Werken na een eetstoornis

In de afgelopen periode ben je na een lange en moeilijke strijd genezen van je eetstoornis. Je hebt heel wat nieuwe ervaringen opgedaan en veel geleerd op het gebied van herstel, voor jezelf zorgen en omgaan met problemen. Misschien heb je inmiddels ook je studie afgerond en gaat er een nieuwe fase in jouw leven beginnen: het werkende leven. Het is in deze tijd sowieso lastig om een baan te vinden die je bij past, maar met een eetstoornisverleden of een verleden met andere problemen, kan dit nog wat ingewikkelder zijn.

Bron

Wellicht heb je de afgelopen periode veel therapieën gehad waardoor je in een heel andere mood zit dan de werk-mood. Je bent veel met jezelf bezig geweest, met je eigen problemen en het vinden van een manier om hiermee om te gaan. Je dagritme zag er waarschijnlijk ook heel anders uit en misschien ben je niet zo bezig geweest met de dingen uit jouw vakgebied. Het kan zijn dat je bent afgestudeerd en daarna in behandeling bent gegaan waardoor je een ‘gat’ in je CV hebt, maar het kan natuurlijk ook zijn dat je tijdelijk moest stoppen met werken en het nu weer wilt gaan oppakken. Dan kan je voor het moeilijke punt te staan: Hoe ga je dit uitleggen? En wat vertel je wel of niet?

Het is sowieso een moeilijke en vooral ook een nieuwe stap om voor het eerst echt te gaan werken. Het is iets nieuws en dat is vaak wel een beetje eng. Daarnaast heb je als starter op de arbeidsmarkt vaak nog niet zoveel werkervaring. Dit is een nadeel als je gaat solliciteren. Het vervelende is dat veel mensen hier op afgewezen worden, terwijl iedereen ooit de kans moet krijgen om werkervaring op te doen, toch? Je hebt dus als starter niet de beste positie maar gelukkig zijn er ook voordelen en is het zeker niet onmogelijk om een leuke baan te vinden. In deze blog zal ik wat schrijven over een baan vinden na een eetstoornis of andere problemen en zal ik tips geven over het vinden van een geschikte baan als starter.

• Bereid je goed voor op het werkende leven
Het werkende leven zal heel anders zijn dan het leven als student of scholier. Net als dat het heel anders is dan een leven waarin je dagelijks therapie volgt of thuis zit om te werken aan je herstel. Het is daarom belangrijk om je een beetje voor te bereiden op je nieuwe leven. Dit kan door na te denken over wat je te wachten staat. Er wordt bijvoorbeeld van je verwacht dat je elke dag (of misschien een aantal dagen per week) aanwezig bent om je functie uit te oefenen. Verder krijg je waarschijnlijk bepaalde verantwoordelijkheden en zullen zij wellicht nog meer verwachtingen hebben. Dit lijkt misschien op het eerste gezicht heel eng, maar het is wel wat er bij hoort en uiteindelijk went dat ook wel. Je voorbereiden kan ook door je meer te verdiepen in het werk wat je gaat doen en de organisatie waar je gaat werken. Je kunt voor een werk ritme alvast eerder gaan opstaan en regelmatig gaan eten.

• Wat vertel ik wel en wat niet?
Wanneer je na een eetstoornis of andere problemen gaat werken, is het altijd een moeilijk punt om te beslissen wat je wel en wat je niet vertelt. Aan de ene kant wil je misschien eerlijk zijn en alles vertellen, maar aan de andere kant wil je misschien ook wel hier je nieuwe leven starten zonder dat iedereen van je problemen af weet. Het is goed om een afweging te maken en jezelf af te vragen in hoeverre het noodzakelijk is om dingen te vertellen. Als je in de sociale sector of hulpverlening gaat werken kan het goed zijn om het een en ander te vertellen omdat het enerzijds handig kan zijn dat jij ook vanuit ervaring kan meedenken en werken en aan de andere kant kan het goed zijn omdat je te maken kunt krijgen met projectie en moeilijke situaties. Daarnaast kan het ook zijn dat je het zelf fijn vindt om het op werk te kunnen bespreken. Vraag jezelf af in hoeverre dit zo is. Daarnaast is het ook wel goed om selectief te zijn in wat je vertelt. Wellicht voelt het niet fijn om direct je hele levensverhaal op tafel te leggen en dit hoeft ook helemaal niet. Soms zijn grote lijnen genoeg en details zijn ook gewoon persoonlijk en privé. Daarnaast kan het ook afschrikken als je direct tijdens je sollicitatiegesprek of op je eerste werkdag vertelt over verschillende diagnoses, trauma’s, zelfmoordgedachten of automutilatie. 

Bron

• Geef je grenzen aan
Het is belangrijk om voor jezelf duidelijk te weten waar je grenzen liggen. Wat kun jij aan en wat niet en wat vind jij acceptabel? Wanneer heb jij wat meer rust nodig en wanneer kun je je wel flexibel opstellen? Het is goed om je eigen grenzen aan te voelen en ook te weten wat de signalen zijn dat je wat rustiger aan moet doen of aan de bel moet trekken. Ook wat betreft een mogelijke terugval. Wanneer jij je grenzen aangeeft en op het juiste moment aan de bel trekt, zal dit betrouwbaarheid uitstralen en weten zij wat ze aan je hebben. Iedereen moet weleens een stapje terug doen en dan is het belangrijk dat je dit zelf kunt aangeven. Het zorgt er ook voor dat je het leuker hebt op je werk en dat je het langer kan volhouden.

• Bedenk alvast je antwoord
Het is goed om vast voor jezelf te bedenken wat je gaat zeggen als mensen vragen naar het gat in je CV, waarom je tussentijds gestopt bent met school, etc. Dit zorgt er voor dat je minder voor het blok gezet wordt en niet weet wat je moet zeggen. Het geeft een stukje zekerheid en het zorgt voor een voorbereid gevoel. Het kan zenuwen tegengaan.  Daarnaast straalt het ook zekerheid en betrouwbaarheid uit.

Een baan vinden met weinig ervaring
Toen ik net afgestudeerd was en ging solliciteren, werd ik vaak afgewezen met als reden ‘te weinig ervaring’. Ik werd hier best boos om, want naast dat ik net afgestudeerd was en dus ook niet veel werkervaring kon hebben, had ik ook nog eens mijn cv verder opgebouwd door vrijwilligerswerk te doen en bijbaantjes te hebben die in ieder geval iets te maken hadden met mijn opleidingsachtergrond; zoals bijles geven aan een jongen met autisme. Wat had ik nu nog meer kunnen doen waardoor ik wel in aanmerking kwam voor die baan? Het is heel frustrerend om elke keer afgewezen te worden terwijl je zo je best doen en nou eenmaal een starter bent. In die tijd ben ik wel naar manieren gaan zoeken om mijzelf zo goed mogelijk neer te zetten. Hieronder een aantal tips.

• Weet wat je wilt
Wanneer je op zoek gaat naar een baan is het belangrijk om te weten wat je zou willen. Het is niet zo dat je direct kan verwachten dat je je droombaan vindt, dat is namelijk erg lastig in deze tijd, maar het is wel goed om te kijken naar wat jij belangrijk vindt, welke doelgroep jou aanspreekt, etc. Sowieso denk ik dat je een leuke baan wilt waar je het naar je zin hebt en in dat geval kun je ook het beste functioneren. Daarnaast kom je een stuk enthousiaster en overtuigender over in je sollicitatiegesprek.

• Ken je sterke punten
Weten wat jouw sterke kanten en kwaliteiten zijn is een must. Jij moet jezelf gaan verkopen en uiteindelijk ook gaan bewijzen. Als jij niet weet wat je echt goed kan, dan is het heel lastig om dit te laten zien aan jouw potentiële werkgever.

• Zorg dat je goed kunt vertellen wat je kan
Weten wat je kunt is iets wat heel belangrijk is, maar dit kunnen overbrengen is ook een hele kunst. Dit kan heel lastig zijn. Ik ben tijdens mijn stages en opleiding gaan ontdekken waar mijn kwaliteiten lagen en waar ik minder goed in was. Naast je kwaliteiten, laat je ervaring op school en stage ook zien wat je kan en beheerst. Dit zijn misschien niet de dingen waar je direct aan denkt, maar wel dingen die heel belangrijk zijn omdat ze met jouw vakgebied te maken hebben. Zorg dat je dit op een overtuigende manier kunt overbrengen.

Bron

• Bouw je CV uit met cursussen en werkervaring
Tijdens je opleiding maar ook daarna kun je je zelf verder ontwikkelen. Misschien heb je al stages gelopen en hieruit wat ervaring opgedaan. Om meer te leren over jouw vakgebied is het goed om je te verdiepen in onderwerpen die jij interessant vindt, je kunt documentaires kijken en boeken lezen over bepaalde thema’s. Ook kun je vrijwilligerswerk of een bijbaantje zoeken in jouw richting. Het is altijd goed om dit te doen, je leert meer over je vak, je voelt je er misschien wat zekerder door, je leert samen te werken met andere professionals en vrijwilligers met dezelfde interesses, etc. Daarnaast is het goed voor op je CV en zijn werkgevers vaak onder de indruk van vrijwilligerswerk. Ook zijn er weleens leuke cursussen die je kunt doen die waardevol kunnen zijn voor jou.

• Verdiep je goed in de organisatie en ontwikkel een eigen visie
Bij een goede voorbereiding hoort ook het verdiepen in de organisatie. Een organisatie heeft een bepaalde visie en vanuit daar wordt gewerkt. Wat is deze visie en hoe sta jij hierin?

• Wat zijn de voordelen van jou als starter?
Er zijn verschillende redenen te bedenken waarom een bedrijf de voorkeur kan hebben voor iemand die meer ervaring heeft en wat ouder is. Maar er zijn ook redenen waarom ze juist jou moet hebben! Probeer deze voordelen te bedenken. Dit kan bijvoorbeeld te maken hebben met dat je net van de opleiding komt en nieuwe theorieën en technieken kent en vol motivatie zit. Dit kan ook te maken hebben met dat jij als jonger persoon goed aansluit bij de doelgroep en zorgt voor diversiteit in het team. Daarnaast kan het ook over persoonlijke kwaliteiten en vaardigheden gaan die jou onderscheiden van anderen. Wat heb jij te bieden en waarom moeten ze juist jou hebben?

Lees ook onze blog eens over werken en studeren met een eetstoornis.  

Wat is jouw tip voor het werken na een eetstoornis of om een baan te vinden zonder ervaring?

Redactie

Geschreven door Redactie

Reacties

10 reacties op “Werken na een eetstoornis”

  1. Dank voor deze tips. Ik heb een groot gat in mijn cv van 7 jaar. Behalve een NTI thuiscursus niets kunnen doen ivm opnames en behandelingen. Daarvoor wel al een studie afgerond.
    Best extreem dus en voor mij doodeng om weer het leven van werk / stages op te gaan pakken. Gelukkig zijn er wel begeleidingsmogelijkheden, maar toch haalt dat voor mij niet weg dat ik zeer bang ben voor begrijpelijke afwijzing. Ik denk steeds, ik ben trots dat ik zoveel heb overwonnen, maar wie wil nou iemand in dienst nemen die jarenlang niets heeft gedaan aan studie of werk? Ik ben dus ook geen jonge meid meer en dat knaagt ook.

    Dit ga ik even rustig doornemen en hopelijk haalt dat wat angst weg.

  2. Om weer een beetje in een werkritme te komen, ervaringen op te doen en sociale contacten te maken kun je altijd vrijwilligerswerk overwegen. Staat ook goed op je CV, niet alleen vanwege de ervaring maar ook vanwege het feit dat je de handen uit de mouwen hebt gestoken en je actief voor de maatschappij hebt ingezet. Bovendien kun je ook weer leuke mensen tegen komen en je netwerk uitbreiden. Wie weet waar dat toe kan leiden!
    Je hebt vrijwilligerswerk in alle soorten en maten en van alle niveaus. Veel organisaties staan om vrijwilligers te springen. Het kan een mooie eerste stap zijn.

  3. Toen ik gestopt was met mijn opleiding heb ik ook drie dagen in de week vrijwilligerswerk gedaan omdat ik geen werk kon vinden. Ik kan dit iedereen aanraden! Ik heb er super veel leuke contacten aan over gehouden en ik doe nog steeds een halve dag per week vrijwilligerswerk. Het gat in je cv lijkt minder dramatisch en ik heb er ook super veel van geleerd. Het was best een mooie opbouw naar ‘echt’ werk.

  4. erg handig. Ik heb anderhalf jaar niet naar school gekunnen. Nu ben ik gestart aan een mbo opleiding en moet ik hier flink wat stage uren naast lopen. Lange dagen dus.

    Handige bruikbare tips!

  5. Amai komt net goed. Ik heb laatste 10 jaar ook geen vette op cv staan. Opleidingen die ik niet heb kunnen afmaken, veel perioden van ziekte, enkele korte onderwijskrachten en voor de rest steeds werkloos omdat geen werkgever me wilde omwille van mijn eetstoornis, ik moet het ook wel ergens vertellen omdat het nog steeds zichtbaar is, wel probeer ik altijd mijn sterke eigenschappen naar voor te brengen.
    Nu heb ik deelgenomen aan selecties voor een bediende opleiding omdat ik dus lichamelijk gezien enkel administratief werk zou aankunnen. Ik ben geselecteerd en start maandag. Heel spannend dus veel verandering zeker omdat ik toch ook nog herstellende ben en alles moet combineren. Daarom roept het allemaal de nodige spanning op, maar wil deze kans ook weer niet kwijtspelen omwille van de anorexia die heeft me al genoeg gekost en besef ook dat de kansen niet blijven komen,

  6. Ik ben heel blij met deze Blokwatch het is inderdaad niet evident om terug te gaan werken na jaren opnames, zelf ben ik in opname gegaan na 2,5 jaar werken als vroedvrouw, ik behield mijn job, maar als ik na 2 jaar ziekteverlof terug kwam (sept 2014) zeiden ze dat ze me liever niet terug zagen, ze wouden immers geen mensen met een psychiatrische achtergrond op de werkvloer, echt discriminerend vond ik dat, nu ben ik me gaan herscholen als psychiatrisch verpleegkundige, een beroep dat aansluit bij mijn levensweg en vanwaaruit ik hopelijk mensen ook zal kunnen helpen met mijn eigen ervaring

  7. Heb je ook tips voor als je weer naar school moet ?

  8. Fijne blog. Ik ben na mijn afstuderen intensief in behandeling gegaan. Het gevolg is dus wel dat ik zo meteen starter op de arbeidsmarkt ben, weinig werkervaring heb én een gat op mijn cv wat ik moet uitleggen… ja dat is niet heel gunstig. Maak me daar wel zorgen om.

  9. Het is inderdaad lastig om een baan te krijgen als starter, helemaal in deze maatschappij. Maar het kan wel, ik heb nu inmiddels zelf een baan, na een periode heel veel brieven te hebben geschreven en na heel wat gesprekken.

    Vooral blijven doorzetten en de moed niet opgeven. Als je maar gelooft dat je komt waar je wilt komen, dan straal je dat ook uit en kom je vaak verder…

  10. O, en proberen je te onderscheiden scheelt ook veel, het heel bewust kiezen van vakken tijdens je opleiding, cursussen, et cetera. Wat maakt dat een bedrijf jou zou moeten aannemen?

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *