Word ik dik als ik niet sport?

Of je nou niet van sporten houdt of tijdelijk geblesseerd bent, er kan een reden zijn dat je niet sport. Best lastig misschien als je ook lijdt aan een eetstoornis. Begrijpelijk dat de vraag of ik niet bang ben om aan te komen nu mijn arm in het gips zit onder een blog van mij verscheen. Ik kan me voorstellen dat meerdere mensen met deze vraag worstelen. Dus ik besloot er een blog over te schrijven: Word ik dik als ik niet sport?

Morgen ben ik dik

Één van mijn rare eetstoornis gedachten was dat als ik vandaag iets deed als meer eten of minder bewegen ik de volgende dag direct dik zou zijn. Het is inderdaad zo dat je meer eten de volgende dag op de weegschaal terug zou kunnen zien, simpelweg omdat je misschien meer vocht vasthoudt of vanwege je maag- en/of darminhoud. Bovendien moet je er rekening mee houden dat je gewicht een natuurlijke schommeling heeft van 1 á 2 kilo.

“Na maandenlang regelmatig hardlopen door mijn eetstoornis durf ik dit nauwelijks niet meer te doen. Ik weet dat het beter is voor mijn herstel, maar ik ben veel te bang dan twee keer zo hard aan te komen. Ook omdat ik nu veel beter eet. Ik wil er niet dik en lubberig uit gaan zien” – Yora

Dat je morgen direct dik bent is niet reëel. Je kan simpelweg niet zo veel aankomen in zo’n korte tijd al eet je bij wijze van spreken 10 x je dagelijkse energiebehoefte. Aankomen in gewicht gebeurt niet van de ene op de andere dag, maar is iets dat tijd kost. Ik zal niet beweren dat je niet aankomt wanneer je meer energie binnen krijgt dat je verbruikt, maar het is wel zo dat wanneer je een eetstoornis hebt de angst van hoe veel je hiervoor moet eten, hoe snel dit gaat en hoe onomkeerbaar dit is (plus welke gevolgen het heeft) een vertekend beeld schetst.

Als je inderdaad steeds een tussendoortje meer eet dan je dagelijkse behoefte zal je aankomen, maar dit gebeurt niet in een x aantal weken, maar in een x aantal maanden of zelfs jaren en het gaat niet om tientallen kilo’s. Als je gezond en gevarieerd eet zal je echter nooit precies hetzelfde aantal calorieën per dag eten, maar zal je merken dat dit wisselt door de keuze van broodbeleg, maaltijden en tussendoortjes. De ene keer wat meer en de andere keer wat minder.

Daarnaast verbrand je ook niet elke dag hetzelfde aantal calorieën. Dit hangt van zo veel dingen af. Je lichaam is geen machine en je kan het niet berekenen. Het enige wat je kan doen is naar je lichaam luisteren op een eerlijke en milde manier. Als je in de loop van de maanden meer of minder gaat wegen dan gewenst pas je je dieet een heel klein beetje aan en dan trekt het langzaam weer recht. Er gaat niet van de ene op de andere dag een enorme verandering plaatsvinden en er zijn geen drastische maatregelingen nodig. Daar mag je op vertrouwen. Drastische maatregelen zullen veel sneller leiden tot een jojo effect en/of problemen met eten. Niet dat wat je wilt!  

Bovendien maakt dat sporten helemaal niet een heel erg groot verschil. We hebben vaak het idee dat we veel meer verbranden dan we daadwerkelijk doen. Een extra tussendoortje is vaak al genoeg om het energieverschil aan te vullen. Het ligt er natuurlijk aan hoeveel je sport, maar ik ga hier uit van een uurtje lekker bewegen. Als je één of andere topsport doet en 7 keer per week traint is het natuurlijk een ander verhaal. Dan moet je ook echt een sportdieet volgen om niet al je spieren te verbranden en optimaal kunnen blijven te presteren. Het doel van topsport is dan ook niet om af te vallen of om op gewicht te blijven. Toch komen eetstoornissen ontzettend veel voor in de topsport… Dus of dat nou zo gezond is? Waarom afvallen en sporten dan toch hand in hand gaat is omdat mensen die gaan sporten om wat gewicht te verliezen automatisch ook op hun voedselinname letten. Bovendien is op een gezonde manier bewegen gewoon goed voor je lijf!

Minder trek

Als ik flink gesport heb eet ik meestal iets extra’s, omdat ik simpelweg meer trek heb. Dit doe ik niet altijd in een extra eetmoment, maar bijvoorbeeld ook door vollere of grotere maaltijden. Als ik heel eerlijk ben denk ik er niet zo veel over na. Ik maak geen berekening en luister naar mijn hongergevoel of waar ik trek in heb. Ik heb geen honger, val niet af en kom niet aan, dus het zal wel goed zitten! Als ik niet sport zal het een logisch gevolg zijn dat mijn energiebehoefte iets minder wordt en dat ik ook minder trek heb. Ik ga niet heel bewust minder eten en zoals ik al aangaf gaat dit niet over veel meer dan, om maar wat te zeggen, een tussendoortje of een extra opscheplepel pasta.

Ik weet dus niet zeker of ik echt minder eet, maar dat zal tijdens die 6 weken gips niet het grote verschil maken op bijvoorbeeld een heel jaar. Wat gewicht betreft is het belangrijk om uit te gaat van een langer gemiddelde en niet overhaast te reageren op gebeurtenissen die op veel kortere termijn plaatsvinden. Zeker wanneer je een eetstoornis hebt bestaat het risico dat je overcompenseert en dat brengt je alleen maar verder van huis. Voor wat houvast kan je op een dag dat je niet sport uit te gaan van de basislijst

Dik of dun door sporten?

Ik heb best wel een periode gehad dat ik veel naar de sportschool ging. Misschien wel een beetje te veel en ook om de verkeerde redenen. Wat begon als een beetje aan m’n spierkracht en conditie werken resulteerde in regelmatig korte nachten maken zodat ik nog heel vroeg in de ochtend, nog voordat de dag begon, kon sporten. Als ik een dag niet kon sporten voelde ik me direct heel schuldig.

“Na het herstel van mijn eetstoornis heb ik eigenlijk jarenlang niets aan sport gedaan. Soms voelde dit wel een beetje sloom. Zeker als ik andere mensen hoorde praten over drie keer per week sporten. Tegelijkertijd was ik geen gram zwaarder dan deze mensen en vond ik het vooral belangrijk om te doen waar ik zin in had. Dat was niet sporten, haha” – Simone

Toen ik aan mijn vriend vroeg of hij al resultaat zag van het sporten zei hij: “Ja, je armen zijn wat dikker.” Waaaaat?! Dikker?! “Ja, uh, voller, gespierder.” Hij had gelijk. Mijn armen waren gespierder geworden en dus breder. Dat voelde wel even raar. Terugdenkend aan de tijd dat ik nog geen derby speelde realiseer ik me dat ik ook wat ben aangekomen in paar jaar. Ik heb veel gespierdere benen dan vroeger en toen ik door een blessure een tijdje niet kon lopen waren mijn benen, en dan vooral die geblesseerde, een aanzienlijk stuk dunner geworden en daar was ik echt niet blij mee.

Het hangt natuurlijk helemaal af van je lichaamsbouw. Je kan je lichaam niet zomaar in een totaal andere vorm trainen, maar je kan wel een verschil zien tussen veel of weinig spieren. Mijn armen leken misschien iets steviger, maar ik was niet ineens een bodybuilder. Bovendien ken ik ook ontzettend veel mensen die gewoon slank zijn en helemaal niet sporten. Andersom ken ik ook stevige mensen die heel veel sporten. Stevige mensen die weinig sporten en slanke mensen die veel sporten. Eigenlijk is alles mogelijk. Het gaat vooral om wat je eet. Sporten maakt wel een verschil, maar het is niet zo drastisch.

Waarom je dan wel extra zou eten als je sport? Omdat je lichaam het aangeeft nodig te hebben. Je kan je gewoon slap en hongerig voelen als je te weinig eet. Dat is geen fijn gevoel. Nogmaals gaat het hier meestal niet om een complete extra maaltijd, maar een boterhammetje of banaan extra is absoluut welkom. Zeker wanneer je een eetstoornis heb is het zo belangrijk om dit wel gewoon te kunnen. Alleen al dat deze vraag in je opkomt betekent dat je gedachten niet echt gezond zijn. Misschien is het ogenschijnlijk iets kleins, maar al die kleine gewoontes rondom grote angsten vormen wel die eetstoornis. Daar wil je juist vanaf. 

Waarom sport ik?

Je kan je dus afvragen wat sport voor jou betekent. Is het iets dwangmatigs of iets dat je doet voor je plezier? In deze blog schrijf ik meer over waarom ik sport. Lotte daarintegen houdt helemaal niet zo van sport. Zij haalt haar beweging uit andere dingen zoals klussen en werken in de tuin. Het gezondheidsadvies om 30 minuten per dag te sporten geldt voornamelijk voor mensen die alleen maar achter hun bureau zitten op kantoor en bij thuiskomst op de bank achter de buis kruipen. Op je fiets naar school of werk gaan en af en toe een wandeling maken is zat om fit en gezond te blijven. 

Ik sport eigenlijk nooit en ben helemaal niet zo sportief. Toch heb ik een gezond gewicht en voel ik me over het algemeen prima. Stoppen met sporten heeft nauwelijks invloed gehad op mijn gewicht, terwijl ik niets heb veranderd aan mijn eetpatroon. Sporten kan in mijn ogen een hele fijne en leuke toevoeging zijn aan het leven, maar het is niet verplicht. Je mag doen wat goed voelt en je moet niks. – Lotte

Overmatig sporten en bewegingsdrang

Als je niet aankomt van niet sporten, waarom mag ik dan niet toegeven aan mijn bewegingsdrang? Bewegingsdrang en op een gezonde manier sporten zijn twee heel verschillende dingen. Een eetstoornis kan fysieke gevolgen hebben, maar het gaat voornamelijk om wat er in je hoofd omgaat. Bewegingsdrang is iets dwangmatigs. Blijven toegeven aan die drang om te bewegen draagt bij aan het in stand houden van de eetstoornis. Het is heus niet zo dat je nooit meer mag sporten, maar doe het niet als het ten kosten gaat van je geestelijke gezondheid. Bovendien is overmatig sporten/bewegen niet ongevaarlijk voor je lichaam. Het brengt risico’s en gevolgen met zich mee. Bovendien is het wel de voorwaarde dat je voldoende eet. Als je al niet genoeg eet en daarnaast ook veel gaat bewegen maakt het natuurlijk wel een verschil.  

fotografie: pexels

Irene

Geschreven door Irene

Reacties

19 reacties op “Word ik dik als ik niet sport?”

  1. Goede blog!

  2. Zelfs nu ik deze blog heb gelezen, geloof ik niet dat als ik stop met sporten, ik niet aankom. Toen ik ging sporten, viel ik namelijk wel af, dus? Ik eet ongeveer hetzelfde, heb niet per sé meer of minder trek als ik sport. Daarom blijf ik maar doorgaan, ookal komt het mijn strot uit.

    1. Ik heb tien jaar dwangmatig gesport. Een tijd deed ik het allang niet meer voor mijn plezier. Alles moest er voor wijken. Met een doel voor ogen ben ik nu 8 weken gestopt. Vorige week woog ik exact het zelfde als met sporten. Ik heb wel eerst het eten aangepakt omdat ik dat makkelijker vond. Want in mijn hoofd kon ik het er dan altijd afsporten. Toch brengt het niet sporten mij veel. Ik heb hierdoor juist de energie om o.a stappen te zetten in therapie.

      Als je meer naar de behoefte van je lichaam kan luisteren en daar iets meer oké mee bent hoef je zeker niet aan te komen. Als het voor jou ook het juiste moment is om te stoppen daag ik je uit om het te ervaren. Ik heb voor deze poging meerdere pogingen gedaan tot minder sporten, nu was gewoon echt het moment voor mij.

  3. Hoe kom je erachter of de gedachte ok te sporten uit drang is of vanuit jezelf? Ik ben altijd een grote sportliefhebber geweest en heb nu nog altiid veel zin om te sporten. Is het gestoord om hiernaar te luisteren?

  4. Ik moet van mezelf 2 keer in de week hardlopen en elke ochtend een stukje wandelen. Dit doe ik eigenlijk alleen om calorieen te verbranden. De laatste tijd vind ik sporten helemaal niet leuk meer, omdat ik weinig kracht in mijn armen en benen heb. Ik kan er toch niet toe komen om te stoppen met sporten, maar ik ben bang dat dit gevoed wordt door mijn wil om af te vallen.

  5. Ik heb bewegings drang gehad. Moest xxxxx stappen halen anders voelde ik me een nietsnut. Moest lopen, fietsen, bewegen skeeleren en alles met een app ernaast zodat ik wist hoeveel kcal ik verbrand had. Dat is dwangmatig. Mijn gezonde ik is geen sport liefhebber, kom wel ruim aan mijn dagelijkse hoeveelheid beweging door mijn werk dus hoef ernaast niet te sporten. Nu ik het een tijdje niet meer doe, brengt dat veel rust met zich mee. Het voelt goed. Ik ben oké, ook zonder bewegen.

  6. Ik vind het echt moeilijk om te luisteren naar wat mijn lichaam hierin aangeeft. Ik moest vroeger altijd naar de turnkring, de judo, … omdat ik zogezegd niet sportief was. Dat ben ik beginnen geloven en op den duur zag ik mezelf dus ook als onsportief. Mijn eetstoornis is grotendeels begonnen met van alles doen om meer te verbruiken, en eigenlijk was het een opluchting toen ik niet meer mocht van mijn behandeling. Ook al probeerde ik onder dat verbod onderuit te komen, dat was duidelijk de eetstoornis.
    Maar later ben ik meer en meer beginnen ontdekken wat ik wel leuk vind aan bewegen. Ik doe nu al 13 jaar dans, eigenlijk had ik dat altijd willen doen maar ik mocht eerder niet. En ik ga ook geregeld zwemmen, bowlen, schaatsen, … En ik ga sowieso elke dag met de fiets naar het werk (en naar hobby’s, naar de dokter, therapie, …) Soms voelt het nog alsof dat ‘niet genoeg’ is , maar ik probeer dat los te laten en voor mezelf te accepteren dat het oke is om alleen te sporten als ik het leuk vind

  7. Het hoeft niet, wel kan het zo zijn, dat je spieren afnemen en je naar verhouding meer vet krijgt op je lichaam na verloop van tijd, afhankelijk van wat je activiteiten zijn naast sport. Je kunt een heel actieve levensstijl hebben, door je levensomstandigheden, zonder dat je sport. Ook kun je, ondanks dat je sport, daarnaast heel weinig bewegen ook weer door je levensstijl of levensomstandigheden. Het heeft met zoveel factoren meer te maken.

  8. Ik vind dit zo’n ingewikkeld onderwerp

  9. Voor mij is dit best dubbel

  10. Sport en bewegingsdrang verpest echt mijn leven. Ik verlies er mijn relatie door, ik heb meerdere blessures, zit soms te huilen op het toilet van de sportschool en tot overmaat van ramp heb ik nu een stressfractuur in een middenvoetsbeen.
    En toch, kan ik niet stoppen.
    Vroeger was ik dol op sporten, en hielp het me juist te vechten tegen de eetstoornis. Gek hoe zoiets kan ‘muteren’ tot iets anders.

    1. Herkenbaar! Ik zit nu 7 weken in het gips met een stressfractuur in mn hielbeen en middenvoetsbeentje. En ook het verhaal dat het me erg hielp het sporten. Nu heb ik alleen maar pijn en blijf ik door gaan om het in mn hoofd rustig te houden.
      Heb jij ook toevallig osteoporose op gelopen? Of er op laten testen?

      1. Wat rot Marjolein! Ik heb osteomalacie door een langdurig ernstig vitamine D gebrek. Niet helemaal gezelfde, maar ook nadelig voor de botten. Ik heb verder geen test gekregen want mijn huisarts zei ‘tja, zou je er wat aan doen als je het wist?’

        1. Ik weet het nu wel en doe er ook iets aan… 1 x per jaar krijg ik remmers via een infuus en krijg nu elke dag calcium met vitamine D tabletten

  11. Bedankt voor de blog!
    Ik heb zelf niet veel met sport en beweeg niet mega veel, alleen door wandelen en fietsen enzo. En inderdaad, het maakt niet heel veel uit. Ik kom daardoor niet ineens aan. Ik heb nog steeds ondergewicht waar ik aan moet werken, maar dit komt niet door sporten, want dat doe ik niet veel. Maar het komt door voeding. Het ligt meer aan je verbruik denk ik. Want ook al lig je de hele dag op de bank, je lichaam verbruikt nog steeds , zelfs in slaapstand!

  12. Dit is zo herkenbaar. Ik weet niet meer of ik aan hardlopen doe om de eetstoornis rustig te houden, dat ik ren omdat ik het leuk vind en doelen heb en wil winnen, of dat het mijn structuur in mijn autisme is en me moeten vasthouden aan dingen.
    Ik zit nu zelf al 5 weken in het gips en ik moet nog 2 weken en daarna is het afwachten hoe verder. Ik heb door die rot ziekte nu al osteoporose (botontkalking) en ik loop daardoor eerder botbreuken op.
    Ik heb marathons gerend en trainde 5 x per week, nu kan ik steeds minder en dat doet pijn. Ik weet dat ik min lichaam meer voedingsstoffen moet geven om die afstanden te kunnen rennen, maar in mijn hoofd werkt dat helaas niet zo.

  13. Ik heb ervaren dat ik niet aankwam toen ik stopte met dwangmatig wandelen. Als je ondervoed bent en /of ondergewicht hebt, spreek je toch alleen maar spieren af. En door overmatig te bewegen gaat je lichaam niet uit de spaarstand en kan je vocht vasthouden. Moraal van het verhaal : beweeg alleen voor je plezier, wees geen slaaf van die eetstoornis want en angsten kloppen vaak niet met de realiteit! Xx

  14. Sporten mijn grote hobby; van kinds af aan hou ik ervan. Toen ik periodes minder kon sporten door blessures kwam ik er achter waar het sporten voor mij ook voor stond. Het was een grote hobby, maar daarnaast ook een enorme uitlaatklep. Even mijn hoofd leeg maken, met hardlopen en fietsen letterlijk vluchten voor mezelf en hele wereld, met combad frustratie eruit boxen. Met teamsporten toch nog sociale contacten hebben etc. Daarnaast kwam ik er langzamerhand wel achter dat ik de ene dag minstens evenveel moest doen als de andere dag, anders werd het een chaos in mijn hoofd qua voldoende bewegen. Totdat je jezelf steeds meer achteruit ziet gaan eerst langzaam dan snel. Dan komt je blik ook wel heel anders te liggen.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *