Heb je een eetstoornis dan kunnen normale zaken ineens heel gecompliceerd worden. Bijvoorbeeld je gezondheid en je psychische toestand, maar ook bepaalde verantwoordelijkheden, zoals je studie, een bijbaantje of je werk. Naar je werk of naar school gaan wordt met een eetstoornis ineens niet meer zo simpel.
Natuurlijk is werken en studeren altijd in bepaalde periodes een last, maar als je problemen hebt met eten of nogal in de knoop zit met jezelf, wordt die last ineens wat groter. Hoe ga je hiermee om? Stoppen met werken of studeren is niet altijd de juiste oplossing en kost je vaak een hoop geld!
”Ik heb meerdere malen met mijn studie moeten stoppen, nadat ik van de Havo naar het VMBO was gezakt. Ik baalde ervan, maar wist ook dat ik er een zooitje van maakte op de Havo. Later op het MBO haalde ik wel weer goede cijfers, maar ging het in mijn hoofd en lichamelijk zo slecht dat ik mijn opleiding niet kon afmaken. Ik moest intensiever in behandeling en kon daar geen opleiding meer naast blijven volgen.
Gelukkig heb ik deze keuze gemaakt. Ik had misschien al een hoop jaren weggegooid door het vele blijvenzitten, maar ik moest nu in mezelf investeren. Als ik dit niet deed kon ik misschien wel nooit meer een opleiding gaan volgen. Ik investeerde en heb uiteindelijk het diploma gehaald die ik wilde halen. Misschien wel jaren later, maar het is me wel in goede gezondheid gelukt. En daar ging het om.”
Als je werkt kan je eetstoornis het je ook knap lastig maken. Aan de ene kant moet je hieruit motivatie halen om ervoor te zorgen dat je kunt blijven werken en dus niet te ver in je eetstoornis zakt. Aan de andere kant moet je ook beslissen wanneer werken teveel voor je is en hoe je dit samen met je baas kunt oplossen.
Maak nooit zomaar een keuze om te stoppen met school of werk, maar praat hier altijd over op school of met je leidinggevende op je werk. Misschien zijn er manieren waarop het werk verlicht kan worden en hoef je niet meteen minder te gaan werken. Maar het kan ook zijn dat je juist jouw rooster iets inkort of ervoor zorgt dat je langere pauzes hebt of af en toe iets eerder naar huis kunt.
Bedenk je ook dat wanneer je ineens thuis zit je ook in een behoorlijk gat kunt vallen. Het lijkt misschien fijn om even helemaal niets om handen te hebben, maar het kan je eetstoornis ook juist meer ruimte geven of jou een eenzaam gevoel bezorgen. Thuis zitten en niets doen is in ieder geval niet de oplossing.
Trap dus niet meteen op de rem, maar bekijk eerst samen wat de mogelijkheden zijn om het werk voor jou haalbaar te maken, maar er toch ook voor te zorgen dat je aan jezelf kunt werken. Want jij en je gezondheid zijn het belangrijkste. Zeker als je op lange termijn actief wilt zijn op school of werk.
Wat vertel je eigenlijk wel en wat niet? Dat is altijd lastig als het om persoonlijke problemen gaat. Wees hiermee altijd voorzichtig. Je kunt voor jezelf een kort antwoord verzinnen op de vraag die gesteld zal worden: Waarom? Je hoeft niet in details te treden, maar let er ook op dat je geen wantrouwen schept. Door niet eerlijk te zijn, maken mensen vaak zelf een verhaaltje. Wil je dit niet, vertel dan kort en eerlijk wat er aan de hand is. Denk hier goed over na en bespreek het desnoods met je ouders of partner.
Natuurlijk wil je dat iedereen begrip voor jouw situatie heeft, maar meteen vertellen dat je jezelf beschadigt, suïcidale gedachten hebt of iedere dag braakt is niet echt verstandig. Hou het in eerste instantie bij ‘’problemen met eten en gezondheid” of ‘’vermoeidheid door emotionele problemen”. De vooroordelen die mensen hebben kunnen wij niet wegnemen tijdens een functionerings-gesprek. Als er eventueel meer contact plaatsvindt, is iets meer uitleg soms wel belangrijk. Maar bedenk ook hierbij van te voren wat je wel en niet wilt prijsgeven.
Het belangrijkste aan werken of studeren met een eetstoornis is dat je overleg pleegt en hier niet heel lang mee wacht. Je leidinggevende of docent zal het op prijs stellen als je op tijd aan de bel trekt zodat jullie er samen uit kunnen komen. Maak het werk voor jezelf haalbaar door afspraken te maken, maar ook goed voor jezelf te zorgen. Zie het blijven werken als motivatie om goed te eten. Vraag of je collega voortaan samen met jou wil lunchen, neem een lekkere lunch mee en let goed op je grenzen tijdens je werk.
Voor jezelf opkomen en je grenzen aangeven is erg belangrijk. Heb je al genoeg taken op je bordje liggen, geef dan aan dat dat zo is en zeg ook eens een keer nee tegen een collega. Natuurlijk is dat eng en voel je je dan misschien raar, maar daar zullen ze op je werk wel aan wennen. Kijk ook eens naar hoe anderen dat doen en praat erover met je collega’s. Dat is helemaal niet gek en het is heel belangrijk om je werk vol te kunnen houden.
Mocht je je toch moeten ziekmelden voor langere periode vanwege je eetstoornis dan zijn ook hierin een aantal dingen belangrijk. Probeer eerst te overleggen wat nog wel mogelijk voor jou is en wat eventueel tijdelijk af te bouwen is om volledige ziekmelding te voorkomen. Mocht volledig ziekmelden toch nodig zijn, houd dan in ieder geval contact met jouw leidinggevende. Op deze manier houd je de band goed en is terugkeer op de werkvloer mogelijk en prettig.
Werken en een eetstoornis is niet zo simpel als werken zonder eetstoornis. Al blijft werken sowieso vaak een hele opgave 😉 Probeer het leuk en haalbaar voor jezelf te maken met de tips uit dit blog. Er komt vanzelf weer een tijd dat je wel weer volledig aan de slag kunt en goede punten scoort!
Hoe ga jij hiermee om?
Geef een reactie