Zelfmoordgedachtes, wat nu?

Het hebben van suïcidale gedachtes is niet iets om je voor te schamen. Heel veel mensen hebben dit, het is niet raar, wel naar. Er zijn helaas momenten in het leven waarop alles even te veel kan voelen, waarop je het gevoel hebt het niet meer aan te kunnen, niet meer verder te kunnen, er helemaal klaar mee te zijn.

Op die momenten mis je het coping mechanisme om hier op een niet-destructieve manier mee om te gaan en lijkt zelfmoord jouw enige uitweg, de enige oplossing voor jouw problemen.

Soms denk je écht dat zelfmoord de beste keuze is, soms weet je diep in je hart dat je niet dood wilt, maar zie je geen andere opties meer. Ook kan (een poging tot) zelfmoord jouw enige manier zijn om hulp te roepen.                                                                                                    Foto poes: flickr.com/photos/nickellis74

Onderstaand 14 tips wat wel/ niet te doen wanneer je kampt met serieuze zelfmoord gedachtes.

1. Vraag om hulp – Bel/ chat voor hulp
Als jij je op dit moment suïcidaal voelt, bel dan voor hulp naar een crisisdienst (via Google te vinden), naar jouw huisarts of huisartsenpost, bel naar 113 online op 0900 1130113. Ik kan me echter goed voorstellen dat je helemaal niet durft te bellen. Chatten is dan eenvoudiger en ook een optie via 113.nl. ###

Voordat je professionele hulp inschakelt kan je natuurlijk eerst familie of goede vrienden contacten. Zij kennen jou het beste en helpen en steunen je waarschijnlijk graag.

flickr.com/photos/smemon/

2. Doe niet nu direct iets, maak geen overhaaste/ impulsieve beslissingen
Op het moment dat jij je ernstig suicidaal voelt is de neiging om jezelf van het leven te beroven erg groot. Je zit dan wat betreft stemming in een bepaalde sfeer en maakt hierdoor ook andere keuzes. Uit ervaring weet ik hoe dramatisch en groot al mijn problemen konden worden naarmate de avond vorderde. De enige en beste oplossing was dan GEEN gekke acties ondernemen, maar enkel GAAN SLAPEN.

Vaak is jouw stemming heftiger aanwezig naarmate de avond/ dag vordert. Stel de keuze om zelfmoord te plegen sowieso uit! Zelfmoord plegen is letterlijk en figuurlijk de meest ingrijpende keuze van je leven. Een dergelijke keuze moet je niet maken op een moment waarop je stemming het meest negatief is, deze keuze kan en mag (denk aan jouw omgeving) je alleen maken wanneer deze uitgebreid, goed en vooral ook lang overdacht is. Een keuze maken doe je daarnaast niet alleen. Jouw keuze heeft invloed op heel veel mensen. Je schaadt niet alleen jezelf met deze keuze, maar ook anderen. Betrek anderen bij jouw gevoelens, hoe heftig en naar ook.

Impulsieve keuzes zijn vaak geen goede keuzes. Stel de keuze dus uit. Spreek met jezelf af dat je minimaal 24 uur wacht alvorens je een keuze maakt. Langer mag natuurlijk ook.

3. Vermijd drugs, drank en pillen
Wanneer nare gevoelens je te veel worden en je niet meer weet waar je met je gevoel heen moet, kan je de neiging hebben jouw gevoelens “te stillen” door drank, medicatie of drugs. Los van het feit of dit wel verantwoord en goed voor je is, is dit zeker niet het juiste moment om ingrijpende keuzes te maken over jouw leven en toekomst. Ik weet uit ervaring dat je “onder invloed” impulsiever handelt, minder goed kan nadenken en veel je niet meer boeit. Dit is echter niet hoe jij werkelijk in het leven staat!

Probeer sowieso op momenten dat je suïcidale gedachtes hebt uit de buurt te blijven van bepaalde medicatie, drank en drugs. Geef het desnoods tijdelijk in bewaring bij iemand (en dan natuurlijk niet aan iemand die ook problemen heeft!)’
Foto pil: flickr.com/photos/mirjoran

4. Maak het veilig voor jezelf
Heb je regelmatig last van suïcidale gedachtes, zorg er dan voor dat de omgeving waarin jij woont, veilig is. Maak het jouw impulsieve buien niet makkelijk door scherpe voorwerpen of voorraden pillen binnen handbereik te hebben. Neem verantwoordelijkheid en zorg voor jezelf.

5. Ga er even uit
Vaak zorgt het alleen thuis zitten er ook niet voor dat je weer levenskracht krijgt. Hoe meer en langer alleen, hoe depressiever en uitzichtlozer de gevoelens kunnen worden. Vaak voel je wel een beetje aan hoe de komende uren kunnen gaan verlopen als je alleen blijft. Blijf niet passief zitten afwachten tot je overvallen wordt door intense negativiteit, maar kom in actie: ga het huis uit, ga een stuk wandelen, ga naar een winkel of, nog beter, ga bij iemand langs en maak contact!

flickr.com/photos/picsoflife/

6. Praat over jouw gevoelens en gedachten
Ik weet hoe moeilijk en schaamtevol het kan zijn om over jezelf en jouw gevoelens te praten. Je bent bang dat je je aanstelt, dat je anderen lastig valt, dat je zeurt en ga zo maar door. Misschien heb je zelfs nooit leren praten en lukt het je nauwelijks om iets te zeggen over je gevoelens. Wat de reden ook is: houd de gevoelens niet in je! Doe IETS om over je gevoelens te kunnen praten: schrijf erover, chat erover, zing erover, dicht erover…. Dit kan met een vriendin, een vertrouwenspersoon op school, op je werk of bij een psycholoog.

7. Maak een soort van noodplan
Heb je vaker last van suïcidale gedachtes of zelfs suïcidale neigingen, dan is het verstandig een soort van noodplan voor jezelf te maken. In dit noodplan kan je dan schrijven wat je het beste kan doen op dit soort momenten. Jij weet het beste wat JOU helpt, schrijf dit op. Schrijf ook de saboterende gedachtes op die je meestal op dit soort momenten hebt en stel er een gezonde gedachte tegenover. Bijvoorbeeld:
– Het wordt toch nooit wat: Ik kan op dit moment niet weten of het nooit want wordt, daarbij is mijn stemming nu dusdanig negatief dat ik er in ieder geval negatief over denk.
Schrijf in dit plan ook wie je kan raadplegen wanneer het zo slecht gaat: telefoonnummers, e-mailadressen of internetsites. Schrijf op wat je niet moet doen.

8. Zorg voor een dagschema, routine
Heb je al langere tijd last van depressiviteit, maak een dagschema voor jezelf. Een soort van routine waar je jezelf aan dwingt te houden op de momenten dat het slecht gaat. Denk aan: douchen, bedtijd, contact met iemand zoeken, boodschappen doen etc.

9. Je mag blij zijn, lachen
Een goede manier om negatieve gevoelens te verminderen is door leuke dingen te doen. Dingen die je doen lachen! Natuurlijk is dit lastig op momenten dat je het allemaal niet ziet zitten. Vaak is het op die momenten enorm moeilijk om actief te worden, om het huis uit te gaan, om ook maar iets positiefs te ondernemen. Probeer tóch de keuze te maken om het te proberen! Je hoeft niet direct aan grote dingen te denken, je hoeft niet direct naar Disney Land Parijs! Begin eens bij het kijken naar leuke foto’s, het doen van een spelletje online, het luisteren en kijken naar youtube clips etc. Probeer ook iets te ondernemen wat je met andere mensen kan doen. Juist uit het isolement komen, kan erg helpen, hoe vreselijk je daar misschien ook tegenop ziet.

Flickr.com/Lawprier

10. Vermijd dingen die je een naar gevoel geven
Jij hebt de keuze om niet met opzet dingen te doen die je een negatief gevoel geven of triggeren. Voor de tiende keer dat treurige liedje luisteren of voor de 5de keer naar die documentaire over zelfmoord of eetstoornissen kijken zal je niet helpen om uit de negatieve gedachtes te komen. Kies hier dus niet bewust voor! Vermijd ook mensen waar je altijd mee praat over negatieve zaken of waardoor jij je altijd nog depressiever gaat voelen. Bekijk geen treurige foto’s of nare films.

11. Laat de natuur jou helpen!
Oké, dit mag wat zweverig klinken, maar het helpt écht! Ik weet hoe lastig het is om naar buiten te gaan als je je mega depri voelt. Maar ik weet ook dat je op die momenten jezelf ertoe moet zetten om tóch van die bank af te komen en de drempel over moet stappen, de zon in. Wandelen in het park, naar het dorp, de stad heeft een positieve invloed op je stemming. Probeer je wat te focussen op de dingen om je heen i.p.v. alleen met jouw nare gedachtes in je hoofd te blijven zitten. Kom, letterlijk en figuurlijk, naar buiten!

12. Doe iets fysieks en maak jezelf nuttig
Bewegen maakt endorphine los in je hersenen en dit zorgt voor een positief gevoel. Dus probeer iedere dag te bewegen. Ook al is het met tegenzin, move that body! Vraag desnoods of je iemand zijn hond iedere dag kan uitlaten, zodat je wat meer een doel en verantwoordelijkheid hebt. Ga vrijwilligerswerk doen waarvoor je fysiek bezig moet zijn. Dit levert je ook direct een nuttig gevoel.

13. Denk aan de dingen waarom je nog wel wilt blijven leven
Hoe rot je je ook voelt, vaak zijn er een paar redenen waarom jij wel wilt blijven leven. Misschien zijn het je ouders, misschien zijn het toekomst dromen, misschien wil je graag kinderen of heb je kinderen. Wat het ook moge zijn, denk eraan!

14. Wanhoop niet
Depressiviteit en suïcidale gevoelens zijn geen toestanden waar je niet van af kan komen. Ik heb enorm in het dal gezeten, maar ben er ook, met steun en hulp, weer uit geklommen. Dat kan jij ook. Jij bent niet anders, slechter, waardelozer dan mij en ook jij kan een fijner en positiever leven krijgen! Misschien heb je daarnaast het idee dat niemand jou begrijpt, en misschien begrijpt ook niet iedereen je helemaal, maar dit betekent niet dat men jou niet wil helpen, ervoor je wil zijn. Je bent niet alleen, nooit!

Foto meisje lachend: flickr.com/photos/rileyroxx

admin

Geschreven door De Redactie

Reacties

68 reacties op “Zelfmoordgedachtes, wat nu?”

  1. Heel erg bedankt voor dit artikel!! Ik heb er echt wat aan. Ik ga er een soort samenvatting van maken met dingen die ik kan doen, contacten/sites/nummers voor noodsituaties, redenen waarom het leven wel de moeite waard is, etc.
    Nogmaals bedankt!

  2. Ik denk echt dat het belangrijkste is dat je:

    1. In contact blijft met je omgeving
    &
    2. Bij jezelf nagaat wil ik dood omdat ik dood wil, of wil ik dood omdat ik niet op DEZE manier wil leven.

    Is het het tweede vind ik dat je, hoe moeilijk ook er keihard voor moet vechten.
    En dat is vreselijk zit nu zelf namelijk in die situatie.
    Maar opgeven is zwak….

  3. Als je echt een einde aan wilt maken , dan helpt zelfs dit niet meer.. zelf wou ik er een einde aan maken had ookal plannen gemaakt.’Gelukkig’ ben ik gedwongen opgenomen. op dat moment was ik het er niet mee eens nu ben ik ze wel dankbaar. Ben nu maandje verder en nog steeds opgenomen , maar die extreme gedachtens/plannen zijn er gelukkig niet meer!

  4. Contact zoeken met andere mensen helpt mij veel! en hardlopen helpt mij ook heel erg, ik kan dat alleen niet meer doen omdat me knieen daardoor echt pijn gaan doen.

  5. De belangrijkste is wel 6. Praat over jouw gevoelens en gedachten. Maar helaas is dat ook een van de moeilijkste!
    Maar denk dat het ook een van de oorzaken wel eens zou kunnen zijn, dat je niet praat over je gevoelens en gedachten en daardoor depressief en daardoor suecidaal.
    Goeie blog trouwens!

  6. Buiten komen helpt ook ontzettend! x

  7. bedankt ik heb er echt wat aan! 🙂

  8. inderdaad denk ik dat dit goed helpt als je de gedachtes bij jezelf signaleert. Als je de plannen hebt, is dit een stap verder. Wel goed dat het zo duidelijk beschreven staat zodat de mensen die dit signaleren bij zich zelf hier iets mee kunnen.

  9. hier heb ik dus wel wat aan.

    heb zelf ook al 3 pogingen gedaan maar gelukkig mislukt.

  10. Ik vind dit een hele goede blog, maar zelf heb ik er niet heel veel aan want ik vind het erg moeilijk om mij bijv. tussen mensen te mengen. Ik loop veel rond met suicidale gedachtes en heb zelfs als op het station gestaan. Ook nu heb ik nare plannen maar ik zal proberen deze tips van harte op te volgen! Dankjewel!

  11. Dat 113 chatten is echt heel fijn, ik heb een gratis chat- afspraak gemaakt wat ik persoonlijk heel handig vond.

  12. je kan ook bedenken dat het misschien een dag of week later je weer anders kan voelen en dat je eigenlijk helemaal niet dood wilt.

    ik weet nu van mezelf nadat ik een aantal x een poging gedaan heb, dat ik niet echt dood wil maar gewoon even weg van alles omdat het leven soms gewoon keihard kan zijn.

    als ik nu een periode heb, waarin ik niet meer wil leven bedenk ik dat het over gaat en dat ik rust en afleiding moet zoeken. en dan duurt het misschien een aantal weken, ik weet dat er weer een tijd komt waarin ik wel wil leven.

  13. Mooie & goeie blogg!
    Ik las het door en herkende heel erg veel..
    Heb in hele diepe dalen gezeten en soms nog..
    Mij helpt buiten lopen, muziek aan en mee zingen,
    Kei hard huilen, bij het water zijn en roken…
    Ik was 9 toen ik het probeerde… Heb daarna 4jaar
    Mezelf bekrast.. Me hele arm zit onder, en me linker been en wat heb ik er een spijt van…
    Het confronteerd me elke dag opnieuw wat pijn & verdriet en eenzaamheid met je kunnen doen…

  14. praten met iemand die je vertrouwd, (ik durfde niet zo gauw te bellen, dus mailde ik soms een hulpverlener ! ook om even iets van me af te kunnen schrijven !)

    Ik heb zelf nu ook een soort noodplan ik weet even niet zo gauw hoe het heet, Voor de genen die het kennen, het lijkt een beetje op het “pannetjes” model. dus wat te doen in welke fase voordat het pannetje overkookt en jezelf dus niet meer in de hand hebt ! daar heb ik o.a. de manieren van afleiding opgeschreven, belangrijke telefoonnummers ! Omdat ik vaak niet de rust heb/had om bv. een nummer op te zoeken en vaak ook veel te veel in de war bent !

    Maar ook wat andere mensen bij mij aan de buitenkant kunnen zien/ opmerken wanneer het slecht met mij gaat !!! (soms heeft een ander het eerder in de gaten, dan jezelf !). En wat hun kunnen doen. / wie ze moeten opbellen e.d. ! (als je daar zelf op dat moment niet meer toe in staat bent !).

  15. ooit las ik als je elke dag wandelt dat je depressie zakt, dat was bewezen dus ik meteen begonnen en echt een paar weken zoveel mogelijk wandelen. het was gewoon minder en nu ik niet meer beweeg is het weer terug, misschien gewoon weerr wandelen?

  16. ik heb ook vaak zelfmoordgedachtes (gehad) dit is my story (kort samengevat):
    toen ik 8 was werd ik depressief, ik werd gepest op school en de juf had het ALTIJD op mij gemunt, niks kon ik goed doen voor haar en het leek wel alsof ze de pesters STEUNDE. ik speelde serieus met de gedachte om zelfmoord te plegen. wat had het voor zin om te leven als iedereen me haatte. De manege was destijds mijn enige toevlucht, de enige plek waar ik me GOED voelde. De enige plek waar ik kon lachen. toen besloten mijn ouders me thuis te houden van school. dat is mijn reddeing geweest, als dat niet was gebeurd had ik echt zelfmoord gepleegd. in het vijfde en zesde leerjaar ging het beter met me maar helemaal gelukkig was ik niet. in het eerste middelbaar herviel ik weer ik kon al het huiswerk niet aan. ik weigerde nog naar school te gaan en ben 1 keer weggelopen uit de school. nu gaat het beter met me, ik neem medicijnen, uit mezelf kon ik niet meer gelukkig worden. nu voel ik me goed en zie de wereld weer vrolijk. het heeft ook geholpen dat de diagnose Autisme gesteld is, nu snap ik waarom in de wereld anders begrijp

  17. Ik kan alleen zeggen dat ik heel verdrietig wordt als ik bijvoorbeeld hier op de site de memoriams lees van jonge mensen die uit het leven gestapt zijn. Ik zie daar zoveel moois en waardevols verloren gegaan. Kennelijk zien ze het zelf niet zo, maar ik denk echt dat ze iets unieks en geweldigs te brengen hadden. Ik denk dat ieder mens maar zeker de mensen die het heel zwaar hebben, een enorm geschenk met zich mee dragen. Misschien is het de mogelijkheid tot een diep medelijden met het leed in de wereld dat ze meedragen. Misschien is het een heel helder beeld van een ideale wereld. Misschien is het een klik voor iemand ergens op deze aarde, ooit. Een voorbeeld, een blik, een vlaag, kan soms al genoeg zijn om iemands leven te veranderen. Voor een mens, voor een dier, voor een plant, voor een steen. Heel erg zonde als dat niet de kans krijgt om in de wereld te komen.
    Zoek de moed om door te gaan!

  18. ik ben sinds een jaar niet meer depressief, maar nu ik mijzelf en anderen niet meer voorlieg dat alles goed gaat en nu mijn fake glimlach naar achteren geschoven is, komt het gevoel erg hard terug.
    in mijn ogen is de dood, na misschien wat pijn, aangenaam.
    maar ik zit vast in een leven waarvoor ik leef voor anderen.
    & soms wil ik zo graag een einde zien, omdat ik mij zo rot voel met mezelf.
    het feit dat na zo veel jaren therapie en afzien, de dingen wel beter gaan maar pijn nog altijd aanwezig is.
    het is elke dag een strijd.
    ik zal die winnen.

  19. Tip 6 helpt het beste. In de tijd dat ik veel met die gedachtes rondliep msn-de ik non stop en schreef op een blog. Als er nu een zm-gedachte opkomt lukt het me om te denken wat ik achter laat. Hulp vragen aan de begeleiding durf ik niet. Want vaak komen die gedachten als ik in bed lig en dan is de begeleiding er niet en durf ik niemand anders om hulp te vragen.

    @Jasmina, herkenbaar wat je schrijft. Ben zelf altijd gepest (basis, middelbaar en heel even ook op het mbo). En op me 17e is ook autisme vast gesteld.

  20. Ik ben 15 jaar en ik ben ook wel eens, steeds meer depressief, en ik heb soms ook zelfmoordgedachten. Ik dicht er veel over. Als ik me depressief voel, ga ik meestal naar me kamer en ga ik daar heel lang denken, en word er ook verdrietig van. Ik ben chagrijnig tegen me moeder. Maar ik heb niet zo dat ik echt zelfmoord wil gaan plegen. Dat zou ik niet doen, ook al heb ik er wel eens gedachten over. Bedankt voor de tips, ik ga er zeker wat mee proberen te doen!

  21. Ik wil zo graag zelfmoord plegen… Maar ik kan geen goede manier bedenken. Wil alsjeblieft iemand mij tips geven? X

  22. Annelotte, wat naar voor je dat je zelfmoord wilt plegen.
    Dit blog is niet geschreven om elkaar tips te geven over manieren om zelfmoord te plegen. Ik wil je graag verwijzen naar de website 113online.nl, waar je hier verder over kan praten met deskundigen.
    Sterkte.

  23. Ik vindt dit een goed geschreven blog maar bij mij werken die tips niet juist wanneer ik suïcidaal ben kan ik niet meer contact maken met mijn omgeving. Ik ben gedwongen opgenomen zo’n tien jaar toch ging het gister op een haar na fout. Nu zit ik weer binnen en sluit me nog steeds af maar ik hop voor de mensen hier dat ze wel wat aan de tips hebben.Voor iedereen die dit leest probeer eerst alles voordat je de keuze maakt.

  24. Ik weet het echt niet meer hoor,
    Mijn beste vriendin gaat naar een andere school nu moet ik na de zomer vakantie haast alles alleen doen op school!
    Thuis heeft steeds iedereen ruzie en ze zeggen dat ik dit fout doe en dan weer dat :0
    Op school gaat het steeds slechter, Ik wil gewoon niet meer!!!!!
    En ik ben pas tien, zelf heb ik autisme en ADHD zoals mn vader en broer….
    Mn broer is een tijd naar een soort Groep” geweest en kwam soms maar 1 keer per week thuis,
    Ze zeggen dat ik dat misschien ook moet!!?!??
    :””( ik heb weinig vrienden en voel me heel alleeen …
    Ik ben ook nog super lelijk..
    Ik ga haast elke woensdag naar een groep met een paar kinderen om over
    Autisme te praten ,lekker…
    Vroeger ben ik sexueel mishandeld door een meisje van 1 jaar ouder, ik werd vroeger gepest, ook nog vorig school jaar(groep 5) ,
    Zelf loop ik voor in mn hoofd en ben ik 13/14/15(mijn lijf loopt ook voor ben een vroege puber…..)
    Als ik thuis ben ga ik nooit naar buiten, want ik heb.
    Geen vrienden enz. In de straat en ik heb geen zin om alles buiten alleen te doe
    n,

    Help me ,gr. Depri meisje

  25. Ik ben er zo klaar mee..ik heb 42 jaar samen met een man geleefd, waar ik ziels veel van hou. Ik heb echter een alcohol probleem. Als ik meer als 2 wijntjes drink lig ik onder de tafel. Dit tot ergenis van mijn man!..hij heeft nu aangegeven NIET verder te gaan, een leven zonder mij!..maar oke..dat is oke!..maar als je dan te horen krijgt dat hij al een andere vriendin heeft pffff dan stort de hele wereld onder je voeten vandaan.
    Dan kun je ook niet meer laten zien, dat je het kunt!!..
    En dan denk je..what the fuck!!..wat doe ik hier op deze wereld.
    Dan denk ik..ik stort mij voor en trein, maar dat kun je de machinist niet aandoen.
    Maar veel opties heb ik niet meer..ik weet het totaal niet meer!!..ik zit in de vernieling!..met mezelf met MIJN LEVEN!

  26. ik ben zelfdestructief ,zo erg dat ik misschien niet meer wakker wordt .

    gwoon in mn slaap wegglijden .

    als signalen afgeven om hulp niet overkomen ,dan is het aan mij zelf toch?

    binnen de psychiatrie doen ze hier eigenlijk niks mee . is mijn ervaring .

    je blijft tot het einde toe verantwoordelijk voor jezelf …. ik ben ook zelf verantwoordelijk voor mn einde !

  27. Ik heb een hele lieve man waar ik 4 jaar mee getrouwd ben, een mooi huis, eigen auto, 2 hondjes, helaas kinderloos (maar misschien ook maar goed) lieve familie en vrienden, ook al stotter ik enorm.
    Het probleem is de maatschappij.. het snelle leven, alles moet perfect, dat kan niemand volhouden.
    Ook mijn moeilijk jeugd, door zuurstoftekort heb ik een hersenbeschadiging opgelopen en werd ik een moeilijk druk kind waardoor ik naar een speciale school moest, hier heb ik vreselijke dingen meegemaakt.
    Ook ben ik lang gepest en hier heb ik nog steeds last van, in mijn puberteit had ik last van somberheid, depressie, eetproblemen en heb zelfs een zelfmoordpoging gedaan op mijn 16de, helaas of gelukkig is dit niet gelukt.
    Vanwege het stotteren voel ik me vaak eenzaam, kan ik moeilijk contact maken, ben ik aan de anti depressiva gegaan en vastgelopen in mijn werk (gehandicaptenzorg) ik hoop dat de toekomst er beter uitziet, anders zie ik het somber in, ik weet niet of ik nog meer ”shit” aan kan, ben moe gestreden en denk vaak na over zelfmoord, maar doen durf ik eigenlijk niet, ondanks alles probeer ik positief te blijven en het leven gemakkelijker te maken voor mezelf.

  28. Ik zie het echt niet meer zitten. Verschillende pogingen gedaan. Vaak op het randje gelegen.
    *Aangepast, neem contact op met je huisarts/113 online of praat erover met je omgeving*

  29. ik wil zelfmoord plegen het was me gelukt als een vriend het touw niet losmaakte nu praat ik met hem het helpt maar ik heb nog steeds neigingen en weet niet hoelang ik het nog vol houd

  30. Ik weet hoe het is bij mij voelt het precies zo . kan iemand me de leuke dingen in het leven uiitleggeen Ik weet naar het overlijden van me moeder
    Niiet meer wat dat is mis haar zo

  31. n iemand mij een goede reden geven.waarom ik niet achter haar aan zou gaan weet het echt niet merr HELPPPPP

  32. Ach, ik loop ook al heel wat jaren tegen mezelf te vechten, en allerlei pillen en behandelende therapieen,gedaan,en uiteindelijk,werkt er bij mij niets, ja nog meer ellende erbij,en heb van alles geprobeerd om naar “leuke”dingen te zoeken,en ook wel gedaan, het hielp mij maar heel even,ik heb het gevoel,dat ik nergens van kan genieten, omdat het mij nooit is geleerd,en als ik terug kijkt naar 52 jaar,heb ik er al niet 1 al niet om gevraagd om te leven, en 2,er niets voor mezelf van gebakken,geen fam. en vrienden die mij nu nog er van kunnen weerhouden om mijn laatste stukje te volbrengen.Ik heb me al heel me leven alleen gevoeld, en ik ga dan ook helemaal in me eentje het weg,alleen moet ik me hersens,voor zover ik die hebt, nog overtuigen dat ik mezelf toe kan staan om met alles te gaan stoppen,en me lijf te gaan vernietigen,gelukkig heb ik alles al wel bijna gereed staan, en is het geen opwelling,nee weloverwogen besluit,en vraag ik me altijd al af,wat het allemaal voor zin heeft gehad,om mij te laten leven,hoewel ik bedenkt,dat ik het zelf ook hebt gedaan,en dat spijt me,ik hoop dan wel dat hun leven iets beter zal verlopen,al heb ik vaag het vermoedden dat het daar ook niet heel fijn is,met andere woorden ook dat past dan weer in me rijtje.Nee het is beter dat ik met de stille trom gaat vertrekken,en afscheid ga nemen, van wat men leven noemt, en als alles straks is weggehaald is er niets meer wat aan mij zal herinneren,en zal ik er klaar mee zijn,niets meer moeten,niet meer zijn,helemaal niets meer,al zal waarschijnlijk mijn as,nog wel een voedingsbodem voor onkruid worden misschien,en dan spijt me dat ook heel erg,al geeft het wel aan dat een mooie bloem,beter op een ander plekje kan gaan groeien.jammer dat ik heb moeten leven,al zeg ik het nu vaarwel,en de maffe wereld draait gelukkig gewoon door,maar niet meer voor mij.

    1. Ik heb heb 24 jan 2017 een poging gedaan. 2dagen in huis gelegen .En op het nippertje gevonden door de buurman..Sinds 30 jan2017 ben ik al op genomen in de psychiatrie. En heb tig pogingen gedaan. Bij bijt de gedachte vast in het hoofd en gaat er niet meer uit tot het zover is. Maar bel halverwege vaak de verpleging. Nu wil ik hulp om van de gedachtes af te komen. Om geen poging meer te doen en wil geen gedachtes meer aam zelfmoord. 12 maart 2020 was de laatste. En heb de hulpvraag bij de verpleegkundig specialist neergelegd. En uitgelegd hoe het werkt bij mij.
      Hij zegt je kan ook nog net op tijd bellen om hulp dan kun je voor het gebeurt ook bellen. En dat is was het probleem het was 12 maart in een opwelling,impulsieve actie gebeurt voor ik het wist. Dan denk ik niet van ik moet de verpleging bellen. Gebeurde pas tijdens de poging. Dus krijg zoals ik van de specialist begreep geen hulp hier voor. Nu gevoel moet het stukje zelfmoord gedachte +de rest erna zelf oplossen. Want ik kon bellen zodat de verpleging me kon bevrijden. Voel me prompt verloren. En heb opdat moment geen goede nazorg gehad. Omdat het al tig keer gebeurt is???!!! En nu heb ik het gevoel sta in dit stukje zorg er alleen voor.

  33. Ik mis ook een hoop in heet leven dat was vast wel tezien in me eerderen berichten maar kom op hou het aub een klein beetje possitief iik weet hoe je je voelt behoefte om te praten laat het maar weten ik kan niet veel doen aan je verleden maar wel aan het heden blijf possitief en je zelf heb__bij mij ook ff geduurd maar langzaam stukje bij beetje en.zonder.medicijne gaat het een stuk beter

  34. Dat possitief gaat niet altijd maar gaat steeds beter maar heb al vaak gehad dat ik.niet meer wou maar kijk om@@ je heen zo kan het ook maar vaak val ik weer terug dan moet ik lekkrr naar.buiten + mens..en om me heen of veel,sporten. hoop dat iemand er wat aan heb tips voor mij zijn ook alttijd welkom hou je rustig

  35. achja zelfmoord zo iets moois, toch iets wat mensen om je heen helemaal kapot maakt. natuurlijk beveel ik het niet aan, maar ik neem het niemand kwalijk die het heeft gedaan. de wereld is nou eenmaal niet zo mooi als hoe sommige het zien. al zal ik het wel fout zien haha.

    in elk geval iedereen succes, die er mee zit. ik weet hoe het voelt en leef met je mee, in de hemel of op de aarde ik zal om je geven(en nee ik geloof niet haha)

  36. Ik ben moe , doodmoe. Na 20 jaar darmontstekingen, die werden altijd onderschat, NOOIT ‘n helpende MDL arts mogen vinden, ongeloof , vanaf 2008 paar keer bijna dood abcessen, grote fistels in mn buik ontstekingen.Héél veel pijn, jaren . Een lange strijd. Vrijdag met ‘n bloedend stoma en kolieken weer naar huis gestuurd , na 5 uur EHBO in Maastricht .Er was één arts die de ernst van de zaak inzag, maar toen kwam t hoofd van de mdl, die heeft me altijd van de tafel geveegd. Honderden keren bij de ehbo geweest, echt honderden keren. . Mijn bloed geeft nooit iets aan, dat heb je soms bij IBD, maar dat weet hier niemand. Ik was sterk, ik heb gevochten voor mn leven, ik heb stad en land afgezocht voor hulp, tijdens heftige opvlammingen van IBD.Ik heb in alle ziekenhuizen hier in t zuiden gelegen, spoedoperaties.. Maar nu is t op. De pijn is niet te harden, ik ga naar bed met mn ontstoken buik en dat was t. EHBO heeft geen zin meer, ik sta altijd weer na 5 uur ziek op straat. Of ik dood wil? Ik had in dit leven alleen maar gehoopt op ‘n arts die me zou helpen, en die is er niet. Als ik hierin blijf is dat echt door langdurige nalatigheid van ‘t AZM. Ik heb m’n uiterste best gedaan.

  37. wel leuk en aardig maar wat kan je nou doen als je geen vrienden hebt of een vriendin wat kan je dan doen ik ben 1 keer zelf voor de trein gesprongen bijna gelukt tot mijn vader mij weg trok mijn punt is wat kan je doen als je zowat niemand om je hebt behalve mijn pa dan waarmee je wat kan doen of er over kan praten met iemand ik wil het erg graag weten want dit kan zo niet verder ik ben pas 17 en heb al meer dan 15 zelfmoord pogingen gedaan

  38. ik werd ook gepest en wou weg van de wereld maar deed niks , maar ik wil me zelf snijden maar ben bang dat iemand er achter komt bevoorbeeld me ouders

  39. Dank aan dit artikel ik heb er echt wat aan maar uit gaaan of naar en vriendin gaan ken ik niet want 1 ik ben te jong zegt mama en 2 ik heb geen vrienden alle toch een paar maar die kan ik nie vertrouwen
    bedank nu heb ik mijn hart even kunnen luchten

  40. overna denken anders loopt het anders….. Er is voor als een oplossingen geloof in Allah zal je daar bij helpen “.. Kennens maken van geloof .

  41. Ik denk regelmatig na over zelfmoord plegen. Maar als ik dan aan mijn familie denk wil ik het ze niet aandoen. Bedankt voor de tips!

  42. van mij hoeft het allemala niet memer heb het gehad doe iedereen pijn, en ben een slechte vrouw en moeder, wat helpt dit mij, heb praten geprobeert en zegt met ja je zit met een dubbel probleem nou heheh dat lost alles op , ik wou dat ik weg kon glippen ben er klaar mee heb het gehad, fuck my life er is niks om voor te leven mn kids en man zijn beter af zonder mij

  43. Wat als je nou helemaal geen zin heb om te gaan wandelen, omdat je partner na 45 jaar getrouwd te zijn,dood gaat aan kanker en je niet tegen eenzaamheid kan?
    Al die opbeurende berichten! Ik kots erop! Als ze nu alle mensen die niet willen leven, gewoon een pil geven, hebben we geen last meer van huizengebrek en zijn al die “profiteurs boven de 65 ook weg

  44. Ik ben onder behandeling bij de Ggz,mhet al aangegeven dat ik met zelfmoordgedachten rondloop. Ben zondag met een hoop rustgevende pillen in de auto gestapt, maar ben onderweg gestopt en heb 112 gebeld. Ben opgehaald en naar huis gebracht. Ik woon alleen wat in mijn doorgedraaide toestand best eenzaam is. Ik ben heel verdrietig en teleurgesteld in het leven. Ik zie het verschil niet meer wat goed en fout is.mikmscheld ook iedereen verrot, zelfs mijn eigen kinderen. Mijn ex die mij beloofd heeft mij te helpen heeft mij wederom mi of meer in de steek gelaten.
    Ik voel me verlaten, eenzaam, lelijk , vies, niemand houd van me. Wat doe ik hier nog op deze wereld? Ik heb een jeugdtrauma wat steeds de kop op steekt. Mijn kinderen hebben alleen maar last van mij. WIE Helpt Mij van deze pijn af. Ik wil het liefst de hele dag slapen zodat ik niet hoef te denken.

  45. Heb zelf ook deze probleemen kan er zelf ook moeilijk mee omgaan wat moet ik er mee wat kan ik ermee ?? Zelfs met drug en liefde van ander blijf deze gedacht terug komen door moeilijke tijden door geld schuld / schuldig voelen door mijn acties , relaties wat helemaal niet spoort , zaak die niet goed draaid ondanks 150 uur pr week aan het werk ben , stapels met papierwerk , belasting problemen, onverzekerd zijn , boetes ouders die jl overleden zijn , geld van me afgenomen door mensen die vertrouwd waren , huis kwijt , dochter kwijt , ben zelf zeer ongelukkig om hier tussen te zitten terwijl ik 10 jaar geleden niet van deze problemen waren zeer genoeg van alles had alles nu alleen problemen ben zelf over de 40 en zo te voelen en dit mee te maken is een groot probleem Een oplossing met praten lijkt mij een zeer complex verhaal omdat je te veel problemen om je heen heb om het allemaal op te lossen en lijkt mij een zelfmoord de beste oplossing omdat er jaren erover heen moet gaan
    Van alles af te komen en genezen van de problemen ,
    Het is zoal aan nl zelf te danken dat economies alles zelf aan het slopen is en ons als Nederlander te misbruiken dat we meer moeten werken aan alles moet betalen en alles duurder wordt om normaal te kunnen leven en hoe moeten we tot rust komen door de drukte van stresssituatie van ons leven , we leven voor de eu en wij moeten problemen op lossen voor hun ..
    en
    Wij kunnen nooit Uit de stress komen zolang het zo gaat want wij hebben de controllen hier niet alleen de staat die houd ons in leven om de schulden op te lossen voor de eu , in de gulden tijden was iedereen blij nu alleen stres en hard werken en geen pensioenen meer voor de jongeren

  46. Heb hier geen enkele boodschap aan gehad, mijn leidinggeven duwen me ondanks 99& van mijn klanten tevreden zijn over mij elke dag dieper en dieper de put in. Zorg aub voor mijn hondje?

  47. Heee
    soms voel ik me zonder reden opeens zo ellendig.ik weet niet waar dit vandaan komt en ik weet niet wat ik er aan moet doen…
    Heeft iemand tips?

  48. Ik wil allereerst gewoon even kwijt dat je een kanjer bent dat je mensen probeert te helpen, en dat doe je heel erg goed…..Oké, er is geen eureka oplossing voor zo’n probleem als zelfmoordgedachten, maar toch zijn er tips waar je op een ander en beter moment wat aan hebt. Ook ik probeer te gaan wandelen wanneer het hoog begint op te lopen. Wanneer ik echter teveel door de gevoelens overmand ben, ga ik naar bed. De rust doet in ieder geval geen kwaad. Vaak voel ik me dan beter. Wel wil ook ik toch iedereen op het hart drukken hulp te zoeken. Al is het maar om je verhaal kwijt te kunnen. Na vele behandelingen (o.a. opnames in Borderlineklinieken) probeer ik nu te leren accepteren dat ik een psychiatrische handicap heb (angst- en persoonlijkheidsstoornis N.A.O., een gemengde persoonlijkheidsstoornis dus) en probeer het beste uit mijn leven te halen. Ik word sedert enkele jaren ondersteund door F.A.C.T van de GGZ, ambulante psychiatrische zorg aan huis, waar ikzelf.de regie van de zorgrelatie voer! Dat bevalt me goed. Maar de nare gevoelens blijven terugkomen, maar ik probeer mezelf steeds toe te spreken dat dit tijdelijk is. En tot nu toe is dat waar gebleken. Jou blog neem ik verder ter harte en zal ik nog vaker bekijken, Dank je wel!

  49. Hallo ik ben een meisje van 12 en heb vaker de neiging om mezelf Het leven te ontnemenik heb dit alleen aan mijn beste vriendinnen verteld maar niet aan mijn ouders ik heb vaker het gevoel dat ik depressief ben ik gewoon niet meer weet wat ik moet doen met mijn leven maar mijn leeftijds genoten kunnen me niet helpen en ze zeggen dat ze me heel erg zullen missen

    Ik hoop dat deze tips helpen want anders gaat t helemaal mis

    Alvast bedankt

  50. Ik ben weer dat meisje van 12

    *Berichtje aangepast door moderator. Zoek hulp in je omgeving en bezoek eens de website 113online.nl*

    Ik wens iedereen succes en god is met jullie

  51. hallo ik ben een vrouw van 60 jaar en denk aan zelfmoord ook heb ik pogingen gedaan .zoals xt pillen slikken ghb gebruiken om in een coma te komen maar steeds was er iemand die hulp heeft ingeschakeld . steeds komen die gedachten weer bij me op .. ook is er borderline vastgesteld .. wil ik nou echt dood of wil ik hulp ik weet het zelf niet meer lees hier zoveel ellende heb donderdag te veel troep geslikt en met spoed in het ziekenhuis beland toen ik weer helder was ben ik weggelopen daar . het voelt als je jezelf pijn doet voelt dat goed hoe kan dit mij allemaal overkomen ???

  52. Ik snap niet dat mensen hier wat aan kunnen hebben. Ik zelf namelijk helemaal niets, kwa contact zoeken. Ik heb zelf suïcidale gedachten en ik weet dat dit misschien kan helpen als je de realistische kant gaat bekijken. Maar contact zoeken met mensen is het laatste waar ik behoefte aan heb. Want ik krijg toch alleen maar te horen dat ik mij niet zo ‘aanstellen’ moet.

    1. Dat krijg ik ook alleen maar te horen alleen mijn beste vriendin breekt een beetje onze vriendschap dus heb weer neigingen.

  53. Wel fijn by the way dat andere er wel wat aan hebben. Ik hoop dat jullie het redden

  54. ik zit al 5 maanden opgenomen bij de ggz krijg geen behandeling alleen maar pillen.
    mijn zelfmoordgedachten worden steeds erger en ze doen er niks aan.
    ben hier gewoon langzaam aan het sterven . leuk al die bezuinigingen.
    ik krijg pas therapie als ik weer thuis ben, maar ik durf niet naar huis.
    heb al 10 klinieken gebeld maar kan nergens terecht. ik heb een paniek angst stoornis bordeline persoonlijkheidsstoornis piekerstoornis ptss en zo hebben ze nog een paar diagnose voor me.
    hulp krijg ik alleen niet vecht me eigen kapot voor me 2 kindjes maar hou dit ook niet lang meer vol .

  55. Waarom moet het einde van mijn leven, alleen, lijdend aan niet-dodelijke maar uiterst lastige kwalen per sé worden tegengehouden. Er is geen redelijke zin voor mijn voortbestaan. Er komt ‘n moment dat het genoeg is. Nu bijna 97 behoef ik niet 100 te worden. Het is mooi geweest. BASTA.
    De term ‘Voltooid leven’ is eigenlijk onzin. De pasgeboren baby heeft geen weet van zichzelf dus kan nooit zich een doel stellen. Op latere leeftijd wel, maar is hoogstens, zonder kennis van de toekomst, ‘n streven.

  56. Dank je voor dit mooie bericht hoop dat ik het nii meer wil doen ik heb het al een keer geprobeerd maar ik doe het ook niet omdat ik mijn vrienden niet wil kwetsen.

  57. hallo,
    ik ben een meisje van 15 jaar en ik ben met mijn moeder een half jaar geleden verhuisd,
    ik vind het verschrikkelijk hier en ik wil heel graag bij mijn vader wonen,
    hij woont een uur hier vandaan en ik zie hem 1 keer in de twee weken,
    ik heb al mijn vrienden daar.
    ik heb er met mijn moeder al over gehad maar haarr boeit het niet en zij denkt alleen maar aan haarzelf,
    ik heb gezegd dat als ik klaar ben met mijn examen dat ik dan weg wilze zei dat dat niet mag en dat ik me niet zo aan moet stellen.
    Het maakt mij allemaal niet uit wat zij zegt ik weet dat ik na mijn examen hier weg ga,
    ik ga er ook nog met mijn vader over hebben maar ik ben bang dat ik van hem ook niet bij hem mag wonen,
    ik ben bang dat ik mezelf iets aan ga doen als die dat zegt, ik voel me vreselijk hier en iedereen om mij heen vraagt wat er met mij aan de hand is.
    maar mijn moeder boeit het niks en ik moet bij haar blijven wonen,
    ik wil er graag met iemand over praten, ik weet niet meer wat ik moet doen

  58. Ben alleen met 2 kinderen. Hou heel veel van ze maar ben het leven meer dan moe. Wil echt niet meer verder zo. Mijn grootste angst is dat ik mijn kinderen kwijt geraak en dat zou echt letterlijk mijn ondergang betekenen.

  59. het enige wat mij tegenhoud om geen zelfmoord te plegen is mijn toekomst.

  60. Ik ga nu zelfmoord plegen ik kan ni meer goed leven niemand mist me dus dan is het ook ni erg

  61. Bedankt! Elke keer als ik mezelf wil omleggen pak ik deze site er weer bij waardoor ik het niet meer kan en breek maar vervolgens weer door kan gaan. BEDANKT!!!!

  62. Dit artikel heeft me echt geholpen, door mijn PTSS heb ik veel last van sombere buien die soms doorslaan in suïcidale gedachtes.

  63. Ik ben te bang om zelfmoord te plegen, maar zou het wel willen.

  64. Allemaal echte zever, die hulpverlening, en wat doen ze? Wat helpt het? Totaal niets! Instanties beschermen altijd instanties, zelf de ministers de inspectie diensten de ombudsman de orde van geneesheren, allemaal een grote pot nat. Iedereen zwijgt omdat men in Belgie schrik heeft om in te gaan tegen collega’s voor de gevolgen! Wat ze mij wilde leren was horen zien en zwijgen! Slimme mensen hebben recht op 45 minuten gesprek met psychologe om de elke week! Domme mensen om de 14 dagen 30 minuten! Is dit normaal? Ik heb daar zelf een zelfmoordpoging ondernomen. Je uitgangen werden afgenomen zonder dat iets heeft misdaan! Zelfs euthanasie kwam ik niet in aanmerking! Zit al heel mijn leven met zelfmoordgedachten! De DOOD is de enige uitweg! 0468 277 210 ik bid al lang om in te slapen en nooit meer wakker te worden! Stuur mij maar naar de hel lekker warm. Deze wereld en hulpverlening is klote!

  65. Ook ik ben suïcidaal. Er is de laatste paar jaar veel teveel gebeurd in mijn leven. Die 14 tips zijn erg goed. Ga ik me aan houden.

  66. Ik zit in een depressie vanaf jan 2020 en had toen net als nu serieuse zelfmoordgedachtes. Ik heb 2 pogingen gedaan en 3 keer opgenomen maar niets helpt. Na 3,5 jaar ben ik therapieresistent en zelfs in Spanje geweest wat de suïcide gedachtes alleen maar erger maakten.
    Ggz zegt dan uitbehandeld of alleen nog ect. Nu heb ik zelf rtms bij neurocare gevonden die 35 sessies geeft wat wellicht kan helpen tegen de dwanggedachtes om suïcide te plegen en de depressie zou minder kunnen worden.alleen kom ik nu met 24/7 suïcide gedachtes maar hoe kan rtms aanslaan als ik zo suïcidaal denk.wil graag verder want ben opa maar die vervelende gedachtes de hele tijd. Alle tips zijn welkom

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *