Hallo, welkom in de eetstoorniswereld. Voordat je deze wereld mag betreden wil ik graag even je paspoort zien. Je naam vind ik niet zo interessant, ik wil enkel je lengte weten en die staat in je paspoort. Je lengte is voor mij interessant omdat ik hiermee deels kan bepalen welke functie bij je past. Hiervoor wil ik nog wel graag dat je even op de weegschaal gaat staan. Hierna krijg je van mij de baan anorexia, boulimia, eetbuistoornis of eetstoornis nao. In deze wereld wordt de functie van anorexia trouwens het meest gewaardeerd, dus ik hoop voor je dat je gewicht laag genoeg is om anorexia te krijgen.
Nu je binnen bent zal ik je een beetje uitleggen hoe alles hier werkt. In deze wereld draait alles om eten en gewicht. Je hebt hier een fulltime baan aan. Ik verwacht hierin trouwens geen 9 tot 5 mentaliteit van je. Ook na 5 uur gaat het werk gewoon door. Soms zelfs ‘s nachts. Als je ‘s morgens wakker wordt verwacht ik tenslotte ook een actieve werkhouding van je. Je werk is eigenlijk gewoon je leven in deze wereld. Je bent 24/7 bezig met eten en wegen en hier haal je al je zelfwaardering uit. Je salaris wordt uitbetaald in zelfwaardering, trots en gevoelloosheid. Vooral dit laatste is een eerste levensbehoefte van jou, aangezien er met bepaalde gevoelens nauwelijks te leven valt. Het is dus maar wat fijn dat deze worden weggevaagd door je salaris.
Deze wereld kent vrij weinig sociale contacten en hobby’s, simpelweg omdat je altijd met je werk bezig bent. Jouw werk is je hobby en jouw collega’s zijn je enige vrienden, maar tevens concurrenten. Iedereen is gewoon een carrièretijger in deze wereld. Dat maakt je wel flink eenzaam, maar je weet wat ze zeggen: “It’s lonely at the top”.
Mensen met een boulimia, eetbuistoornis en NAO baan, zijn vaak een beetje jaloers op degenen met anorexia. Ze vinden hun eigen baan een beetje voor mensen met minder capaciteiten, minder zelfdiscipline en daar balen ze van. Velen willen daarom graag van baan switchen en doen hier hun best voor. Er zijn er maar weinig die de overstap maken. Andersom gebeurt dat wel wat meer.
Ik zal je nu per functie vertellen welke taken hierbij horen.
Anorexia: Je bent iedere dag en soms nacht bezig met het onder controle houden van je gewicht. Je doet dit door veilige maaltijden te eten die je zelf hebt bedacht. Je onthoudt jezelf van eten dat te vet of calorierijk is. Je controleert je gewicht regelmatig door op de weegschaal te gaan staan. Je probeert daarnaast zo veel mogelijk te bewegen. Te veel eten betekent falen in je functie. Je moet dit zo snel mogelijk weer compenseren door nog minder te eten en nog meer te bewegen.
Sommige mensen kregen deze functie ooit zonder dat ze dit wilden, anderen hoopten dit juist te krijgen als bewijs van hun doorzettingsvermogen. Velen zijn bang om de functie weer te verliezen. Het is hun identiteit, hun trots. Ontslagen worden uit deze functie is doodeng, wat dan moeten ze de vertrouwde eetstoorniswereld verlaten en waar komen ze dan terecht? De wereld buiten deze eetstoorniswereld is zo ingewikkeld en bestaat uit zoveel meer dan eten en gewicht. Het is veel veiliger om gewoon in deze wereld te blijven leven. Je weet hier exact wat je moet doen: weinig eten, veel bewegen, regelmatig wegen en vaak ook veel liegen.
Boulimia: Eigenlijk doe je hier hetzelfde als bij de anorexia functie, alleen wissel je hier het hongeren af met heel veel, heel snel opeten. Je bent net als bij anorexia heel erg gericht op je gewicht en doet er alles aan om dit te controleren. In tegenstelling tot anorexia waar je meestal door afvalt, doe je er bij boulimia alles aan om niet aan te komen. Liefst val je ook af, maar dat lukt meestal niet. Hierdoor voel je je altijd een beetje een mislukking en ben je jaloers op de mensen met anorexia. Je taken kunnen verder bestaan uit overgeven, laxeren, overmatig sporten en hongeren. Dat zijn allemaal niet even leuke klusjes, maar ja, dat krijg je nu eenmaal bij functies die wat lager in de bedrijfshiërarchie staan. Je moet deze functies echter niet onderschatten. Ze worden wel minder gewaardeerd, maar ze zijn minstens zo zwaar als de taken die horen bij anorexia.
Eetbuistoornis: Dit is de minste gewaardeerde functie binnen de eetstoorniswereld. Veel mensen begrijpen deze functie niet en vinden het een functie voor luie en ongedisciplineerde mensen. De functie is ook een beetje onbekend binnen de eetstoorniswereld omdat er het liefst zo weinig mogelijk over gesproken wordt. Mensen schamen zich ervoor. Toch is dit de meest voorkomende functie binnen de eetstoorniswereld. De functie is niet zo divers, omdat deze qua taken met name gericht is op veel eten. Dit maakt het tegelijkertijd ook een hele zware functie. Het vele eten zorgt voor veel maagproblemen, darmproblemen en groei in gewicht. Vooral dit laatste staat het goed functioneren ernstig in de weg.
NAO: De laatste functie binnen deze wereld is NAO. Eigenlijk is dit een beetje vage functie. Bij de ingang van de eetstoorniswereld kregen ze niet helemaal goed hoogte van je. Ze wisten niet welke functie ze je moesten geven omdat je bij alle drie de functies niet echt thuishoorde. Daarom is er maar een soort ‘allegaartjes functie’ gemaakt om iedereen die nergens precies in paste in onder te brengen. Dit betekent echter wel dat je van alle markten thuis bent. Je moet super flexibel zijn en niet alleen wat taken van boulimia kunnen uitvoeren, maar ook taken van anorexia. Het niet hebben van een duidelijke functie vind je ook wel vervelend. Je voelt je hierdoor minder belangrijk en minder serieus genomen. Dit laatste is absoluut niet terecht, want je hebt juist doordat je van zoveel markten thuis bent, een hele zware baan die zeker niet onderschat moet worden.
Dit waren de functies binnen de eetstoorniswereld. Meer dan dit is er eigenlijk niet te doen in deze wereld. Dit komt omdat de meesten gewoon helemaal opgaan in hun functie. Je krijgt hierdoor het idee dat er verder niets is. Dit zorgt er ook voor dat mensen hun baan lang vasthouden. Bij sommige bedrijven is de doorloop heel hoog, maar in de eetstoorniswereld helemaal niet. Gemiddeld blijven mensen hier 5 tot 7 jaar werken. Vaak zijn ze het na die 7 jaar ook wel goed zat en gaan ze op zoek naar iets anders. Ze verlaten dan de eetstoorniswereld om terug te gaan naar de gewone wereld. Iets wat de meesten heel spannend vinden. Sommigen houden dat niet vol, vinden het te eng en komen weer terug naar de eetstoorniswereld om daar hun oude functie weer op te pakken.
Binnen de eetstoorniswereld heerst een hele andere cultuur dan buiten de eetstoorniswereld. Terwijl het in de eetstoorniswereld vaak als een prestatie wordt gezien als iemand met ondergewicht is afgevallen, wordt het in de gewone wereld gezien als zwakte. “Het meisje of de jongen is nog niet sterk genoeg om de anorexia te overwinnen”. De verschillende functies worden hier gezien als tijdelijke problemen die verholpen kunnen worden. De eetstoorniswereld wordt gezien als zieke wereld waar je zo snel mogelijk weer vandaan moet zien te komen…. en als je er goed over nadenkt, is dat ook gewoon zo.
De eerstoorniswereld is een hele nare wereld waar heel veel verdriet, pijn én zelfs jaloezie is. Het is een wereld die mensen niet durven te verlaten. Een wereld waarin je jezelf isoleert en eenzaam maakt en waarin er nog maar weinig ruimte is voor vrienden, familie en hobby’s. Een wereld die je tegenhoudt jezelf te ontwikkelen, om je heen te kijken naar alles wat er nog meer is. Een wereld die je klein houdt en ongelukkig maakt. Een wereld waar je niet wilt zijn.
Ik heb de eetstoorniswereld al wat jaartjes geleden verlaten en ik zal hier nooit meer terugkeren. Ik hoop dat jij, jij die je nu bevindt in deze wereld, snel ontslag neemt van je functie en kiest voor jezelf. Ik hoop dat je je koffers pakt en terugreist naar de echte wereld, de wereld die zoveel groter en interessanter is dan die eetstoorniswereld. Een wereld waar jij als persoon kan groeien, kan genieten en écht kan leven. Dat is wat je verdient en dat is waar je moet zijn.
Scarlet ♥
Geef een reactie