Scarlet, wat zie je er goed uit! Je straalt helemaal! Ik denk dat ik deze opmerking de afgelopen weken meer dan honderd keer te horen heb gekregen. Ontzettend lief natuurlijk, zulke complimenten! Ik zie zelf ook dat ik er een stuk beter uitzie dan een paar maanden geleden, toen we ons nog begaven in de kille wintertijd. Ik ben blij dat ik er beter uitzie en niet meer zo ongezond oog als toen. Een opmerking als “Wat zie je er goed uit”, kan voor iemand met een eetstoornis echter ook heel lastig en ingewikkeld zijn. Wat wil de zender immers zeggen met die boodschap? Is het enkel een compliment of wordt er indirect gezegd: Het gaat duidelijk een stuk beter met je! …en wat maakt deze indirecte boodschap dan soms zo lastig voor iemand met een eetstoornis?
Een eetstoornis gaat niet over eten en gaat niet over schoonheid. Tegelijkertijd is dat wel een manier voor veel mensen om de ernst van een eetstoornis aan af te meten. Als iemand vrij normaal eet, dan zal het wel meevallen met die eetstoornis en als iemand er vrij goed uitziet, dan zal die eetstoornis wel niet zo ernstig zijn. Eigenlijk een heel begrijpelijke denkwijze, zeker voor mensen die zelf geen eetstoornis hebben of hebben gehad. Waar kan je anders aan aflezen hoe het met iemand gaat? Zeker als de ander niet zo spraakzaam of open over haar problemen is. Vanuit goede bedoelingen, denk ik dat je dit soort opmerkingen ook best snel zal maken. Op het forum van Proud2Bme lees ik vaak dat veel mensen het krijgen van zulke opmerkingen lastig vinden, toch denk ik dat we dit soort opmerkingen onbewust allemaal (vanuit goede bedoelingen) makkelijker maken dan we denken.
“Ja, als ik een blije foto van mezelf maak en ergens plaats, dan is het natuurlijk ook logisch dat mensen op de foto, de buitenkant, reageren” ~ Scarlet
Moeten we elkaar dan geen complimenten meer geven? Moeten we onze omgeving verbieden iets te zeggen over ons uiterlijk of eetgedrag? Of moeten wijzelf anders leren omgaan met dit soort complimenten? Ik denk dat het antwoord ergens in het midden ligt. Nee, ik denk zeker niet dat we moeten stoppen met elkaar complimenteren. Ik denk ook niet dat we onze omgeving moeten verbieden dit soort opmerkingen te maken. Wel denk ik dat het goed is, om aan onze omgeving uit te leggen hoe dit soort opmerkingen binnen kunnen komen. Ook is het goed om na te vragen wat de ander met zo’n opmerking wil zeggen. Tenslotte is het helaas ook een kwestie van zelf anders leren omgaan met dit soort complimenten. Het is makkelijk om je eetstoornis zo’n compliment uit zijn verband te laten trekken en een stuk moeilijker om dit tegen te gaan middels je verstand. Toch zal je dit laatste moeten doen, wil je verder komen…
“Je kunt op basis van iemands uiterlijk niet concluderen dat het beter met iemand gaat. Iemand kan er wel voller uitzien, maar dat kan ook betekenen dat die persoon dagelijks last heeft gekregen van eetbuien, hierdoor wat is aangekomen en iedere dag leeft met extreem nare gedachtes in zijn of haar hoofd”
Natuurlijk kan ik op basis van de meer dan 100 complimenten over mijn uiterlijk denken: “Oké, nou als ik er nu al goed uit zie, hoef ik niet meer aan te komen in gewicht en kan ik ‘veilig’ de controle in handen houden.” Maar ja, help ik mezelf daarmee? Nee, natuurlijk niet. Ik luister dan naar de kant van de eetstoornis en houd mezelf voor de gek. Ik weet immers best wel beter. Ik kan zien aan het getal op de weegschaal dat ik er nog niet ben en ik weet op basis van de gedachtes die ik heb rondom eten dat ik nog wat te overwinnen heb.
Tenslotte weet ik op basis van de onderliggende problemen of het daadwerkelijk beter of al goed met me gaat. Het is fijn dat ik er beter uit zie, maar dat zegt nog niet zo veel over de daadwerkelijke stand van zaken. Die weet alleen ik en kan alleen ik delen met mijn omgeving, de mensen met wie ik het wíl delen. Soms kan het wel een beetje frustrerend zijn als mensen conclusies trekken over mijn welzijn, (bijna) enkel op basis van uiterlijk…
“Je ziet er goed uit! Je ziet dat je beter aan het worden bent, op weg naar volledig herstel” Anoniem
Hoe zie je dat dan? Hoe weet iemand dat zo zeker? Ken je mijn verhaal? Weet je welke problemen erachter mijn eetstoornis zitten? Weet je hoe vaak ik huil op een dag? Weet je waar ik verder allemaal last van heb? Ga zo maar door… Het maakt me niet uit dat mensen dénken dat het beter gaat, dat mag en dat is op zich ook zo, maar het kan soms wel frustrerend zijn dat mensen conclusies trekken enkel op basis van uiterlijk. Dat voelt onprettig en oppervlakkig, juist omdat ik graag wil dat mensen weten dat een eetstoornis om zoveel meer draait dan enkel uiterlijk…
“Fijn dat ik er goed uit zie, maar je ziet niet dat ik gisteren de halve dag met mijn laptop op het toilet heb gewerkt, omdat mijn darmen nog niet goed functioneren. Uiterlijk is zo’n beperkt beeld van de werkelijkheid. Het is net als social media…”
Het is natuurlijk ook niet per se nodig dat de hele wereld weet hoe het met je gaat. Prima als sommige mensen denken dat het beter gaat, ook als dat niet zo is. Misschien vind je het vooral lastig dat mensen die je nu steunen, denken dat het beter gaat. Je bent bang de steun te verliezen, het ineens allemaal alleen te moeten kunnen, of bang voor te hoge verwachtingen. Ook kan het zijn dat je heel erg verlangt naar liefde en zorg en dat je niet goed weet hoe die op een andere manier te krijgen, dan door een ziek of ongezond uiterlijk. Ja, dat is lastig, maar moet natuurlijk geen reden zijn om je eetstoornis dan maar in stand te houden. Die liefde, zorg en steun kan je ook écht wel krijgen als je er gezond uitziet. Noodzakelijk is daarvoor dat JIJ hierover leert communiceren. Praat over je kwetsbaarheden, je angsten en verlangens.
“Tegen iemand die zwaar depressief is en een paar keer lacht op een foto, kan je ook niet zeggen dat je ziet dat het beter met die persoon gaat. Ja, dat kan je wel zeggen, maar dat is natuurlijk wel een beetje simpel…”
Nee, misschien zal niet iedereen perfect reageren en zullen sommige mensen, ook hulpverleners, als het zichtbaar beter met je gaat, ineens minder zorg uiten. Ja, dat is pijnlijk. Zijn dit dan echter de mensen en hulpverleners die jou werkelijk naar een gelukkigere toekomst gaan helpen? Zijn dit de mensen met wie jij de komende jaren je leven gaat leiden? Nope, waarschijnlijk niet.
De mensen die werkelijk van waarde zijn voor jou, zullen naast je blijven staan en je letterlijk en figuurlijk steunen door dik en dun, zolang jij maar blijft communiceren en blijft delen wat je nodig hebt. Iemand kan niet raden hoe het met je gaat. Zolang jij niets deelt, zal de ander het moeten doen met wat die ziet. Het is daarentegen natuurlijk ook aan de ander om gewoon aan jou te vragen hoe het met je gaat…
Hoe ga jij met opmerkingen over je uiterlijk om?
Geef een reactie