó afhankelijk van wat (ik denk dat) anderen denken.
        Misschien kan het al helpend zijn om tegen de vrienden die ik in vertrouwen heb genomen dit ook effectief te zeggen. Namelijk dat dit een angst is, maar dat ze het beeld van “iemand met anorexia” dus moeten vervangen..;

      2. ps. ik vind het trouwens erg knap en sterk dat je dit voor jezelf kan/probeert te doen!! keep up the good work!

        1. Dankjewel! Je hebt inderdaad gelijk, word gewoon degene die er tegen vecht en dingen tegen vrienden zeggen kan echt helpen! Oefening kost het zeker, maar doe gewoon een keertje gek door iets te nemen wat helemaal tegen je anorexiaregeltjes ingaat. Ik bedenk me gewoon heel vaak: ‘Hoe zou ik over 10 jaar terugkijken op deze periode.’ En dan bedenk ik me, neem gewoon een toetje/koekje/pizza , want ik wil eigenlijk geen seconde langer mijn leven laten bepalen door iets wat mij alleen maar ongelukkig maakt. Dit wil natuurlijk niet zeggen dat ik nooit moeilijke momenten heb, maar ik heb in een paar weken al zoveel dingen gedaan die ik anders nooit zou durven en eigenlijk voel ik me al stukken beter 🙂 Zet stappen, hoe klein ze ook zijn, maar wacht vooral niet te lang!

          1. Bedankt Cindy!
            Ik bewonder je kracht, dat is echte POWERPRAAT! Top zeg!
            Samen tegen de eetstoornis!

  10. ik weet niet onder welke catagorie ik val, ik ben nu 33 jaar en kwam per toeval via een andere site op deze site terecht, en herken zoveel dingen dat ik nu zeker wel twijfel of ik niet ook een eetstoornis heb, heb hier uiteraard weleens twijfels over gehad, maar omdat ik niet overgeef )en n dit is niet omdat ik het niet wil , want soms wil ik het juist wel , maar ik heb van alles geprobeerd om over te geven maar het lukt me gewoon weg niet, want vooor mij waarsch een geluk is, kan iemand mij hier verder mee helpen= zodat ik weet welke stappen en weet waar ik op moet letten. want eerlijk gezeg beheerst het af en toe zeker mijn leven.
    alvast bedankt

    1. Hoi Lizzy, wat rot om te horen dat het je leven beheerst. Uiteindelijk is het belangrijk dat, wat voor naampje je er wel of niet aan geeft, je hoe dan ook zorg en aandacht mag krijgen als je ergens mee zit. Wij zouden adviseren om hier met iemand in je omgeving over te praten. Bijvoorbeeld met de huisarts, of anders iemand die dicht bij je staat en die je vertrouwt. Ook ben je altijd welkom op ons forum of in onze chats om hierover te praten en je vragen te stellen. Veel sterkte!

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *