Wat zijn Intrusies?

Ben je weleens ergens op kraamvisite geweest waar je de pasgeboren baby vast mocht houden en dacht je toen iets als: ‘wat als ik haar nu gewoon uit het raam gooi?’ Of denk je weleens tijdens een vergadering dat je je collega heel hard zou kunnen slaan of ineens zou kunnen zoenen? Dan heb jij waarschijnlijk, net als negentig procent van alle mensen, weleens last van intrusies. Een intrusie is een gedachte die zomaar in je hoofd opkomt en best wel bizar kan zijn zoals bovenstaande voorbeelden. De gedachte gaat vaak over iets wat totaal niet gewenst zou zijn of over iets wat je nooit daadwerkelijk zou doen.

”Toen ik net een puppy had, liep ze tijdens het wandelen vaak alle kanten op, waarbij ook regelmatig voor mijn voeten. Vaak kon ik dan denken: ‘wat als ik haar nu eens een keiharde trap geef?’ en bijna voor me zien hoe ze door de lucht zou vliegen en daarna heel stil zou liggen piepen. Ik kreeg er vaak rillingen van, hoe kon ik dat nou denken?”

Een intrusie kan je best wel van slag maken maar volgens veel psychologen is het hebben van een intrusie een manier van onze hersenen om ons te behoeden voor onoplettendheid en het begaan van stomme acties. Door de intrusie worden we ons er juist van bewust dat het uitvoeren van zo’n gedachte vreselijke gevolgen zou hebben op fysiek, emotioneel of sociaal gebied. Door de gedachte die ik beschreef over de puppy, werd ik er direct even aan herinnerd hoe kwetsbaar zo’n beestje is en hoe vreselijk het zou zijn als ik dat echt zou doen. Die bewustwording maakt dat je het juist niet doet en is dus eigenlijk een heel mooi systeem.

Bijna iedereen heeft dus weleens een intrusie en normaal gesproken schrikken we er misschien even van en wordt het vervolgens weggewuifd en gaan we weer verder met het dagelijks leven. Als je echter heel veel na gaat denken over deze gedachten en gaat zoeken naar wat hier precies achter zit, dan kunnen intrusies een stuk vervelender worden. De gedachte is dan niet meer zomaar een intrusie maar kan een dwanggedachte worden waar veel consequenties aan zitten. Iemand die bijvoorbeeld weleens de gedachte heeft om een kind op straat een duw te geven, zal dan gebieden met veel kinderen gaan vermijden. Dit kan op een gegeven moment uit de hand lopen en ervoor zorgen dat iemand niet meer naar buiten durft uit angst om iemand anders iets aan te doen. 

Ook maken deze mensen de obsessie voor deze gedachte alleen maar groter door te proberen het te onderdrukken, terwijl anderen er verder totaal niet bij stilstaan. Als iemand je nu immers zou zeggen dat je niet aan een roze olifant mag denken, dan is dat waarschijnlijk het enige wat nog in je hoofd opkomt, terwijl je er normaal gesproken nooit aan denkt.

Het is lastig te zeggen wanneer iets simpelweg een intrusie is en wanneer het omslaat in een obsessie. We kunnen immers allemaal weleens wat langer nadenken over zo’n gekke intrusie zonder dat dit gelijk dwangmatig is. Zo heb ik weleens op het perron gestaan waar een intercity langs raasde. Toen ik dacht: ‘ik zou er ook gewoon voor kunnen springen’, vond ik dat best wel heftig. Ik dacht dat ik misschien onbewust wel suicidaal was en vroeg me af waarom ik die gedachte ineens had. Later zei mijn toenmalige therapeut dat waarschijnlijk op dat moment nog meer mensen met mij op het perron diezelfde gedachte hadden, omdat dat nu eenmaal een veelvoorkomende intrusie is. Nadien kon ik het ook loslaten en dacht ik er nauwelijks meer over na. Anders is het als je vanaf dat moment treinen gaat vermijden uit angst dat je je gedachte uitvoert. Dan is het goed om hier met een professional over praten, want het is heel moeilijk om zelf weer van zo’n gedachte af te komen.

Intrusies zijn soms vervelend, maar ze kunnen ook best weleens lachwekkend zijn. Sommige intrusies zijn wat genant of lijken heel gek, totdat je er met anderen over praat en hoort dat je lang niet de enige bent die weleens van die gekke gedachten heeft.

Voorbeelden van veelvoorkomende intrusies zijn:
♥ Gedachten over het pijn doen van je kinderen of huisdieren;
♥ Een hoge flat zien en denken dat je er van af kan springen;
♥ Gedachten over seks met je schoonvader of anderen waarmee je dat nooit zou doen;
♥ De gedachte dat je diep van binnen misschien wel een crimineel of seriemoordenaar bent;
♥ Op de snelweg voor je zien hoe je ineens je stuur omgooit of juist op de rem trapt;
♥ De gedachte om in het openbaar vervoer ineens hysterisch te gaan schreeuwen;
♥ Op het spoor staan en iemand voor de trein willen duwen of zelf willen springen;
♥ Gedachten aan het zoenen van mensen die je op straat tegenkomt;
♥ Tijdens het snijden van groenten denken dat je iemand neer gaat steken;
♥ Gedachte over ongewone seksuele handelingen met bepaalde mensen of dieren;
♥ Zien hoe je een kind of dier van een hoog gebouw gooit;
♥ Tijdens een gesprek je gesprekspartner ineens uit willen schelden of slaan.

Wat heb jij voor intrusies?

Bron plaatjes: weheartit

Sandra

Geschreven door Sandra

Reacties

75 reacties op “Wat zijn Intrusies?”

  1. wow, wat een helpende blog. tnx
    ik heb dit regelmatig, (stuur van de auto omgooien bv, ook wel eens rondom mijn kindjes *schaam*, maar als ik het op deze manier bekijk kan ik wel minder straffend naar mezelf zijn.
    xx

  2. Eerlijk gezegd komen dat soort dingen me bekend voor haha, dat slaan van je gesprekspartner hahaha, zovan; nee, ik heb geen zin in dit gesprek, ik wil je slaan. ;s;s;s

  3. Haha heel herkenbaar maar het lijstje maakt het heel grappig! Ik heb het niet zo met anderen pijn doen, maar wel inderdaad denken aan voor de trein springen als hij langskomt, uit mijn raam springen als die open staat, van de Eiffeltoren springen, haha. Ik kan er wel om lachen, want het zijn geen dingen die ik echt zou doen.

  4. Ik wist niet dat dit de naam was, maar ik had wel van mijn therapeute gehoord dat de functie inderdaad waarschuwend is, en niet gek.

    Intrusies die ik soms heb:
    Naar beneden springen als ik op een hoge flat of plek ben.
    Voor de trein springen.
    Mijn telefoon van een brug af gooien.
    Mijn kat schoppen.
    Sex met mensen die totaal niet aantrekkelijk of gepast zijn.

    Ik vind het vreselijk, maar nadat ik wist dat het juist het *tegenovergestelde* is van wat je wil doen kon ik me er in elk geval iets minder schuldig voelen!

    Goede blog dus, dank!

  5. Ik heb amper intrusies. En anders zijn het gewoon fantasiën zoals ik het wil hebben.
    Dat zorgt zeker ook voor mijn domme acties haha 😛

  6. iemand wurgen waar ik van hou.

  7. Mijn kat wurgen, terwijl ze het liefste is wat ik heb.

  8. OMG! ik dacht dus echt dat ik de enige was met dit soort gedachten! Vooral dat ik andere mensen een klap in hun gezicht zou kunnen geven

  9. Hahaha. Zoooo herkenbaar dit. XD

  10. Dat heb ik wel eens als ik met mn hamster in de keuken sta, en mn moeder kookt. Gewoon dat ik m wel in het water kan gooien, of van mn hamster paté kan maken, maar dan lach ik om mezelf, doe ik toch niet hahah.

  11. wow.. bedankt zeg! Ik dacht dat ik de enige was en dat ik gek aan het worden was. Het is echt heel geruststellend om te lezen dat dit bij heel veel mensen voorkomt!

  12. Jeetje, wat ontzettend herkenbaar. Heb ook geregeld last van dat soort gedachten. Fijne blog, tnx!

  13. Haha wat leuk om zo te lezen! Dan lijkt het ineens veel minder eng of heftig dan ik eerst dacht 🙂
    Ik denk zelf vaak dat ik misschien wel crimineel ben, of verstandelijk vehandicapt en dat niemand het tegen me wil zeggen :$

    1. Ik heb ook vaak de gedachte dat er iets mis met mij zou zijn en dat anderen dat niet kenbaar aan mij maken. Ik dacht ook even dat ik verstandelijk gehandicapt kon zijn en dat iedereen dat verborgen voor mij hield

  14. O, ik wist niet dat daar een naam voor is. Herkenbaar!

  15. Ik schaam me echt dood over deze gedachtes.. Bedankt voor dit blog!

  16. Oke, dit is echt suuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuper geruststellend dit!
    Was al bang dat ik stiekem een moordenaar aan het worden was omdat af en toe denk : wat als ik mijn mijn moeder zou wurgen?

    Dit is echt een heel enge gedachte en ik zou haar voor geen geld van de wereld kunenn missen!

  17. Oke sorry maar ik herken dit totaal niet en ik vind het ook best heftig die gedachtes.

  18. ik voel me altijd verschrikkelijk na deze gedachtes, deze blog is heel fijn!
    ik wil vaak in m’n hoofd mensen iets aandoen, slaan ofzo. of mezelf iets aandoen.

  19. Dacht dat ik de enige was. Zulke dingen zou je niet gaan doen, maar gedachten komen en gaan.

  20. Hierheb ik de afgelopen weken zo ovrer nagrdacht!! Dacht dat ik de enige was…

  21. Herkenbare blog, mijn hele autorit bestond net uit zulke gedachten. Ik heb ze geregeld.
    Blij dat meer mensen zo denken 😛

  22. Wow, wat fijn om te lezen dit!
    Ik vond mezelf echt een creep, maar als ik dit lees ben ik dus echt niet de enige *pfieuw*
    Echt een hele goede blog!

  23. Woww wat een fijne blog om te lezen. Ik wist niet dat heel veel mensen dit hebben ik dacht dat zulke gedachten raar was en alleen ik dat had. Het stelt echt gerust! Super bedankt!!!!!!!!!!!

  24. Net als voor vele anderen zie ik, ook voor mij wel bekend terrein.

  25. Wat een fijne blog! Ik dacht dat ik hierin de enige was en schaamde mij er eigenlijk heel erg voor. Dit helpt mij heel erg!

  26. Gelukkig ben ik niet de enige, nooit met iemand over durven praten en fijn om te weten: ‘hoe je het beestje een naam moet geven’, dat wist ik namelijk ook niet!!

  27. Herkenbaar… ik heb hier best vaak last van en weet nu dat het een naam heeft! Gelukkig ben ik zo te ziwn niet de enige!

  28. K moet eerlijk zeggen dat ik het moeilijk vind om ze te negeren t liefst voer k die gedachten uit of is dat weer iets anders

  29. Ik heb eigenlijk nooit van zulke gedachten. Is dat raar?

  30. Ik heb dit elke dag een keer of 6 daardoor krijg ik soms ook een grote lach op mijn gezicht

  31. Wat grappig om te lezen! Ik heb het vooral met opeens je stuur omgooien als je aan het rijden bent. Ik vond dat een hele beangstigende gedachte toen ik net mijn rijbewijs had. Ook voor de trein springen was iets wat regelmatig in me opkwam.
    Ik ben toen een tijdje bang geweest dat ik suïcidaal was ofzo, maar ik moet ook wel zeggen dat ik deze gedachtes minder vaak heb sinds mijn therapie 🙂

  32. Heel erg herkenbaar en soms wel angstaanjagend, want het lijkt zo echt.

  33. Grappig om te lezen dat het eigenlijk dus vrij normaal is om dergelijke gedachten te hebben.
    Ik moet zeggen dat ik ze zelden tot nooit heb eigenlijk. Ik kan me iig niet echt herinneren wanneer ik zo’n gedachte heb gehad.

  34. Hahah dacht ook dat ik de enigste was. Gelukkig!! Herken wel veel. Dacht dat ik misschien psychotisch ofzo zou worden als ik daar te vaak aan denk. Maar wist wel dat ik het nooit zou doen.

  35. Heel fijne blog op een zeer goed moment! Had hier nog nooit van gehoord, behalve dan dat mensen die pas een baby hebben gekregen die veel huilt en weinig slaap hebben wel eens denken dat ze hun kind dan wat aan kunnen doen. Ik had mezelf altijd lachend gezegd dat mij dat nóóit zou overkomen… Maar toen kreeg ik een baby die dag en nacht elke 2 uur huilde… 7 maanden lang… Wat vond ik dat erg; die gedachten. Ik dacht dan niet dat ik mijn kind wat aan zou doen, maar wel dat ik iets terug wilde schreeuwen. Dat gebeurde ook één keer en ik schrok daar zo van, dat ik moest huilen en mijn kleine smurf doodmoe tot in de ochtend heb zitten knuffelen. Voel me dankzij deze blog wel iets minder schuldig…

  36. hihi ik had vroeger in de klas altijd de gedachte: wat als ik nou op mn tafel sprong en heel hard ging schreeuwen, midden in de les? het zou zo maar kunnen!

  37. Of de neiging om me mobiel uit het raam van de auto te gooien :’)

  38. Goed geschreven zeg!

  39. super mooi geschreven! mensen die ik haat of die me erg dwars zitten neerschieten(ouders etc) of gewoon een massa moord plegen op een openbare plek, zelfmoord (van de brug of voor de trein) en heel vaak weglopen

  40. Wat een super mooi stuk heb ik zojuist gelezen. Heel erg fijn.

    Ik heb 2 dochters, een van 11 en de ander van 4. Over de jongste heb ik “vaak”nare gedachtes. Zelf denk ik dat het te maken heeft met het feit dat ik tussen beide dochters in 4 keer een zwangerschap verloren zag gaan, waardoor mijn jongste meisje echt het cadaeutje was. Juist bij haar ben ik ontzettend bang om te verliezen, al wil ik mijn oudste dochter ook nooit meer kwijt hoor.

    De kleine meid is ook de draak in huis dus moet ik het vaakst boos op haar worden. Dan ben ik wel eens heel erg bang dat ik juist dan “doordraai”, en in blinde woede haar wat kan aan doen. Dus ik herken erg veel in je goed uitgelegde blog. Dank daarvoor.

  41. Pfff wat grappig om te weten dat mijn “enge” gedachten om het stuur ineens om te gooien op de snelweg een van de vele vaak voorkomende intrusies zijn… Maakt alles toch een beetje minder vreemd

  42. Hahaha oh ik herken het ook! Ik ben ook opgelucht dat ik niet de enige ben!!!! Maar als je het zo leest..moet ik er ook gewoon om lachen..denk dat dat ook de beste manier is om ermee om te gaan! Ook al is dat wel is lastig op zo’n specifiek moment….

  43. Ik heb dit ook af en toe en ik schrik er wel een beetje van. Zo dacht ik laatst hoe het zou zijn als ik ons 3 maanden oude katje een klap zou geven op de nek met een schep of dat ik mijn mamma keihard zou slaap. Ook denk ik van mijzelf dat ik eigenlijk helemaal niet aardig ben endat ik beter thuis ben in een inrichting ofzo.
    Ik dacht dat ik de enigste was maar gelukkig is dat niet zo!

  44. super blog.plassen midd,en in de winkel ,

  45. Wat fijn om dit te lezen. Ik dacht 3 maanden geleden dat ik zwanger was (uiteindelijk een miskraam gehad) en omdat ik dat zo graag wilde was ik daar erg mee bezig. Uit het niets dacht ik toen opeens: Maar stel je voor dat ik het straks helemaal niet aankan en ik straks mijn baby iets aan zou gaan doen… Deze gedachten heeft mij toen zo beangstigd dat ik steeds vaker zulke gedachtes kreeg omdat ik er zo mee bezig was.. Ik kreeg toen over van alles en nog wat van zulke nare gedachtes en hierdoor ben ik nu depressief geworden.. Ik kan er heel moeilijk mee omgaan omdat ik het zo eng vind als ik een nare gedachte krijg.. Ik slik er nu medicatie voor en ga in therapie.. Ik hoop dat dat werkt. Wel heel fijn om te lezen dat zoveel mensen wel is een nare gedachte hebben.. Ik wou dat ik dit eerder had gelezen dan was ik er misschien niet zo angstig voor geworden als nu..

  46. zo herkenbaar, ik dacht altijd dat ik een beetje gek was. De autodeur open willen doen op de snelweg, ofzo. De neiging kan best sterk zijn ook. Ik heb er uiteindelijk bij een gedachte die zo smerig was, een dwangstoornis aan over gehouden. Ging over seks met iemand in de familie. Daar schrok ik zo erg van, dat ik dacht “als dit maar niet in mijn hoofd blijft zitten”. Ja, foute boel natuurlijk, want dat moet je juist niet denken.
    Ik was zo bang op een gegeven moment dat ergens diep van binnen ik dit misschien wel zou willen, waarom is deze gedachte anders zoveel heftiger dan andere gekke gedachten? Daar moest wel iets achter zitten en er zou iets vreselijks mis met me zijn, een of ander complex zou ik wel hebben. Ik ben nu aardig van deze gedachte af, maar duurde jaren. Soms als ik me heel gestresst voel, plopt ie toch weer op. Dan baal ik er van maar het beheerst mijn leven niet meer. en het verdwijnt ook sneller.

  47. Ik heb dit heel sterk. Ik denk vaak hoe ik iemand zijn/haar strot dichtknijp en ze dan keihard in hun bek uitlach terwijl ze langzaam doodgaan met de angst in hun ogen. Enerzijds maakt die gedachte mij bang, maar anderzijds geeft het mij ook voldoening en dat maakt mijn angst nog groter.
    Ik heb autisme en ik denk dat het feit dat ik andere mensen en de samenleving ervaar als lastig, opdringerig en veeleisend, hier ook een rol in speelt?

  48. Jeetje, wat wen fijn blog dit. Ik had 3 jr geleden last van dwanggedacten (inteusiea) die uiteindelijk gepaard gingen met angsten. De gedachten aan dat bij elk sociaal contact ik gezoend heb met die persoon of sex heb gehad. Terwijl dat natiurlijk niet zo is. En het verlamde mij gewoon. Het zorgde ook voor het einde van mijn huwelijk. Na mijn scheiding was het helemaal weg. Tot een paar weken geleden. Zomaar ineens! Ik besloot toen dat ik daar niet meer doorheen wil en ik weet ook dat het van kwaad tot erger kan gaan. En ik wil er niet mijn huidige relatie door kwijt raken. Sterker nog of eigenlijk wil ik mijn fijne relatie beeindigen in de hoop dat ik er vanaf ben. Sterker nog ik weet zeker dat het dan weer weg is. Maar omdat ik dat toch niet kan heb ik heb binnenkort gesprek met een psycholoog (schijnt een expert op dit gebied te zijn) om hier vanaf te komen. Ben hier zoooo moe van…

  49. Oh het is een psycholoog die gespecialiseerd is in EMDR en Hypnotherapie. Iemand ervaringen?

  50. hoe heet die psycholoog? goede ervaringen inmiddels?

  51. Wat fijn om te lezen dat er meer mensen zijn. Ik zelf heb naar mijn idee ook echt extreme gedachten. Ik herken ook veel in wat A zegt. Bij mij zijn mijn intrusies zo heftig omdat ze onbewust te maken hebben met zelfsabotage. Door de gedachtes die soms dwangmatig zijn word ik zo angstig dat ik bepaalde stappen in mijn leven niet meer durf te neme zoals samenwonen en kinderen (mogen) krijgen, ik ben namelijk nu al bang dat ik die kinderen iets aan kan gaan doen.. De intrusies behouden mij dus van letterlijk meedoen aan het leven. Ik heb ook een relatie gehad en heb die ook hierdoor moeten stoppen. Nu heb ik een nieuwe relatie en komt het weer omhoog. Maar dit keer ga ik dus juist NIET de relatie stoppen om maar van die gedachten af te zijn want dat is niet de oplossing. Ik ga hulp zoeken en ben ook nieuwsgierig naar wat jullie voor hulp zoeken. Ik denk zelf aan mindfulness, en haptonomie of regressietherapie. Iemand ervaring mee?

  52. Heel herkenbaar, word er alleen altijd zo bang van…
    heb het juist bij de mensen waar ik het meeste van hou, mijn zoontje dus :'(

    1. Beste Niek,

      Je bent niet de enige met deze gedachten.
      Bij mij gaat het ook steeds om mijn naasten en dierbaren. Op bepaalde momenten is het rustig en andere stopt het niet. Het doet me ergens toch een beetje goed om te weten dat ik niet de enige ben. cheer up!

  53. Ik ben hiervoor een paar jaar geleden naar een psycholoog geweest. Bij mij was het vrij heftig. Mijn gedachtes gingen voornamelijk over zelfmoord en moord. Ik dacht bijvoorbeeld aan hoe ik de trap af zou lopen en een mes uit de la ging halen en mijn pols door zou snijden, aan dat ik iemand anders of mezelf voor de trein zou gooien of dat ik ineens voor een auto zou springen. Het maakt me ook heel bang omdat ik bang was dat de controle over mezelf zou verliezen en het zou doen. Ik ben toen een tijdje heel erg bang geweest voor messen. Op mijn opleiding Toegepaste psychologie kwam dit onderwerp; intrusties, ter sprake en ik was ineens zo opgelucht dat ik niet gek was en dat dit gewoon iets heel logisch was en dat ik dit niet echt wil! Mijn psycholoog wist zelfs niet wat er aan de hand was, dus ik werd uiteindelijk op iets heel anders gecoacht dan wat echt het probleem was. En inderdaad de gedachtes er gewoon laten zijn hielp mij ook het meest.Ik denk dat het belangrijk is dat meer mensen van dit verschijnsel afweten zodat ze weten dat dit niks geks is. Ik denk namelijk dat meerdere mensen er last van hebben, zeker mensen die erg gevoelig zijn en veel geven om hun eigen gedachtes.

  54. Ik heb dus een hele lange tijd gedacht dat ik gek was in mn hoofd. En dat iedereen om me heen nooit zulke rare gedachten had.. door dit nu te lezen kan ik mezelf meer gerust stellen, ik wist niet dat dit bestond. Ik lees veel herkenbare dingen van reacties van mensen
    Fijn om te lezen.

  55. Heel herkenbaar dit. Bij mij gaat het in waves. Er zijn maanden dat ik er geen last van heb of dat het echt komen-en-gaan gedachten zijn. Er zijn andere periodes waarop mijn lichaam heftig reageert op deze gedachten (angst) en waarbij het moeilijker gaat omdat de gedachten blijven terugkomen en dominanter zijn. Met behulp van therapie en een SSRI kan ik het nu wel goed onder controle houden en kan ik de moeilijkere momenten nu beter aan.

    Als je er eens goed bij nadenkt heb je best vaak van die intrusieve gedachten. Maar in normale omstandigheden komen en gaan die weer omdat je mentale weerstand groot is. In moeilijkere tijden (stress, vermoeidheid, etc.) is je mentale zelf wat zwakker en kunnen dergelijke gedachten vaker optreden. Het positieve nieuws is dat het maar gedachten zijn en ze je lichaam niet beheersen. Mijn psycholoog stelde me ook gerust dat er eigenlijk geen cases zijn van iemand die door een dwanghandeling een feit pleegde.

    Afleiding helpt altijd, zo heeft je geest geen tijd om met die gedachten bezig te zijn. Succes allemaal!

    1. Wat is SSRI ??? Ik heb dringend hulp nodig voor mijn man

      1. Zie het al hier valt ook citalopram.onder

  56. Ook bij mij het geval . Schrik dat ik kleindochter iets zal aandoen of aangedaan heb . Niettegenstaande het mijn allerliefste schat is …
    Maar gewoon een kwelduivel die af en toe komt opduiken ( zeker in periodes waarin je al gestresseerd bent). Goed boek in dit verband is " Het duiveltje van de geest" van Lee Baer (Uitgeverij Nieuwezijds). Hoofdgedachte is ook dat strijden tegen de kwade gedachte niet de juiste strategie is. De gedachte laten overwaaien ( en er zelfs mee lachen).

  57. Super fijn om te lezen dit!! Ik heb dit een tijdje heel vaak gehad en maakte me er erg veel zorgen over! Ik was heel bang dat er geestelijk iets niet helemaal lekker zat bij mij, maar dit is dus gewoon heel normaal!
    Zo had ik bijvoorbeeld;
    Tijdens het klussen met mijn lieve moeder had ik de plotselinge gedachte dat ik de punt van een hamer in haar hoofd kon gooien, en zag toen de gevolgen gedetailleerd voor me, ontzettend naar!
    Ook ben ik tijdens het dwalen op internet wel eens op hele heftige beelden gestuit, foto’s van vermoordde mensen bijvoorbeeld. Ik voelde me daarna ontzettend misselijk.. is dit ook een intrusie?

  58. Ik heb dit vaak tijdens paniekaanvallen gehad… Dank je wel voor de informatie. Ik heb nu al lang geen aanval meer gehad ( en ook geen intrusies), maar deze informatie doet heel veel goeds. Het is fijn om te lezen dat hey geen kwaad kan, normaal is en vrijwel iedereen Door weleens heeft. Dank je!

  59. Ik weet niet of ik nu ver ga maar als ik een gedachte heb dat ik me moeder neersteek omdat ik heel boos op haar ben is dat best wel kalmerend.

  60. Ik denk vaak,vooral bij onrecht, dat ik het/iets in de fik wil steken.
    Of denken was ik maar Dexter ( vd serie). Dan had ik wat minder last van mijn geweten en zou ik beter nee kunnen zeggen of afstand nemen van situaties waarin ik niet wil zijn.

  61. Ik heb vaak de gedachte dak ik iemand verloren heb mijn broer of moeder… En dan sla ik ineens in paniek als dit in mijn hooft schiet ookal is het niet waar.. Ik blijf deze zelfde gedachte constant krijgen over en over elke keer… Het maakt mij aan de ene kant een beetje kapot. Ookal is het niet waar

  62. Soms denk ik tijdens het wandelen :wat als ik andere wandelaars in de sloot druk of voor de enkels schop!!

  63. Ik denk soms ook op de snelweg waar je meer dan 100 km/uur rijdt, wat als ik het stuur ineens omgooi, bijv al je over een brug rijdt. Zo beangstigend. Ik dacht ben ik nou suïcidaal of zo? Wat geruststellend dat het bij veel meer mensen voorkomt. Ik zou dit nooit willen doen namelijk en snapte niet waarom ik dit soms dacht… ook tijdens een werkoverleg bijv wat als ik mijn collega plotseling ga zoenen!!! ??
    Ppfff whahaha zo lachwekkend!

  64. Ik heb mijn twee katten rot verwend. Ik ben bij de jongste gebleven, dag en nacht. Tot ik ook hem moest laten inslapen. De twee liggen begraven in mijn tuin. Ik beeld me in wat voor erge dingen ik doe met hen. Mij maakt het fameus kapot. Vermoeiend en slopend.

  65. Ik ben voor een groot deel erg positief. Over deze prachtige informatie het grootste gedeelte van de dag ben ik zeer positief in de loop komen die dwanggedachten op wat my nu helpt is om zo snel aan die roze olifant te denken het lukt best aardig vindt het leuker als dat ik denk ik ga me vrouw nu slaan zeer leerzaam deze informatie bedankt.

  66. Deze blog en alle reacties zijn zeer geruststellend! Ik heb sinds kort best veel last van zulke gedachten vooral dan rond seks met mensen waar ik dat totaal niet mee zou willen en me daar dan dood om schaam. Sowieso zie ik er ook een psycholoog voor, dat raad ik iedereen aan die het er echt moeilijk mee heeft 🙂

  67. Oh wouwww dit stelt mij ook gerust.
    Ik moet wel zeggen dat ik het eigenlijk heel lang niet had maar in periodes van veel stress worden mijn gedachtes ook een stuk meer duister.
    afgelopen week ook serieus paniekaanvallen gehad door mijn intrusie gedachtes, dan kom je dus op een punt dat je denkt dat je gek bent of bang bent om controle te verliezen. Super vermoeiend! Want ik weet dat ik het niet zou doen, maar door zo’n fysieke reactie voelt het heftig, daar wordt je dan weer bang van. Ik geloof ook wel hoe minder aandacht je eraan besteed en lachwekkender je het maakt hoe sneller het verdwijnt is nog wel even oefenen…wat ook zo is vaak zijn angsten- creativiteit die de verkeerde kant op gaat 🙃 bedankt voor deze blog 💭

  68. Heel herkenbaar. Ik heb een onderliggende angststoornis waardoor ik hier erg gevoelig voor ben. Vooral nu ik vader ben van 2 kleine kinderen spelen de intrusies dagelijks op. Bedankt voor deze blog!

  69. Ik heb de laatste 2 dagen dat ik in mijn gedachten steeds stomme kinderen zeg over mijn kleinzoons. De ene is 4mnd. En de andere bijna 2. Maar ik ben supergek op ze. Ik voel me schuldig. Vind het zo raar. Ik mis ze juist heel erg, terwijl ik ze pas gezien heb.

  70. Ik heb de laatse week ook last van een gedachte dat in mijn hoofd telkens terugkomt dat ik seks heb met een persoon dat ik helemaal niet wil en hier schaam ik me heel erg voor ik heb de laatste tijd heel veel last gehad van stress misschien komt het daardoor heb eens een afspraak gemaakt met een psycholoog en ga eens kijken hoe ik hiermee beter moet omgaan en tot slot vergeten.. en als het terugkomt die gedachten zou ik in plaats van erom te piekeren gewoon er is mee lachen maar dat lukt nog niet zo goed dus daarom afspraak met psycholoog gemaakt.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *