De mythe van de maakbare mens. Een mooie ondertitel die mijn aandacht van dit boek direct trok. Misschien zal de titel van het boek ‘Beter, Slanker, Sterker’ mensen eerder aantrekken, omdat het lijkt op een boek over diëten, maar ik blijf nadenken over de ondertitel. Pakkend, mysterieus en het maakt me erg nieuwsgierig. In haar boek schrijft auteur en journaliste Marjolijn de Cocq op een herkenbare en humoristische manier over de zoektocht naar de zin en onzin van diëten, sporten en detoxen. Marjolijn heeft zelf gestreden tegen boulimia en schreef zelf een blog voor op onze website en wij komen 4 exemplaren van haar boek weggeven.
“Ik was nog net geen achttien toen ik mijn eerste studentenkamer betrok. Goedkope grijze vloerbedekking, een bed met een krakende plastic zweetmatras. Wat had ik hier naar uitgezien, wonen in hartje Amsterdam. Mijn ouders hadden me weggebracht. Ik woonde nu hier. En ik durfde eigenlijk de gang niet op. Ik hoorde praten in de keuken, maar kende mijn huisgenoten nog niet. Ik had alleen de stapel schimmelvaat gezien en hun troep op de gang. Het zou nog even duren voor ik er thuis was, in dat huis in die buurt in die stad. Met die studiezalen en studenten en docenten. Dus daar zat ik in mijn studentenkamer. Dit is wat ik had gewild. Ik proefde vrijheid. Ik proefde zelfstandigheid. Ik durfde alleen nog even niet.
Wat ik deed, was eten. Troosteten. Vreten. Van de Oudeschans waar mijn studentenflat stond naar de Nieuwmarkt hoefde je alleen de brug over, de Korte Koningsstraat door. Mijn vaste route, in de maanden die volgden. Want op de Nieuwmarkt was een Albert Heijn, een heerlijk anonieme Albert Heijn, waar niemand vreemd opkeek als een boodschappenlijstje er zo uitzag: 500 gram zoete drop huismerk, gezinspak Bounty’s, zak paprikachips en een doos negerzoenen (of twee, of drie). En een paar deuren van de Albert Heijn op de Nieuwmarkt was Jacob Hooij gevestigd, een oude drogisterij. Mijn vinger in mijn keel steken lukte niet. Maar daar verkochten ze laxeerthee en laxeerpillen. Daar keek kennelijk ook niemand vreemd op als een jong meisje een paar keer per week laxeerthee en laxeerpillen kwam inslaan.
Wat ik me herinner van mijn studentenjaren: lange nachten op de wc met krankzinnige buikpijn. Essentiële voedingsstoffen spoelde ik mijn lijf uit, voor het eerst in mijn leven kreeg ik gaatjes. Maar niemand had het in die tijd, midden jaren tachtig, over anorexia of boulimia. Later wel, toen dacht ik: oh, was het dát, dan ben ik toch nog goed weggekomen. Mijn grijszwarte periode uit het verleden, niks vergeleken bij de ellende van sommige andere vrouwen.
En toen ging ik mijn boek *Beter, slanker, sterker* schrijven, gebaseerd op mijn journalistieke omzwervingen door de wereld van de dieetgoeroes en gezondheidshypes. Maar de journalist in me, had mijn uitgever bevolen, moest ik even het zwijgen opleggen. Ik moest schrijven vanuit De Vrouw. En ik moest de voorgeschiedenis vertellen: hoe was ik terechtgekomen in die wereld van de dieetgoeroes en de gezondheidshypes? Dat bleek schrikken, achter mijn laptopje. Want naarmate de hoofdstukken zich aaneen regen, werd een duidelijk patroon zichtbaar.
Die eetstoornis was niet een ‘dingetje’ geweest van dertig jaar geleden.
Die eetstoornis was, in diverse vermommingen, de rode draad in mijn leven. Van leven op gebakken lucht tot eet- en drankgelagen gecombineerd met excessief sporten.
En al was het voor verhalen in de krant, stiekem had ik toch gehoopt in die wereld van de goeroes en hypes mijn eigen redding te vinden, een anker, een houvast. Dat ik dáár niet moest zijn, besefte ik eigenlijk pas toen ik aan de laatste hoofdstukken toe was en dacht: waar ben ik in godsnaam allemaal mee bezig geweest? En waarom?
En zo bleek ik mijn eigen redding, het schrijven mijn eigen therapie. Ik moest kennelijk 47 worden om te beseffen dat alles wat ik zolang en met zulke foute middelen had nagestreefd niet nodig was. Ik hoef niet beter, slanker en sterker te worden. Marjolijn versie 1.0 is goed genoeg.” – Marjolijn de Cocq
Marjolijn wordt op donderdag 17 september om 19:30 uur geïnterviewd in het Dolhuys in Haarlem.
Review & WIN
Haar verhaal, strijd en zoektocht naar gezondheidshypes, sporten, diëten en detoxen staat beschreven in haar boek ‘Beter, slanker, sterker’. Eigenlijk ben ik niet zo’n lezer maar toen ik aan dit boek begon, ben ik door gaan lezen. Het beschrijft een ontdekkingsreis waar enorm veel meiden en vrouwen op dit moment doorheen gaan. We worden constant weer opnieuw geconfronteerd met nieuwe hypes op het gebied van voeding en diëten. Ze schrijft over haar worsteling op een humoristische manier vol zelfspot. Dit is iets wat het boek niet alleen heftig maakt om te lezen, maar ook vooral heel leuk. Het is een boek wat mij aan het lachen heeft gemaakt maar wat mij tegelijkertijd ook aan het denken zet. Het legt bloot waar veel vrouwen dagelijks mee bezig zijn en dat dit echt niet altijd dingen zijn waar je ook echt geluk in en door gaat vinden. Tot slot vind ik het heel bijzonder dat zij ons op deze manier laat meekijken met een stukje van haar leven, haar geschiedenis. Een echte aanrader maar vooral voor degenen die wat verder zijn in hun herstelproces van de eetstoornis. Ik denk dat het dan heel steunend, fijn en inspirerend kan zijn. Wanneer je nog diep in je eetstoornis zit, zou ik het boek nog even bewaren voor op een later moment. Het kan dan wellicht te confronterend en misschien ook triggerend voor je zijn.
WIN!
Wil jij het boek ‘Beter, Slanker, Sterker’ van Marjolijn de Cocq winnen? Dat kan! Laat hieronder weten waarom je het graag wil lezen en stuur een mailtje met je naam en adres naar win@proud2bme.nl. Kun je niet wachten en wil je het boek graag bestellen? Dat kan hier. Voor €17,95 heb je het boek al in huis.
Geef een reactie