Zoals jullie misschien wel weten, bestaat Proud niet alleen uit de leden van de redactie. We hebben ook een prachtig team van vrijwilligers achter ons staan die zich dagelijks inzetten om met jullie te chatten. Een aantal van onze vrijwilligers hebben in het verleden ook een eetstoornis gehad en deze weer overwonnen. Het leek ons leuk om hun ervaringskennis wat meer te gaan gebruiken in onze blogs. Voor deze blog hebben we aan hen gevraagd wat hen hielp tijdens hun herstel. Hieronder vinden jullie hun antwoorden. Hopelijk hebben jullie er wat aan!
“Ik realiseerde me op een gegeven moment dat ik gewoon niet meer kon doen wat ik echt leuk vond door de eetstoornis. Dat besef heeft me toch geholpen om weer stappen in de goede richting te zetten.”
“Ik ben steeds meer gaan geloven in de zin ‘Ik ben de belangrijkste persoon in mijn leven’. Dit deed ik door constant te kiezen wat voor mij het beste was in plaats aan anderen te denken.”
“Toekomstdoelen formuleren en visualiseren.”
“Ik ben echt stil gaan staan bij het feit dat ik meer ben dan alleen mijn lichaam. Ik ben dus gaan kijken naar al mijn positieve eigenschappen.”
“Ik ben gaan leren dat een naar gevoel/emotie maar heel kort heel heftig kan voelen als je het er laat zijn. Hierdoor werd het makkelijker om de emotie er te laten zijn in plaats van die constant weg te stoppen en niet te eten.”
“Afstand nemen van de eetstoorniswereld heeft mij geholpen. Ik hield afstand van de mensen die ik toen nog sprak en die heel diep in de eetstoornis zaten. Op die manier voelde ik mezelf minder ‘ziek’ en zo kreeg ik ook ruimte om te onderzoeken wie ik was zonder eetstoornis.”
“Ik ben een hobby gaan zoeken waarbij ik onder de mensen zou zijn. Dit is toen softbal geworden en dat werkte zo goed! Ik was onder de mensen, lekker bezig en ik hoefde voor 1,5 gewoon even niet na te denken. Ik had ook superfijne teamgenoten en dat maakte het nog leuker. Ook kon ik daar een ‘nieuwe start’ maken, omdat bijna niemand daar wist van de eetstoornis. Ook dat liet me toen minder ziek voelen.”
“De lieve mensen om mij heen hebben me heel goed geholpen.”
“Ik wilde graag blijven sporten en daar had ik toch echt een gezond lichaam voor nodig. Dat was dus ook mijn motivatie.”
“Ik ben gaan ervaren dat ik mag zijn wie ik ben, dat ik dus ook wel degelijk bestaansrecht heb. Hoe ik dit heb ervaren? Door acceptatie van mijn vriend en het hebben van een stageplek waar ik altijd bij terecht kan. Zij hebben mij doen ervaren dat ik meer ben dan een eetstoornis.”
“Het kijken naar kinderfoto’s van vroeger heeft mij ook geholpen. Op die foto’s zag ik er zo gelukkig uit. Hierdoor kwam ik dichter bij mezelf en kon ik ook beter zien wat ik leuk vond aan mezelf.”
“Het lezen van inspirerende quotes.”
“Veel informatie opzoeken door middel van boeken, documentaires en sites als Proud2Bme. Hierdoor ben ik de eetstoornis wat beter gaan begrijpen.”
“Het heeft me geholpen om te delen wat er speelt wat betreft de eetstoornis, maar ook achterliggende problematiek.”
“Lichamelijk gezonder worden en hierdoor helderder kunnen denken.”
“Iets ‘anders’ vinden dan de eetstoornis waar je je op kan focussen en waar je goed in kan zijn. Dit moest dan wel iets zijn wat minder schadelijk voor me was. Voorbeelden hiervan zijn een studie/baan van je passie, sport, muziekinstrument, toneel, kunst etc.”
“Goed voor jezelf zorgen door middel van ontspanning, slapen, uiterlijke verzorging, jezelf leuke/lekkere dingen gunnen.”
“Met ervaringsdeskundige mensen spreken.”
“Je eigen kwetsbaarheid omzetten in een kracht in de vorm van ervaringsdeskundigheid en hiermee iets voor anderen betekenen.”
“Voor mij hielp het om op een gegeven moment meer ruimte te krijgen om eigen verantwoordelijkheid te nemen, bijvoorbeeld wat voedingskeuzes en gewicht betreft. Het hielp me om niet te veel de nadruk op het wegen te leggen. Toen dat wel werd gedaan, was er weinig sprake van intrinsieke motivatie, omdat het ‘moest’. Dat veranderde dus toen ik het zelf mocht bepalen en het dus ook zelf echt wilde.”
“Voor mij is het belangrijk geweest om een onderscheid te maken tussen mezelf en de eetstoornis. De eetstoornis wilde alle leuke dingen van mij afpakken en me mijn leven ontnemen. Ik wilde juist weer de leuke dingen doen. Hiervoor moest ik winnen van de eetstoornis.”
“Op moeilijke momenten hield ik in gedachte dat ik in gevecht was, maar dat ik dit gevecht wel zou gaan winnen.”
Wat helpt jou?
Geef een reactie