Alweer een aantal jaar woon ik alleen in een gezellige, oude bovenwoning samen met Knor. Helemaal alleen ben ik dus niet, maar hoezeer Knor zijn best ook doet om als mens behandeld te worden, hij kan er niet voor doorgaan. Regelmatig krijg ik reacties over dat ik alleen eet ‘avonds, alleen dingen onderneem en of dat niet saai of eenzaam is. Los van dat ik natuurlijk absoluut niet alles alleen doe, omdat ik ook een hoop lieve mensen en inmiddels een vriend om mij heen heb, vind ik alleen wonen echt niet saai. Wel heb ik het saai gevonden en mij ontzettend eenzaam gevoeld. Het leek mij dan ook leuk en waardevol om eens met jullie te delen wat ik fijn en niet zo fijn vindt aan het alleen wonen en zal ik wat tips geven als je het alleen wonen nog niet zo goed onder de knie hebt.
De eerste periode, ik kan wel zeggen; het eerste jaar, heb ik mij absoluut niet fijn gevoeld. Ik voelde me heel erg alleen en zat nog een beetje met een been in een andere lastige situatie in mijn leven. Ik was dan ook niet op mijn gelukkigst toen ik naar dit appartement verhuisde. Ook had ik voor die tijd nog nooit alleen gewoond. Het was dan ook een grote stap, maar wel een stap die ik dolgraag wilde maken. Ik verlangde ernaar om alleen te kunnen zijn, me terug te kunnen trekken als ik dat wilde, tot rust te komen en echt op eigen benen te leren staan. Ik had er dan ook heel veel zin in, maar ik had er ook net zoveel angst voor. Toch heb ik het gedaan.
Er zijn een heleboel dingen eng en moeilijk aan op jezelf wonen. Je brengt meer tijd dan voorheen alleen door bijvoorbeeld. Als je jezelf niet zo’n leuk persoon vindt of moet problemen zit, is dat niet altijd even prettig. Het is daarom heel belangrijk om aan de band met jezelf te werken, wanneer je op jezelf wilt gaan wonen of al woont en het niet naar je zin hebt met jezelf. Dat is dan ook zeker iets wat ik heb geleerd; dat de band die ik met mezelf heb misschien wel de belangrijkste band is die ik zal hebben in mijn leven.
Gelukkig had ik tijdens het herstellen van mijn eetstoornis al een stuk liefdevollere band opgebouwd met mezelf, maar toen ik op mezelf ging wonen kwam het er echt op aan en dat kostte de nodige bewustwording en aanpassing. Er moest hier en daar nog wel een klein beetje gesleuteld worden aan die band tussen mijn hoofd en mijn hart en mijn kritische en juist vergevingsgezinde kant. Maar dat is gelukkig met de tijd wel goedgekomen.
Er zijn dus nadelen die heel vaak ook een voordeel blijken te zijn. Zo heb ik aan mijn zelfbeeld gewerkt, omdat ik merkte dat dit ik nog niet altijd even vriendelijk was voor mezelf. Iets dat heel moeilijk was, maar wat je dus om kunt zetten van probleem naar uitdaging. Hieronder zal ik een rij met nadelen van op jezelf wonen en natuurlijk ook een leuke lijst met voordelen geven. Alleen wonen is namelijk soms verrekte onhandig, spannend en niet altijd even leuk, maar toch heeft het ook hele fijne voordelen die ik niet zomaar zou willen missen! Ik ben inmiddels ook erg aan het alleen wonen gewend en ervan gaan houden.
De nadelen van alleen wonen
♦ Je voelt je sneller eenzaam
Echte eenzaamheid heb ik pas leren kennen sinds ik alleen woon. Dat klinkt logisch, maar is het niet per se. Ik voelde me wel eens eenzaam in een groep of thuis, maar echt helemaal alleen zijn, zonder dat iemand je opzoekt vond ik een hele moeilijke ervaring. Soms hoorde ik dagenlang niets van iemand en ging ik enkel naar mijn werk en weer naar huis. Ik voelde me in de steek gelaten en als ik thuis kwam was het enige gesprek dat ik kon voeren ‘miauw’, ‘Ja, ik ben weer thuis’. Klink leuk, is minder leuk dan je denkt als je je rot voelt en alleen. Gelukkig heb ik hier mee leren omgaan en heb ik gemerkt dat ik er zelf wat van moet maken. De slogan ‘’Het leven is een feestje, maar je moet zelf de slingers ophangen” is dan ook letterlijk en figuurlijk een slogan voor mijn eerste verjaardag geworden en achteraf kan ik daar wel om lachen. Eenzaam zijn is niet fijn, maar je kunt er gelukkig mee leren omgaan en veel tegen doen.
♦ Je moet alles zelf regelen
Van boodschappen tot huur overmaken en van eten koken tot de was doen; als je alleen woont moet je alles zelf doen. Veel dingen horen er nu eenmaal bij, maar soms kan het best veel zijn wat je allemaal moet doen. Je moet zelf thuis zijn als er pakketjes worden bezorgd (super onhandig), zelf thuisblijven omdat de was bijna klaar is, de kat eten geven en heel er goed opletten dat je alle ramen en deuren wel goed dicht hebt gedaan. Alle verantwoordelijkheid ligt bij jezelf en ik moest daar best wel even aan wennen. Ik vond het super eng en moest echt even vertrouwen krijgen in mezelf en dat ik het allemaal kon. Ook hulpvragen is hierbij heel erg belangrijk geweest, wanneer ik het even niet allemaal rond kreeg.
♦ De financiën komen helemaal op jezelf aan
Dit stukje vond ik ook erg spannend. Ik ben zelf, alleen, verantwoordelijk voor alles wat ik moet betalen. Van belastingen en boodschappen tot het dak boven mijn hoofd. Alles valt onder mijn eigen verantwoordelijkheid. Best wel spannend, want af en toe moest ik best even opletten. Ik heb gelukkig een slimme vader, die mij af en toe kon helpen met alles op een rij zetten, maar toch was het sommige maanden best even spannend. Inmiddels heb ik geleerd om heel bewust met geld om te gaan en merkt ik dat ik het ieder jaar toch weer gewoon allemaal gered heb en nog hele leuk dingen heb kunnen doen ook. Het nadeel van alleen wonen is dat je ook minder keuze hebt in studeren, werken en het aantal uren dat je werkt. Je kunt niet zomaar minder geld verdienen, want dan heb je geen dak meer boven je hoofd.
♦ Je kunt verdrinken in de vrijheid
De eerste periode dat ik op mezelf woonde, vond ik de zee van vrije tijd en eigen keuzes soms best even onduidelijk. Ik kon doen en laten wat ik wilde, maar zat daarmee mezelf ook wel weer dwars. De afwas moest namelijk uiteindelijk toch gedaan worden en ik voelde me knap nutteloos als ik de hele avond op de bank hing of veel te laat uit bed kwam. Het vinden van de juiste structuur was dan ook wel even zoeken, maar ik heb hem gevonden. Enne, af en toe op de bank hangen, veel te lang in bed blijven liggen of de afwas laten staan moet af en toe natuurlijk ook best kunnen.
♦ Als het wc papier op is, kun je niet even roepen
Ja, dit is natuurlijk een van de voorbeelden van dingen die verrekte onhandig zijn aan alleen wonen. Maar ook potjes openmaken, meubels verplaatsen of spullen de trap op en af sjouwen zijn daar voorbeelden van. Soms kon ik best even een sterke man gebruiken om me te helpen. Toch heb ik daarin een hoop zelf leren doen en het verbaasde me eigenlijk hoe sterk en handig ik zelf ben.
♦ Het is niet zo heel gezellig
Alleen wonen is nu eenmaal een stuk minder gezellig dan thuis bij je ouders, samen wonen of in een studentenhuis. Je komt vaak thuis in een leeg huis waar niemand je welkom heet. Vooral dat vond ik in het begin erg moeilijk. Knor was daarin een troost, hoe gek dat ook klinkt, maar op zijn eigen manier zei hij toch een soort ‘hallo’ als ik thuis kwam. Alleen is maar alleen, dus moet je zorgen dat je het voor jezelf gezellig maakt. Ook wanneer je alleen bent, kun je kaarsjes aansteken, bloemen in huis zetten, muziek draaien of lekker koken. En zoek natuurlijk ook gewoon regelmatig mensen om of nodig ze uit bij jou thuis. Die gezelligheid kun je zelf in huis halen op heel veel verschillende manieren.
De voordelen van alleen wonen
♥ Je leert jezelf echt kennen
In de tijd dat ik alleen woon heb ik ontzettend veel over mezelf geleerd. Ik dacht dat ik mezelf al aardig kende, maar de tijd dat ik alleen woon heeft me echt verrijkt. Alles kwam op mij aan en dat betekende dat ik op mezelf moest leren vertrouwen, het leuk moest leren hebben in mijn eentje, moeilijke situaties op moest lossen en mezelf moest vermaken. Ik was helemaal alleen, met mezelf. Door de dingen die ik meemaakte, merkte ik dat ik mij niet mer liet beïnvloeden door de mensen waarmee ik woonde voor ik op mezelf ging wonen. Ik was nu helemaal alleen en kon zelf keuzes maken. Soms hoorde ik nog wel eens de stem van bijvoorbeeld mijn moeder in mijn achterhoofd die zei dat ik het anders aan moest pakken. Door alleen te wonen leerde ik dat ik soms best eigenwijs kan zijn, veel meer weet dan ik dacht en ging ik een beetje op ontdekkingsreis naar mezelf. Ik heb heel veel over mezelf geleerd en dat vind ik ontzettend waardevol aan alleen wonen. Je leert jezelf echt door en door kennen.
Door jezelf te leren kennen, komt kritiek minder hard aan, kun je sterker in je schoenen staan en kun je authentiek zijn en dus beter bij jezelf blijven.
♥ Je leert omgaan met eenzaameheid
De eenzaamheid die ik in het begin van het op mezelf wonen heb ervaren, is in de loop van de tijd afgenomen. Ik vond het prettig om alleen te zijn en leerde de voordelen van het op jezelf wonen kennen. Ook leerde ik de eenzaamheid wegnemen bij mezelf, door gezelligheid te creëren en contact te zoeken met mensen om me heen. Ik heb geleerd hoe het is om eenzaam te zijn en daaruit heb ik ook geleerd hoe je ermee om kunt gaan.
♥ Je kun alles zelf beslissen
De vrijheid van alles zelf beslissen vond ik heerlijk. Ik heb mijn meubels en alles wat ik in mijn huisje heb staan zelf uitgezocht en leuk neergezet. Niemand heeft daar iets over te zeggen, ik kan lekker doen wat ik zelf wil. Ik vond het heerlijk om mijn muren mijn favoriete kleuren te verven en alleen maar spullen van mezelf om me heen te hebben. Dat nestelen heb ik altijd in me gehad en kreeg vrij spel toen ik dit huisje kreeg. Een heerlijk gevoel als je het mij vraagt. Je moet dan misschien wel alles zelf beslissen, maar als je daarin eenmaal je draai hebt gezonden is het juist heel fijn dat je alles zelf moet regelen en zie je daar de voordelen van.
♥ Je leert jezelf redden
Doordat alles op mezelf aankwam, heb ik geleerd om mezelf uit allerlei situaties te redden. Van ingewikkelde rekeningen tot vervelende buren. Op sociaal en op praktische vlakken kwamen er dingen op mijn pad die ik zelf moest oplossen. Niemand ging het voor me doen, wel mocht ik hulp vragen. Ik heb gemerkt dat ik veel mee kan oplossen dan ik vroeger dacht. Ik heb van alles geleerd over internet en telefoonaansluitingen, rekeningen, belasting, burenruzies en geluidsoverlast. Je kan het maar weten. Misschien heb ik het ooit nog eens nodig.
Maar niet alleen op dat vlak leerde ik mezelf redden. Ook emotioneel leerde ik dat. Als ik echt in de put zat, kwam er niet toevallig iemand naar me toe in de keuken en zag niemand me huilend op de bank liggen. Wanneer ik me rot voel, moet ik zelf aan de bel trekken of mezelf troosten. Ik kon al veel beter dan vroeger met emoties omgaan, maar heb dit nog eens extra geleerd toe ik op mezelf woonde. Het is een fijn gevoel om te merken dat je jezelf kunt helpen, echt tot een oplossing kunt komen of rust kunt vinden.
♥ Je hebt meer tijd voor jezelf
Omdat ik vrij snel overprikkeld of oververmoeid kan zijn, is het voor mij ontzettend belangrijk om mij regelmatig terug te trekken. Als je niet alleen woont, is dat soms knap lastig. Je gaat al snel gezellig samen met anderen tv kijken, een spelletjes doen of gewoon even kletsen. Toen ik alleen ging wonen merkte ik dat ik automatisch veel meer tijd alleen doorbracht en dat ik dus ook veel meer uitgerust was. Ik hoefde niet meer zo bewust tijd voor mezelf te nemen, maar nam die vanzelfsprekend. Die rust heeft me heel veel energie en positiviteit opgeleverd.
♥ Je komt erachter dat je veel meer kunt dan je dacht
Ik kan echt zoveel meer dan ik dacht dat ik kon. Klinkt gek, maar ik denk dat ik best wat minder bescheiden had mogen zijn toen ik aan het avontuur van ‘alleen wonen’ begon. Ik heb heel veel situaties zelf opgelost, aangepakt en ook dingen in mijn huis zelf verbouwd of opgeknapt. Alleen wonen kan je echt meer zelfvertrouwen geven. Je moet dan echter wel inzien dat je dingen goed doet en niet enkel naar je fouten kijken natuurlijk. Want die maakte ik ook. Ondanks dat zie ik ook heel goed wat ik wel allemaal kan en heb gepresteerd nu ik al een aantal jaren helemaal alleen woon en het heerlijk naar mijn zin heb.
♥ Je maakt grappige situaties mee met jezelf
Zoals op de wc zitten en erachter komen dat het toilet papier op is. Dat was trouwens ook het moment warop ik dit blogidee bedacht. Ik heb smakelijk gelachen met mezelf de afgelopen jaren dat ik op mezelf woon. Zo is mijn keukenmachine een keer ontploft en was mijn hele keuken oranje van de soep. Heel even werd ik boos op mezelf, maar al snel lach ik dubbel van het lachen. Het opruimen was een minder fijne klus, maar met een muziekje op was het zo gedaan. Lachen om dingen die mis gaan is de beste oplossingen voor je fouten, want daarna kun je ze alsnog opknappen. Ook geeft het mij een fijn gevoel dat ik kan lachen, ook al is er niemand anders bij.
Geef een reactie