Zelfvertrouwen en feminisme | muziek

“Ik zal jullie eens even laten zien dat ik kan rappen!”, hoorde ik Asezina zeggen op het podium van Parkpop Downtown. De woorden leken mij overbodig, want dat hoor je toch meteen? Toen ik later op de avond een kort interview met haar mocht afnemen, vroeg ik of mensen daar wel eens aan getwijfeld hadden. Ze vertelde me dat ze best wel te maken heeft gehad met vooroordelen. “Ja, het komt door m’n uiterlijk denk ik”, lacht ze. “Mensen zien me en denken: dat wordt niets. Dan laat ik ze even wat zien!” Vandaag bracht ze een nieuwe track uit: Voor jezelf.

Wie goed heeft opgelet, ziet mijn aanwezigheid in deze videoclip. Dat vind ik een beetje ongemakkelijk, maar whatever. Ik wilde hier toch graag bij zijn, omdat ik het vet vind wat Asezina doet en hoe ze het doet. Maar júist in dit clipje zou het ongemak er gewoon mogen zijn. Want daar gaat het ook over als we Asezina mogen geloven. “Own dat ongemak gewoon”, zou ze waarschijnlijk zeggen. Hoe ik dat weet? Dat bleek wat mij betreft wel uit het gesprek dat ik met haar had op een zonnig terras in Den Haag. Ik wilde namelijk wel wat meer weten over wie zij is, wat ze doet en wat ze wil vertellen.

Asezina is 28 jaar oud en pas een jaar bezig met rappen. Toch komt ze op mij over alsof ze nooit anders heeft gedaan. Niets is minder waar. Sterker nog, Asezina heeft haar onzekerheid bewust aan de kant moeten schuiven toen ze haar eerste rap schreef. Iets wat ze een paar jaar eerder misschien nooit had gedurfd. Want wie zou daar op zitten wachten? Dit soort gedachten kennen we denk ik allemaal wel.

Toch is ze blij dat ze de stap heeft genomen, vertelt ze. Het heeft haar erg geholpen om artiesten niet als idolen te bekijken, maar als mensen die een beroep uitoefenen. Toekomstige collega’s. Uiteindelijk is entertainment maken ook gewoon een baan. Iets waar je je net als met elk ander beroep voor moet werken. “Je begint toch ook nooit als de directeur van Shell? Gun jezelf de tijd om te leren en groeien en bovenal: doe het voor jezelf.” Want het voor jezelf doen, daar gaat deze track over.

In het kort gaat ‘Voor jezelf’ over zelfvertrouwen en feminisme. Het gaat over sexy zijn. Sexy zijn kan en mag, maar het moet niet iets zijn dat nodig is om ergens te komen. Als je sexy wilt zijn, wat helemaal goed is, wees het dan vooral voor jezelf. Ga voor de spiegel staan. Wees trots op je lichaam en hoe je eruit ziet, maar doe het voor jezelf en niet omdat je denkt dat een ander je zo wil zien. Wat sexy zijn voor Asezina betekent? Dat zit volgens haar niet in je kledingkeuze, lichaamsvorm of het schudden van je billen, maar in je zelfvertrouwen.

“Als je maar lekker in je vel zit?”, vraag ik aan haar. “Nou, niet eens dat. Als je maar gewoon chill bent met jezelf. Ook als je niét lekker in je vel zit.” Dat vind ik een mooie benadering. Want ook binnen ‘lekker in je vel zitten’ kunnen we zo naar perfectie streven dat het ons eigenlijk alleen maar tegenhoudt. Het moet maar allemaal leuk zijn en je moet het maar altijd voor elkaar hebben. Het is helemaal niet menselijk om altijd lekker in je vel te zitten. Soms voel je je gewoon slecht, maar dat moet ook gewoon kunnen. “Zelfs al ben je strontdepressief en vind je jezelf even helemaal kut. Nou, own het dan! Ben ben je toch gewoon even zo? Dat is ook goed. Dát vind ik sexy. Als dat er ook gewoon mag zijn.”

Iets anders dat me opviel, is dat Asezina erg actief is op social media. Een plek waar het ‘zien en gezien worden’ toch juist wel erg speelt. Een plek waar uiterlijk een grote rol lijkt te spelen en de inhoud soms een beetje zoek lijkt te zijn. Een plek waar eindeloos vergelijkingsmateriaal is en iedereen aan een bepaalde maatstaf lijkt te willen voldoen. Een plek waarvan veel mensen aangeven dat het geen goed doet voor hun zelfvertrouwen. Al die perfecte plaatjes. Ik vraag me dan ook af hoe zij daar mee omgaat. Hoe zij haar Instagram bijvoorbeeld, een positieve plek houdt voor haarzelf.

“Dat vind ik wel eens lastig, maar ik zou bijvoorbeeld geen mensen volgen die een boodschap uitdragen die ik totaal niet onderschrijf”, vertelt ze. “Ik maak rapmuziek en daar komt voor een deel ook een hoop ego bij kijken. Dat is gewoon zo en dat is ook oké. The bitches and the bikini’s, haha. Tot een bepaald punt is het ook gewoon cultuur, maar vrouwen zijn géén object. Draag je dit uit? Dan ontvolg ik je ook gewoon. Daarnaast volg en steun ik graag initiatieven en artiesten waar ik wel achter sta. MisPoes bijvoorbeeld; ken je dat? Een feministisch feest in Den Haag.”

Het uitdragen van deze boodschap is belangrijk, maar bovenal heel natuurlijk om te doen voor Asezina. Feminisme is een onderwerp dat haar dagelijks bezighoudt. Ze is altijd al geïnteresseerd geweest in politiek en heeft een sterke mening, die ze verbaal goed weet te uiten. Het is niet meer dan logisch dat dat als vanzelf naar voren komt in haar muziek. Of ze het nu letterlijk vertelt, of uitdraagt door gewoon haar ding te doen. Ze vertelt dat er genoeg ruimte is voor iets dat niet om uiterlijk draait, maar je moet die ruimte wel nemen. “Als je dat doet, verzamel je de mensen om je heen die je eigenlijk om je heen wilt. Misschien gaat het in het begin wat minder hard dan wanneer ik in lingerie rond zou rollen, maar het zijn wel de juiste mensen die ook bij je blijven.”

Dus, of je nou groot, klein, dik, dun, man, vrouw, blank, getint, donker, alles daar tussenin of wat dan ook bent: draai het om en shake that thing

…voor jezelf. ♥

Irene

Geschreven door Irene

Reacties

Eén reactie op “Zelfvertrouwen en feminisme | muziek”

  1. Echt gaaf nummer, ik ben verrast! En ook heel erg leuk dat je in de clip meedoet Irene, je past er gewoon perfect in, also het zo moest zijn, chill met jezelf, haha, geweldig, ik ben echt verrast, ben op zich niet van de rap, maar het straalt power uit! super go on.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *