Wie ben ik en wat is trauma?

Het is alsof je overal in past; een ware allemansvriend. Je past je overal wel aan aan en als kameleon beweeg je je voort. Er zijn weinig vijanden en iedereen lijkt je te accepteren. Iedereen behalve jijzelf. Altijd heb je het idee dat je je moet aanpassen aan je vrienden, je familie, je kennissen en de rest van de buitenwereld. Hobby’s? Meestal hetzelfde als je gesprekspartner. Een therapeut zei een keer tegen mij dat ik ‘geen eigen persoonlijkheid’ had en dat deed pijn. Het klonk als een belediging en ik voelde mij verontwaardigd, maar is dat terecht? 

Farah is sinds 2021 gastblogger bij Proud2Bme. Ze blogt onder andere over haar ervaringen met eergerelateerd geweld, trauma’s, opgroeien in een instelling als minderjarige en hoe ze contact heeft verbroken met haar familie. Je vindt al haar blogs via de tag ‘Farah blogt‘.
 
Je ontwikkelt je elke dag opnieuw en soms heb je ergens in je leven even een pauze gehad. Simpelweg omdat overleven hoger stond dan leven en ontwikkelen. De laatste jaren heb ik gemerkt dat ik eigenlijk nooit ruzie heb en iedereen lijkt het prima met mij te kunnen vinden. Het is gek om over jezelf te zeggen, maar eerlijk is eerlijk: vrijwel iedereen accepteert mij snel. Alleen ikzelf kan dat niet. Mijn angst om afgewezen te worden of om in conflict te komen nemen de overhand.


Bron foto

Ik schreef eerder over eenzaamheid in C-PTSS en ook in mijn persoonlijkheid is trauma gekerfd. Conflictvermijdend gedrag is veelvoorkomend bij mensen met trauma. Alle doemscenario’s schieten door je hoofd wanneer er ook maar een klein conflict oplaait. Je geeft jezelf gewonnen of je loopt weg; er is geen middenweg. Toch wil ik je meegeven dat jij er mag zijn; jouw stem is waardevol. Hierbij een aantal tips om langzaam uit je schulp te kruipen en jouw persoonlijkheid te ontwikkelen:  

Schrijf over kwesties waar je nog niet over durft te praten 

Voor mij is het erg therapeutisch en fijn om te schrijven aan de hand van blogs, journals of gedichten. Aan het begin schreef ik vaak enkel voor mezelf als uitlaatklep, later heb ik ook openbaar geblogd. Dit kan voor jou misschien ook helpen, maar wat anders kan ook goed werken. Niet alles werkt voor iedereen en dat is oké.   

Omring je vaker met de mensen waar je goed mee overweg kan 

Op het moment dat je je aan iedereen aanpast kan het twee kanten opschieten: je hebt heel veel vrienden die je allemaal maar vaag kent óf je isoleert jezelf van de samenleving. In beide gevallen ben je op een bepaalde manier wel erg eenzaam, want je kan nergens echt jezelf zijn. Dicht bij mensen komen is lastig wanneer je niet eens dicht bij jezelf kan staan. Stel jezelf de kritische vraag: bij wie durf ik mijn stem het meeste te laten horen? Omring jezelf met die mensen en koester fijne relaties. Ren niet weg van mensen die jou willen leren kennen, want deze mensen zullen uiteindelijk een cruciale rol spelen in je ontwikkeling.

Herinner jezelf eraan dat een hedendaags conflict los staat van een conflict in het verleden 

Je hoeft niet bang te zijn voor een discussie, want het is niet gevaarlijk. Het conflict nu staat volkomen los van alle conflicten in het verleden. Het is niet traumatisch, maar je alarmbellen gaan af vanuit een overleving. Leer herkennen wat vanuit trauma komt en wat een normaal instinct is. Daarin mag je je best ook wel eens vergelijken met je omgeving; zijn jouw leeftijdsgenoten hier ook bang voor? Of ben jij de enige die deze last draagt? Maak je angsten daarin ook bespreekbaar, want vaak kan je omgeving al goed relativeren. Je angst is niet raar en het maakt jou niet gek, maar het maakt je leven zwaarder. Ik gun je minder angsten en stress, wanneer het niet (meer) nodig is. 

Probeer van alles uit qua hobby’s  

Kinderen proberen vaak alle sporten uit en dit kan jou wellicht ook wel helpen. Neem een keer een proefles bij de sportclub, het zwembad en de muziekschool. Wellicht bevalt het je beter dan je vooraf had gedacht. Ik begrijp de angst voor nieuwe sociale situaties heel erg, maar ik wil je op het hart drukken dat niet alle situaties bindend of gevaarlijk zijn. Jij kan namelijk op elk moment weer stoppen, want jij hebt nu de regie. Het is een fijne manier om uit je eenzaamheid te stappen en tegelijkertijd te zoeken naar wat jou blij maakt. 

Neem afstand van mensen die je onveilig laten voelen 

Jij hebt het recht om kritisch te zijn op de contacten die je hebt. Eerder schreef ik over een leven zonder familie. Soms is het noodzakelijk om afstand te nemen om dichter bij jezelf te komen. Het hoeven niet enkel de mensen te zijn die je in directe zin getraumatiseerd hebben, maar dit kan ook in ‘normale’ contacten. Je hoeft niet goed te zijn met iedereen. Contacten hebben voor jou, door je alertheid, een hogere significantie. Je grens aangeven is geen aanleiding voor een ruzie. Je beschermt jezelf, want je bent nu veilig en jij mag je mentale veiligheid waarborgen door soms een stap achteruit te zetten. Jij bent niet verantwoordelijk voor de wereld om je heen.  

Praat eens over jezelf in plaats van continu vragen aan een ander  

Jij mag ook ruimte innemen in een gesprek. Het hoeft niet over zware of vervelende dingen te gaan, want het kan ook luchtig. Simpelweg over je dag vertellen, stilstaan bij wat je fijn vond en minder fijn. Een gesprek is altijd een wisselwerking. Het is ook fijner voor je gesprekspartner om iets over jou te weten, al vind je het soms moeilijk om de ruimte in te nemen. Probeer je daarbij ook te verplaatsen in een ander: vind jij het zelf ook niet fijner als het van beide kanten komt?  
 
Al met al mag jouw persoonlijkheid er zijn, pak de ruimte die je een ander zo royaal geeft. Schaam je niet voor de trekken die je verbergt, maar schaam je ook niet als je niet zo goed weet wat je eigenschappen zijn. Het is niet jouw schuld. Geef jezelf tijd en ruimte om te ontwikkelen; er is niks mis met een inhaalslag maken op latere leeftijd. Jouw trauma heeft je niet sterker gemaakt, maar jij hebt jezelf sterker gemaakt. Geef jezelf de credits die je verdient, want jij bent het waard.

Liefs, Farah 

Deze blog kwam oorspronkelijk online in 2021


Kom bij Proud2Bme gratis en anoniem in contact met lotgenoten, ervaringsdeskundigen, psychologen en dietisten. Op ons forum kun je jouw verhaal delen en/of vragen stellen. Ook kan je dagelijks met ons chatten (de agenda vind je hier). Wij staan voor je klaar.

Lonneke

Geschreven door Lonneke

Reacties

7 reacties op “Wie ben ik en wat is trauma?”

  1. Bedankt voor deze blog…
    Ik heb nu ongeveer 5 jaar eenzaamheid. Omringt met mensen is moeilijk, ben gehenecape daardoor zit ik in rolstoel. Mensen kijken je raar aan en niet overal is rolstoel toegankelijk bevoordeeld winkels sporten theaters muziekscholen. Groetjes van Roos

  2. Mooi geschreven en herkenbaar!

  3. Wat een goed stukje. Ik herken veel van wat je schrijft en de zin " er is niks mis met een inhaalslag maken op latere leeftijd." moest ik echt even horen. Ik vind dat namelijk nog best moeilijk om te accepteren.

  4. Dankje voor de blog! Heeft Nadine eerst namens jou gepost of had je een pseudoniem?

    1. Hoi!

      Wat lief van je, geen dank! En nee, Nadine had een keer per ongeluk haar naam bij ‘ik koos voor een leven zonder mijn familie’ gezet. Dat is inmiddels aangepast.

      Liefs!

  5. Ik heb ook een inhaalslag gemaakt op latere leeftijd. Van mijn 14 t/m 22 niet kunnen ontwikkelen ivm es gerelateerde problemen en autisme. Pas toen ik ging werken begon ik me te ontwikkelen. Ik heb in de zes jaar dat ik nu werk een enorme inhaalslag gemaakt en daar ben ik dankbaar voor. Ik kreeg van een collega terug dat ik een stuk zelfverzekerder ben geworden. Dat vond ik een heel mooi compliment.

  6. Er zijn ook boeken over verschenen en heb ook you tube filmpjes bekeken met ervaringsdeskundigen en hun adviezen en instructies en die blijven duurzaam beklijven. Het komt binnen en hebt een houvast en een leidraad en ervaringsdeskundigen zijn een boeg beeld en zijn echt en authentiek. The do:s and the don:ts en wat bij hun heeft gewerkt en traumabonding cognitieve dissonantie dissonance. Zelf compassie en men dient naar binnen te treden om de wond op te lossen eventueel met een traumatherapeut. Zich veilig voelen van binnen en heb boeken gelezen als veilig in je lijf en verankerd in veiligheid. Er is Sensori monitor therapie en somatic experience EMRD en er is pesso en lichaamsgerichte traumatherapie waardoor men een stukje van het trauma uit het lichaam haalt zodat diegene meer verbinding met zich zelf heeft. Een trauma kan zich opslaan in het lichaam en nog klachten geven en als je hier van af bent en meer in verbinding met zich zelf kun je weer veilig contacten aangaan met de buitenwereld. Als dat trauma nog niet is verwerkt kan men nog klachten ervaren en de zelfde situaties en mensen aantrekken. Men moet op zich zelf kunnen vertrouwen. Boek Pat Ogden en Bessel van der Kolk en Onno van der Hart en Judith Herman en Deb Dana met Polyvagaal theorie en Janina Fischer met gefragmenteerde persoonlijkheidsdelen en hoe die ontmengen en Stephen Porges Peter Levine Somatic experience. . Je doet veel inzichten op als je hier over leest,.Bessel van der Kolk Traumasporen of, the body keeps the score.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *